The Significance of “Landmarks” in Analysis of the Components of “Identity” and “Culture” in the Image of Iranian City (Case Study: Image of Shiraz City)
Subject Areas : architecture
1 - Ph.D., Assistant Professor, Department of Architecture, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran
Keywords: Identity, Culture, Urban Landmark, Culture-oriented City, Townscape of Shiraz,
Abstract :
A City with culture-oriented pattern can’t be implemented anywhere in the field. Identity is an important factor that shapes the townscape. A townscape is a collection of natural and man-made factors that have been formed under the influence of special natural, cultural, social and economic characteristics of that given town and it's the place of materialization of the special characteristics of that town. On the other hand, urban spaces can reminde people of the symbolic aspects of culture and history. In facing with the appearance of modern towns, one sees a crisis caused by the disproportion of spaces to their current functions, composition of inconsistent uses, uniformity and lack of dynamism in urban spaces. This paper describes the concept of identity and culture. In terms of that cultural identity can affect the townscape and the face of the city. Objective of reasearch is to know these following questions, What factors play a role in physical identity of Iranian historical cities? How can the component culture influence on the physical identity of Iranian cities? And Can the cultural identity components of cities be proposed as the landmarks and signs in the historical cities? This research has two hypothesis, firstly Cities’ cultural identity components can be presented as symbols in historical cities. And secondly Attention to the culture concept in the form and sense of today Iranian cities can be controlled cities’ image identity crisis effectively. The method explored in components of the physical identity of Shiraz city is a descriptive – analytical and field method to gather information and documents are available. Results of this study shows that the towns have an appearance in which uniformity of the urban fabrics, inconsistency between the apparent form of the space and its meaning, inattention to the notion of form and meaning in our culture is observable and consequently, there are forms that have no meaning. In addition, research suggests that the consequences of belonging to a place in the Iranian city of proving spatial identity. So, the components of cultural identity of the city can be considered as signs or landmarks of the historical cities. Urban semiotics are considered as a valuable tool for the representation of the cultural identity components in urban areas. According to the results, the following suggestions can be considered in the cultural sphere of urban design. Recreating and revival Iranian historical cities with respect to the cities’ natural, synthetic and human identity components; Strengthening of historical cities’ textures interoperability with the approach of regeneration of cultural identity components of cities; Locating of urban landmarks and elements of town squares as a contiguous cognitive and perceptual map for strengthening the cities’ cultural components; Taking advantage of peoples’ memories and appropriate concepts to design of signs, landmarks and elements; Creating the cultural spaces with the appropriate functioning of the cultural dynamics of neighborhoods and cities and Highlight the urban elements and landmarks form with the proper use of materials and colors appropriate to the climate and the cultural identity of each city.
آشوری، داریوش. (1380). تعریفها و مفهوم فرهنگ. تهران: نشر آگاه.
الکساندر، کریستوفر. (1386). معماری و راز جاودانگی- راه بی زمان ساختن. (ویرایش 2). (مهرداد قیومی بیدهندی، مترجم). تهران: دانشگاه شهید بهشتی. (نشر اثر اصلی 1979).
بهزادفر، مصطفی. (1386). هویت شهر نگاهی به هویت شهر تهران. تهران: انتشارات شهر.
پاکزاد، جهانشاه. (1376). هویت و اینهمانی با فضا.مجموعه مقالات اولین کنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران، جلد پنجم. اسفند 7-12، (ص 47-56). تهران: انتشارات میراث فرهنگی.
جعفری، علّامه محمدتقی. (1379). فرهنگ پیرو فرهنگ پیشرو. تهران: مؤسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
چندلر، دانیل. (1386). مبانی نشانهشناسی. (مهدی پارسا، مترجم). تهران: شرکت انتشارات سوره مهر. (نشر اثر اصلی 2007).
حبیب، فرح. (1385). کندوکاوی در معنای شکل شهر. هنرهای زیبا، 25، 5-14.
حمیدی، ملیحه. (1376). استخوانبندی شهر تهران. (جلد اول). تهران: سازمان مشاور فنی و مهندسی شهر تهران.
خطیبی، سید محمدرضا. (1392). تأثیر متقابل الگوهای رفتاری در احیای هویت محیط شهر مطالعه موردی محدوده ورودی سنندج. هویت شهر، 13، 63-73.
دهخدا، علی اکبر. (1325). لغتنامه دهخدا. تهران: انتشارات مجلس شورای ملّی.
گلکار، کورش. (1387). محیط بصری شهر؛ سیر تحول از رویکرد تزیینی تا رویکرد پایدار. علوممحیطی، 4، 95-114.
