The Story of Gonbad Sorkh in Nezami's Haft

Subject Areas : Persian Language and Literature

Ae’zam  Nazari ¹ (Teacher of Payam Noor University of Neyshabur, Ghadamgah Unit)
Zaynab  Nowroozi ² (Birjand University)

Received: 2010-05-31 Accepted : 2010-09-06 Published : 2010-11-22

Keywords:

Abstract :

Haft Peikar or Bahram Nameh is the fourth in Nezami’s five books and it is second only to Khosrow Va Shirin in terms of literary quality and merit. The poem is the best embodiment of earthly beauty and a unique mixture of epic and lyricism. In fact, Haft Peikar is praise of justice and forgiveness and denunciation of injustice and misrule. The story of 'Gonbad Sorkh' is one of the famous Iranian tales and the fourth narrative among the seven stories of Haft Peikar. The story has a long history in the literature of ancient Persia and other countries. The basic elements of the storey have remained the same, but it has been narrated in various forms in different sources. Nezami, the great poet of Persian literature, was also a great philosopher of his time. He never wrote a word without some purpose in mind. This article is intended to analyze the story of 'Gonbad Sorkh' in Haft Peikar from different perspectives and views such as characterization and plot.  The ultimate goal is to understand the main purpose and meaning of the story and Nezami's ultimate message.

References:

 

1-    احمدی ملکی، رحمان،(1378)، «پیکرهای رنگی هفت پیکر نظامی»، مجله ادبیات داستانی، شماره52.

2-    اکبری، مهناز، (1386). دژ هوش ربا، بررسی و تحلیل آخرین داستان مثنوی معنوی، تهران، لوح زرین.

3-  الهی قمشه ای، حسین محی الدین، (1373).«حجله‌ی حسن به یاری که داماد آمد»، فصل نامه صوفی، شماره 25، تابستان 1376، صص363 – 375.

4-  براتی،محمد رضا،(1386). «بررسی و تحلیل شخصیت بهرام در هفت پیکر» پایان نامه دکتری، استاد راهنمامحمد علی غلامی نژاد، دانشگاه فردوسی مشهد.

5-    بری،مایکل، (1385)، تفسیر مایکل بری بر هفت پیکر نظامی، ترجمه جلال علوی نیان، تهران، نشر نی.

6-    پورعلی خان، هانیه، (1380)، دنیای اسرار آمیز رنگ‌ها، تهران، نشر هزاران.

7-    حسین زاده، آذین، (1383)، زن آرمانی،زن فتانه، چاپ اول، تهران، قطره.

8-    حمیدیان، سعید، (1376)، هفت پیکر نظامی، تصحیح حسن وحید دستگردی، تهران، قطره.

9-    دهخدا،علی اکبر، (1365). لغت نامه، دانشگاه تهران، مؤسسه دهخدا، ذیل لغت«مریخ».

10-کاسب،عزیز ا...، (1374)،کلیات دیوان شمس، جلال الدین محمد بن محمد مولوی، تهران، نشر محمد.

11-ذوالفقاری، حسن، (1385)، منظومه‌های عاشقانه ادب فارسی.چاپ اول، تهران، انتشارات نیما.

12-رضی، هاشم، (1371)، آیین مهر، چاپ اول،‌ تهران، انتشارت بهجت.

13-زرین‌کوب، عبدالحسین، (1372)، پیر گنجه در ناکجا آباد، چاپ اول، تهران، سخن.

14-زمردی،حمیرا، (1382)، نقد تطبیقی ادیان و اساطیر (در شاهنامه فردوسی خمسه نظامی و منطق الطیر)، تهران، زوار.

15-غنی، قاسم و قزوینی، محمد، (1372)، دیوان حافظ، تهران، پیک فرهنگ.

16-فضایلی،سودابه، (1382)، مترجم، فرهنگ نمادها، اساطیر، رویاها، رسوم و..  اثر شوالیه، ژان و گربران، آلن، تهران، جیحون.

17-   یاوری،حورا، (1374)، روانکاوی و ادبیات، تهران، نشر تاریخ.