Comparing Realistic and Modernistic Component Styles with Special Refrence to Ahmad Mahmoud and Mostafa Mostour Short Stories

Subject Areas : Persian Language and Literature

Manouchehr Tashakori ¹ (Assistant professor, Shahid Chamran University)
Parvin Golizade ² (Assistant professor, Shahid Chamran University)
Nasrollah Emami ³ (professor, Shahid Chamran University)
Parvane Holousi ⁴ (PhD Candidate of Persian Language and literature)

Received: 2015-04-23 Accepted : 2015-06-27 Published : 2015-08-23

Keywords:

Abstract :

Iran’s south realm with cultural diversity and its special nature is an extra ordinary revelation source for story landscaping. Existence of Sea, large river, palm grove, oil and industry and even heat, which is south original back drop, has yielded that this region’s writers utilize the God’s blessing in their works and with this method give their work a kind of style recognition. Actually Khuseztan as one of the most important poles for ecological literature in Iran after revolution and war sustained huge loss because of its writers’ immigration. Also according to political, economic, and social transition speed and as it follows cultural transformation in recent decades, the necessity of investigating these transitions, particularly in literature is sensed more than before. In glance to recent years’ fiction, distancing of this type of literature from realism school is evident and undeniable. It is incontrovertible that the old story writing methods are not responsive to the contemporary human’s mental requirements and psychotic difficulties also changing these methods seem inevitable. Concomitant with emergence of modern and postmodern art and literature in other countries, these literary works has attracted attention and was criticized and investigated. Unfortunately, in Iran critical and essential discussion has been seldom and has opened the arena for unprofessional and tactfully critiques. Therefore, the aim of the presented research is comparing the realism and modernism style constituents with emphasis on short stories of Ahmad Mahmoud and Moustafa Mastour. The research method is analytic-descriptive methodology.  

References:

1. «احمد محمود»، باوی ساجد، حبیب، تهران، افراز، 1389.


2. «داستان کوتاه، رمان، قصه»، میرصادقی، جمال، انتشارات آگاه، 1360.


3. ادبیات معاصر ایران، امین، سیدحسن، تهران، انتشارات دایره المعارف ایران شناسی، 1384.


4. حکایت عشقی بی قاف بی شین بی نقطه (مجموعه داستان کوتاه)، مستور، مصطفی، تهران، نشر چشمه، چاپ نوزدهم. 1394


5. حکایت حال (گفتگو با احمد محمود)، گلستان، لیلی، تهران، معین، چاپ دوم، 1386.


6. داستان کوتاه در آینه­ی نقد، اولیایی­نیا، هلن، اصفهان، فردا، 1379.


7. درآمدی بر ادبیات مدرنیست، میر علی نجومیان، انتشارات رسش، 1385.


8. دین در نگاهی نوین، ساجدی، ابوالفضل؛ مشکی، مهدی، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. 1387


9. صد سال داستان‌نویسی ایران، میرعابدینی، حسن، چهار جلد، تهران، چشمه، 1387.

10.غریبه‌ها و پسرک بومی، محمود، احمد، تهران، انتشارات معین، چاپ ششم، 1387.

11.مکتب‌های داستان نویسی در ایران، شیری، قهرمان، تهران، نشر چشمه، چاپ سوم، 1387.

12.نگاهی به «داستان کوتاه» در خوزستان، شیرالی، مسعود، تهران، طرح و نشر هامون، 1393.

13.نگرشى تحلیلى بر ادبیات آمریکا، اولیایی­نیا، مازیار، تهران، میرسعیدى فراهانى، 1384.

14.نمود مدرنیسم در رمان فارسی (1358-1378)، هاجری، حسین، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دوره 45، شماره 185،1381، صص 143-167.