لینچ، کوین. (1376). تئوری شکل خوب شهر. (سید حسین بحرینی، مترجم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. (نشر اثر اصلی 1981).
ماجدی، حمید؛ و زرآبادی، زهراسادات سعیده. (1389الف). جستاری در نشانهشناسی شهری. آرمانشهر، 4، 49-56.
ماجدی، حمید؛ و زرآبادی، زهراسادات سعیده. (1389ب). شهر نشاندار به مثابه شهر زمینهگرا. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 3، 1-22.
نصر، طاهره. (1392). تبیین مؤلفههای هویت کالبدی شهر ایرانی. رساله دکترا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
نقیزاده، محمد. (1385الف). تأملی بر روند دگرگونی میدان در شهرهای ایرانی. هنرهای زیبا، 25، 15-24.
Rapoport, A. (1977). Human Aspects of Urban Form. New York: Pergamon Press.
ربانی، رسول. (1381). جامعهشناسی شهری. اصفهان: دانشگاه اصفهان.
روحالامینی، محمود. (1365). زمینه فرهنگشناسی تألیفی در انسانشناسی فرهنگی و مردمشناسی. تهران: نشر عطار.
زیاری، کرامت اله. (1382). تأثیر فرهنگ در ساخت شهر با تأکید بر فرهنگ اسلامی. جغرافیا و توسعه، 2، 95-109.
سموار، لاری؛ و پورتر، ریچارد؛ و استفانی، لیزا. (1379). ارتباط بین فرهنگها. (غلامرضا کیانی و سید اکبر میرحسنی، مترجم). تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران (باز).
شیعه، اسماعیل. (1376). مقدمهای بر مبانی برنامهریزی شهری. تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران.
عمید، حسن. (1350). فرهنگ عمید. تهران:امیرکبیر.
فیالکوف، یانکل. (1383). جامعهشناسی شهری. (عبدالحسین نیک گهر، مترجم). مشهد: نشر آگه. (نشر اثر اصلی 2002).
قاسمی اصفهانی، مروارید. (1385). بررسی حس مکان در شهرهای جدید. مجموعه مقالات هویت شهرهای جدید. همایش بینالمللی شهرهای جدید. اردیبهشت 1384. تهران:انتشارات شرکت عمران شهرهای جدید.
کربلایی نوری، رضا. (1385). هویت، شهر، خاطره. مجموعه مقالات هویت شهرهای جدید. همایش بینالمللی شهرهای جدید. اردیبهشت 1384. تهران:انتشارات شرکت عمران شهرهای جدید.
کالن، گوردون. (1377). گزیده منظر شهری. (منوچهر طبیبیان، مترجم). تهران: دانشگاه تهران. (نشر اثر اصلی 1961).
گروت، لیندا؛ و وانگ، دیوید. (1386). روشهای تحقیق در معماری. (علیرضا عینی فر، مترجم). تهران: دانشگاه تهران. (نشر اثر اصلی 2002).
مامفورد، لوییز. (1385). فرهنگ شهرها. (عارف اقوامی مقدم، مترجم). تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری. (نشر اثر اصلی 1970).
مدنیپور، علی. (1379). طراحی فضای شهری. (فرهاد مرتضایی، مترجم). تهران: شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری. (نشر اثر اصلی 1996).
مهدوینژاد، محمدجواد؛ بمانیان، محمدرضا؛ و خاکسار، ندا. (1389). هویت معماری، تبیین معنای هویت در دورههای پیشامدرن، مدرن و پسامدرن. هویت شهر، 7، 113-122.
نصر، طاهره. (1395). هویت کالبدی شهر؛ مفاهیم و نظریات (موردکاوی: شهرهای شیراز، اصفهان، یزد و بوشهر). تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
نصر، طاهره؛ و ماجدی، حمید. (1392). نگاهی به مقوله هویت در شهرسازی. آرمانشهر، 11، 269-277.
نقیزاده، محمد. (1385ب). معماری و شهرسازی اسلامی (مبانی نظری).اصفهان: راهیان.
Dougherty, D. L. (2006). Embodying the City: Identify and use in Urban Public Space. Unpublished master’s thesis, Polytechnic Institute and State University in partial fulfillment of the requirements, Virginia.
Lynch, K. (1960). The image of the city. Mass Cambridge Massachusetts: MIT press.
Mamford, L. (1961). The City in History. New York: Harcourt, brace& world Inc.
Proshansky, H. M. (1978). The City and Self-Identity. Environment and Behavior, 11( 2), 147-169.
Stringer, P. (1975). Environmental interaction: Psychological Approaches to Our Physical Environment. London: Surrey University Press.