The Effect of "Type of Space Syntax" on "Socialization" of Social Centers from the Perspective of Levinas's "Face-to-Face" Moral Philosophy

Subject Areas : architecture

Ali Asghar Malek Afzali ¹ , Nahid Amini Soudkolaei ²

1 - Assistant professor, Department of Architectural Engineering, Islamic Azad University South Tehran Branch, Tehran, Iran
2 - M.A, Department of Art and Architecture, Islamic Azad University South Tehran Branch, Tehran, Iran.

Received: 2019-12-31 Accepted : 2020-11-09 Published : 2021-12-22

Keywords: Socialization, Community Center, Levinas, Space Syntax,

Abstract :

One of the problems of today is the separation of different social groups from one another and is disregard to Ignore different social layers. Weakness that has the effect of increasing day-to-day living and reducing social life and communal ethics. The present study, using Levinas's philosophy that emphasizes one's face-to-face with another, offers a kind of ethical phenomenology. What sort of spatiality can Levinas's desired socialization in design a social center to meet?The basis of ethics in Levinas's philosophy is the asymmetry of the moral relation between subjects and the prohibition of any moral debt. In a relationship asymmetry, not all matters are subject to the same principles and tasks. An infinite notion of the other is a model for the subject's right relationship with another and creates a countless sense of responsibility for him. Face-to-face with another human being is a rebirth and an unpredictable and transcendent experience for him. This face-to-face, if confronted visage-to-visage, which is inherently peaceful and friendly, leads to dialogue, to the teaching of reason, and to the community that Levinas is considering. Finally, general issues raised by Levinas's face-to-face thinking include intuitive perception, being evasive, and asymmetrically intersubjective.Attention to the relationships and interactions of different social groups is essential to understanding individual, social, and preternatural concerns and needs for growth and prosperity. The purpose of the research is to approach design qualities that incorporate them into social centers to enable interactions with daily life for a wider community. In this regard, the components of socialization as a dependent variable and the components of syntax as independent change are reviewed and based on Levinas's ethical perspective, three different scenarios of syntax components are designed in the virtual environment. Then, by formulating an observation and interviewing program based on the components of socialization, the data were collected at the sequential level from the group that navigated the virtual scenarios. They were analyzed by SPSS software using one-way ANOVA and Tukey tests. To construct scenarios, the syntax components include "relevance", "cohesion", "depth", "choice" and "control". The use of scenario building is based on the experience of Lange 3, which in its research for a possible future change of the current status of a pavement in a rural landscape, provides three scenarios of agriculture, recreation, and nature conservation as a virtual model and animates the participants. Finally, explored participants' viewpoints for their research on how to prepare and deliver simulations for stakeholder engagement (Longe & Longe, 2017).The results show that applying the formative qualities in Scenario 3, which has been attempted to be most consistent with Levinas's thought, can be efficient in enhancing the socialization of space. Scenario 1 also managed to gain some of the second ranks, but Scenario 2 is not recommended for sociable spaces. Thus, it turns out that a scenario in which the qualities of transactionality, complexity, and ease of use, disorder, and uncontrollability have been used, have greater potential for Levinas's desired socialization in social center designs.

References:

. پوگام، سرژ. (1395). جامعه شناسی رابطه اجتماعی. (عبدالحسین نیک گهر، مترجم). تهران: انتشارات هرمس.

2. جعفری بهمن، محمدعلی؛ و خانیان، مجتبی. (1391). مشکل یابی طرح نای جامع از دیدگاه رفتاری و مقایسه آن با وضع موجود به روش چیدمان فضا (Syntax Space)، مطالعه موردی محله کبابیان شهر همدان. معماری و شهرسازی آرمانشهر. 5(9)، 285- 295.


3. حیدری، احمد؛ و فرهادی، مریم. (1397). واکاوی ارتباط بین نقشه نای شناختی و مدلسازی نای رایانه ای نرم‌افزار نحو فضا در شناخت محیط نای اجتماع‌پذیر (مطالعه موردی: بستر عمومی دانشکد ه نای هنر و معماری دانشگاه بوعلی سینا و دانشگاه شهید بهشتی). نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. 23(2)، 17- 30.


4. حیدری، علی اکبر؛ قاسمیان اصل، عیسی؛ و کیایی، مریم. (1396). تحلیل ساختار فضایی خانه نای سنتّی ایران با استفاده از روش نحو فضا، مطالعة موردی: مقایسه خانه نای یزد، کاشان و اصفهان. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 7(28)، 21- 33.


5. دانشگرمقدم، گلرخ؛ بحرینی، سید حسین؛ و عینی فر، علیرضا. (1390). تحلیل اجتماع‌پذیری محیط کالبدی متأثر از ادراک طبیعت در محیط انسان‌ساخت، مطالعه موردی نمونه نای مسکونی شهر همدان. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. 3(45)، 27- 38.


6. دهناد، نازنین؛ و کریمی، باقر. (1398). ارزیابی نقش مؤلفه‌های مؤثر در فضای باز مجتمع‌های مسکونی بر ایجاد تعاملات اجتماعی. نشریه هویت شهر. 13(1)، 87- 104.


7. دیویس، کالین. (1386). درآمدی بر اندیشه لویناس. (مسعود علیا، مترجم). تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.


