The role of creativity and the factors affecting the performance of public relations Social Security
Subject Areas : Creativity and innovation from managerial, organizational, industrial, creativity and innovationMohammad Reza Rasoli 1 , Mohammad Reza Hedayati 2
1 - دانشیار دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
2 - کارشناس ارشد ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
Keywords: Efficiency, Creativity, Communications, Public Relations, Social Security,
Abstract :
Abstract of the thesis (includes summary, purposes, methods and results) This research aims to investigate the performance of public relations and factors influencing it in social security organization. This research is carried out to fined effective factors such as allocating needed budget, the view of managers to the public relations position, having the strategically communicative program, the performance of Intra and extra -organizational communications and amount of using modern communicative technologies in efficiency of public relation from the view point of officials of public relations of offices and cure management around the country. In this research, 65 questionnaires with 31 questions with 5-point continuum about efficiency, one open question and 6 questions about characteristics and the features of respondents are sent by using the survey method without sampling, and data is gathered and analyzed by providing the descriptive tables and T-test (single sample). In this research, respondents knew the view of managers to the public relations position, having the strategically communicative program, allocating needed budget, the performance of Intra and extra –organizational activities, using modern communicative technologies as effective factors in efficiency of public relations.
البرزی، محبوبه.(1393). تبیین رابطه انگیزش و خلاقیت با توجه به تفاوتهای فرهنگی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران. 7(1)، 29-49.
حبیب زاده ملکی، اصحاب. (1384). عوامل مؤثر بر کارآیی روابط عمومیها: بررسی تطبیقی دیدگاههای مدیران اجرایی و مدیران روابط عمومی. فصلنامه علوم اجتماعی. 12(31)، پاییز 1384، 145-167.
خنیفر، حسین، حسن اسلامی.(1386). طراحی الگوی روابط عمومی کارآمد در سازمانهای دولتی، فصلنامه فرهنگ مدیریت ،14(16)، 141-172.
سفیدی ،هوشمند.(1385). راهبردهای عملی روابط عمومی، تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
ظهوری، قاسم. (1378). کاربرد روشهای تحقیق علوم اجتماعی در مدیریت، تهران: انتشارات میر.
کوهن،پائولو مارانتز.(1376). درسنامه روابط عمومی، ترجمه سید محمود خاموشی وعلی میر سعید قاضی، تهران: مرکز مطالعات وتحقیقات رسانه ها.
میرسعیدقاضی،علی(1370). تئوری و عمل در روابط عمومی و ارتباط.تهران :مبتکران.
نطقی،حمید.(1346). مدیریت روابط عمومی. تهران: انتشارات دانشکده علوم ارتباطات.
ویلکاکس،دنیس ال وهمکاران.(1386).روابط عمومی کاربرد و تکنیکها، ترجمه سید محمد اعرابی، تهران: انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی.
Erbas, A. K., & Bas, S. (2015). The contribution of personality traits, motivation, academic risk-taking and metacognition to the creative ability in mathematics. Creativity Research Journal, 27(4), 299-307.
Grunig, J. E. (1992). Public relations as a two-way symmetrical process. Cahier 5, Cahiers Journalized en Communicated, School of Journalism and Communications, Homeschool Midden.
Nederland, Utrecht, Netherlands, 36 pp. Todd Hunt James E. Grunig. (1984). Managing Public Relations. Holt, Rinehart and Winston.
Khan, M. W., & Altaf, M. (2015). Use of practical wisdom through human capital in enhancing organizational innovativeness. Journal of Business and Management Research, 9, 261-269.
Paramitha, A., & Indarti, N. (2014). Impact of the environment support on creativity: Assessing the mediating role of intrinsic motivation. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 115, 102-114.
Shiu, S. C.; Lin, S. L. & Chien, H. (2012). The relationship between learning motivation and innovation behavior in the university students: from the perspective of creative self-efficacy. International journal of art & sciences, 5(5), 33-38.
Zacher, H., Pearce, L. K., Rooney, D., & McKenna, B. (2014). Leaders’ personal wisdom and leader–member exchange quality: The role of individualized consideration. Journal of Business Ethics, 121(2), 171-187.
_||_