Examining the Concept of Murābatah in the Qur'an Based on Tafāsīr al-Mīzān and al-Taḥrīr va al-Tanwīr
Subject Areas : Quarterly Journal of Research for the Studies of the Ahl al-Bayt
Abdolrasool Shabani
1
(
Department of Law, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
)
Ahmadreza Basij
2
(
Assistant Professor, Department of Islamic Studies, Farhangian University, Shahrekord Branch, Shahrekord, Iran .
)
Mohammad Hossein Ghasem Peyvandi
3
(
Assistant Professor of Law Department, Aliguderz Branch, Islamic Azad University, Aliguderz, Iran.
)
Keywords: Islamic Morality, The Qur'an, Allameh Tabatabai, Al-Mīzān, Ibn Āshur, Al-Taḥrīr va al-Tanwīr.,
Abstract :
The research examines this important issue in a comparative and descriptive-analytical way from the perspective of two contemporary commentators; Allameh Tabataba'i has criticized it in al-Mīzān fi Tafsīr al-Qur'an and Sheikh ibn Āshur in al-Taḥrīr va al-Tanwīr. According to Ibn Ashur, Murābatah means maintaining military readiness in the borders of the Islamic country; While according to Allameh Tabatabai's social reading, mutuality means the relationship of all people in all aspects of social life. The basic question is that, taking into account the co-occurrence of words and also examining the meanings of the chapter of Mufāʿalah in verse 200 of Surah Al-Imran, what is the precise explanation of the concept of Murābatah? By comparative analysis, the mention of the interpretive narrative of waiting for prayer after prayer has been obtained as a common point of opinion of both commentators. On the other hand, as a point of difference, Allameh's social analysis about Islamic relations, which means the connection of all people in social actions, is against Ibn Ashur's opinion, which means maintaining the borders of the Islamic country. The result is that considering the application of connections in the verse and considering the meanings of the chapter on interaction, none of the mentioned views are beyond the limit of determining the example and the connections indicate the continuous participation.
قرآن کریم
آل¬غازی، عبدالقادر(1427ق)، بیان المعانی، تلخیص سعید علاء محمد، دمشق، دارالرؤیه
ابیاری، ابراهیم(1405ق)، الموسوعه القرآنیه، قاهره، مؤسسه سجل¬العرب، ، چاپ اول
ابن عاشور، محمدبن طاهر(1393ق)، التحریر و التنویر، بی جا، دارالسخون
ابن فارس، احمد(1399ق)، معجم مقائیس¬اللغة، بیروت، دارالفکر
اوسط خانجانی، علی(1397ش)، بررسی معانی کاربردی افعال مزید در قرآن مجید، فصلنامه زبان و ادبیات عرب، شماره 18، بهار و تابستان
بخاری، محمدبن اسماعیل(بی تا)، صحیح بخاری، بی نا. جزایری
ابوبکرجابر(1416ق)، ایسر التفاسیر لکتاب العلی الکبیر، مدینه منوره، مکتبه العلوم و الحکم، چاپ اول
جوادی آملی، عبدالله(1388ش)، تفسیرتسنیم، قم، نشر اسراء
حجازی، محمد محمود(1413ق)، التفسیر الواضح، بیروت، دارالجیل، چاپ دهم
خرم¬دل، مصطفی(1384ش)، تفسیر نور، تهران، احسان، چاپ چهارم. خلیل بن احمد
ابوعبد الرحمان(بی تا)، العین، بیروت، دار و مکتبة الهلال
دره، محمد علی طه(1430ق)، تفسیر القرآن الکریم و اعرابه و بیانه، بیروت، دار ابن کثیر
دروزه، محمد عزه(1421ق)، التفسیر الحدیث، ترتیب السور حسب النزول، بیروت، دار الغرب الاسلامی، چاپ دوم
راغب اصفهانی، حسین¬بن محمد(1383ق)، المفردات فی غریب القرآن، تهران، مکتبة المرتضویة لاحیاء آثارالجعفریة
زمخشری، محمود بن عمر(1407ق)، الکشاف عن حقایق غوامض¬التنزیل و عیون¬الاقاویل فی وجوه¬التأویل، بیروت، دار الکتب العربی
سید قطب، ابراهیم حسین¬الشاربی(1385ق)، فی ظلال القرآن، بیروت، دار الشروق
شاکریان، حمیدرضا(1390ش)، چرا دین؟چرا اسلام؟چرا تشیع؟، قم، دفتر نشر، چاپ سوم
شعراوی، محمد متولی(1991م)، تفسیر الشعراوی، بیروت، اخبار الیوم، اداره الکتب و الکتبات
صابونی، محمد علی(1421ق)، صفوه التفاسیر، بیروت، دار الفکر
طباطبایی، محمدحسین(1390ش)، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی
طباطبایی، محمدرضا(1373ش)، صرف ساده، قم، دار العلم
طبرسی، فضل بن حسن(1350ش)، مجمع البیان، مترجم هاشم رسولی، تهران، نشر فراهانی
طنطاوی، محمد سید(1997م)، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، قاهره، نهضه مصر
فیومی، احمدبن محمد بن علی(بی تا)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، بیروت، المکتبه العلمیه
قرشی، سید علی اکبر(1371ش)، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه
مالک بن انس، الموطأ(1425ق)، بی جا، مجمع الثقافی
مراغی، احمد مصطفی(بی تا)، تفسیر المراغی، بیروت، دارالفکر.