شمول و‌عدم شمول احکام فقهی محارم و غیر محارم نسبت به فرزند متولد از روش‌های نوین بارداری

Subject Areas :

عباس عرب خزایلی ¹ , زهرا مختاری ² , Seyyed Aasghari Hoseini Moghafam ³

1 - استادیار فقه و حقوق دانشگاه ازاد ساری
2 - Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Islamic Azad University, Sari Branch, Sari, Iran.
3 - Assistant Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Islamic Azad University, Sari Branch, Sari, Iran.

Received: 2020-02-02 Accepted : 0621-03-23 Published : 2020-10-19

Keywords: ناباروری, اهدای اسپرم, اهدای گامت, رحم اجاره‌ای,

Abstract :

مشکل ناباروری و مشکلات اخذ سرپرستی فرزند بی‌سرپرست، چنین ایده‌ای را فراهم نموده که به کمک روش رحم اجاره‌ای برای زوجینی که توان تولیدمثل داشته و توان نگهداری فرزند را ندارند؛ اهدای سلول جنسی نر (اسپرم) و ماده (گامت) برای تولیدمثل، اجرایی شود. در این تحقیق، رابطه محرمیت طفل متولدشده از روش‌های نوین بارداری بررسی گردیده است. والدین ژنتیکی درهرصورت، رابطه محرمیت خود را طفل را حفظ کرده و در آن خللی ایجاد نمی‌شود. زن پرورش‌دهنده فرزند در رحم خود، اگر دارای رابطه ژنتیکی با طفل نمی‌باشد، لیکن از حیث رضاعی بودن، می‌توان بدان محرمیت را نسبت داد. در صورت داشتن رابطه ژنتیکی یکی از والدین با طفل، به‌واسطه محرمیت سببی، همسر آن فرد نیز محرم محسوب می‌گردد. با توجه به عدم شناسایی والدین در آینده، نیاز است که ماوقع این حوادث ثبت‌شده تا پدیده ازدواج با محارم که گناهی کبیره می‌باشد، اتفاق نیفتد. با توجه به عدم شناسایی والدین در آینده، نیاز است که ماوقع این حوادث ثبت‌شده تا پدیده ازدواج با محارم که گناهی کبیره می‌باشد، اتفاق نیفتد.