Evaluating the Disclosure of Non-Financial Information with an Emphasis on Sustainability Information on the Decision-Making Options of Investors

Subject Areas : Corporate governance

Arezoo Kolyayi ¹ , Farzin Rezaei ^{2 *}

1 - PhD Student, Accounting Department, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran
2 - Prof., Department of Accounting, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran

Received: 2024-12-03 Accepted : 2025-04-15 Published : 2025-10-07

Keywords: Sustainability disclosure, Non-financial information, Investor decision-making, Brokers,

Abstract :

Objective: Sustainability has become a critical consideration for businesses, as companies implement various initiatives to enhance sustainable practices. In recent years, investors have also taken into account companies’ environmental, social and governance performance in making financial decisions, and have increasingly focused on corporate sustainability disclosure and integrating it into their investment decisions. The aim of this study is to evaluate the disclosure of non-financial information with an emphasis on sustainability information on brokers' decision-making options.

Method: This study is an applied research in terms of purpose and a survey-based research in terms of method, and the data were collected through the Asante-Appia (2020) questionnaire from 94 brokers working in financial brokerage companies in the Tehran Stock Exchange. This study used a structural equation modeling approach using partial least squares to validate its hypotheses.

Findings: The results show that all dimensions of non-financial sustainability disclosure, especially governance disclosure, have a significant positive impact on investment decision-making.

Conclusion: As a result, this research enables brokers to identify potential vulnerabilities related to environmental, social, and governance risks, including regulatory changes, climate impacts, or social conflicts.

References:

احمدي، آمنه.، و قائمی، محمدحسین. (1397). مدیریت سود واقعی و خوانایی گزارشگري مالی. پژوهش¬¬های کاربردی در گزارشگری مالی، 7(13)، 72-45.
افلاطونی، عباس.، و نیکبخت، زهرا. (1396). بررسی تأثیر کیفیت افشا و کیفیت اقلام تعهدی بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. دانش حسابداری مالی، 4(4)، 85–100.
پورخانی ذاکله بری، مظفر.، جهانشاد، آزیتا.، و حیدرپور، فرزانه. (1400). ارائه الگویی برای افشاء اطلاعات پایداری شرکتی و ارزیابی اثر عوامل مرتبط با تئوری علامت‌دهی و ذینفعان بر گزارشگری این اطلاعات. دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، 5(۱۰) 421-385.
خلیلی، یاسمن.، کبیری، محمدتقی.، رستمی، کرامت.، و یانسری، ابوالفضل. (1404). واكاوي نقش گزارشگري پایداري در كارایی تصميمات سرمایه¬گذاري مدیران. قضاوت و تصمیم¬گیری در حسابداری، 4، 1(13)، 161-135.
خوش¬کار، فرزین.، محمدرضائی، وحید.، و پناهی، رضا. (1398). بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر کیفیت حسابرسی و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران. پژوهش در حسابداری و علوم اقتصادی، 3(2)، 1–20.
دارابی، رویا.، و ناصری¬نسب، سارا. (1402). نقش کیفیت افشای اطلاعات بر رابطه بین عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدشوندگی سهام. پژوهش¬های حسابداری و راهبری شرکتی، 2(5)، 16-1.
رضایی پیته نوئی، یاسر.، و صفری گرایلی، مهدی. (1398). عضویت در گروه¬های تجاری و گزارشگری پایداری شرکت. دانش حسابداری، 38(1)، 197-169.
شورورزی، زهرا.، و قدمیاری، نسرین. (1403). تاثیر عملکرد پایداری شرکت بر رفتار سرمایه‌گذاران با نقش انعطاف¬پذیری مالی در شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. چشم¬انداز حسابداری و مدیریت، 7(89)، 192-174.
صالحی، اله‌کرم. (1399). تأثیر اطلاعات غیرمالی آینده‌نگر بر کارایی سرمایه‌گذاری و محدودیت تأمین مالی. دانش سرمایه‌گذاری، 9(36)، 1–20.
کامیابی، یحیی.، محسنی ملکی رستاقی، بهرام.، و جوادی نیا، امیر. (1400). تاثیر اطلاعات غیرمالی و اطلاعات گزارشگری یکپارچه بر تصمیم¬گیری: رفتار سرمایه¬گذاری با رویکرد تجربی. مدیریت دارایی و تامین مالی، 9(2)، 99-124.
کیقبادی، امیررضا.، صدیق بهزادی، شادان.، طهماسبی خورنه، سعید.، و سیف، سمیرا. (1397). تاثیر کیفیت افشای اطلاعات و عدم تقارن اطلاعاتی بر نوسان¬پذیری بازده سهام با استفاده از سیستم معادلات همزمان. پژوهش¬های حسابداری مالی و حسابرسی، 10(40)، 88-69.
فتوحی خانکهدانی، محبوبه.، تفتیان، اکرم،. و ناظمی اردکانی، مهدی. (1400). ارزیابی تاثیر مقوله¬های الگوی افشای اطلاعات آینده¬نگر. فصلنامه دانش حسابداری مالی، 8(1)، 65-92.
فيضي، مهدي.، پورآقاجان سرحمامی، عباسعلی،. و نسل موسوی، سید حسین. (1398). تاثير افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و عملكرد پايداري بر بهبود كيفيت حسابرسي. دانش حسابرسي، 19(77)، 190-220.
همایون، علی.، رنجبر، محمدحسین.، احمدی، فائق.، و طالب نیا، قدرت الله. (1402). اثر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی و آینده نگر بر عملکرد پایداری غیرمالی شرکت¬ها. پژوهش¬های تجربی حسابداری، 13(1)، 101-120.
Aflatooni, A. and Nikbakht, Z. (2018). Investigating the effect of disclosure quality and accruals quality on capital structure adjustment speed. Financial Accounting Knowledge, 4(4), 85-100. (In Persian)
Ahmadi, A., & Ghaemi, M. H. (2018). Real earnings management and financial reporting readability. Applied Research in Financial Reporting, 7(13), 45-72. (In Persian)
Alkaraan, F., Elmarzouky, M., Hussainey, K., Venkatesh, V. G. (2023). Sustainable strategic invest- ment decision-making practices in UK companies: the influence of governance mechanisms on synergy between industry 4.0 and circular economy, Technol. Forecast. Soc. Chang, 187, 122187
Al-Nawafah, S., Al-Shorman, H., Aityassine, F., Khrisat, F., Hunitie, M., Mohammad, A., Al- Hawary, S. (2022). The effect of supply chain management through social media on competitiveness of the private hospitals in Jordan. Uncertain Supply Chain Manag, 10(3), 737–746.
Alsahlawi, A. M., Chebbi, K., Ammer, M. A. (2021). The impact of environmental sustainability disclo- sure on stock return of Saudi listed firms: the moderating role of financial constraints. Int. J. Financ. Stud, 9(1), 4.
AL-Zyadat, A., Alsaraireh, J., Al-Husban, D., Al-Shorman, H., Mohammad, A., Alathamneh, F., Al-Hawary, S. (2022). The effect of industry 4.0 on sustainability of industrial organizations in Jordan. Int. J. Data Netw. Sci, 6(4), 1437–1446.
Amalia, D. R., Triwacananingrum, W. (2022). The disclosure effect of sustainability reporting and financial statements on investment efficiency: Evidence in Indonesia. International Journal of Social and Administrative Sciences, 7(2), 75–85.
Arvidsson, S. (2011). Disclosure of non-financial information in the annual report: A management-team perspective. Journal of Intellectual Capital, 12(2), 277–300.
Asante-Appiah, B. (2020). Does the severity of a client's negative environmental, social and governance reputation affect audit effort and audit quality?. Journal of Accounting and Public Policy, Volume 39, Issue 3, 30-69.
Attiany, M., Al-kharabsheh, S., Abed-Qader, M., Al-Hawary, S., Mohammad, A., Rahamneh, A. (2023). Barriers to adopt industry 4.0 in supply chains using interpretive structural modeling. Uncertain Supply Chain Manag, 11(1), 299–306.
Atube, E. N., Okolie, A. O. (2024). Non-financial information disclosures and firm performance of listed non-financial services firms in Nigeria. Finance & Accounting Research Journal, 6(1), 79–97.
Bonato, K. (2023). Seeing sustainability reporting through a lens of value creation. APPEA J. 63(2), 40–43.
Cepeda, C., Monteiro, A., Ferreira-da-Silva, A. C., Rua, O. L. (2021). Linking financial and non-financial information to decision-making: A research agenda. Proceedings of the 14th Annual Conference of the EuroMed Academy of Business, Palermo, Italy.
Chen, Z., & Xie, G. (2022). ESG disclosure and financial performance: Moderating role of ESG investors. International Review of Financial Analysis, 83, 102291.
Dagunduro, M., Falana, G., Ajayi, J., Boluwaji, O. (2024). Non-financial disclosure and firm performance: Insights from listed consumer goods manufacturing companies in Nigeria. Economy, Business and Development: An International Journal, 5(1), 14–27. https://doi.org/10.47063/ebd.00015
Darabi, R., & Naseri Nasab, S. (2023). Role of Information Disclosure Quality on the Relationship between Economic Policy Uncertainty and Stock Liquidity. Journal of Accounting and Corporate Governance Researches, 2(5), 1-16. (In Persian)
Feyzi, M., Pouraghajan Sarhomami, A., & Nasl Mousavi, S. H. (2019). The effect of voluntary disclosure of non-financial information and sustainability performance on improving audit quality. Audit knowledge, 19(77), 190-220. (In Persian)
Fotouhi Khankahdani, M,. Taftiyan, A,. & Nazmi Ardakani, M. (2021). Evaluating the Impact of the Categories of The Forward-Looking Information Disclosure Pattern. Journal of Financial Accounting Knowledge, 8(1 (28) ), 65-92. (In Persian)
Homayoun, A., Ranjbar, M. H., Ahmadi, F. & Talebnia, G. A. (2023). The Effect of Voluntary Disclosure of Historical and Prospective Non-Financial Information on the Non-Financial Sustainability Performance of Companies. Empirical Research in Accounting, 13(1), 101-120. (In Persian)
Huang, J., Murthy, U. (2024). The impact of cybersecurity risk management strategy disclosure on investors’ judgments and decisions. International Journal of Accounting Information Systems, 54, Article 100696.
Imran, S., Rautiainen, A. (2022). Effects of contextual variables on strategic investment decision- making styles: an empirical study from Pakistan, Asia Pac. Manag. Rev, 27(1), 1–9.
Istaitih, Y., Alsadi, S., Elrashidi, A., Kanan, M., Al-Sartawi, A., Asad, J. (2023). Socio-economic assessing of researcher’s perceptions and farmer’s willingness to adopt silage technology in Palestine-West Bank. Inf. Sci. Lett, 12(9), 2241–2253.
Kamyabi, Y. , Mohseni Maleki, B. and Javady nia, A. (2021). The Impacts of Non-Financial Information and Integrated Reporting Information on Decision-Making: Investment Behavior with an Empirical Approach. Journal of Asset Management and Financing, 9(2), 99-124. (In Persian)
Keighbadi, A. R., Sedigh Behzadi, S., Tahmasbi Khurne, S., & Seif, S. (2018). The Effect of Information Disclosure Quality and Information Asymmetry on Stock Return Volatility by Using Simultaneous Equations. Financial Accounting and Auditing Researches, 10(40), 69-88. (In Persian)
Khalili, Y., Kabiri, M. T., Rostami, K., & Yansari, A. (2024). The Analysis of the role of Sustainability Reporting in CEOs’ Investment Decisions. Judgment and Decision Making in Accounting and Auditing, 4, 1(13), 161-135. (In Persian).
Mosallanezhad, T., Khajavi, S., Gholami, A. & Valipour, H. (2021). Investigating the Effects of Disclosure of Non-Financial Intangible Information on Investors’ Judgment about Future Financial Performance of the Company. Iranian Journal of Finance, 5(2), 21-45.
Maabreh, A., Sharairi, J. A., Saatchi, S. G., Al-Momani, A., Sarram, M., Abu, A., Anagreh, S., Al-Habashneh, O. A., & Alrfai, M. M. (2024). Impact of Sustainability Disclosure on Investment Decision-Making: Evidence from Emerging Economies. Studies in Computational Intelligence, 1, 47–61.
Mallak, S., Kanan, M., Al-Ramahi, N., Qedan, A., Khalilia, H., Khassati, A., Wannan, R., Mara’beh, M., Alsadi, S., Al-Sartawi, A. (2023). Using Markov chains and data mining techniques to predict students’ academic performance. Inf. Sci. Lett, 12(9), 2073–2083.
Mittal, S. K. (2022). Behavior biases and investment decision: theoretical and research framework. Qual. Res.Financ. Mark, 14(2), 213–228.
Pompella, M., Costantino, L. (2023). ESG disclosure and sustainability transition: a new metric and emerging trends in responsible investments. TalTech J. Eur. Stud, 13(1), 8–39.
Pourkhani zakeleh bari, M,. Jahanshad, A,. Heidarpoor, F. (2021). Providing a Model for Exposing Corporate Sustainability and Evaluating the effect of Factors Related to Signaling Theory and Stakeholders on Reporting of this Information. journal of Value & Behavioral Accounting, 5 (10),385-421. (In Persian)
Rahman, M., Abd Wahab, S., Abdul Latiff, A. S. (2022). Definitions and Concepts of Organizational Sustainability. Society & Sustainability, 4(2), 21–32.
Khoshkar, F., Mohammad Rezaee, V., & Panahi, R.. (2019). Investigating the effect of information disclosure on audit quality and investor decision-making. Research in Accounting and Economic Sciences Journal, 3(2), 1–20. (In Persian).
Rezaei Pitenoei, Y., Safari Gerayli, M. (2019). Business group affiliation and corporate sustainability reporting. Journal of Accounting Knowledge, 10(3), 169-197. (In Persian)
Saeedi, A. ., Daghani, R. ., & Hajian, N. . (2020). Firm-Specific Characteristics And The Disclosure Level: Evidence From The Tehran Stock Exchange. Journal of Applied Business Research, 36(4), 129–152.
Samaibekova, Z., Choyubekova, G., Isabaeva, K., Samaibekova, A. (2021). Corporate sustainability and social responsibility. E3S Web of Conferences, 250, 06003. https://doi.org/10.1051/e3sconf/202125006003
Sanad, Z., Al-Sartawi, A. M. M. (2023). Research and development spending in the pharmaceutical industry: does board gender diversity matter?. Technol. Mark. Complex, 9(3), 100145.
Salehi, A. K. (2020). The effect of forward-looking non-financial information (FNFI) on corporate investment efficiency & financing constraint. Journal of Investment Knowledge, 9(36), 121-141. (In Persian)
Settembre-Blundo, D., González-Sánchez, R., Medina-Salgado, S., García-Muiña, F. E. (2021). Flexi- bility and resilience in corporate decision making: a new sustainability-based risk management system in uncertain times. Glob. J. Flex. Syst. Manag, 22(l), 107–132.
Shorvarzi, Z. and Ghadamyari, N. (2024). The effect of the company's sustainability performance on the behavior of investors with the role of financial flexibility in companies listed on the Tehran Stock Exchange. Journal of Accounting and Management Vision, 7(89), 174-192. (In Persian)
Toan, P. N., Hung, N. X. (2020). Study the factors affecting the presentation and disclosure of sustain- able development information of Vietnamese enterprises. Acad. Account. Financ. Stud. J, 24(1), 1–15.

