Contemporization of the Concept of Semantic Authenticity in Tehran's Architectural City Scape

Subject Areas : architecture

Sara Fardpour ¹ , Mohammadjavad Mahdavinejad ² , Fariborz Dolatabadi ³

1 - Ph.D., Candidate, Department of Architecture, Tehran Gharb Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Architecture, Tehran Gharb Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3 - Professor, Department of Architecture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

Received: 2020-08-21 Accepted : 2021-06-15 Published : 2022-06-22

Keywords: Contemporization, Cityscape, First and Second “Pahlavi” Era, Semantic Authenticity, Contemporary Tehran,

Abstract :

Today, the issue of identity crisis has become one of the main concerns in the domain of architectural spaces, especially in countries with culturally rich backgrounds which seek original features in a purposeful solution. This is also true of the Iranian architectural space which, connected deeply to its culture, can conceive an authentic model related to the architecture of the modern urban façades.            The main inquiry of this study revolves around this fundamental question: “What elements are analytically included inthe study of the semantic authenticity in urban facades of the city of Tehran?” It could be concluded that, based on the theory of origin of Zancheti, et al., understanding the concept of “originality” is possible through three elements: the physical – environmental element, the physical element and the element of meaning in urban landscapes.  Furthermore, the authentic façadesfollow three elements: first, the clarity in the building structure, second,the connection with the environment and the urban space and third,the affiliation to the longstanding and meaningful objects.            In order to create original façades in today's urban architectural design, one needs to identify the construction of the building facade, followed by a systematic study of the physical and semantic relations to perceive its semantic authenticity as veiled codes in the facades. The aim of this study is to emphasize the structural authenticity in the city of Tehran by devising a framework in the original semantics. Therefore, a combination of quantitative and qualitative methods is used. Thus, in the qualitative phase, the characteristics are examined through “Grounded-Theory” method.In the quantitative phase, however, the significance of the characteristics is determined using the SWARA method. The data collection method is based on field data, library research, and involves a questionnaire containing 24 questions. The selection of examples include monuments of contemporary architecture that have a wide range of impact and hold the following characteristics due to their superior views: 1-In the first and second “Pahlavi” Era; 1931-1966. 2- Iranian cultural roots are also meticulously studied. 3-There are genuine architectural signs and patterns. In the selection of this study, twopoints are more conspicuous than others: the importance of the works of the selected buildings and the significance of their relative era.            The physical analysis of the contemporary architectural works in the first and second “Pahlavi” Erasuggests thatproper design methods were applied in the structural proportions widely employed by the architects of the timeto originate a basic method in architecture. They follow a pattern that facilitates the process of the original design by employing it in view and intensify the validity of the façade.            According to this research, the production of an authentic urban facade has a direct connection with the creation of meaningful elements that are linkedto one another through time. This study considers roots as the basis of originalitywhich is perceived through an accuratedesign analysis of the architecture of PahlaviEra. The semantic authenticity of the façade is comprehended through semantic elements which areassociated with the city,the effective light,the turning point,the vitality and mobility, the memorability, and the domestic materials.

References:

1. آصفی، مازیار؛ ایمانی، الناز. (1393). ریشه‌یابی و شناخت عوامل دگرگون‌ساز روح معماری گذشته ایران در گذر زمان. هویت شهر. 19، 63-76.


2. آقایی‌مهر، معین؛ مینو، قره بگلو. (1399). معاصرسازی هویت مبنا. نشریۀ نقش‌جهان. 10 (1)، 18-11.


3. پاکزاد، جهانشاه. (1382). پدیدارشناسی نمای ساختمان‌های مسکونی و سیر تکوینی توقعات از آن. نشریۀ هنرهای زیبا. 14، 91-102.


4. پاکزاد، جهانشاه. (1386). مجموعه مقالات در باب طراحی شهری. تهران: نشر شهیدی.


5. پاکزاد، جهانشاه؛ اسدی خوانساری، حسین. (1386). راهنمای طراحی فضای شهری. تهران: نشر شهیدی.


6. پورزرگر، محمدرضا؛ عابدینی، حامد. (1399). خوانش هندسه پنهان در شهر تاریخی و تاثیر تحول مدرن بر آن. نشریۀ نقش‌جهان. 10 (3)، 238-231.


7. توسلی، محمود؛ بنیادی، ناصر. (1371). طراحی فضای شهری (1)، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات معماری و شهرسازی ایران.


8. ثبات ثانی، ناصر. (1392). مقدمه‌ای بر برخی عوامل تأثیرگذار بر معماری معاصر ایران در فاصلۀ سال‌های 1320 تا 1357، نشریۀ معماری و شهرسازی آرمان‌شهر. 11، 49-60.


9. ذکاوت، کامران. (1376). طراحی خیابان شهری (مطالعه سه خیابان اصلی تهران). نشریۀ آبادی. 5، 283-296.


10. صفامنش، کامران. (1373). طرح بهسازی خیابان‌های لاله‌زار، تهران: سازمان زیباسازی شهری.


11. فدایی نژاد، سمیه؛ عشرتی، پرستو. (1393). واکاوی مؤلفه‌های بازشناخت اصالت در حفاظت میراث فرهنگی. نشریۀ هنرهای زیبا. 4، 77-86.


