Urban Decay: Opportunities or Threats for Sustainable Urban Management (A Case Study of Urban Decay in Nahavand)
Subject Areas :Mostafa Khazaee 1 , Mohammad Taghi Razavian 2
1 - Lecturer at Shahid Beheshti University and PhD in Geography & Urban Planning, Tehran, Iran
2 - Full Professor in Human Geography at Shahid Beheshti University , Tehran, Iran
Keywords: urban decay, Nahavand City, Opportunities or Threats,
Abstract :
Rehabilitation and renovation are of the major challenges with which urban management is facing in developing countries. Identifying physical and functional status of these textures is important for planning, managing, and maintaining them. Urban decay in Nahavand covers an area of 166 hectares consisting of seventeen dead tissues in the neighborhoods. The areas, despite the capabilities in physical, socio - economic and cultural – historical matters, are deficient somehow. In this study, SWOT analysis was used in order to assess the situation of urban decay in Nahavand. The research method used in this article was analytical and documents - literature and field observations were used in order to obtain the necessary data. The results of this study showed that the urban decay of Nahavand because of being ignored by officials and authorities of the city has turned into a serious problem experiencing disorder in social, economic, infrastructural, and bioenvironmental grounds. The city officials have not had any contribution to remove the existing problems either. It seems that any change in their approaches toward the mentioned texture, not as a threat but as an opportunity, most of the problems in the city can be removed and the potentials of Nahavand can be realized to develop this city fundamentally.
1- ابلقی، ع (1380) بافت تاریخی، حفاظت، مرمت، بهسازی و نوسازی، فصلنامه هفت شهر، سال دوم، شماره 4، 93- 110.
2- ابراهیمی، آ و عابدزاده، ع (1385) معاصر سازی بازار سرشور مشهد؛ نخستین کنگره بینالمللی طراحی شهری، انتشارات یادآوران، 50-65.
3- اسماعیلزاده، ح (1385) مدیریت شهری و ساماندهی بافتهای شهری تاریخی؛ نخستین کنگره بینالمللی طراحی شهری، انتشارات یادآوران، 66 -81.
4- انجم شعاع، آ (1381) ساماندهی و احیاء بافت قدیم "جنبشی در افق نزدیک" و رویکردی به علل عدم تحقق طرحهای احیاء و بازسازی بافت کهن شهری ، همایش عمران، معماری و شهرسازی کرمان، 103-117.
5- پوراحمد، ا، کشاورز، م، علیاکبری، ا و هادوی، ف (1396) بازآفرینی پایدار بافتهای ناکارآمد شهری مورد مطالعه منطقه 10 شهر تهران، فصلنامه آمایش محیط، دوره دهم، شماره 37، 167-194.
6- جوادی، آ (1383) "مداخله در بافتهای قدیمی و فرسوده شهری" سابقهها و زمینهها" ضمیمه شهرداریها، شماره 61، 58-76.
7- جمال پور، ب (1385) برنامهریزی مداخله در بافتهای کهن شهری ، سازمان عمران شهرداری همدان، اولین همایش شهر برتر ، طرح برتر، 114-125.
8- حبیبی، م و مقصودی، م (1382) اصلاحات و واژهشناسی مرمت، هفت شهر، شماره 12و 13، 1-18.
9- حناچی، پ، دیبا، د، مهدوی نژاد م. ج (1386) حفاظت و توسعه در ایران تجزیهوتحلیل تجارب و مرمت در بافتهای با ارزش شهرهای تاریخی ایران، نشریه هنرهای زیبا، شماره 32، 38-56.
10- حمیدی، ح (1386) تحلیل اجتماعی و فضایی بافتهای فرسوده شهری در راستای احیاء و پیشگیری از فرسودگی بیشتر، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 176 صفحه.
11- عالمی، ر (1382) بافتشناسی جغرافیایی محلات قدیم بیرجند جهت احیا و پیشگیری از فرسودگی، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 190 صفحه.