Full-Text:



Journal of Accounting and Corporate Governance Researches

Vol. 3, No. 10, Winter 2025 (1-17)

 

 Paper type: Research Article

Evaluating the Disclosure of Non-Financial Information with an Emphasis on Sustainability Information on the Decision-Making Options of Investors

 

Arezoo Koliaei¹, Farzin Rezaei*²

Abstract   Objective: Sustainability has become a critical consideration for businesses, as companies implement various initiatives to enhance sustainable practices. In recent years, investors have also taken into account companies’ environmental, social and governance performance in making financial decisions, and have increasingly focused on corporate sustainability disclosure and integrating it into their investment decisions. The aim of this study is to evaluate the disclosure of non-financial information with an emphasis on sustainability information on brokers' decision-making options. Method: This study is an applied research in terms of purpose and a survey-based research in terms of method, and the data were collected through the Asante-Appia (2020) questionnaire from 94 brokers working in financial brokerage companies in the Tehran Stock Exchange. This study used a structural equation modeling approach using partial least squares to validate its hypotheses. Findings: The results show that all dimensions of non-financial sustainability disclosure, especially governance disclosure, have a significant positive impact on investment decision-making. Conclusion: As a result, this research enables brokers to identify potential vulnerabilities related to environmental, social, and governance risks, including regulatory changes, climate impacts, or social conflicts.   Keywords: Sustainability disclosure, Non-financial information, Investor decision-making, Brokers.                                                                                        10.71600/jacgr.2025.1192491       How to cite this article: Koliaei, A., & Rezaei, F. (2025). Evaluating the Disclosure of Non-Financial Information with an Emphasis on Sustainability Information on the Decision-Making Options of Investors. Accounting and Corporate Governance Researches, 3(10), 1-17. (In Persian).

Received: 2024/12/03           Accepted: 2025/04/18

 

---

[1] . PhD Student, Accounting Department, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran. 

[2] . Prof., Department of Accounting, Qazvin Branch, Islamic Azad University, Qazvin, Iran.

*Corresponding Author: [e-mail]

نوع مقاله: علمی پژوهشی

ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید به اطلاعات پایداری بر

 گزینه‌های تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران

آرزو کُلیایی¹، فرزین رضایی*²

تاریخ دریافت: 13/09/1403             تاریخ پذیرش: 26/01/1404

چکیده   هدف: پایداری به یک ملاحظه حیاتی برای مشاغل تبدیل شده است، زیرا شرکت­ها ابتکارات مختلفی را برای تقویت شیوه­های پایدار اجرا می­کنند. در سال­های اخیر سرمایه­گذاران نیز جهت اخذ تصمیمات اقتصادی؛ عملکرد زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی شرکت­ها را مورد توجه قرار داده­اند و به طور فزاینده­ای بر افشای پایداری شرکت و ادغام آن در تصمیمات سرمایه­گذاری خود تمرکز نمود­ه­اند. هدف این پژوهش ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی با تاکید به اطلاعات پایداری بر گزینه­های تصمیم­گیری کارگزاران است. روش: این پژوهش از نظر هدف، جزو پژوهش­های کاربردی و از نظر روش، مبتنی بر پیمایشی می­باشد و داده­ها از طریق پرسشنامه آسانته-آپیا (2020) و از بین 94 کارگزار شاغل در شرکت­های کارگزاری مالی در بورس اوراق بهادار تهران جمع­آوری گردید. در این پژوهش از رویکرد مدل­سازی معادلات ساختاری روش حداقل مربعات جزئی برای اعتبارسنجی فرضیه‌ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می­دهد که تمامی ابعاد اطلاعات غیرمالی افشای پایداری، به‌ویژه افشای حاکمیت، تأثیر مثبت قابل‌توجهی بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری دارند. نتیجه­گیری: در نتیجه؛ این پژوهش کارگزاران را قادر می‌سازد تا آسیب‌پذیری‌های بالقوه مرتبط با خطرات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی، از جمله تغییرات نظارتی، تأثیرات آب‌ و هوایی، یا مناقشات اجتماعی را شناسایی کنند. واژه­های کلیدی: افشای پایداری، اطلاعات غیرمالی، تصمیم­گیری سرمایه­گذار، کارگزاران.                                                                                    10.71600/jacgr.2025.1192491       استناد: کُلیایی، آرزو؛ رضایی، فرزین (1403). ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید به اطلاعات پایداری بر گزینه‌های تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران. پژوهش­های حسابداری و راهبری شرکتی، 3 (10)، 17–1.

 

 

---

[1] . دانشجوی دکتری حسابداری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران. 

[2] 2. استاد تمام گروه حسابداری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.

