A Reflection on Favorable Civil Society Based on Social Justice from the View of Nahj ol-Balāghah

Subject Areas : فقه و مبانی حقوق

Maryam Barahooie Jahanshahi ¹ , Mansour Amiradeh Jirkoli ^{2 *} , Reza Haghpanah ³

1 - PhD. Student, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Torbat Heydariyeh Branch, Islamic Azad University, Torbat Heydariyeh, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Torbat Heydariyeh Branch, Islamic Azad University, Torbat Heydariyeh, Iran
3 - Assistant Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Razavi University of Sciences, Mashhad, Iran

Received: 2020-10-17 Accepted : 2021-01-13 Published : 2021-11-23

Keywords: Imam 'Ali (AS), Nahj ol-Balāghah, freedom, Civil Society, Social Justice,

Abstract :

The purpose of the present study is to reflect on favorable civil society based on social justice from the view of Nahj ol-Balāghah. The method of study is descriptive-analytic and it aims to find an answer for this main question: What are the criteria for the formation of favorable civil society based on social justice from the view of Nahj ol-Balāghah? The results of the study show that people's participation in political and social affairs, paying attention to freedom, the managers' reliance on models, and … are among the criteria for the formation of favorable civil society. Social justice is substantiated in society when all people reach their defined right and everyone can use natural and unnatural facilities according to his/her talents and qualifications. Many social disorders and deficiencies have a root in lack of social justice. Imam 'Ali (AS) by creating a model in leadership and management in Islamic system aimed to organize the elements of government based on religiosity and meritocracy.

References:

قرآن کریم.

ابن ابی الحدید (۱۹۶۷م). شرح نهج‌البلاغه. بیروت: دارالکتب العربیه، الطبعه الثانیه، ج7.

اخوان کاظمی، بهرام (1382). عدالت در اندیشه‌های سیاسی اسلام. قم: بوستان کتاب.

افلاطون (بی‌تا). جمهور. ترجمه فؤاد روحانی. تهران: شرکت انتشارات علمی- فرهنگی.

بشیریه، حسین (1374). جامعه‌شناسی سیاسی. تهران: نشر نی، چاپ دوم.

جابری، محمد عابد (1992م). العقل السیاسی العربی. بیروت: مرکز الوحدۀ العربیه.

جرداق، جرج (۱۹۷۰م). الامام علی صوت العداله الانسانیه. بیروت: دارالمکتبه الحیاط، ج6.

جعفریان، رسول (1366). تاریخ سیاسی اسلام. قم: موسسه در راه حق.

حق‌پناه، رضا (1380). شایسته‌سالاری در نظام علوی. پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، شماره 32- 33.

خوانساری، سید جمال‌الدین (۱۳۶۰). شرح غررالحکم و دررالحکم. به تصحیح سید جلال‌الدین ارموی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ج40.

دشتی، محمد (۱۳۷۹). ترجمه نهج‌البلاغه. قم: انتشارات مشرقین.

سبحانی، جعفر (1369). فروغ ابدیت. قم: دفتر تبلیغات اسلامی، ج1، چاپ چهارم.

شمس‌الدین، محمدمهدی (بی‌تا). دراسات فی نهج‌البلاغه. بیروت: دارالزهرا، چاپ دوم.

شهیدی، سید جعفر (1365). تاریخ تحلیلی اسلام. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

صلواتی، محمود (1365). خارجی‌گری. تهران: نشر دانش.

 طباطبایی مؤتمنی، حسن (1370). آزادی‌های عمومی و حقوق بشر. تهران: دانشگاه تهران.

کاپلستون، فردریک (بی‌تا). تاریخ فلسفه یونان و روم. ترجمه سید جمال‌الدین مجتبوی. تهران: شرکت انتشارات علمی- فرهنگی.

لک‌زایی، نجف (1389). طرح‌نامه فقه سیاسی. علوم سیاسی، شماره24. ص12- 28.

محمودی، محمدباقر (1385ق). نهج‌السعادۀ فی مستدرک نهج‌البلاغه. بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات، ج2.

مطهری، مرتضی (۱۳۵۴). سیری در نهج‌البلاغه. قم: مرکز مطبوعاتی دارالتبلیغ اسلامی، چاپ دوم.

معادیخواه، عبدالمجید (1373). فرهنگ تفصیلی مفاهیم نهج‌البلاغه. تهران: نشر ذره.

مونتسکیو (1422ق). روح القوانین. ترجمه علی اکبر مهتدی. تهران: چاپ مجلس شورا.