Recreation assessment with enhanced systematic model and GIS (Case study: Shourab forest park-Khoramabad)
Subject Areas : Geospatial systems development
Mahboubeh
Yarahmadi
1
(MSc. Graduated of Forestry, Sari University of Agricultural Sciences & Natural Resources)
Jafar
Oladi Ghadikolaei
2
(Assis. Prof. College of Natural Resources, Sari University of Agricultural Sciences & Natural Resources)
Jahedeh
Tekyekhah
3
(Young Researchers and Elite Club, Sanandaj Branch, Islamic Azad University)
Keywords:
Abstract :
In this study, suitable areas in the Shourab forest park were identified for intensive and extensive outdoor recreation using five ecological parameters (slope, aspect, height, soil and vegetative cover). The result showed that 46.447, 14.244, and 515.401 hectares of park area have the ability of class 1 extensive outdoor recreation potential, class 2 extensive outdoor recreation potential, and class 2 intensive outdoor recreation potential respectively. Besides it was determined that one of the problems caused increasing rudeness in park nature was absence of attention to all effective factors (water resources and recreation facilities) in assigning to outdoor recreation potential of the park. Therefore questionnaire and oral interview were used for evaluation of visitor's suitable usage of outdoor recreation sites. In order to preparing of water resources and park facilities' map, all area related to water resources and park facilities were identified and recorded using GPS. Result showed people usage of the park have not conformed to classification plan. It was also showed that outdoor recreation has a direct relation to water resources, facilities, and tourism charisma of the park. Therefore, these factors were intersected as positive informational layers with primary recreation capability map and a final recreation capability map was obtained based on those factors. The final results showed that despite the high efficiency of conventional method, due to the lack of consideration of all the factors affecting on outdoor recreation, other information layers (for example water recourses and recreation facilities) are also required in addition to ecological factors. In the last stage according to plan of final outing power, the map of development possibility was prepared in the park. The results of these maps showed that based on spatial extent for promoting regional outing based on spaciousness there are seven and three properties for first and second degree focused classes respectively.
1. اسماعیلی ساری، ع.، ج. نوری و س. ع. کاظمی. 1382. ارزیابی توان زیستبوم در جهت بهرهوری از پارک جنگلی چیتگر تهران. فصلنامة محیط زیست، 39: 39-45.
2. اسدی، ا. 1389. ارزیابی و اولویتبندی قابلیت تفرجی پارک جنگلی لویزان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری. 130 صفحه.
3. اسکندری، س. 1392. ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻮان ﺗﻔﺮﺟﻲ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎی زرینآﺑﺎد ﻧﻜﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪل اﻛﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺗﻔﺮج در اﻳﺮان. ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ، 4(7): 83-92.
4. تکیهخواه، ج.، س. م. حسینی نصر، ج. اولادی و م. شعبانی. 1389. بررسی توان تفرجی پارک جنگلی آبیدر با استفاده از GIS. پژوهشهای محیط زیست، 1(1): 35-42.
5. جوکار، غ. 1384. پتانسیلیابی جذب توریست و طبقهبندی سرزمین از نظر گردشگری به کمک GIS (مطالعة موردی: حوضه هراز). مجموعه مقالات اولین همایش سراسری نقش صنعت گردشگری در توسعه مازندران، 353-363.
6. خلیلی، ز. 1388. تعیین قابلیت توان طبیعتگردی سامان عرفی قوریقلعه در جنگلهای حوضه شهرستان پاوه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری. 141 صفحه.
7. طاهری، ف. 1385. امکانسنجی مناطق مستعد طرحهای طبیعتگردی با استفاده از RS و GIS (مطالعة موردی: منطقه جنگلی عباسآباد ورسک). پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری. 116 صفحه.
8. قنادکار سرابی، م. 1378. طراحی و مدیریت پارکهای جنگلی سازمان جنگلها و مراتع کشور، دفتر جنگلداری و پارکها. 73 صفحه.
9. مجنونیان، ه. 1374. مباحثی پیرامون پارکها، فضای سبز و تفرجگاهها. سازمان پارکها و فضای سبز شهر تهران. 252 صفحه.
10. مخدوم، م. 1385. شالوده آمایش سرزمین. انتشارات دانشگاه تهران. 289 صفحه.
11. محفوظی، م. 1378. آمایش سرزمین حوضه دادقان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران. 263 صفحه.
12. محمودی، ب. 1386. ارزیابی توان تفرجی سامان عرفی منج در محدوده جنگلهای شهرستان لردگان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه مازندران. 119 صفحه.
13. مرادی، ح.، ر. هدایتیزاده و و. عبدالهی. 1384. طرحریزی پارکهای جنگلی با استفاده از GIS. مجموعه مقالات اولین همایش سراسری نقش صنعت گردشگری در توسعه مازندران، 461-475.
14. نهرلی، د. و س. رضایی. 1381. بررسی و معرفی ظرفیت برد تفرجگاهی. فصلنامه محیطشناسی، 28(29): 101-112.
15. یخکشی، ع. 1357. مقدمهای بر پارکهای ملی و جنگلی ایران، انتشارات دانشگاه تهران. 135 صفحه.
16. Aminu M. 2007. A geographic information system (GIS) and multi-criteria analysis for sustainable tourism planning. A project submitted in fulfillment of the requirements for the award of the degree of Master of Science (Planning-Information Technology). Faculty of Built Environment. University Technology Malaysia, 165 p.
17. Bukenya JO. 2012. Application of GIS in ecotourism development decisions: Evidence from the Pearl of Africa. Research paper: 1-30.
18. Gül A, Örücü MK, Karaca Ö. 2006. An approach for recreation suitability analysis to recreation planning in Gölcük Nature Park. Environmental Management, 37(5): 606-625.
19. Hernandez Cruz RE, Baltazar EB, Gomez GM, Estrada Lugo EI. 2005. Social adaptation ecotourism in the Lacandon forest. Annals of Tourism Research, 32(3): 610-627.
20. Jim C, Chen WY. 2006. Recreation–amenity use and contingent valuation of urban greenspaces in Guangzhou, China. Landscape and Urban Planning, 75(1): 81-96.
21. Liddle M. 1997. Recreation ecology: the ecological impact of outdoor recreation and ecotourism. Chapman & Hall Ltd, 639 p.
22. Smailes PJ, Smith DL. 2001. The growing recreational use of state forest lands in the Adelaide hills. Land Use Policy, 18(2): 137-152.
23. Tsaur SH, Lin YC, Lin JH. 2006. Evaluating ecotourism sustainability from the integrated perspective of resource, community and tourism. Tourism Management, 27(4): 640-653.
24. Vries S, Goossen M. 2002. Modelling recreational visits to forests and nature areas. Urban Forestry and Urban Greening, 1(1): 5-14.