*نویسنده مسئول: [e-mail]

مقدمه

افشای اطلاعات به عنوان یکی از اصول حسابداري مطرح است و براساس این اصل باید کلیه اطلاعات مربوط به فعالیت­های شرکت به نحو مناسب و به موقع  در اختیار استفاده­گنندگان و سرمایه­گذاران قرار گیرد تا ضمن شناخت شرکت بتوانند با دیگر شرکت­ها مقایسه و یا به مقایسه همان شرکت بین سال­های مختلف بپردازند و نسبت به محیط پیرامونشان آگاه شده و در نتیجه سریع­تر و دقیق­تر تصمیم­گیری نمایند (کیقبادی و همکاران، 1397). در حقیقت سرمایه­گذاران و اعتباردهندگان تصمیمات خود را بر اساس اطلاعات منتشرشده در گزارش­هاي مختلف اقتصادي، مالی و غیرمالی که توسط واحدهاي تجاري تهیه می­شود، انجام می­دهند (احمدي و قائمی، 1397). برخلاف افشاهای مالی که بر جنبه‌های پولی تمرکز می‌کنند، افشای غیرمالی طیف وسیع‌تری از موضوعات مانند پایداری را در بر می­گیرد که شامل اثرات زیست‌محیطی، مسئولیت اجتماعی، شیوه‌های اخلاق تجاری و موارد دیگر می­باشد (داگوندورو¹ و همکاران، 2024). چنین می­توان گفت در عصری که مسئولیت‌های زیست‌محیطی و اجتماعی در ایجاد هویت شرکت‌ها بیش از پیش پررنگ­تر می‌شود، افشای اطلاعات غیرمالی، به­ عنوان یک مؤلفه­ حیاتی برای پایداری شرکت‌ها عنوان شده است (سامایبکوا² و همکاران، 2021). پایداری، توانایی یک شرکت برای تداوم قاطعانه فعالیت­ها و اعمال اثرات آن بر سرمایه­های محیطی، اجتماعی و انسانی در راستای مدیریت آنها است (رحمان³ و همکاران، 2022) و شرکتی که در راستای پایداری جهت­دهی شده است، شرکتی است که در طول زمان از طریق مدیریت ابعاد حاکمیتی، اجتماعی و زیست‌محیطی توسعه یافته است. بنابراین پایداری یک شرکت وابسته به پایداری روابط با ذینفعان خود است و اغلب از نظر سه­گانه؛ عملکرد زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی⁴ را در بر می­گیرد (فیضی و همکاران، 1398). 

امروزه شرکت‌ها بر افشای پایداری تمرکز نمود­ه­اند و این افشا به سرمایه­گذاران بینش ارزشمندی در مورد پایداری بلندمدت یک شرکت ارائه می‌دهد (آتیانی⁵ و همکاران، 2023) و آنها را از خطرات بالقوه­ ناشی از مسائلی مانند تغییرات آب و هوا، کمبود منابع و نابرابری اجتماعی آگاه می­کنند که می­تواند بر عملیات و سودآوری شرکت نیز ‌تأثیر بگذارد (النواف⁶ و همکاران، 2023). همچنین گزارش‌های پایداری سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد تا ارزیابی کنند که یک شرکت تا چه اندازه برای رسیدگی به این چالش‌ها و انطباق با چشم‌انداز تجاری در حال تغییر، قرار دارد (سناد و السرطاوی⁷، 2023). سرمایه‌گذاران متعددی از جمله سرمایه‌گذاران مسئولیت‌پذیر اجتماعی و سرمایه‌گذاران ‌تأثیرگذار، به شدت برای شرکت‌هایی که به شیوه‌های اخلاقی و پایدار متعهد هستند، ارزش قائلند و افشای اطلاعات مربوط به پایداری، به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که سرمایه‌های خود را به سمت کسب‌وکارهایی هدایت کنند که با ارزش‌های آن‌ها همخوانی دارد (ملاک⁸ و همکاران، 2023). پیرو این مطلب ستمبر بلوندو⁹ و همکاران (2021) بیان کردند که نهادهای نظارتی و بورس‌های مختلف در مناطق گوناگون شروع به اجرای گزارش‌دهی پایداری و افشای اطلاعات مرتبط با عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی کرده‌اند که به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا انطباق با الزامات قانونی و نحوه مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی توسط شرکت‌ها را ارزیابی کنند. طبق پایگاه داده اسکوپوس¹⁰، نخستین مقالات پژوهشی که شامل افشای پایداری می‌شوند در سال 2004 در مجلات نمایه‌ شده ظاهر شدند. از سال 2004 تا 9 نوامبر 2023، 138 مقاله در مجله‌های انگلیسی زبان با افشای پایداری نمایه شدند. طبق آمار، یک روند رو به افزایش در طول سال‌ها مشهود است که در دو سال اخیر نیز، افزایش قابل توجهی داشته است. برخلاف این روند، سال 2022 تعداد 16 نشریه و پس از آن در سال 2023 به 33 نشریه رسید که بالاترین تعداد ثبت شده در این بازه زمانی است. افزایش انتشار در سال 2023 نشان‌دهنده علاقه فزاینده و اهمیت افشای اطلاعات مربوط به پایداری است. 

در دنیای کنونی، با افزایش توجه به توسعه پایدار و مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها، افشای اطلاعات غیرمالی، به ویژه اطلاعات پایداری، به یک نیاز ضروری برای سرمایه‌گذاران تبدیل شده است. با این­حال، بسیاری از شرکت‌ها اطلاعات مربوط به پایداری را به صورت ناکافی یا غیرشفاف ارائه می‌دهند، که این امر می‌تواند تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاران را تحت ‌تأثیر قرار دهد. عدم وجود استانداردهای مشخص و یکپارچه در ارائه اطلاعات غیرمالی نیز بر پیچیدگی این موضوع می‌افزاید. این تحقیق به ارزیابی ‌تأثیر افشای اطلاعات پایداری بر گزینه‌های تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران می‌پردازد و سعی دارد تا روشن کند چگونه این اطلاعات می‌توانند به عنوان ابزار پیش‌بینی ریسک و فرصت‌های سرمایه‌گذاری عمل کنند. براساس تحلیل داده‌های تجربی و نظرسنجی از سرمایه‌گذاران، این مطالعه به دنبال یافتن راهکارهایی برای بهبود شفافیت و کیفیت اطلاعات غیرمالی است. کارگزاران، به عنوان مشاوران محوری، نه تنها بر پرتفوی سرمایه­گذاری ‌تأثیر می­گذارند، بلکه بر اتخاذ شیوه­های تجاری پایدار نیز ‌تأثیر می­گذارند. بنابراین در مطالعه حاضر تلاش می­شود به این سؤال پاسخ داده شود که استفاده­کنندگان (کارگزاران) صورت­های غیرمالی به دنبال چه اطلاعاتی هستند و افشای چه اطلاعاتی مبتنی بر اطلاعات پایداری منجر بر تامین نیاز اطلاعاتی استفاده­کنندگان (کارگزاران) خواهد شد؟ 

مبانی نظری و توسعه فرضیه­ها

پایداری به موضوعی حیاتی برای دنیای امروز و آینده فردا تبدیل شده است (شورورزی و قدمیاری، 1403) و در طی چند دهه گذشته و با افزایش سطح نگرانی­ها­ و آگاهی نسبت به نیاز به توسعه پایدار و همچنین برآورده ساختن انتظارات ذینفعان، شرکت­ها هدف خود را از به حداکثر رساندن سود به بهینه ساختن اهداف سه­گانه، یعنی زیست­محیطی، اجتماعی و اقتصادی تغییر داده­اند (رضایی پیته­نویی و صفری گرایلی، 1398). شرکت­ها با بهره­گیری از راهبرد پایداری زیست­محیطی و انجام نوآوری­های مختلف از جمله کاهش انتشار کربن و آلودگی، بازیافت منابع طبیعی و حفاظت از منابع انرژی، آب و دیگر منابع طبیعی اقدام به مشارکت در امر حفاظت از محیط زیست نموده و به این ترتیب اقدام به خلق ارزش زیست­محیطی می­نمایند. در بحث ایجاد ارزش اجتماعی نیز شرکت­ها با اتخاذ راهبرد پایداری اجتماعی و انجام پروژه­هایی در جهت کاهش فقر، عدالت و برابری اجتماعی و جنسیتی در توسعه و سلامت جامعه مشارکت می­نمایند. این دو راهبرد در کنار راهبردهای اقتصادی زمینه تشکیل راهبرد پایداری شرکت و دستیابی به اهداف سه­گانه گزارشگری پایداری را فراهم می­سازند (خلیلی و همکاران، 1404). 

با توجه به اهمیت فزاینده پایداری و تغییر رویکرد شرکت‌ها به سمت بهینه‌سازی اهداف زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی، افشای اطلاعات مرتبط با این پایداری به عنوان ابزاری کلیدی برای شفاف‌سازی عملکرد و افزایش اعتبار آنها در بین ذینفعان نیز اهمیت بیشتری یافته است (پورخانی ذاکله بری و همکاران، 1400). افشای پایداری به عملکرد شرکت‌ها و سازمان‌ها اشاره دارد که آشکارا اطلاعات مربوط به عملکرد محیطی، اجتماعی و حاکمیتی خود را به اشتراک می‌گذارند. این شامل گزارش فعالیت‌های مرتبط با پایداری مانند اثرات زیست‌محیطی، ابتکارات مسئولیت اجتماعی، تلاش‌های تنوع و شمول و شیوه‌های حاکمیت شرکتی است (الزیاده¹¹ و همکاران، 2022). علاوه بر این افشای پایداری شامل ارائه داوطلبانه یا اجباری اطلاعات توسط شرکت‌ها در مورد شیوه‌های عملکرد محیطی، اجتماعی و حاکمیتی و ‌تأثیر آن بر جامعه و محیط می‌شود که به سهامداران، از جمله سرمایه‌گذاران، اجازه می‌دهد تا تعهد شرکت به پایداری را ارزیابی کنند و تصمیم‌گیری آگاهانه بگیرند (استیتیه¹² و همکاران، 2023). از سوی دیگر، در حوزه سرمایه‌گذاری قضاوت و تصمیم­گیری اهمیت زیادی دارد و درواقع، روند سرمایه‌گذاری بر پایه قضاوت و تصمیم‌گیری استوار شده است. قضاوت، شکل دادن به دیدگاه درباره یک شیء، یک رویداد یا یک پدیده است و در سرمایه‌گذاری مفهوم قضاوت در قالب ارزیابی وضعیت حال و پیش­بینی وضعیت، شرایط یا رویدادهای آینده (که درباره آن آگاهی وجود ندارد) شکل می­گیرد (کامیابی و همکاران، 1400). 

تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری فرآیندی است که طی آن افراد، مدیران صندوق‌ها یا مؤسسات، گزینه‌های مختلف سرمایه‌گذاری را ارزیابی کرده و سرمایه را به دارایی‌ها یا اوراق بهادار مختلف تخصیص می‌دهند. این فرآیند شامل ارزیابی عواملی مانند ریسک، پتانسیل بازده و سایر ملاحظات مربوطه برای ایجاد پرتفویی است که با اهداف مالی سرمایه­گذار و تحمل ریسک همسو می­شود (میتال¹³، 2022). علاوه بر این، مستلزم یک رویکرد سیستماتیک برای انتخاب و مدیریت دارایی­های سرمایه­گذاری، با در نظر گرفتن عوامل مختلفی مانند داده­های مالی، شرایط بازار، ترجیحات سرمایه­گذار و به طور فزاینده، ملاحظات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی است. این یک فرآیند استراتژیک است که با هدف بهینه­سازی بازده و در عین حال مدیریت موثر ریسک­ها انجام می­شود (الکاران¹⁴ و همکاران، 2023).

امروزه ایجاد ارزش پایدار به هدف اصلی و راهبردی بسیاری از واحدهای اقتصادی تبدیل شده و تحقق آن مستلزم تغییرات اساسی در چارچوب گزارشگری اطلاعات است (کامیابی و همکاران، 1400). افشای اطلاعات، یکی از اصول حسابداری است و براساس این اصل باید کلیه اطلاعات مربوط به فعالیت­های شرکت به نحو مناسب و به موقع، در اختیار گروه­های مختلف استفاده کننده قرار گیرد و افشای اطلاعات پایداری در حسابداری به معنای ارائه و گزارشگری اطلاعاتی است که نشان‌دهنده ‌تأثیرات محیطی، اجتماعی و اقتصادی فعالیت‌های یک سازمان بر روی پایداری و مسئولیت‌پذیری آن است (دارابی و ناصری‌نسب، 1402). افشای اطلاعات پایداری نقش مهمی در ‌تأثیرگذاری بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ایفاء می‌کند زیرا اطلاعات حیاتی در مورد ریسک‌ها، فرصت‌ها و دوام بلندمدت یک شرکت در چارچوب ملاحظات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد (عمران و رائوتیاینن¹⁵، 2022). در یک چشم‌انداز سرمایه­گذاری که در آن عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی اهمیت فزاینده­ای پیدا می­کنند، افشای پایداری به یک جنبه اساسی ارزیابی فرصت­های سرمایه‌گذاری تبدیل شده است. الصحلوی¹⁶ و همکاران (2021) دریافتند که در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس عربستان، افشای پایداری زیست‌محیطی ‌تأثیر منفی بر بازده سهام داشته، که نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران ممکن است در هنگام ارزیابی ارزش سهام، در افشای محیط‌زیست نقش نداشته باشند و این ‌تأثیر در شرکت­هایی که با محدودیت­های مالی مواجه هستند، بیشتر است. در مقابل، تون و هونگ¹⁷ (2020) بر اهمیت اطلاعات پایداری در جذب سرمایه‌گذاری از سوی سرمایه‌گذاران مسئول اجتماعی و زیست‌محیطی ‌تأکید کردند. آنها چندین عامل را شناسایی کردند که به طور مثبت بر ارائه و افشای اطلاعات توسعه پایدار در شرکت­های ویتنامی ‌تأثیر می­گذارد. علاوه بر این پمپلا و کوستانتینو¹⁸ (2023) شاخص جدیدی¹⁹ را معرفی کرد که ‌تأثیر زیست‌محیطی یک شرکت را براساس سطوح افشای عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی ارزیابی می­کند. بوناتو²⁰ (2023) ‌تأکید کرد که ذینفعان به طور فزاینده­ای خواستار شفافیت و مقایسه بیشتر افشاها، به ویژه در مورد اطلاعات مربوط به آب و هوا از گازهای گلخانه­ای سنگین هستند. این امر منجر به افزایش ‌تأکید بر اطلاعات پایداری در فرآیند تصمیم­گیری ‌سرمایه‌گذار شده است. با این حال آمالیا و تریواکانانینگروم²¹ (2022) استدلال کرد که شدت گزارش‌دهی پایداری ممکن است ‌تأثیر مستقیمی بر کارایی سرمایه‌گذاری توسط سرمایه‌گذار نداشته باشد و نشان می‌دهد که اطلاعات غیرمالی ممکن است عامل مهمی در تصمیم‌گیری‌ها نباشد. بر این اساس این مطالعه نشان می‌دهد چگونه ابعاد افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید به اطلاعات پایداری بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر می‌گذارد. باتوجه به مبانی نظری مطرح شده، فرضیه­های پژوهش به صورت زیر تدوین شده­اند:

 

فرضیه 1: افشای اطلاعات محیطی بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.

فرضیه 2: افشای اطلاعات اجتماعی بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.

فرضیه 3: افشای اطلاعات حاکمیت بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.

پیشینه پژوهش

مابره²² و همکاران (2024)، در پژوهشی مقطعی براساس داده‌های تابلویی استخراج شده از 488 کارگزار شاغل در شرکت­های کارگزاری مالی در بورس اوراق بهادار امان و با استفاده از رویکرد معادلات ساختاری به این نتیجه رسیدند که که تمامی ابعاد افشای پایداری، به‌ویژه افشای حاکمیت، ‌تأثیر مثبت قابل ‌توجهی بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری دارند. در نتیجه این پژوهش اولویت دادن به آموزش مداوم در زمینه پایداری، بهبود دسترسی دلالان به داده‌های محیطی، اجتماعی و حاکمیتی و متنوع کردن منابع آنها برای پژوهش­های­ پایداری را توصیه می‌کند. 

هوانگ و مورتی²³ (2024)، در پژوهشی براساس داده­های بدست آمده از مؤسسه ملی استاندارد و فناوری، به این نتیجه رسیدند که تمایل سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای به سرمایه‌گذاری برای استراتژی بیمه در مقایسه با استراتژی‌های بررسی امنیت سایبری شخص ثالث و خود ارزیابی به طور قابل‌توجهی بالاتر است. 

اتوبی و اوکولی²⁴ (2024)، در پژوهشی براساس داده‌های تابلویی استخراج شده از گزارش‌های مالی سالانه شرکت‌های منتخب نیجریه از سال 2013 تا 2022 و با استفاده از تحلیل رگرسیون مدل‌های خطی تعمیم‌یافته به این نتیجه رسیدند که افشای محیطی به­طور قابل توجهی و مطلوب بر عملکرد شرکت­های غیرمالی فهرست شده در نیجریه ‌تأثیر می­گذارد. همچنین این مطالعه نشان داد که اطلاعات آینده‌نگر به‌طور مثبت و قابل توجهی بر عملکرد شرکت‌های غیرمالی در نیجریه ‌تأثیر گذاشته است. این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند که افشای اطلاعات غیرمالی ‌تأثیر متفاوتی بر عملکرد مالی شرکت‌های عرضه ‌شده در بخش خدمات غیرمالی نیجریه دارد.

چن و زی²⁵ (2022)، در پژوهشی براساس داده­های بدست آمده از شرکت­های غیرمالی پذیرفته شده در بورس از سال 2000 تا 2020 و با استفاده از تکنیک تفاوت در تفاوت­های مبهم برای حذف مشکل درون‌زایی به این نتیجه رسیدند که افشای محیطی، اجتماعی و حاکمیتی اثر مطلوبی بر عملکرد مالی شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاران محیطی، اجتماعی و حاکمیتی دارند، دارد. 

آرویدسون²⁶ (2022)، در پژوهشی بر اساس داده­های پرسشنامه­ای که خطاب به مدیران سرمایه‌گذار در بزرگترین شرکت‌های فهرست‌ شده در بورس استکهلم بوده است، به این نتیجه رسیدند که افشای داوطلبانه کمبودهای صورت‌های مالی برای افشای مناسب دارایی‌های نامشهود را جبران می‌کند. 

سپیدا²⁷ و همکاران (2021) در پژوهشی براساس داده­های بدست آمده از 689 مقاله از پایگاه داده وب آو ساینس بین سال‌های 1968 تا 2021 و با استفاده از تحلیل کتاب سنجی کمی به این نتیجه رسیدند که بیشترین پژوهش­های­ ‌تأثیرگذار در موضوعات فرعی (1) سودمندی اطلاعات مالی و غیرمالی در تصمیم­گیری، (2) عوامل موثر بر تصمیم­گیری موفق، (3) ارتباط گزارش یکپارچه و (4) تکامل حسابداری دیجیتال. نتایج نشان داد که روند پژوهش­های­ به سمت اهمیت دیجیتالی‌سازی حسابداری و همچنین ‌تأثیر اطلاعات مالی و غیر مالی (مفید بودن/کیفیت) مرتبط با مسئولیت اجتماعی شرکت و ریسک در تصمیم‌گیری و در نتیجه موفقیت تجاری است. 

مصلی نژاد²⁸ و همکاران (2021) در پژوهشی براساس داده­های پرسشنامه­ای و با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه و دوطرفه به این نتیجه رسیدند که افشای اطلاعات نامشهود غیرمالی همراه با پیوندهای علّی بر قضاوت سرمایه­گذاران با سطح دانش پایین یا بالا ‌تأثیری ندارد. یادآوری عملکرد از نظر معیارهای غیرمالی توسط سرمایه­گذارانی که بحث پیوند علت و معلولی دارند بیشتر از سایرین است. در پژوهشی که توسط ساعدی²⁹ و همکاران (2020) انجام شد، رابطه بین سطح افشای اطلاعات و ویژگی‌های خاص شرکت‌ها در شرکت‌های فهرست‌شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شد. این مطالعه با استفاده از داده‌های 2،719 مشاهده‌ سالانه از ۴۰۴ شرکت ایرانی در بازه زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ و با بهره‌گیری از تحلیل رگرسیونی به این نتیجه رسید که مدت زمان تصدی مدیرعامل، سودآوری، نقدینگی و دارایی‌های موجود بر سطح افشای اطلاعات تأثیر مثبت دارند. علاوه بر این، یافته‌ها نشان داد که اهرم مالی، سن شرکت و سهم بازار تأثیر منفی بر سطح افشای اطلاعات دارند. این پژوهش اهمیت ویژگی‌های خاص شرکت‌ها را در تعیین میزان افشای اطلاعات تأیید می‌کند.

