Survey and spatial analysis of the resilience of urban areas (case study: Bushehr city)
Ali Khosrokhah
1
(
PhD student in the field of geography and urban planning, Islamic Azad University, Malayer branch, Iran
)
Abbas MalekHoseini
2
(
Associate Professor of Geography and Urban Planning, Malayer Branch, Islamic Azad University, Malayer, Iran
)
Keywords: Spatial analysis, Resilience, Urban areas, Bushehr,
Abstract :
Spatial analysis is a methodological approach that identifies and analyzes dispersions, interrelationships of phenomena, their differences, similarities within the framework of geographical perspectives. Resilience is a form of foresight due to the dynamic nature of society's response to events and helps to expand policy options to face both uncertainty and change. The aim of the research was to investigate and spatially analyze resilience indicators of urban areas of Bushehr. The research method is descriptive-analytical and the data is collected by documentary and field method (questionnaire). The statistical population of the research was 30 specialists, urban affairs experts and university professors related to the subject, who were selected in a purposeful way using available-non-probability sampling. In order to determine the validity, the questionnaire was given to professors and experts, and some items were modified with their opinion and its content validity was confirmed. The reliability of the research tool (questionnaire) was evaluated with SPSS software and Cronbach's alpha test was equal to 0. 886; This value is suitable for research tools. Data analysis was done using Vicor's multi-criteria decision-making process and Shannon's entropy method. According to Shannon's entropy method, physical-infrastructural, institutional, economic and social dimensions have the weight of (0. 806), (0. 512), (0. 110) and (0. 95), respectively. The results of the current research, based on the Vicor model, showed that, in total, physical-infrastructural, institutional, economic and social resilience in the city of Bandar Bushehr with an index average of (4. 71), (3. 84), (3) respectively. ) and (2/01), is in an unfavorable situation.
- پاکزاد، ج.، بزرگ، ح. 1391. الفبای روانشناسی محیط برای طراحان. تهران. انتشارات آرمانشهر.
- حافظ نیا، م ر.، قادری حاجت، م. 1394. مفهومپردازی عدالت فضایی در جغرافیای سیاسی. فصلنامه بینالمللی ژئوپلیتیک،(40) 11 :60-32.
- حسین زاده دلیر، ک.، موسوی، م س.، بایرام زاده، ن.، پاشاچینی،ه. 1400. بررسی تأثیر فضاهای شهری بر الگوهای رفتاری شهروندان (نمونه موردی: خیابان امام «ره»-ارومیه). جغرافیا و توسعه فضای شهری، 9(2)، (پیاپی 17) :۳۷ – ۵۳.
- حیدری، ع.، احدنژاد روشتی، م. 1388. تحلیل سطوح دسترسی و مکانیابی مراکز خدمات بهداشتی با استفاده از GIS (مطالعه موردی: بیمارستانهای استان زنجان). همایش منطقهای ژئوماتیک اسلامشهر.
- درستکار، ا.، ودایع خیری، ر. 1398. سنجش کیفیت زندگی بر مبنای رضایتمندی سکونتی (موردمطالعه: محله گلشن تهران). علوم و تکنولوژی محیطزیست، 257-245.
- رضایی، م ر. 1392. ارزیابی تابآوری اقتصادی و نهادی جوامع شهری در برابر سوانح طبیعی. فصلنامه مدیریت بحران، 3: 25-36.
- رضایی، م ر.، سرایی، م ح.، بسطامی نیا، ا. 1395. فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دوره ششم، شماره اول: بهار.
- رفیعیان، م.، رضایی، م ر.، عسگری، ع.، پرهیزگار، ا.، شایان، س. 1390، تبیین مفهومی تابآوری و شاخص سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور. CBDM برنامهریزی و آمایش فضا. 15(4): 41-19.
- زنگنه معتمدی، م.، یاپنگ غراوی، م. 1399. ارزیابی الگوی علی تابآوری شهرها با رویکرد دیمتل فازی (موردمطالعه :شهرهای گرگان و شیروان). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 20(56): 329-348.
- شماعی، ع.، ساسان پور، ف.، حسینی، ر ع. 1398. تحلیل فضایی تابآوری شهری در محلههای بخش مرکزی شهر تبریز. پژوهشهای جغرافیایی برنامهریزی شهری، 7(2): 374-349.
- فنی، ز.، معصومی، ل. 1395. سنجش و ارزیابی تأثیر سبک زندگی بر میزان تابآوری شهری(مطالعه تطبیقی محلات قیطریه و شکوفه شمالی). فصلنامه مطالعات جامعهشناختی، (19): 61-84.
- کریمی، س.، مال میرزایی، ف.، موحدی، ر. 1395. تأثیر آموزش کارآفرینی و سودمندی آن بر قصد کارآفرینانهی دانشجویان کشاورزی دانشگاههای غرب کشور. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 8(38): 65-51
- نوجوان، م ر. 1395. بررسی مورفومتری و پایش زمین لغزش به کمک سنجش از دور (مطالعه موردی زمین لغزش هاردنگ، غرب استان اصفهان). جغرافیای طبیعی، 9(3) (پیاپی 33): 95-107.
- Adger, W. N. 2000. Social and ecological resilience: are they related?. Progress in humangeography, 24(3), 347-364.
- Cote, M. , & Nightingale, A. J. 2011. Resilience thinking meets social theory: Situatin
- Gaillard, J. C. 2010. Vulnerability, capacity and resilience: Perspectives for climateanddevelopment policy. Journal of International Development, (22), 218–232.
- Keck, M. , & Sakdapolrak, P. 2013. What is social resilience? Lessons learned and waysforward. Erdkunde, (2), 5-19.
- Klein, J. , Ettenson, R. & Morris, M. D. 1998. The animosity model of foreign product purchase: An empirical test in the peo china. Journal of Marketing, (62), 89 100.
- Klein, S. B. , & Nichols, S. 2012. Memory and the sense of personal identity. Mind, (121),677-702.
- Lucini, B. 2013. Social capital and sociological resilience in megacities context. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment, 4(1), 58-71.
- Mazúr, E. , & Urbánek, J. 1983. Space in Geography. Geo-Journal, 7(2). 16.
- Mihalopoulos, A. Philippopoulos. 2014. The Movement of Spatial Justice, Available Online at: https:// www. researchgate. net/ publication/ 275844357.
- Norris, P. 2015. Theories of Political Activism. Developments in European Politics. Editors: Paul Heywood, Erik Jones, Martin Rhodes and Ulrich Sedelmeier (Palgrave Macmillan 2009). New York: Political Institute.
- Soja, E. 2010. Seeking Spatial Justice. USA: University of Minnesota Press.
- Wardekker, J. A. , de Jong, A. , Knoop, J. M. , & van der Sluijs, J. P. 2010. Operationalising a resilience approach to adapting an urban delta to uncertainclimate changes. Technological Forecasting and Social Change, 77(6), 987–998.