Investigating the role of allegory in explaining the category of "self-creation" in Pahlavi's contexts
Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature
Batool Fakhr Eslam
1
(
Assistant Professor of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran.
)
Hamideh HasanKhani
2
(
Ph.D. student of Persian language and literature, Neyshabur Branch, Islamic Azad University, Neyshabur, Iran
)
Keywords:
Abstract :
an allegory plays a key role in explaining the concepts to the general audience. Hence, it reflects on the religious and ethical texts addressed to the public. In the present article, using the descriptive method and the content analysis technique, the allegories used in Pahlavi tales are analyzed based on the content of the category and its role in the self-made category. The results of the research show that the authors of the articles by using allegory have succeeded in simplifying the complex and epistemic concepts, objectivity to cognitive abstract issues, and facilitating the process of contacting the writer with the text. It was also found that the allegories were categorized according to the content into "ethical and educational", "religious", and "philosophical and verbal" types. The paraphernalia in these texts is also often inhuman (including imaginary beings, celestial bodies, and elements of nature). Moreover, some of the allegories seen in Persian and Arabic texts are rooted in these Pahlavi and Avesta texts and texts. Thus, allegory has been effective in the transfer of part of the intellectual heritage of ancient Persians to Islamic era.
1- ارسطو، (1371)، رتوریک: فن خطابه. ترجمۀ چرخیده ملکی. تهران: اقبال.
2- «اندرز دانایان به مزدیسنان و اندرز خسرو قبادان»، (1339)، به تصحیح ماهیار نوابی. دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز. سال 12. شمارۀ 52. ص (127:144).
3- «اندرز دستوران به بهدینان»، (1356)، تصحیح ماهیار نوابی. پژوهشنامۀ بخش زبانشناسی مؤسسۀ آسیایی. شمارۀ 1. ص (53:67).
4- انوری، حسن، (1381)، فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن.
5- تفضلی، احمد، (1378)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. به کوشش ژاله آموزگار. تهران: سخن. چ 3.
6- جلیلی، رضا و نوروز، مهدی، (1394)، «مطالعۀ تطبیقی برخی آموزههای تعلیمی در اندرزنامههای پهلوی و برزونامه (بخش کهن)». پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد. شمارۀ 4. ص (31:48).
7- جینکز، ویلیام، (1364)، ادبیات فیلم. ترجمۀ محمدتقی احمدیان و شهلا حکیمیان. تهران: سروش.
8- حسینی کازرونی، سید احمد و کمالی بانیانی، محمدرضا، (1394)، «نگرشی به تمثیل در ادبیات تعلیمی». فصلنامۀ تحقیقات تمثیلی در زبان و ادب فارسی دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر. شمارۀ 26. ص (133:154).
9- دلپذیر، زهرا و بهنامفر، محمد و راشد محصل، محمدرضا، (1396)، «بررسی تطبیقی مفهوم خرد در اندرزهای دینکرد ششم و شاهنامۀ فردوسی». فصلنامۀ متنپژوهی ادب فارسی دانشگاه اصفهان. سال 9. شمارۀ 4. ص (37:55).
10- دهخدا، علیاکبر، (1373)، لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران و روزنه.
11- دینکرد چهارم، (1393)، پژوهش از مریم رضایی. زیر نظر سعید عریان. تهران: سخن.
12- رزمجو، حسین، (1390)، انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. مشهد: دانشگاه فردوسی. چ 3.
13- شمسقیس رازی، شمسالدین محمد، (1388)، المعجم فی معاییر اشعارالعجم. به تصحیح محمد قزوینی، مدرس رضوی و سیروش شمیسا. تهران: علمی.
14- شمیسا، سیروس، (1385)، بیان. تهران: میترا.
15- صاحبی، علی، (1390)، تمثیل درمانگری؛ کاربرد تمثیل در بازسازی شناختی. تهران: سمت. چ 3.
16- فتوحی رودمعجنی، محمود، (1393)، بلاغت تصویر. تهران: سخن. چ 3.
17- کاویانیپویا، حمید و پیلهوریان، زهرا، (1395)، «بررسی فلسفۀ زروان در تفکرات دینی بر پایۀ اندرزنامههای پهلوی». مجلۀ مطالعات ایرانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. سال 15. شمارۀ 30. ص (133:153).
18- «گزیدۀ پوریوتکیشان»، (1339)، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز. سال 12. شمارۀ 55. ص (513:535).
19- مینوی خرد، (1354)، ترجمۀ احمد تفضلی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
20- نیکخواه، مظاهر و رضایی هفتادر، علیمحمد و خسروی، حسین، (1396)، «بررسی اثرپذیری منظومۀ ویس و رامین از اندرزنامههای پهلوی در حوزۀ مفاهیم تعلیمی». پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان. سال 9. شمارۀ 35. ص (1:26).
_||_