در بین پژوهش­های­ داخلی نیز، شورورزی و قدمیاری (1403) در پژوهشی براساس داده­های 160 شرکت طی سال­های 1394 تا 1401 و با استفاده از روش مدل رگرسیونی به این نتیجه رسیدند که عملکرد پایداری شرکت بر رفتار ‌سرمایه‌گذاران با نقش انعطاف­پذیری مالی ‌تأثیر مستقیم معناداری دارد. همایون و همکاران (1402) در پژوهشی براساس داده­های 120 شرکت طی سال­های 1392 تا 1398 و با استفاده از روش مدل رگرسیون چندگانه به این نتیجه رسیدند که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی بر بهبود عملکرد پایداری غیرمالی شرکت­ها اثر مثبت و معناداری دارد در صورتی­که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی آینده­نگر اثر معناداری بر عملکرد پایداری غیرمالی شرکت­ها ندارد. 

فتوحی خانکهدانی و همکاران (1400) در پژوهشی براساس داده­های پرسشنامه­ای و با استفاده از روش معادلات ساختاری به این نتیجه رسیدند که الگوی افشای اطلاعات آینده‌­نگر از قابلیت پیش­‌بینی بالا برخوردار بوده و می‌توان از آن به عنوان عوامل مؤثر بر افشای اطلاعات آینده‌ نگر بهره گرفت. 

کامیابی و همکاران (1400) در پژوهشی براساس داده­های پرسشنامه­ای و با استفاده از آزمون ویلکاکسون و من- وینتی به این نتیجه رسیدند که انتشار اطلاعات غیرمالی برای ‌سرمایه‌گذاران اهمیت چشمگیری دارد و ممکن است تصمیمات ‌سرمایه‌گذاران را تغییر دهد؛ با این حال تفاوتی در چگونگی انتشار این اطلاعات وجود ندارد. 

صالحی (1399) در پژوهشی براساس داده­های 150 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1389 تا 1395 با استفاده از مدل رگرسیونی به این نتیجه رسیدند که اطلاعات غیرمالی آینده‌نگر می‌تواند محدودیت تامین مالی را کاهش دهد و کیفیت افشای بالای اطلاعات، رابطه بین این دو متغیر را تشدید می‌کند. همچنین اطلاعات غیرمالی آینده‌نگر می‌تواند ناکارایی سرمایه‌گذاری را کاهش دهد و کیفیت افشای بالای اطلاعات، رابطه بین این دو متغیر را تشدید و باعث کاهش کم سرمایه‌گذاری و همزمان بهبود بیش سرمایه‌گذاری می‌شود. 

خوش­کار و همکاران (1398) در پژوهشی براساس داده­های 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393 تا 1397 با استفاده از روش رگرسیون داده­های پانل با الگوی اثرات ثابت به این نتیجه رسیدند که کیفیت افشای اطلاعات بر کیفیت حسابرسی و همچنین تصمیم­گیری مدیران یعنی افزایش حجم معاملات ‌تأثیر معنادار و مثبتی دارد. 

افلاطونی و نیکبخت (1396) در پژوهشی براساس داده­های 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1383 تا پایان 1394 با استفاده از روش داده‌های ترکیبی پویا به این نتیجه رسیدند که افزایش در کیفیت افشاء، سرعت تعدیل ساختار سرمایه را به صورت معناداری افزایش می­دهد. از طرفی افزایش در کیفیت اقلام تعهدی، ‌تأثیر معناداری بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه ندارد. 

ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی، به ویژه اطلاعات پایداری، در مقایسه با سایر پژوهش­های مشابه، ابعاد و جنبه­‌های خاصی را در فرآیند تصمیم‌گیری مدیران و کارشناسان و فروش سهام کارگزاری‌ها منعکس می‌کند. اطلاعات پایداری شامل جنبه­‌هایی از قبیل ‌تأثیرات زیست‌محیطی، اجتماعی و مدیریتی شرکت‌ها است که می‌تواند به‌عنوان یک شاخص کلیدی در ارزیابی عملکرد شرکت‌ها و پیش‌بینی آینده آن‌ها تلقی شود. در پژوهش­های مشابه، معمولاً ‌تأکید بیشتری بر روی اطلاعات مالی و متغیرهای اقتصادی وجود دارد. اما در ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی، به­ویژه در زمینه پایداری، مدیران و کارشناسان می‌توانند بینش عمیق‌تری نسبت به ریسک‌ها و فرصت‌های آینده شرکت‌ها پیدا کنند. این تفاوت در ‌تأکید اطلاعات پایداری می‌تواند ‌تأثیر قابل توجهی بر گزینه‌های تصمیم‌گیری داشته باشد. به عنوان مثال، مدیرانی که به اطلاعات پایداری توجه می‌کنند، ممکن است در انتخاب سهام بر مسئولیت اجتماعی و زیست‌محیطی شرکت‌ها، تصمیمات بهتری اتخاذ کنند. از طرف دیگر، کارشناسان خرید و فروش نیز با تحلیل اطلاعات غیرمالی می‌توانند پیش‌بینی‌های دقیق‌تری از رفتار بازار و واکنش‌های سرمایه‌گذاران به دست آورند. در نتیجه، توجه به این نوع اطلاعات می‌تواند به بهبود استراتژی‌های معاملاتی و افزایش بازده سرمایه‌گذاری منجر شود، که در پژوهش­های مشابه به ندرت مورد توجه قرار گرفته است.

روش پژوهش

پژوهش حاضر یک طرح مقطعی را برای ارزیابی افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید بر اطلاعات پایداری بر تصمیم‌گیری کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران اتخاذ کرد. طراحی مقطعی بر جمع­آوری همزمان داده­های پژوهش از اعضای نمونه در یک بازه زمانی خاص ‌تأکید دارد. همچنین پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت و محتوا از نوع توصیفی- پیمایشی می­باشد و با این روش ‌تأثیر متغیرهای مستقل (اطلاعات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی) بر متغیر وابسته (فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار) بررسی شده است. جمع‌آوری داده‌ها از طریق پیمایش از شهریور 1403 تا آبان همین سال انجام شد.

رویکرد پژوهشی مورد استفاده عمدتا کمی و شامل استفاده از پرسشنامه‌ای بود که براساس بررسی گسترده ادبیات موجود تهیه شده بود. در مرحله تجزیه و تحلیل داده­ها، این مطالعه از مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از ابزار نرم افزاری اسمارت پی.ال.اس³⁰ برای بررسی دقیق داده­های جمع­آوری شده استفاده شد.

داده‌های مربوط به افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید بر اطلاعات پایداری بر تصمیم‌گیری از جمعیت متنوعی از مدیران و کارشناسان خرید و فروش سهام کارگزاری­ها جمع‌آوری شد. با توجه به محدودیت­های زمانی و حجم بالای جامعه مورد مطالعه، رویکرد نظرسنجی جامع کارآمد نبود. از این رو، روش نمونه­گیری ضروری تشخیص داده شد. نمونه­گیری آسان به عنوان مناسب­ترین روش انتخاب شد، به ویژه زمانی که محقق نمی­تواند به طور دقیق جمعیت هدف را شناسایی کند. حجم نمونه براساس فرمول نمونه­گیری کوکران 124 نفر از پاسخ دهندگان تعیین شد. در نتیجه، نسخه الکترونیکی این نظرسنجی ایجاد شد و پیوند آن از طریق وب سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران منتشر شد و از طریق ایمیل به جامعه مورد مطالعه ارسال شد تا از نمونه­گیری کافی اطمینان حاصل شود. در مجموع، 105 پاسخ دریافت شد که 11 پاسخ برای تجزیه و تحلیل آماری نامتناسب تلقی شدند. پس از حذف این پاسخ‌ها، نمونه نهایی این پژوهش 94 پاسخ‌دهنده بود که نشان‌دهنده نرخ پاسخ 9/0 درصد از آنچه ارسال شد.

ابزار اولیه مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه خودگردان³¹ بود. این پرسشنامه شامل چندین بخش، از جمله یک نامه پوششی با تشریح اهداف پژوهش، ‌تأکید بر داوطلبانه بودن مشارکت و ‌تأکید بر تعهد به ملاحظات پژوهش اخلاقی بود. علاوه بر این، بخشی از پرسشنامه به جمع­آوری اطلاعات دموگرافیک طبقه­بندی شده از پاسخ دهندگان اختصاص یافت، در حالی که دو بخش دیگر برای جمع آوری داده­های مربوط به متغیرهای پژوهش اولیه تعیین شد. برای سنجش دیدگاه پاسخ دهندگان در مورد متغیرهای پژوهش، از مقیاس پنج درجه­ای لیکرت استفاده شد. این مقیاس از حداقل امتیاز 1 که نشان دهنده «کاملاً مخالفم» تا حداکثر امتیاز 5 بود که به معنای «کاملاً موافقم» بود. در این پژوهش ، افشای پایداری به‌عنوان متغیر مستقل، شامل مجموعه‌ای از موارد به دست آمده از پژوهش آسانته-آپیا³² (2020) بود. در همین حال، افشای پایداری به عنوان یک ساختار مرتبه دوم مفهوم‌سازی شد که بیشتر به سه ساختار مرتبه اول مجزا تقسیم می‌شود. این سازه‌ها، که هر کدام جنبه‌های مختلف افشای پایداری را بررسی می‌کنند، شامل افشای محیطی با نه مورد می‌شود که شامل آلایندگی و آلودگی؛ ضایعات، انرژی؛ بهره­وری؛ آب، تنوع زیستی، تغییر آب و هوا، ارزیابی ریسک محیطی، مسایل خدمات و زنجیره تامین، آموزش محیطی، سیستم مدیریت محیطی و شفاف­سازی محیطی است. خدمات افشای اجتماعی با سیزده مورد که به سلامت و امنیت و بهره­وری، حقوق نیروی کار، ادراک اجتماعی ذینفعان، سلامت تولید، عدم تبعیض و شمول اجتماعی، مسایل اجتماعی مشتریان و زنجیره تامین، رعایت اصول حقوق بشر، توسعه اجتماعی و بشردوستی، سرمایه­گذاری مسئولیت اجتماعی، حفظ نام تجاری و رفتار ضد رقابتی، یادگیری و آموزش اجتماعی و شفاف­سازی اجتماعی اشاره دارد و افشای حاکمیت با نه مورد، که شامل رعایت حقوق سهامداران، کمیته­ها، مدیریت ریسک، جبران عملکرد، اخلاق و اصول رفتاری، شفاف­سازی راهبری، انطباق با قوانین، ترکیب هیئت مدیره و مدیریت ریسک ‌سرمایه‌گذار است. متغیر وابسته در این پژوهش تصمیم­گیری سرمایه­گذار بود که آیتم­های اندازه­گیری نیز از پژوهش آسانته-آپیا (2020) به دست آمد. تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار به‌عنوان سازه‌ای مرتبه اول با سیزده مورد در نظر گرفته شد که به فرآیند ارزیابی و انتخاب فرصت‌های سرمایه‌گذار با هدف دستیابی به اهداف مالی خاص اشاره دارد.