12. قبادیان، وحید. (1392). سبک‌شناسی و مبانی نظری در معماری معاصر ایران. تهران: مؤسسه علم معمار.


13. کامل‌نیا، حامد؛ مهدوی نژاد، محمدجوا.د (1398). آشنایی با معماری معاصر از شرق تا غرب، تهران: علم معمار.


14. کریر، راب. (1383). فضای شهری. (خسرو هاشمی‌نژاد، مترجم). تهران: نشر خاک.


15. کیانی، مصطفی. (1386). معماری دوره پهلوی اول، دگرگونی اندیشه‌ها. تهران: انتشارات مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. چاپ دوم.


16. مسعود، محمد؛ حجت، عیسی؛ ناسخیان، شهریار. (1392). جایگاه اصالت درمرمت بافت. نشریۀ آرمان‌شهر. 5، 271-283.


17. مختاری طالقانی، اسکندر. (1390). میراث معماری مدرن ایران.تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.


18. معظمی، منوچهر (1391). تبیین مؤلفه‌های فرهنگی مؤثر بر معماری ایران در دوره معاصر. رسالۀ دکتری، دانشگاه تهران، تهران.


19. مهدوی نژاد، محمدجواد (1396). گفتمان معماری سرآمد: الگویی برای نقد آثار معماری معاصر. نشریۀ هویت شهر. 11 (2)، 67-53.


20. مهدوی نژاد، محمدجواد. (1398). معماری سرآمد «دستور زبان معماری آینده ایران». تهران: انتشارات دانشگاه تربیت مدرس.


21. مهدوی‌نژاد، محمدجواد؛ شهری، شقایق (1393). معاصرسازی الگوی مسکن بومی تهران با کاربرد روش های مقداری. نشریۀ هویت شهر. 8 (20)، 31-44.


22. مهدوی‌نژاد، محمدجواد. ناگهانی، نوشین (1390). تجلی مفهوم حرکت در معماری معاصر ایران. فصلنامۀ علمی-پژوهشی مطالعات شهر ایرانی اسلامی. 1 (3)، 34-21.


23. نسر، جک ال. (1393). تصویر ذهنی ارزیابانه از شهر. (مسعود اسدی محل چالی، مترجم). تهران: انتشارات آرمان‌شهر.


24. نیلی، رعنا. (1396). نقش ارزش و اصالت در تبدیل معماری معاصر ایران به میراثی برای آینده. رسالۀ دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران.


25. یوکیلهتو، یوکا. (1394). تاریخ حفاظت معمار.) ترجمه محمدحسن طالبیان و خشایار بهاری). تهران: نشر روزنه. چاپ دوم.


26. Andrews T. D., Buggey S. (2008). Authenticity in Aboriginal Cultural Landscapes, APT Bulletin, Vol. 39, No. 2/3


27. Brandi C. (1963) “Restauro”, in: Enciclopedia Universale dell’Arte, Volume XI, Istituto Collaborazione Culturale, Venezia, Roma, cc. 322-332.


28. Fawcett, A. P. (2003). Architecture Design Notebook,


29. Fleming Jr., K.J. (2017). Clarifying the Role of Authenticity as an Element in Science Exhibit Design, Texas A&M.


30. Hall, S. (Ed.). (1997). Representation: Cultural Representations and Signifying Practices (Culture, Media and Identities Series). Sage Publications, Inc; Open University Press.


31. ICOMOS, (1997). World Cultural and Natural Heritage, Rules of Procedure, Eighteenth session. France: the World Heritage Committee.


32. Jokilehto, J. (1995). Viewpoints: The Debate on Authenticity. ICCROM Newsletter, XXI: 6-8.


33. Mitchell, N. J, (2008). Considering the Authenticity of Cultural Landscapes, APT Bulletin, Vol. 39, No. 2/3


34. Moughtin, C., Cuesta, R., Sarris, C., Signoretta, P., (1999). Urban Design: Method and Technique, Oxford: Architectural Press


35. Namazi, M. K., Eshrati, P., Eshrati D., Fadaei Nezhad Bahramjerdi, S. (2016). The Study of Effective Components in Façade Engineering towards Developing a Conceptual Framework, Journal of Applied Environmental and Biological Sciences. 6(7), 61-68.


36. Roders A. P. (2019). Reshaping Urban Conservation: The Historic Urban Landscape Approach in Action (Creativity, Heritage and the City (2)), Springer Nature Singapore Pte Ltd.


37. Rossler, M. (2008). Applying Authenticity to Cultural Landscapes, In Waite, Diana. (Ed.), APT Bulletin, Vol. XXXIX, No.2-3, 47-54, Published by Association for Preservation Technology International.


38. Zancheti, S. M., Flaviana, L., (2009). Conserving the authentic: essays in honour of Jukka Jokilehto, Rome: ICCROM Conservation Studies and International Center for the study of preservation and Restoration of Cultural Property.


39. Zancheti, S. M., Hidaka, T (2016). Measuring urban heritage conservation: Theory and structure (part 1), journal of cultural heritage management and sustainable development, 1(2):96-108.