Investigating the Good Urban Governance Within the Framework of the Urban Management System (A Case Study of Sanandaj, Iran)
Subject Areas :Sahar Golchini 1 , Eskandar Moradi 2 , Pakhshan Khezrnejad 3
1 - PhD student of Geography & Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 - , Associate Professor of Political geography, Payam-e-Noor University, Kurdistan Center, Kurdistan, Iran
3 - , PhD of Geography & Urban Planning, Tabriz University, Tabriz, Iran
Keywords: Good governance, Transparency, Participation, accountability effectiveness,
Abstract :
Urban governance refers to a system of decision-making and management of urban affairs that is formed through the interaction of organizations and official city administration institutions on one hand and non-governmental organizations and civil society organizations on the other. The system of good governance encompasses the principles of participation, accountability, citizenship, transparency, responsibility, efficiency, conformity to the laws, and the like, which seeks to investigate the role of people in the process of managing urban affairs, as well as the degree of interaction between officials, citizens, and the private sector. In this study, four indicators of good urban governance were examined to assess the performance of urban management in Sanandaj, Iran. This descriptive-analytical study was an applied research. In this study, a questionnaire was used for assessment and the Likert Scale was used to design components for each index. The statistical population consisted of the clients of the municipality and ordinary citizens of Mobarakabad Neighborhood, District 3 Municipality of Sanandaj. Cochran's formula was used to select the sample consisting of 110 individuals who were selected through random sampling. The obtained data were analyzed using T-Test in the SPSS software. The Likert Scale was used to evaluate the variables. The test results revealed that the participation indicators with an average difference of -0.527, accountability in the second hypothesis with an average difference of -1.027, efficiency in the third hypothesis regarding the ineffectiveness of the municipality and the city council with an average difference of -0.509, and lack of municipality transparency in the fourth hypothesis with an average difference of -0.509, and the lack of municipality transparency in the fourth hypothesis were confirmed with an average difference of -0.600. As a result, the claim that Sanandaj's urban management was underperforming was confirmed.
1- اکبری، غ.1385. سرمایه اجتماعی و حکمرانی شهری. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی؛ شماره 83؛ اصفهان.
2- بازرگان لاری، ع .1384. مفاهیم پایهای آمار و احتمال؛ تهران؛ انتشارات آییژ.
3- برک پور، ن. اسدی، ا .1390. مدیریت و حکمروایی شهری؛ تهران، انتشارات دانشگاه هنر تهران.
4- بوجانی، م. 1386 . لزوم بازبینی محتوای مدیریت کلان شهری؛ روزنامه اعتماد؛ شماره 12- 1342؛ تیرماه.
5- ترابی، ع. 1383. مدیریت پایدار شهری در گرو حکمرانی خوب؛ شهرداریها؛ سال ششم شماره 69؛ بهمن.
6- وزارت مسکن و شهرسازی .1384. طرح تدوین و تبیین برنامه استراتژیک و ترسیم الگوی ساختار سازمانی شهرداریهای کشور؛ تهران؛ 97-96.
7- رفعیان، م، حسین پور، ع. 1390 .حکمرانی خوب شهری از منظر نظریات شهرسازی؛ تهران؛ انتشارات طحان.
8- رومیانی، ح . 1383. حکمرانی خوب؛ فصلنامه مدیریت شهری؛ شماره 14؛ سازمان شهرداریهای کشور؛ تهران؛ 62.
9- شمس پویا، م. ک، توکلی نیا، ج. 1394. تحلیل سرمایه اجتماعی با تأکید بر مشارکت شهروندان و پاسخگویی مدیران شهری؛ مورد پژوهی: شهر اسلامشهر؛ فصلنامه آمایش محیط ملایر، شماره 30؛ صص 152-137.
10- صرافی، م، عبداللهی،م .1387. تحلیل مفهوم شهروندی و ارزیابی جایگاه آن در قوانین مقررات و مدیریت شهری کشور،؛ فصلنامه پژوهش‌های جغرافیایی؛ شماره 43؛ تهران.
11- فرزین پاک، ش. 1383. آموختنی‌های شهر؛ حکمرانی خوب چیست؛ فصلنامه شهرداریها؛ شماره 69 ؛ 70.
12- قلی پور، ر.1387. حکمرانی خوب و الگوی مناسب دولت؛ معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی (دفتر گسترش تولید علم)؛ تهران.
13- کاظمی، ح، رحمانی، ب. 1399. ارزیابی حکمروایی خوب شهری برای شهرهای ایران؛ مطالعه موردی: شهر اهواز؛ فصلنامه آمایش محیط؛ شماره 48؛ صص108-89.
14- مشکینی، ا، حسین پور، م، خدایی، س. 1399. تحلیلی از نقش سرمایه اجتماعی در شکل‌گیری حکمروایی خوب شهری، مطالعه موردی: شهر اردبیل؛ فصلنامه آمایش محیط ملایر؛ شماره 51؛ زمستان 1399.
15- هیز، باب،ی .1381. اندازه گیری رضایت خاطر مصرف کننده (طراحی و تنظیم پرسشنامه)؛ ترجمه نسرین جزنی؛ تهران؛ انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
16- سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان .1393. سالنامه آماری دوره 1392-1345.
17- اداره کل راه و شهرسازی استان کردستان؛ مطالعات طرح تفصیلی سنندج .1387. مهندسین مشاور تدبیر شهر؛ جلد اول؛ 65-64.
18- سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان؛ مطالعات سند آمایش استان. 1390. مهندسین مشاور هامون یک؛ جلد اول؛ 36.
19- Bahreni، M، Hosseinzadeh، H. 2004. “The Effective Factor in Investment Security in Iran، Jostarhaie Eghtesadi (Economic Quests) Biannual Journal، Hozeh & University Research Center،Vol.1، No.2 (In Persian).
20- Dekker، k، kepenr. 2000. “Urban governance within the big cities” policy journal of cities، vol 21 No 1، 55.
21- Habitat. 2003. “Global report on human settlement”، Oxford university press.
22- Roy، I .2007. “Civil socirty and good governance” Worold development. Vol.36، No، 4.
23- UNDP. 2000. “Characteristics of good governance، the urban governance initiative (United Nations development program) (TUGI).
_||_