یافته‌ها

نگاره (1) اطلاعات مربوط به مشارکت­کنندگان آزمون را به نمایش گذاشته است. همانگونه که در این جدول مشاهده می­شود، 33 درصد مشارکت­کنندگان را زنان و 67 درصد را مردان تشکیل داده­اند و سطح تحصیلات 12 نفر از این پاسخ­دهندگان را کاردانی، 38 نفرکارشناسی، 29 نفر کارشناسی ارشد و 15 نفر را دکتری تشکیل داده است.

 

نگاره 1. آمار توصیفی جنسیت و سطح تحصیلات نمونه آماری

مدرک تحصیلی	تعداد	تعداد (به تفکیک جنسیت)
کاردانی	12 نفر	5 زن
		7 مرد
کارشناسی	38 نفر	17 زن
		21 مرد
کارشناسی ارشد	29 نفر	7 زن
		22 مرد
دکتری	15 نفر	2 زن
		13 مرد

 

برای ارزیابی روابط بین سازه­ها و موارد مشاهده شده آنها، از مدل­یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی در این پژوهش استفاده شد. جهت حصول اطمینان از مناسب و بالا بودن روایی در این پژوهش از مدل اندازگیری (مدل بیرونی) استفاد شده که یک تکنیک ارزشمند برای گروه­بندی متغیرهای مشاهده شده در ساختارهای مربوطه است، در نتیجه ظرفیت مدل برای تعمیم را افزایش می­دهد. نتایج ارزیابی اقلام و روایی و پایایی سازه مربوط به ‌تأثیر ساختارهای افشای پایدار بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار در شکل (1) ارائه شده است. این مقادیر نشان داد که همه آیتم‌ها قابل قبول تلقی می‌شوند و در مدل حفظ می‌شوند، زیرا از آستانه معمول شناخته شده 7/0 فراتر رفته‌اند.

 

 

شکل 1. نتایج بار عاملی متغیرهای آشکار جهت بررسی روایی مدل

 

روایی همگرا با استفاده از میانگین واریانس استخراج شده³³ ارزیابی شد و نتایج نشان داد که مقادیر میانگین واریانس استخراج شده از 665/0 تا 844/0 متغیر است. این نتایج به راحتی از حداقل آستانه 50/0 فراتر رفتند که اعتبار همگرای ابزار پژوهش را تأیید می­کند. از نظر قابلیت اطمینان، روش آلفای کرونباخ و قابلیت اطمینان ترکیبی³⁴ استفاده شد. نتایج این دو نشان داد که مقادیر پایایی از از 957/0 تا 985/0 متغیر است و از حداقل آستانه 70/0 فراتر می­رود. این نشان می‌دهد که مدلی که ‌تأثیر افشای اطلاعات غیرمالی با ‌تأکید به اطلاعات پایداری بر گزینه­های تصمیم­گیری سرمایه­گذاران را ارزیابی می‌کند، به سطوح رضایت‌بخشی از اعتبار و پایایی در نگاره (2) دست یافته است.

 

نگاره 2. ارزیابی روایی سازه

متغیر	میانگین واریانس	آلفای کرونباخ	پایایی ترکیبی
افشای  زیست محیطی	800/0	968/0	973/0
افشای اجتماعی	844/0	983/0	985/0
افشای حاکمیتی	750/0	957/0	964/0
استراتژی­های تصمیم گیری	665/0	958/0	963/0

 

برای ارزیابی روایی افتراقی (روایی واگرا) سازه‌های مکنون باید واریانس بیشتری را با معرف‌هایشان نسبت به سازه‌هایی دیگر به اشتراک بگذارند که این شاخص با استفاده از مجذور ریشه میانگین واریانس استخراج شده محاسبه می‌شود. نتایج نشان‌دهنده آن است که مجذور ریشه میانگین واریانس استخراج شده برای هر سازه بزرگ‌تر است از همبستگی بین سازه‌هاست که این نشان‌دهنده روایی افتراقی است.

 

نگاره 3. ارزیابی روایی واگرا مطابق روش فورنل و لارکر

استراتژی­های تصمیم گیری	افشای زیست­محیطی	افشای حاکمیتی	افشای اجتماعی	ارزیابی روایی واگرا
			919/0	افشای اجتماعی
		866/0	750/0	افشای حاکمیتی
	894/0	725/0	401/0	افشای  زیست محیطی
816/0	747/0	617/0	806/0	استراتژی­های تصمیم گیری

معادلات ساختاری³⁵ یک روش آماری قدرتمند برای تجزیه و تحلیل پویایی بین متغیرهای وابسته و مستقل است (هویل³⁶، 1995). فرضیه­های پژوهش با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس که به بررسی روابط متقابل میان سازه­های چارچوب مفهومی مورد نظر کمک کرد، مورد ارزیابی قرار گرفت. شکل (2) مدل ساختاری طراحی شده برای ارزیابی ‌تأثیر ساختارهای افشای پایداری بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری را نشان می‌دهد.

 

 

شکل 2. نتایج مدل ساختاری

نگاره (4) نتایج آزمون فرضیه را ارائه می­دهد و اهمیت روابط بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته را روشن می­کند.

نگاره 4. نتایج حاصل از آزمون فرضیه­ها

فرضیه­ها	ضریب مسیر	مقدار t	انحراف­معیار	نتیجه
افشای اطلاعات محیطی بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.	244/0	248/4	005/0	عدم رد
افشای اطلاعات اجتماعی بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.	339/0	183/6	005/0	عدم رد
افشای اطلاعات حاکمیت بر فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ‌تأثیر معنادار دارد.	506/0	792/6	007/0	عدم رد

 

در راستای این روش، کفایت برازش بین مدل آزمون و مدل نظری از طریق شاخص­های برازش خوب ارزیابی می­شود. در این پژوهش برای بررسی کیفیت یا اعتبار مدل از بررسی اعتبار که شامل شاخص بررسی اعتبار اشتراک و شاخص بررسی اعتبار حشو یا افزونگی می­باشد استفاده شده است. شاخص اشتراک، کیفیت مدل اندازگیری هر بلوک را می سنجد. شاخص حشو نیز که به آن استون-گیسر نیز می­گویند با در نظر گرفتن مدل اندازگیری کیفیت مدل ساختاری را برای هر بلوک درونزاد اندازگیری می­کند. مقادیر مثبت این شاخص­ها نشانگر، کیفیت مناسب و قابل قبول مدل اندازگیری و ساختاری می­باشد. همان­طور که در شکل­های (3) و (4) نشان داده شده است، خوب بودن برازش مدل با استفاده از این دو شاخص ارزیابی شد.

 

شکل 3. مدل شاخص بررسی اعتبار اشتراک 

 

شکل 4. مدل شاخص بررسی اعتبار حشو

با بررسی مقادیر شاخص بررسی اعتبار اشتراک و شاخص بررسی اعتبار حشو و منفی نبودن این ضرایب، مدل پژوهش تایید می­گردد. این تایید نشان دهنده اعتبار مدل و صحت ارزیابی فرضیه­ها می­باشد، که بیشتر مناسب بودن مدل را تأیید می­کند.

با توجه به محاسبه ضریب تعیین در مدل پژوهش برابر با 933/0 و همچنین مشخص شدن میانگین اشتراک³⁷، ارزیابی کلی نیکویی برازش³⁸ مدل محاسبه می­گردد:

 

GOF= =812/0

 

با محاسبه شاخص نیکویی برازش برابر با 812/0 و بزرگتر بودن این مقدار از 36/0 برازش کلی مدل به­صورت قوی تایید می­گردد و نشان می­دهد مدل پژوهش آزمون‌شده در پیش‌بینی متغیرهای مکنون درون­زا موفق بوده است و معیار­های تایید شده قابل اطمینان است.

نتیجه‌گیری

از آنجا که پایداری موضوع مهمی برای سرمایه­گذاران است، افشای ابعاد پایداری به‌ویژه افشای حاکمیت، ‌تأثیر مثبت قابل‌ توجهی بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار دارند (مابره و همکاران، 2024). در سال 2016، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا³⁹ پیشنهادات آشکاری در این زمینه مطرح کرد تا افشاسازی زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی را در صورت­های غیرمالی الزامی کند. با این وجود افشاسازی­های زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی هنوز در بسیاری از کشورها از جمله ایران اختیاری است. شورورزی و قدمیاری (1403) نشان دادند افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی بر بهبود عملکرد پایداری غیرمالی شرکت­ها اثر مثبت و معناداری دارد. آرویدسون (2022) نیز به این نتیجه رسیدند که افشای داوطلبانه کمبودهای صورت‌های مالی برای افشای مناسب دارایی‌های نامشهود را جبران می‌کند. در واقع نبود افشای اطلاعات غیرمالی، به ویژه در زمینه پایداری، باعث عدم شفافیت و کاهش قابلیت ارزیابی ریسک‌های اجتماعی و زیست‌محیطی شرکت‌ها می‌شود. این امر منجر به تصمیم‌گیری‌های ناآگاهانه سرمایه‌گذاران و عدم اعتماد به شرکت‌های فاقد این اطلاعات می‌گردد و این وضعیت می‌تواند فرصت‌های سرمایه‌گذاری مناسب را از دیدگاه سرمایه‌گذاران پنهان کند و به ناپایداری بازار سرمایه منجر شود.

نتایج آزمون فرضیه اول پژوهش نشان می­دهد که افشای اطلاعات زیست‌محیطی منجر به بهبود در فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار می‌شود. یافته­های این پژوهش در زمینه افشای اطلاعات زیست‌محیطی مکمل پژوهش مابره و همکاران (2024)، چن و زی (2024) است که دریافتند بین افشای زیست محیطی، تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار رابطه مثبتی وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که رابطه گزارش شده در این پژوهش­ها می­تواند به خاطر تلاش بیشتر افشای اطلاعات باشد. همچنین یافته­های این پژوهش با نتایج پژوهش همایون و همکاران (1402) همسو است که دریافتند رسیدند که افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی بر بهبود عملکرد پایداری غیرمالی شرکت­ها اثر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این، نتایج آزمون فرضیه دوم پژوهش نشان داد که افشای اطلاعات اجتماعی منجر به به بهبود در فرآیند تصمیم­گیری سرمایه­گذار می­شود و آزمون فرضیه سوم پژوهش نشان داد که افشای اطلاعات حاکمیتی منجر به به بهبود در فرآیند تصمیم­گیری سرمایه­گذار می‌شود. بنابراین این مطالعه نشان می­دهد جایی که ملاحظات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی در حال افزایش است، کارگزارانی که از افشای پایداری استقبال می‌کنند، به خوبی برای برتری و کمک به یک اکوسیستم مالی مسئولانه‌تر و پایدار در بورس آماده هستند. 

