The historical course of religious poetry from the constitutional period until today

Subject Areas : Contemporary Literature Studies

Mohsen ghorbani Ahakalani ¹ , Reza aghayari zahed ^{2 *} , maryam mohammadzadeh ³

1 - .PhD student Department of Persian Language and Literature, Ahar Branch, Islamic Azad University, Ahar, Iran.
2 - Department of persian language and literature, Ahar branch, Islamic Azad University‌, Ahar- Iran
3 - Associate Professor Department of Persian Language and Literature, Ahar Branch, Islamic Azad University, Ahar, Iran .

Received: 2024-11-12 Accepted : 2024-12-07 Published : 2025-06-21

Keywords: historical course, religious poetry, constitutional period,

Abstract :

Constitutional poetry includes a collection of poems written in the first decades of the 20th

century. In other words, this poem refers to poems that are related to the constitutional revolution in the years 1284 to 1304; The more precise meaning of constitutional poetry refers to those poems that were written in the years when the constitutional revolution was going on. It should be said that until today poets have written their religious thoughts in the most eloquent words, and now there are many poems of religious poetry in divans, which are a sign of religious thinking in the society. After the Safavid period, religious poetry continued until it received special attention again in the Qajar period. The current research is of a qualitative type and written with a descriptive analytical method and referring to library sources, it seeks to find out issues such as the general characteristics of constitutional poetry, the changes that occurred in the structure, themes and content of constitutional poetry, the characteristics of this The type of poetry, including populism, social criticism and religion, intellectual contradictions, as well as new topics such as homeland, freedom and law, new culture and education, as well as personal emotions in poetry, should be well explained. The most important results of this research is that during the constitutional period, Persian poetry made great progress and there were many exchanges between the poetic currents and events of the constitutional period, and the situation of journalism and poetry in this period improved.

 

References:

ابو القاسم عارف قزوینی‌،دیوان‌،به اهتمام عبد الرحمن سیف‌آزاد،چـاپ‌ شـشم‌،تـهران‌، امیر‌ کبیر‌،ص 234.
اخوان ثالث، مهدی. (1338). آخر شاهنامه، تهران: انتشارات زمان، چاپ اول.
اکبری بیرق، حسن (1379)، مبانی فکری ادبیات مشروطه، چاپ اول، انتشارات پایا.
امین‌پور، قیصر (1386)، سنت و نوآوری در شعر معاصر، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران.
انصاری، فرشته (1382)، فتنه‌ی باب در زنجان، چاپ اول، انتشارات نیکان کتاب، زنجان.
آبادیان، حسین (1385)، بحران مشروطیت در ایران، چاپ دوم، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی.
آبراهامیان، یرواند، (1377). ایران بین دو انقلاب، ترجمه کاظم فیروزمند و دیگران، تهران: امروز، چاپ اول.
آجودانی، ماشاءاله (1377)، مشروطه ایرانی، چاپ سوم، نشر اختران، تهران.
آخوندزاده، فتحعلی (1337)، مقالات فلسفی میرزا فتحعلی آخوندزاده، به کوشش حسین صدیق، نشر ساوالان.
آذربایجانی، مسعود (1387)، روان‌شناسی دین از دیدگاه ویلیام جیمز، چاپ اول، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم.
آرین پور، یحیی، (1382)، از صبا تا نیما، چاپ هشتم، انتشارات زوار، تهران.
آزاد ارامکی، تقی (1380)، مدرنیته‌ی ایرانی (روشنفکران و پارادایم فکری عقب ماندگی در ایران)، چاپ اول، دفتر مطالعاتی انتشاراتی اجتماع.
آژند، یعقوب، (1366). ادبیات نوین ایران (از انقلاب مشروطیت تا انقلاب اسلامی)، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ اول. باقری، م، بی‌تا، فرهنگ لغات و اصطلاحات سیاسی، انتشارات خرد.
بهار، چهرزاد (1380)، دیوان اشعار بهار، انتشارات توس.
بهمنی، محمدعلی. (1377). شاعر شنیدنی است، تهران: دارینوش، چاپ اول.
پورپیرار، ناصر (1379)، دوازده قرن سکوت (تأملی در بنیان تاریخ ایران)، جلد 1، چاپ اول، نشر کارنگ.
تبریزی، صائب. (1371). گزیده اشعار (مجموعه رنگین گل)، به کوشش محمد قهرمان، تهران: سخن، چاپ اول.