Sights exemplum and proverb in the poem of Sayed Ashrafodin Gilani

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

Reza  Musabadi ¹ (Ph.D. student of Farsi Language and Literature, Islamic Azad University, Wazadnashabur, Iran)
mahdi  novrooz ² (Department of Persian language and literature, Neyshabour branch, Islamic Azad University, Neyshabour, Iran.)
Batol Fakhrsalam  Batol Fakhrsalam ³ (Department of Persian language and literature, Neyshabour branch, Islamic Azad University, Neyshabour, Iran.)

Received: 2017-08-11 Accepted : 2018-01-06 Published : 2018-01-21

Keywords:

Abstract :

Sayed Ashrafodin Gilani who is known as Nasim Shomal is one the most noticeable poets in democratic age which devoted his poem and prophecy into the social problems and political movements of his age. Despite the oppression and tyranny of Qajar’s authoritarian rulers, he presented his human and liberalism thoughts with humor and using rhetorical techniques especially exemplum and proverb that were mostly political into the heart of the society. Exemplum and proverb is one of the most beautiful and accurate method of artistic speech and is louder than truth because in that human mind is transferred from essential into the requirement. Exemplum and proverb is one of the most important way of making beauty in poetry and the most natural way of expressing the ideas which can be founded many of its examples in Quaran, ancient belief, social customs, public speech and etc. Exemplum and proverb like metaphor moves from real into the unreal but it keeps its trye meaning, in such a way that the scholars believe that the true meaning in irony is allowed. Allegory is talking ironically and so-called resembling something into something else into the mind, omitting moshabah and replacing moshabaho be. So the present research aims to study exemplum and proverb in Nasim Shomal poems based on descriptive-analytical method.

References:

قرآن کریم.

1. ثروت، منصور، (1379)، فرهنگ کنایات، چاپ سوم، تهران: انتشارات سخن.


2. حسینی کازرونی، سید احمد، (1389)، سبک و سیاق شعر مشروطه، فصلنامه تحقیقات زبان وادبیات تعلیمی بوشهر، تابستان 89، دوره دوم، شماره یک، 136-115.


3. حسینی گیلانی، سید اشرف الدین، (1371)، جاودانه نسیم شمال، به کوشش حسین نمینی، تهران: انتشارات اساطیر. چ دوم.


4. دهخدا، علی اکبر، (1377)، لغت نامة دهخدا، چ دوم دورة جدید، تهران: مؤسسه دانشگاه تهران.


5. ذوالفقاری، حسن، (1389)، زیبایی­شناسی ضرب­المثل­های فارسی، مجلّه بوستان ادب، تابستان 89، دوره دوم، شماره دوم، 82-51.


6. .........................، (1386)، طبقه­بندی ضرب­المثل­های فارسی، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 15(15)، بهار 86، 52-31.


7. ........................، (1394)، کاربرد ضرب المثل­های فارسی در غزلیّات بیدل، ادب فارسی، پاییز و زمستان 94، دوره پنجم، شماره دوم، 76- 57.


8. رادویانی، محمد بن عمر، (1946 م)، ترجمان البلاغه، به اهتمام احمد آتش، استانبول: چاپخانه ابراهیم.


9. زل‌هایم، رودلف، (1381)، امثال کهن عربی، ترجمه احمد شفیعی‌ها، تهران: نشر دانشگاهی.


10. شفیعی کدکنی، محمدرضا، (1380)، صور خیال در شعرفارسی، چ هشتم، تهران: آگه.


11. عمید، حسن، (1360)، فرهنگ فارسی عمید، تهران: انتشارات امیرکبیر.


12. مکارم شیرازی، ناصر، (1381)، مثال­های زیبای قرآن (امثال­القرآن)، دوجلدی، به کوشش ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات هدف.


13. میدانی، ابوالفضل، (1987)، مجمع­الامثال، به­تحقیق­ابوالفضل­ابراهیم، چهارجلدی، بیروت: دارالجبل.


14. میهنی، محمدبن عبدالخالق، (1962)، دستور دبیری، به تصحیح عدنان صادق ارزی، نشر آنقره.


15. همایی، جلال الدین، (1374)، معانی و بیان، به کوشش ماهدخت بانو همایی، تهران: نشرهما.