با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه اول پژوهش درباره ‌تأثیر افشای اطلاعات زیست‌محیطی بر بهبود فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران، پیشنهاد می‌شود که شرکت‌ها به ویژه در صنایع با ‌تأثیرات زیست‌محیطی بالا، اطلاعات مرتبط با اقدامات زیست‌محیطی خود را در گزارش‌های سالانه و سایر اسناد رسمی بیش از پیش افشا کنند. این اطلاعات می‌تواند شامل جزئیاتی درباره پایبندی به استانداردهای زیست‌محیطی، برنامه‌های کاهش آلاینده‌ها و سرمایه‌گذاری‌های پایدار باشد. همچنین برگزاری جلسات آموزشی و کارگاه‌های تخصصی برای تحلیلگران مالی و سرمایه‌گذاران به منظور تبیین اهمیت اطلاعات زیست‌محیطی می‌تواند مؤثر باشد. در نهایت، ایجاد کانال‌های ارتباطی مؤثر و شفاف بین شرکت‌ها و ذینفعان می‌تواند به تقویت اعتماد و اطمینان در بازار کمک کند و انگیزه سرمایه‌گذاران را برای تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تر افزایش دهد.

براساس نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه دوم پژوهش که نشان داد افشای اطلاعات اجتماعی ‌تأثیر مثبت بر بهبود فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران دارد، پیشنهاد می‌شود که شرکت‌ها به جدیت به افشای اطلاعات اجتماعی خود بپردازند. این اطلاعات می‌تواند شامل فعالیت‌های مسئولیت اجتماعی، برنامه‌های توسعه اجتماع و ‌تأثیرات اجتماعی محصولات و خدمات باشد. همچنین شرکت‌ها باید ضمن ایجاد گزارش‌های سالانه شفاف در زمینه مسئولیت اجتماعی، از نظرسنجی‌های ذینفعان برای درک بهتر خواسته‌ها و انتظارات آنان استفاده کنند. برگزاری رویدادهای چهره‌به‌چهره با سرمایه‌گذاران و ذینفعان به منظور تبادل نظر و بازخورد درباره عملکرد اجتماعی شرکت نیز می‌تواند سودمند باشد. تقویت ارتباطات و همکاری‌های محلی و بین‌المللی نیز در راستای پروژه‌های اجتماعی می‌تواند به افزایش اعتبار و وجهه شرکت نزد سرمایه‌گذاران کمک کند و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تری را ممکن نماید.

براساس نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه سوم پژوهش نیز که نشان داد افشای اطلاعات حاکمیتی ‌تأثیر مثبت بر بهبود فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران دارد، پیشنهاد می‌شود که شرکت‌ها به طور جدی به افشای اطلاعات حاکمیتی خود بپردازند. این اطلاعات می‌تواند شامل ساختار مالکیت، وضعیت هیئت مدیره، سیاست‌های اجرایی و شیوه‌های نظارت و مدیریت ریسک باشد. شرکت‌ها باید به شفافیت در ارائه این اطلاعات توجه ویژه‌ داشته باشند و گزارش‌های دوره‌ای و جامعی در زمینه حاکمیت شرکتی منتشر کنند. همچنین برگزاری مجمع‌های عمومی و نشست‌های تخصصی با سرمایه‌گذاران می‌تواند بستر مناسبی برای تبادل نظر و ارتقای آگاهی سرمایه‌گذاران نسبت به مسائل حاکمیتی فراهم آورد. تقویت ارتباط و همکاری با نهادهای نظارتی و مجامع حرفه‌ای به منظور هماهنگی با بهترین شیوه‌های حاکمیتی نیز توصیه می‌شود. این اقدامات نه تنها شامل بهبود اعتماد سرمایه‌گذاران به شرکت‌ها می‌شود، بلکه می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تر و بهبود در عملکرد کلی شرکت‌ها منجر شود.

پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های آتی، ‌تأثیر افشای اطلاعات محیطی، اجتماعی و حاکمیتی در کشورهای مختلف مورد مطالعه تطبیقی قرار گیرد تا تفاوت‌ها و شباهت‌ها روشن شود. همچنین بررسی نقش فناوری‌های نوین، مانند بلاک‌چین و هوش مصنوعی، در افشای اطلاعات و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران می‌تواند مفید باشد. تحلیل ‌تأثیر عوامل روان‌شناختی و احساسات سرمایه‌گذاران نسبت به اطلاعات افشا شده نیز ممکن است به درک بهتر فرآیند تصمیم‌گیری کمک کند. ضمن اینکه ایجاد مدل‌های پیش‌بینی با استفاده از داده‌های افشاشده می‌تواند استراتژی‌های سرمایه‌گذاری را بهبود بخشد. در عین­ حال، محدودیت‌ این پژوهش شامل احتمال وجود سوگیری‌های مربوط به پاسخ‌دهی در نمونه‌گیری و عدم توجه به ویژگی‌های فرهنگی و اقتصادی مختلف سرمایه‌گذاران است.

منابع

احمدي، آمنه.،  و قائمی، محمدحسین. (1397). مدیریت سود واقعی و خوانایی گزارشگري مالی. پژوهش­­های کاربردی در گزارشگری مالی، 7(13)، 72-45.

افلاطونی، عباس.، و نیکبخت، زهرا. (1396). بررسی تأثیر کیفیت افشا و کیفیت اقلام تعهدی بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. دانش حسابداری مالی، 4(4)، 85–100. 

پورخانی ذاکله بری، مظفر.، جهانشاد، آزیتا.، و حیدرپور، فرزانه. (1400). ارائه الگویی برای افشاء اطلاعات پایداری شرکتی و ارزیابی اثر عوامل مرتبط با تئوری علامت‌دهی و ذینفعان بر گزارشگری این اطلاعات. دو فصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، 5(۱۰) 421-385.

خلیلی، یاسمن.، کبیری، محمدتقی.، رستمی، کرامت.، و یانسری، ابوالفضل. (1404). واكاوي نقش گزارشگري پایداري در كارایی تصميمات سرمایه­گذاري مدیران. قضاوت و تصمیم­گیری در حسابداری، 4، 1(13)، 161-135.

خوش­کار، فرزین.، محمدرضائی، وحید.، و پناهی، رضا. (1398). بررسی تأثیر افشای اطلاعات بر کیفیت حسابرسی و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران. پژوهش در حسابداری و علوم اقتصادی، 3(2)، 1–20.

دارابی، رویا.، و ناصری­نسب، سارا. (1402). نقش کیفیت افشای اطلاعات بر رابطه بین عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدشوندگی سهام. پژوهش­های حسابداری و راهبری شرکتی، 2(5)، 16-1.

رضایی پیته نوئی، یاسر.، و صفری گرایلی، مهدی. (1398). عضویت در گروه­های تجاری و گزارشگری پایداری شرکت. دانش حسابداری، 38(1)، 197-169.

شورورزی، زهرا.، و قدمیاری، نسرین. (1403). تاثیر عملکرد پایداری شرکت بر رفتار سرمایه‌گذاران با نقش انعطاف­پذیری مالی در شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. چشم­انداز حسابداری و مدیریت، 7(89)، 192-174.

صالحی، اله‌کرم. (1399). تأثیر اطلاعات غیرمالی آینده‌نگر بر کارایی سرمایه‌گذاری و محدودیت تأمین مالی. دانش سرمایه‌گذاری، 9(36)، 1–20.

کامیابی، یحیی.، محسنی ملکی رستاقی، بهرام.، و جوادی نیا، امیر. (1400). تاثیر اطلاعات غیرمالی و اطلاعات گزارشگری یکپارچه بر تصمیم­گیری: رفتار سرمایه­گذاری با رویکرد تجربی. مدیریت دارایی و تامین مالی، 9(2)، 99-124. 

کیقبادی، امیررضا.، صدیق بهزادی، شادان.، طهماسبی خورنه، سعید.، و سیف، سمیرا. (1397). تاثیر کیفیت افشای اطلاعات و عدم تقارن اطلاعاتی بر نوسان­پذیری بازده سهام با استفاده از سیستم معادلات همزمان. پژوهش­های حسابداری مالی و حسابرسی، 10(40)، 88-69. 

فتوحی خانکهدانی، محبوبه.، تفتیان، اکرم،. و ناظمی اردکانی، مهدی. (1400). ارزیابی تاثیر مقوله­های الگوی افشای اطلاعات آینده­نگر. فصلنامه دانش حسابداری مالی، 8(1)، 65-92.  

فيضي، مهدي.، پورآقاجان سرحمامی، عباسعلی،. و نسل موسوی، سید حسین. (1398). تاثير افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی و عملكرد پايداري بر بهبود كيفيت حسابرسي. دانش حسابرسي، 19(77)، 190-220.

همایون، علی.، رنجبر، محمدحسین.، احمدی، فائق.، و طالب نیا، قدرت الله. (1402). اثر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی تاریخی و آینده نگر بر عملکرد پایداری غیرمالی شرکت­ها. پژوهش­های تجربی حسابداری، 13(1)، 101-120. 

Aflatooni, A. and Nikbakht, Z. (2018). Investigating the effect of disclosure quality and accruals quality on capital structure adjustment speed. Financial Accounting Knowledge, 4(4), 85-100. (In Persian)

Ahmadi, A., & Ghaemi, M. H. (2018). Real earnings management and financial reporting readability. Applied Research in Financial Reporting, 7(13), 45-72. (In Persian)

Alkaraan, F., Elmarzouky, M., Hussainey, K., Venkatesh, V. G. (2023). Sustainable strategic invest- ment  decision-making practices in UK companies: the influence of governance mechanisms on synergy between industry 4.0 and circular economy, Technol. Forecast. Soc. Chang, 187, 122187

Al-Nawafah, S., Al-Shorman, H., Aityassine, F., Khrisat, F., Hunitie, M., Mohammad, A., Al- Hawary, S. (2022). The effect of supply chain management through social media on competitiveness of the private hospitals in Jordan. Uncertain Supply  Chain Manag, 10(3), 737–746.