8. شجاعی، دلارام؛ و پرتوی، پروین. (1394). عوامل مؤثر بر ایجاد و ارتقاء اجتماع‌پذیری در فضاهای عمومی با مقیاس نای مختلف شهر تهران (مطالعه موردی: فضاهای عمومی دو محله و یک ناحیه در منطقه 7 تهران). فصلنامه علمی پژوهشی باغ نظر. 12(34)، 93- 108.


9. صالحی نیا، مجید؛ و معماریان، غلامحسین. (1388). اجتماع‌پذیری فضای معماری، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 1(40)، 5- 17.


10. علیا، مسعود. (1388). کشف دیگری همراه با لویناس. تهران: نشر نی.


11. قلمبر دزفولی، مهندس مریم؛ و نقی زاده، دکتر محمد. (1393). طراحی فضای شهری به‌منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی (مطالعه موردی: بلوار بین محله‌ای). نشریه هویت شهر. 8 (17)، 15- 24.


12. کربلایی حسینی غیاثوند، ابوالفضل؛ و سهیلی، جمال الدین. (1397). بررسی نقش مؤلفه‌های کالبدی محیط در اجتماع‌پذیری فضاهای فرهنگی با استفاده از تکنیک چیدمان فضا، مورد مطالعاتی: مجتمع نای فرهنگی دزفول و نیاوران. معماری و شهرسازی آرمانشهر. 11(25)، 361- 373.


13. لویناس، امانوئل. (1392). از وجود به موجود. (مسعود علیا، مترجم). تهران: انتشارات ققنوس.


14. مداحی، سید مهدی؛ و معماریان، غلامحسین. (1395). تجزیه و تحلیل پیکره‌بندی فضایی خانه‌های بومی با رویکرد نحو فضا (مطالعه موردی : شهر بُشرویه). فصلنامه مسکن و محیط روستا. 35(156)، 49- 66.


15. مدنی پور، علی. (1387). طراحی فضای شهری: نگرشی بر فرآیندی اجتماعی- مکانی. (فرهاد مرتضایی، مترجم). تهران: شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری.


16. معماریان، غلامحسین. (1381). نحو فضای معماری. صفه. 12(35)، 75- 83.


17. نظرپور، محمدتقی؛ سعادتی وقار، پوریا؛ و حیدری، احمد. (1396). بهبود کالبد سکونتگاه نای دانشجویی در جهت افزایش اجتماع‌پذیری با تکیه بر روش نحو فضا، مطالعه موردی: خوابگاه دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار. معماری و شهرسازی آرمانشهر. 10(21)، 247- 265.


18. همدانی گلشن، حامد. (1394). بازاندیشی نظریه «نحو فضا»، رهیافتی در معماری و طراحی شهری؛ مطالعه موردی: خانه بروجردی ها، کاشان. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی. 20(2)، 85- 92.


19. AL Sayed, K. (2014). Space Syntax methodology. Bartlett School of Architecture, UCL.


20. Barker, R.G. (1968). Ecological Psychology: Concepts and Methods for Studying the Environment of Human Behavior. Stanford: Stanford University Press.


21. Bettina, B. (2011). Emmanuel Levinas, The Stanford Encyclopedia of philosophy. San Francisco: Stanford University Press.


22. Dondis, D.A. (1973). A Primer of Visual Literacy. Cambridge, Mass., MIT Press.


23. Efroymson, D., Ha, T. T. K. T., & Ha, P. T. (2009). Public Spaces: How They Humanize Cities. Dhaka: HealthBridge - WBB Trust.


24. Lange, S.H. & Lange, E (2017). Virtual Environments, In A.van den. Brink., D.Bruns., H. Tobi., & S. Bell (Ed). Research in Landscape Architecture, Method and Methodology. (vol 10, pp. 161-178). London: Routledge, Taylor & Francis Group.


25. Lenard, K. & Lenard, S. (1998). Urban design and public life. (R. Mojtabapoor, Trans..( Journal of Architecture and urbanism, (44, 45).


26. Gans, HJ. (2002). The Sociology of Space: A Use-Centered View. City & Community, American Sociological Association, 1)4(, 329-339.


27. Gehl, J. (1987). Life Between Buildings: Using Public Space. New York: Van Nostrand Reinhold.


28. Montello, D. (2007). The Contribution of Space Syntax to a Comprehensive Therory of Environment Psychology.6th International Space Syntax Symposium, Istanbul, June 12-15, (pp.1-12).


29. Van Nes, A., Yamu, C. (2018). Space Syntax: A method to measure urban space related to social, economic and cognitive factors, In C.Yamu., A. Poplin., O. Devisch., & G. de. Roo(Ed). The virtual and real in planning and urban design: Perspectives, Practices and Applications. (vol 7, pp. 136-150). London: Routledge, Taylor and Francis group.


30. Osmand, H. (1957). Function as the basis of psychiatric ward design. Psychiatric Services, 8(4), 23-27.


31. Whyte, W. (1980). Social Life of Small Space: Conservation Foundation. Washington DC. Project for Public Space in 2001.


32. wiszniewski, D. (2008). “The Space of Communicativity”: Levinas and Architecture. Journal of Chinese Philosophy, 35.