بررسی رابطه بین میزان بیگانگی اجتماعی و میزان بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

Subject Areas : Sociological Studies of Youth

احمد فولادیان ¹ ( Mashad branch )

Received: 2017-05-02 Accepted : 2017-05-02 Published : 2015-06-01

Keywords: بی‌قدرتی, بی‌هنجاری, بیگانگی اجتماعی, بی‌تفاوتی اجتماعی, انزوا, بی‌معنایی, تنفر فرهنگی,

Abstract :

این مقاله برگرفته از یک طرح پژوهشی تحت عنوان «بررسی رابطه بین میزان بیگانگی اجتماعی و میزان بی تفاوتی اجتماعی» می‌باشد. که به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی می‌باشد. این مطالعه به صورت پیمایشی و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی در بین 366 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد انجام شده است. متغیر میزان بیگانگی اجتماعی با مؤلفه‌های (احساس بی‌‌قدرتی، احساس بی‌هنجاری، احساس بی‌معنایی، انزوای اجتماعی، تنفر از خود و تنفر فرهنگی) و متغیر میزان بی‌تفاوتی اجتماعی با مؤلفه‌های(بی‌تفاوتی نسبت به موضوعات اجتماعی-سیاسی و نسبت به فعالیت‌های علمی-دانشگاهی) با پرسشنامه محقق ساخته مورد سنجش قرار گرفته است. میزان پایایی سؤالات 84/0 می‌باشد. نتایج یافته‌های تحقیق نشان داد میانگین نمره میزان بیگانگی اجتماعی دانشجویان، در بازه (بالاترین5 و پایین‌ترین1) حدود 6/2 و نمره میزان بی‌تفاوتی اجتماعی حدود 4/2 می‌باشد. بین بیگانگی اجتماعی و مؤلفه‌های آن و بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان رابطه وجود دارد (مقدار ضریب همبستگی اسپیرمن بیگانگی‌اجتماعی(574/0)، بی‌قدرتی(493/0)، بی‌هنجاری(473/0)، انزوای اجتماعی(397/0)، بی‌معنایی(324/0)، تنفر فرهنگی(439/0) و تنفر از خود(304/0) می‌باشد. مقایسه میانگین‌ها نشان می‌دهد به طور نسبی نمرات میزان بیگانگی و بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان در بین دانشجویان دانشکده‌های معماری، هنر، فنی و مهندسی نسبت به سایر دانشکده‌ها بیشتر است. رگرسیون چندگانه نشان می‌دهد که مؤلفه‌های بیگانگی اجتماعی به تنهایی 40 درصد از کل تغییرات متغیر بی‌تفاوتی اجتماعی را توجیه می‌کند و مابقی، سهم سایر متغیرهاست.