با رشد سریع شهرنشینی، سلامت کودکان یکی از مهمترین مشکلات در بسیاری از کشورها است که از آن به عنوان یکی از دلایل اصلی فقدان محیط دوستدار کودک در شهر یاد شده است. یک شهر دوست داشتنی برای همه ساکنان آن دوستانه است. ایجاد یک شهر دوستدار کودک شامل تخصیص زیرساخت ها و امکانات عمومی (فضای سبز، زمین بازی، فضاهای مشارکتی) به نفع کودکان است. هدف این تحقیق، شناسایی و برنامه ریزی برای فضاهای دوستدار کودک شهری زنجان می‌باشد. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد. به منظور تحلیل داده ها و نمایش نتایج از سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. نتایج نشان داد که محلاتی چون بهارستان، امیرکبیر، زیبا شهر و اراضی پایین کوه به دلیل وجود معابر فرعی و محلی مسدود(بن بست) همراه با دوربرگردان جهت گردش وسایل نقلیه، درصد تصادفات کمتری داشته و از سویی کودکان بیشتری از فضای خیابان به عنوان زمین بازی استفاده می‌کنند. از طرف دیگر، محله اسلام آباد با داشتن شبکه معابر شطرنجی بیشترین درصد تصادفات در خیابان‌های محلی را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که این محله به دلیل داشتن تراکم بالای جمعیت، اشغال و حاکمیت طبقه کم درآمد در آن، همچنان از خیابان‌ها به عنوان فضای اصلی بازی کودکان استفاده می‌کنند که این امر نیاز به توجه و بازنگری اساسی دارد. Manuscript profile

بنیان روش تحقیق مبتنی بر پراگماتیسم، روش تحقیق آمیخته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش مدیریت روستایی در تاب‌آوری روستاییان در برابر خشکسالی می‌باشد. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی، روش و ماهیت توصیفی - تحلیلی و به منظور جمع-آوری اطلاعات ‌از مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. قلمرو مکانی این تحقیق سکونتگاه‌های روستایی شهرستان میاندوآب می‌باشد. این شهرستان در سال 1395 دارای 73388 خانوار و 260628 جمعیت بوده و جامعه آماری تحقیق شامل 176 نفر از مدیران و کارکنان اداراتی که در امور روستایی دخالت دارند از جمله، معاونت توسعه‌روستایی، فرمانداری، بخشداری‌‌ها، اداره برق، فاضلاب روستایی، اداره کل منابع آب، بنیاد مسکن، جهاد کشاورزی و غیره بوده است. برای نمونه‌گیری از روش‌های کیفی هدفمند (گلوله‌برفی و روش متواتر نظری) استفاده شده است. سطح پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای شاخص‌های مدیریت روستایی 729/0 و برای شاخص‌های تاب‌آوری 651/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آمیخته (کمی و کیفی) استفاده شده است. نتایج نشان داد، بین مدیریت روستایی و بهبود تاب‌آوری روستاییان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین مهمترین عوامل ارتقاء تاب‌آوری روستاییان در برابر خشکسالی، عامل سیاست‌ها و حمایت‌های دولت و عامل متنوع‌سازی اقتصاد روستایی می‌باشد. همچنین عملکرد مدیران روستایی در شاخص‌های زیرساختی-کالبدی و تخصیص بودجه و منابع مالی نمود بیشتری داشته و موجب شده است تا این شاخص بیشترین تأثیر را در ارتقاء تاب‌آوری روستاییان در برابر‌خشکسالی‌ داشته باشد. و‌لی برعکس شاخص افزایش ظرفیت‌های اقتصادی، به دلیل بهتر نبودن عملکرد مدیران کمترین تأثیر‌ را در تاب‌آوری روستاییان شهرستان میاندوآب داشته است. Manuscript profile

پایداری اقتصادی عاملی حیاتی در ماندگاری جمعیت روستایی شناخته می شود. پژوهش حاضرباتوجه مشکلات منطقه مورد مطالعه نظیر درآمد محدود و ناپایدار، عدم تنوع درفعالیت های اقتصادی، کمبود فرصتهای اشتغال، گسترش بیکاری وبه تبع آن مهاجرتهای روستایی و با هدف تبیین عوامل مؤثر در پایداری اقتصادی و بویژه بررسی نقش استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی درپایداری اقتصادی تدوین گردیده است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی در قالب تکمیل پرسشنامه،مشاهده مستقیم و علنی ومصاحبه انجام شده است.برای بررسی نقش صنایع تبدیلی و تکمیلی در پایداری اقتصادی روستاها ازآزمون من ویتنی و آزمونTاستفاده گردیده است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه روستاهای دارای سکنه بخش مرکزی شهرستان زنجان و15048خانوار ساکن در آن می باشدکه با استفاده از فرمول اصلاح شده کوکران تعداد156خانوار به عنوان نمونه انتخاب گردید. تحقیق حاضر به دنبال پاسخ گویی به این سوال است که استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی چه نقشی در پایداری اقتصادی روستاهای منطقه مورد مطالعه دارد. نتایج تحقیق نشانگرآن است که استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی باعث افزایش پایداری اقتصادی در روستاهای مورد مطالعه می گردد. Manuscript profile