Alsahlawi, A. M., Chebbi, K., Ammer, M. A. (2021). The impact of environmental sustainability disclo- sure on stock return of Saudi listed firms: the moderating role of financial constraints. Int. J. Financ. Stud, 9(1), 4.

AL-Zyadat, A., Alsaraireh, J., Al-Husban, D., Al-Shorman, H., Mohammad, A., Alathamneh, F., Al-Hawary, S. (2022). The effect of industry 4.0 on sustainability of industrial organizations  in Jordan. Int. J. Data Netw. Sci, 6(4), 1437–1446.

Amalia, D. R., Triwacananingrum, W. (2022). The disclosure effect of sustainability reporting and financial statements on investment efficiency: Evidence in Indonesia. International Journal of Social and Administrative Sciences, 7(2), 75–85.

Arvidsson, S. (2011). Disclosure of non-financial information in the annual report: A management-team perspective. Journal of Intellectual Capital, 12(2), 277–300. 

Asante-Appiah, B. (2020). Does the severity of a client's negative environmental, social and governance reputation affect audit effort and audit quality?. Journal of Accounting and Public Policy, Volume 39, Issue 3, 30-69.

Attiany, M., Al-kharabsheh, S., Abed-Qader, M., Al-Hawary, S., Mohammad, A., Rahamneh, A. (2023). Barriers to adopt industry 4.0 in supply chains using interpretive structural modeling. Uncertain Supply  Chain Manag, 11(1), 299–306.

Atube, E. N., Okolie, A. O. (2024). Non-financial information disclosures and firm performance of listed non-financial services firms in Nigeria. Finance & Accounting Research Journal, 6(1), 79–97. 

Bonato, K. (2023). Seeing sustainability reporting through a lens of value creation. APPEA J. 63(2), 40–43.

Cepeda, C., Monteiro, A., Ferreira-da-Silva, A. C., Rua, O. L. (2021). Linking financial and non-financial information to decision-making: A research agenda. Proceedings of the 14th Annual Conference of the EuroMed Academy of Business, Palermo, Italy. 

Chen, Z., & Xie, G. (2022). ESG disclosure and financial performance: Moderating role of ESG investors. International Review of Financial Analysis, 83, 102291.

Dagunduro, M., Falana, G., Ajayi, J., Boluwaji, O. (2024). Non-financial disclosure and firm performance: Insights from listed consumer goods manufacturing companies in Nigeria. Economy, Business and Development: An International Journal, 5(1), 14–27. https://doi.org/10.47063/ebd.00015

Darabi, R., & Naseri Nasab, S. (2023). Role of Information Disclosure Quality on the Relationship between Economic Policy Uncertainty and Stock Liquidity. Journal of Accounting and Corporate Governance Researches, 2(5), 1-16. (In Persian)

Feyzi, M., Pouraghajan Sarhomami, A., & Nasl Mousavi, S. H. (2019). The effect of voluntary disclosure of non-financial information and sustainability performance on improving audit quality. Audit knowledge, 19(77), 190-220. (In Persian)

Fotouhi Khankahdani, M,. Taftiyan, A,. & Nazmi Ardakani, M. (2021). Evaluating the Impact of the Categories of The Forward-Looking Information Disclosure Pattern. Journal of Financial Accounting Knowledge, 8(1 (28) ), 65-92. (In Persian)

Homayoun, A., Ranjbar, M. H., Ahmadi, F. & Talebnia, G. A. (2023). The Effect of Voluntary Disclosure of Historical and Prospective Non-Financial Information on the Non-Financial Sustainability Performance of Companies. Empirical Research in Accounting, 13(1), 101-120. (In Persian)

Huang, J., Murthy, U. (2024). The impact of cybersecurity risk management strategy disclosure on investors’ judgments and decisions. International Journal of Accounting Information Systems, 54, Article 100696. 

Imran, S., Rautiainen, A. (2022). Effects of contextual variables on strategic investment decision- making styles: an empirical study from Pakistan, Asia Pac. Manag. Rev, 27(1), 1–9.

Istaitih, Y., Alsadi, S., Elrashidi, A., Kanan, M., Al-Sartawi, A., Asad, J. (2023). Socio-economic assessing of researcher’s perceptions and farmer’s willingness to adopt silage technology in Palestine-West Bank. Inf. Sci. Lett, 12(9), 2241–2253.

Kamyabi, Y. , Mohseni Maleki, B. and Javady nia, A. (2021). The Impacts of Non-Financial Information and Integrated Reporting Information on Decision-Making: Investment Behavior with an Empirical Approach. Journal of Asset Management and Financing, 9(2), 99-124. (In Persian)

Keighbadi, A. R., Sedigh Behzadi, S., Tahmasbi Khurne, S., & Seif, S. (2018). The Effect of Information Disclosure Quality and Information Asymmetry on Stock Return Volatility by Using Simultaneous Equations. Financial Accounting and Auditing Researches, 10(40), 69-88. (In Persian)

Khalili, Y., Kabiri, M. T., Rostami, K., & Yansari, A. (2024). The Analysis of the role of Sustainability Reporting in CEOs’ Investment Decisions. Judgment and Decision Making in Accounting  and Auditing, 4, 1(13), 161-135. (In Persian).

Mosallanezhad, T., Khajavi, S., Gholami, A. & Valipour, H. (2021). Investigating the Effects of Disclosure of Non-Financial Intangible Information on Investors’ Judgment about Future Financial Performance of the Company. Iranian Journal of Finance, 5(2), 21-45.

Maabreh, A., Sharairi, J. A., Saatchi, S. G., Al-Momani, A., Sarram, M., Abu, A., Anagreh, S., Al-Habashneh, O. A., & Alrfai, M. M. (2024). Impact of Sustainability Disclosure on Investment Decision-Making: Evidence from Emerging Economies. Studies in Computational Intelligence, 1, 47–61. 

Mallak, S., Kanan, M., Al-Ramahi, N., Qedan, A., Khalilia, H., Khassati, A., Wannan, R., Mara’beh, M., Alsadi, S., Al-Sartawi, A. (2023). Using Markov  chains and data mining techniques to predict students’ academic performance. Inf. Sci. Lett, 12(9), 2073–2083.

Mittal, S. K. (2022). Behavior biases and investment decision: theoretical and research framework. Qual. Res.Financ. Mark, 14(2), 213–228.

Pompella, M., Costantino, L. (2023). ESG disclosure and  sustainability transition: a new metric and emerging trends in responsible investments. TalTech  J.  Eur. Stud, 13(1), 8–39.

Pourkhani zakeleh bari, M,. Jahanshad, A,. Heidarpoor, F. (2021). Providing a Model for Exposing Corporate Sustainability and Evaluating the effect of Factors Related to Signaling Theory and Stakeholders on Reporting of this Information. journal of Value & Behavioral Accounting, 5 (10),385-421. (In Persian)

Rahman, M., Abd Wahab, S., Abdul Latiff, A. S. (2022). Definitions and Concepts of Organizational Sustainability. Society & Sustainability, 4(2), 21–32.

Khoshkar, F., Mohammad Rezaee, V., & Panahi, R.. (2019). Investigating the effect of information disclosure on audit quality and investor decision-making. Research in Accounting and Economic Sciences Journal, 3(2), 1–20. (In Persian).

Rezaei Pitenoei, Y., Safari Gerayli, M. (2019). Business group affiliation and corporate sustainability reporting. Journal of Accounting Knowledge, 10(3), 169-197. (In Persian)

Saeedi, A. ., Daghani, R. ., & Hajian, N. . (2020). Firm-Specific Characteristics And The Disclosure Level: Evidence From The Tehran Stock Exchange. Journal of Applied Business Research, 36(4), 129–152.

Samaibekova, Z., Choyubekova, G., Isabaeva, K., Samaibekova, A. (2021). Corporate sustainability and social responsibility. E3S Web of Conferences, 250, 06003. https://doi.org/10.1051/e3sconf/202125006003

Sanad, Z., Al-Sartawi, A. M. M. (2023). Research and development spending in the pharmaceutical industry: does board gender diversity matter?. Technol. Mark. Complex, 9(3), 100145.

Salehi, A. K. (2020). The effect of forward-looking non-financial information (FNFI) on corporate investment efficiency & financing constraint. Journal of Investment Knowledge, 9(36), 121-141. (In Persian)

Settembre-Blundo, D., González-Sánchez, R., Medina-Salgado, S., García-Muiña, F. E. (2021). Flexi- bility  and resilience in corporate decision making: a new sustainability-based risk management system in uncertain times. Glob. J. Flex. Syst. Manag, 22(l), 107–132.

Shorvarzi, Z. and Ghadamyari, N. (2024). The effect of the company's sustainability performance on the behavior of investors with the role of financial flexibility in companies listed on the Tehran Stock Exchange. Journal of Accounting and Management Vision, 7(89), 174-192. (In Persian)

Toan, P. N., Hung, N. X. (2020). Study the  factors affecting the presentation and disclosure of sustain- able development information of Vietnamese enterprises. Acad. Account. Financ. Stud. J, 24(1), 1–15.

---

[1] . Dagunduro

[2] . Samaibekova

[3] . Rahman

[4] . Environmental, social, and governance (ESG)

[5] . Attiany

[6] . Al-Nawafah

[7] . Sanad and Al-Sartawi

[8] . Mallak

[9] . Settembre- Blundo

[10] . Scopus database

[11] . AL-Zyada

[12] . Istaitih

[13] . Mittal

[14] . Alkaraan

[15] . Imran and Rautiainen

[16] . Alsahlawi

[17] . Toan and Hung

[18] . Pompella and Costantino

[19] . GHG Scope-1 DAdj

[20] . Bonato

[21] . Amalia and Triwacananingrum

[22] . Maabreh

[23] . Huang and Murthy

[24] . Atube and Okolie

[25] . Chen and Xie

[26] . Arvidsson

[27] . Cepeda

[28] . Mosalnejad

[29] . Saeedi

[30] . Smart PLS

[31] . Selfadministered

[32] . Asante-Appia

[33] . Average variance extracted (AVE)

[34] . Composite reliability (CR)

[35] . SEM

[36] . Hoyle

[37] . CV COM

[38] . GOF

[39]  .U.S. Securities and Exchange Commission