ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی جهت مصارف کشاورزی بر اساس تحلیل‌های زمین‌آماری (مطالعه موردی: استان بوشهر)
Subject Areas : Irrigation and Drainage
1 -
2 -
Keywords:
Abstract :
منابع آب زیرزمینی از مهمترین منابع آب مورد استفاده در کشاورزی محسوب میشود. خطر آلودگی کمتر نسبت به آبهای سطحی، باعث شده حتی در مناطقی که کمبودی از لحاظ آب سطحی وجود ندارد، نیز استفاده از آبهای زیرزمینی رونق داشته باشد. برآورد دقیق خصوصیات کمی و کیفی آبهای زیرزمینی مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد میباشد. بنابراین روشهای میانیابی به عنوان راهحل مناسبی در تخمین پارامترهای کیفی آب زیرزمینی مورد استفاده قرار میگیرد. هدف از انجام این پژوهش تعیین مناسبترین روش میانیابی به منظور بررسی و تحلیل مکانی متغیرهای EC و SAR آبهای زیرزمینی استان بوشهر است. بدین منظور از روشهای عکس فاصله وزندار، کریجینگ و کوکریجینگ استفاده شد. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ به دلیل داشتن RMSE پایینتر برای تهیه تغییرات مکانی EC و SAR مناسبتر است. مقادیر EC و SAR از شمال و شمالغربی به سمت شرق و جنوبشرقی کاهش مییابد. بیشتر مناطق آب شور و خیلی شور دارند. بخشهای کوچکی از شرق و جنوب شرق از نظر کیفیت آبزیرزمینی شور بوده و برای کشاورزی با تمهیداتی قابل استفاده هستند.
حاجی هاشمی، م. ر.، آتشگاهی، م. و حمیدیان، ا. (1389). برآورد مکانی مولفههای کیفی آبهای زیرزمینی با استفاده از روشهای زمین آمار ( مطالعه موردی: دشت گلپایگان). نشریه محیط زیست طبیعی، مجله منابع طبیعی ایران، دوره63، شماره4، ص357-347.
سالاری جزی، م.، زارعی، ح. و تقیان، م. (1388). کاربرد و ارزیابی روشهای کریجینگ و کوکریجینگ در محاسبه تراز سطح آب زیرزمینی در سطح دشت میانآب (سال آبی 1386-1385). دومین همایش ملی اثرات خشکسالی و راهکارهای مدیریت آن، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی، 25 اردیبهشتماه 1388، اصفهان، ایران.
سلاجقه، س.، آذره، ع. و خراسانی، ن. (1391). بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی شهر کرج با استفاده از روشهای زمین آمار، اولین همایش ملی بیابان. دانشگاه تهران، 27 خرداد 1391، تهران، ایران.
صفوی، ح. (1388). هیدرولوژی مهندسی. انتشارات ارکان دانش. 604 صفحه.
محمدی، ج. (1385). پدومتری، جلد دوم آمار مکانی، نشر پلک، 453 صفحه.
مدنی، ح. (1377). مبانی زمین آمار. انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر، واحد تفرش. 659 صفحه.
مهدوی، م. (1384). هیدرولوژی کاربردی. جلد دوم. انتشارات دانشگاه تهران. 441صفحه.
مهدیان، م. (1385). کاربرد زمین آمار در خاکشناسی، کارگاه آموزشی کاربرد زمین آمار در خاکشناسی، اولین همایش خاک، توسعه پایدار و محیط زیست، دانشگاه تهران، 17-18 آبان ماه 1385، تهران، ایران.
Barcae, E. and Passarella, G. (2008). Spatial evaluation of the risk of groundwater quality degradation: A comparison between disjunctive kriging and geostatistical simulation. Journal of Environmental Monitoring and Assessment, 133, pp: 261-273.
Cambardella, C. A., Moorman, T. B., Novak, J. M., Parkin, T. B., Karlen, D. L., Turco, R. F. and Koropaka, A. E. (1994). Field-scale variability of soil properties in centeral Iowa soils. Soil Sci. Soc. Am. J, 58, pp:1501-1511.
Dagostino, V., Greene, E. A., Passarella, G. and Vurro, M. (1998). Spatial and temporal study of co regionalization. Environmental geology, 36, pp: 285-295.
Goovaerts, P. (2000). Geostatistical approach for incorporating elevation into spatial interpolation of rainfall. Journal of Hydrology, 228(1-2), pp:113-129.
Srinivasamoorthy, K., Gopinath, M., Chidambaram, S., Vasanthavigar, M. and Sarma, V.S. (2014). Hydrochemical characterization and quality appraisal of groundwater from Pungar sub basin, Tamilnadu, India. Journal of King Saud University-science, 26, pp:37-52.
Taghizade-Mehrjardi, R. M., ZareianMahmodi, S. h. and Heidari, A. (2008). Spatial distribution of groundwater quality with geo statistics (case study: Yazd-Ardakan plain). World Applied Science Journal, 4(1), pp: 9-17.
