Analyzing Class Differences Motifs in the 1350s Press: A Case Study of Abu al-Qasim Hālat
Subject Areas : Literary criticism
Zahra
Nowruzi
1
(PhD Student of Arabic Language and Literature, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran)
Seyyed Babak
Farzaneh
2
(Professor of Arabic Language and Literature, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran)
Keywords: class differences, Social inequality, social humor, promotion of corruption, Abu al-Qāsim Hālat, truling tyranny,
Abstract :
With the publication of newspapers, a new branch, the press satire, is separated from literary satire. Press satire changes depend on political, social, and cultural developments; it is unstable and sometimes even interrupts. Iran in 1350s has been one of the most troubled Third World countries in terms of unequal distribution of incomes. This article aims to study the patterns of class differences in Iranian society in the 1350s and to study the press activities of Abu al-Qasim Hālat at that time. This descriptive-analytic study extracts and analyzes the satirical poetry of Abu al-Qāsim Hālat from that period press. The findings of the study show that Abu al-Qāsim Hālat by use of simple words and slangs deals with issues such as the problems of the people and society, social inequality, criticism of the tyranny imposed on the society, promoting relationships on standards, class distances and promoting corruption through which he paved the way of reformation in the society. With his humorous criticism he played a role in transformation of the social and cultural situation of Iranian society in the 1350s.
أ-الکتب
آرینپور، یحیی. (1375ش). از صبا تا نیما. طهران: زوار للنشر.
آموزگار، جهانگیر. (1375ش). فراز و فرود دودمان پهلوی. ترجمة: اردشیر لطفعلیان. طهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب.
اسدیپور، بیژن وصلاحی، عمران. (1365ش). طنزآوران امروز ایران. طهران: مروارید للنشر.
اصلانی (همدان)، محمدرضا. (1385ش). فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز. طهران: کارون.
پلارد، آرتور. (1381ش). طنزز ترجمة: سعید سعیدپور، ط2، طهران: نشر مرکز.
توفیق، عباس. (1396ش). چرا توفیق را توقیف کردند؟. طهران: هرمس.
جوادی، حسن. (1382ش). تاریخ طنز در ادبیات فارسی. طهران: کارون.
حالت، ابوالقاسم. (1367ش). دیوان خروس لاری. طهران: سنایی للنشر.
ـــــــ . (1368ش). دیوان شوخ. طهران: سنایی.
ـــــــ . (1372ش). بچهها برق آمده. طهران: سنایی.
ـــــــ . (1377ش). بحر طویلهای هدهدمیرزا. طهران: دار سنایی للنشر.
حلبی، علیاصغر. (1377ش). تاریخ طنز و شوخطبعی در ایران و جهان اسلامی. بهبهانی للنشر.
الحوفی، أحمد محمد. (2005م). الفکاهة فی الأدب: أصولها وأنواعها. مصر: نهضة للطباعة والنشر والتوزیع.
دهخدا، علیاکبر. (1377ش). لغتنامه. ج15.طهران: جامعة طهران.
رضوی، سیدمسعود. (1395ش). تاریخ توفیق: سرگذشت طنز در مطبوعات ایران. طهران: صوفیا للنشر.
روزبه، محمدرضا. (1381ش). ادبیات معاصر ایران. ج2. طهران: روزگار للنشر.
صدر، رویا. (1384ش). نگاهی به طنز امروز. طهران: سخن.
صلاحی، عمران. (1395ش). طنز در کاغذ کاهی. مروارید للنشر.
ــــــ . (1381ش). طنزآوران امروز ایران. ط7. طهران: مروارید للنشر.
صدر هاشمی، محمد. (1364-1363ش). تاریخ جراید و مجلات ایران. اصفهان.
طلوعی، محمود (1374ش). شاه در دادگاه تاریخ. ط2. طهران: علمی للنشر.
فرجیان، مرتضد و نجفزاده بارفروش، محمدباقر. (1370ش). طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب. طهران: بنیاد للنشر.
قاسمی، سید فرید. (1382ش). تاریخ شفاهی مطبوعات ایران. طهران: ققنوس.
ــــــــ . (1390ش). تاریخ مطبوعات ایران پیشینه مطبوعات جهان. طهران: ثانیئ للنشر.
قزیحة، ریاض. (1998م). الفکاهة فی الأدب الأندلسی. بیروت: المکتبة العصریة.
کسروی، أحمد. (1388ش). تاریخ مشروطه. طهران: کوشش للنشر.
مجاهد، أحمد. (1390ش). جوحی. طهران: مؤسسة النشر التابعة لجامعة طهران.
معین، محمد. (1382ش). فرهنگ فارسی. طهران: سرایش للنشر.
میرصادقی، میمنت. (1385ش). واژهنامه هنر شاعری: فرهنگ تفضیلی اصطلاحات فن شعر وسبکها و مکتبهای آن. ط3. طهران: کتاب مهناز للنشر.
نبوی، ابراهیم. (1395ش). کاوشی در طنز ایران. طهران: جامعه ایرانیان.
ب) المقالات
ساکنیان دهکردی، مهسا. (1387ش). «رویکردی به ادبیات طنز، با جستاری در شعر ابوالقاسم حالت». فصلیة کلیة الآداب والعلوم الإنسانیة. السنة الثالثة. الربیع والصیف. العدد 8و9. صص 69-94.
شوقی، أحمد. (1371ش). «طنز و شیوههای گوناگ
_||_