12- رضویان، م، محمدی، ک و ابوبکری، ط (1392) فضاهای فرسوده شهری(برنامهریزی بهسازی و نوسازی)، انتشارات دانشگاه امام رضا (ع) آستان قدس رضوی، صفحه 246.
13- رهنما، م (1375) معرفی و ارزیابی تئوری اصالت بخشی در فرآیند احیای بافتهای قدیم شهری: نمونه محله سرشور مشهد، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره3، 56-76.
14- رهنما، م (1387) اثرات اجرایی طرحهای بهسازی و نوسازی مرکز شهر مشهد و محله پایین خیابان، فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره ششم، 157-180.
15- سازمان نوسازی شهر تهران (1384) جزوهی معرفی معیارها جهت تشخیص بافتهای فرسوده مسئلهدار شهر تهران، 2-18.
16- 16- شماعی، ع و پور احمد، ا(1384) بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، 414 صفحه.
17- شوهانی، ا (1379) برسی تحولات کالبدی، اقتصادی و اجتماعی در بافت قدیمی شهر نهاوند، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 158 صفحه.
18- عرب احمدی، م (1386) آشنایی با بافتهای فرسوده شهری و نحوه شکلگیری آنها، ماهنامه شهرداریها، شماره 81 ، 92-115.
19- عزیزی، م (1376) سیر تحول سیاستهای مداخله در بافتهای کهن شهری در ایران، نشریه هنرهای زیبا، شماره 7، 37-46.
20- قادری، ر، هادیانی ز، محمدی، ک و ابوبکری، ط(1390) راهبردهای برنامهریزی منطقهای گردشگری با استفاده از تکنیک SWOT، مطالعه موردی: شهرستان پیرانشهر، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، سال اول، شماره اول، 36-55.
21- کلانتری خلیلآباد، ح و پوراحمد، ا(1384) مدیریت و برنامهریزی احیاء ناحیه تاریخی یزد، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، شماره 54، 60-79.
22- کیانی، ا، حیدری، ف (1394) ارزیابی عوامل تأثیرگذار در روند فرسودگی بافتهای قدیم شهری در راستای نوسازی و بهسازی، فصلنامه آمایش محیط، دوره دوم، شماره 34: 27-44.
23- گلکار، ک (1384) مناسبسازی تکنیک تحلیلیSWOT ، برای کاربرد در طراحی شهری، مجله صفه، دوره 15، شماره 41، 53-72.
24- مختاری ملکآبادی، ر، ابراهیمی م، کرمی آ.(1394). تدوین استراتژیهای راهبردی بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهر جهرم با استفاده از مدل SWOT، فصلنامه آمایش محیط، دوره هشتم، شماره 29: 177-200.
25- مهندسین شهری شارمند(1378) شیوه تحقق طرحهای توسعه شهری- مرکز اطلاعات و برنامهریزی شهری، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، جلد دوم، 285 صفحه.
26- مهندسین مشاور مرجان، (1356) طرح جامع و تفضیلی شهر نهاوند، وزارت مسکن شهرسازی، 203 صفحه.
27- مهندسین مشاور بعد تکنیک، (1372) طرح جامع شهرستان نهاوند، وزارت مسکن و شهرسازی استان همدان، 231 صفحه.
28- یوسفی، ل (1387) تحلیل فضایی بافت فرسوده شهری و آیندهنگری آن در محلات ریحان و خیابان شهر قزوین، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، 130 صفحه.
29- Trancik، R، (1981)" finding lost space- theories of urban design".-26. P 204.
30- Legates، R and Frederic، S (2002) Modernism and early Urban Planning، The City Reader، New York، 2 edition. P 195.
31- Rosemary، D. F. Bromley، Andrew R. Tallon and Colin J. Thomas (2005) City Centre Regeneration through Residential Development: Contributing to Sustainability، Urban Studies، vol. 42، No 13. P 304.
32- Stead، D، and Hoppenbrouwer, E (2004) Promoting and Urban Renaissance in England and the Netherlands، Cities vol. 21. No 2. P 256.
33- Kevin k، Joe p، (1996) A planners Guide to sustainable development, American planning Association (APA).p 243.
_||_