The mystical origins in Masnavi by Molavi using allegoric

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

morad mansouri ¹ ( Science and Research Branch, Islamic Azad University, Saveh Branch, IRAN. )
Manijeh Fallahi ² ( Science and Research Branch, Islamic Azad University, Saveh Branch, IRAN. )
Malek Muhammad Farokhzad ³ ( Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Humanities, Islamic Azad University of Saveh, Iran. )

Received: 2018-12-30 Accepted : 2018-12-30 Published : 2018-12-22

Keywords:

Abstract :

There are a lot of works of art in Islamic mysticism which try to know and introduce the world with different methods. Among them, the mystical works of art often illustrate the internal world of the author using the models surrounding him with methods and instruments like irony. Symbols and surreal and metaphorical concepts. Molana has a used all these instruments to develop its own subjects which we can refer to his frequently used technreques in mystical literature among them are the concepts like “perfect men” “the knowledge of God” “the recognition of universe” and “knowing the relationship between the lover and beloved”. “Molavi” could present a special anthology and mystical anthropology and the whole a complete excellent knowledge in his textual and poetic works to the human being, using the deep religious teachings and previous mysticists experiences together with his own mystical experiences with emphasis on allegorical instances of the Persian literature. The man purpose of this paper is to study the mystical origins in Masnavi by Molavi with emphasis an allegorical instruments within the framework mentioned before. This study has been done using the descriptive and analytical method and the data has been gathered using the library method and in reference to the previous papers finding.

References:

1- حاجی اسماعیلی، محمدرضا؛ مطیع، مهدی؛ کمالوند، پیمان (1392)، مفهوم شناسی ایمان و پیوند آن با تجربة دینی در اندیشة مولوی در مثنوی، نشریه پژوهش‌های ادب عرفانی (گوهر گویا)، سال هفتم، شماره 1.

2- خواجه گیر، علیرضا (1386)، «دغدغه‌های بنیادین انسان در آموزه‌های مولانا»، آینه میراث، سال پنجم، شماره سوم.3.

3- خسرویان، مهدی، «انسان کامل از ذیدگاه مولانا»، (1373)، نامه انجمن، شماره، صص 49 ـ 72.

4- زرین کوب، عبدالحسین (1378)، «سر نی»، تهران: علمی. جلد دوم.

5- ---------------- (1375)، «پله پله تا ملاقات خدا»، تهران: انتشارات علمی.

6- سروش، عبدالکریم، (1375)، «قصة ارباب معرفت»، تهران: موسسه فرهنگی صراط.

7- فروزانفر، بدیع الزمان، (1370)، «احادیث مثنوی»، تهران: امیر کبیر.

8- مولوی رومی، جلال الدین محمد، (۱۳۷۵)، «کلیات شمس»، مصحح: بدیع الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.

9- ---------------------- (۱۳۷۳)، «مثنوی معنوی»، توفیق سبحانی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

10- میرصادقی، سیدرضی، (1388)، فصلنامه تخصصی ادیان و عرفان، سال هفتم، شماره 26، زمستان 89.

11- نیکلسون، رینوالد الین، (1385)، «تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا»، ترجمه محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، توس.

12- هیک، جان، (1377). «فلسفة دین»، ترجمه بهرام راد، تهران: انتشارات الهدی.

13- همایی، جلال الدین، (1369)، «مقالات ادبی»، تهران: نشر هما، ج اول.