Recent developments in the Middle East and National Security of the Islamic Republic of Iran

Subject Areas : Iranian Political Research

عباس مکرمی ¹ , mohomod sotodeh arani ²

1 - دانشگاه باقرالعلوم ع
2 - bagher alolom University

Received: 2016-07-15 Accepted : 2016-09-17 Published : 2016-09-22

Keywords: National Security, Defense diplomacy strategy, D&eacute, tente, Recent developments in the Middle East, The new structure of power,

Abstract :

Establishment of National security and protecting the country from external threats, is one of the most important foreign policy goals (including Iran). While national security is affected by the internal structures and processes, in direct contact with the surrounding environment factors and regional environment. Therefore, knowledge of the local environment and its evolution, could be an important step in strengthening and maintaining the country's security. In this article in addition to I answer the main question that the most important factor for regional influence on national security mean? With using analytical_descriptive method, and inspired by the views of David. Lake and Patrick M. Morgan, on regional arrangements, first I try to express most important factors for change in the Middle East discipline. Then addition to evaluating recent developments in the Middle East, I explain the Strategy to strengthen and maintain the security of Iran. And check the hypothesis that the change in the local power structure and efforts to shape the new regional order, has the greatest impact on the Iran's security environment and by using the strategy of defense diplomacy, security threats can be controlled And to achieve an appropriate level of regional and national security. For this purpose build trust, détente and negotiations and relations between Armies, by the military diplomats, have high priority to establish order and security in the region and protect national security of the country.

References:

1. افراسیابی، کاوه، (1384)، «ایران و طرح خاورمیانه بزرگ»، مترجم: هاشمی، احمد، سیاست خارجی، تابستان، شماره 74.


2. ایلخانی‌پور، علی، (تابستان 1386)، «پیامدهای سیاسی و امنیتی طرح خاورمیانه بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران»، ره آورد سیاسی، شماره 16.


3. بحرینی، عبدالرحیم، (دی و بهمن 1381)، «راهبرد همکاری و ائتلاف در سیاست خارجی ایران»، کتاب ماه علوم اجتماعی، شماره 63 و 64.


4. برزگر، کیان، (زمستان 1377)، «ایران، همسایگان شرقی و امنیت مرزهای مشترک (تغییرات نوین ژئوپولیتیکی پس از فروپاشی شوروی)»، مطالعات خاورمیانه، شماره 16.


5. برنابلداجی، سیروس، (پاییز و زمستان 1384)، «روابط جمهوری اسلامی ایران و عراق نوین (چالش‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها)»، مجلس و راهبرد، شماره 49 و 50.


6. پیشوایی، مهدی (شهریور 1391)، «سخن ماه: عوامل و ابعاد فرامنطقه‌ای بحران سوریه»، درس‌هایی از مکتب اسلام، شماره 616.


7. جواد جمالی؛ ابراهیم شفیع‌پور، (تابستان 1392)، «انقلاب اسلامی و بیداری جهان اسلام: چالش‌ها و فرصت‌ها»، مطالعات انقلاب اسلامی، شماره 33.


8. جهان‌بین، اسماعیل، (بهار 1383)، «اهداف آمریکا از اشغال عراق»، مربیان، شماره 11.


9. چامسکی، نوآم، (1381)، یازده سپتامبر و حمله آمریکا به عراق، با مقدمه و ترجمه بهروز جندقی، مؤسسه انتشارات عصر رسانه، قم.


10. دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال، (1391)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، سمت، تهران.


11. دهقانی، سید جلال الدین، (پاییز 1383)، «مطالعات ایران؛ طرح خاورمیانه بزرگ و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات راهبردی، شماره 25.


12. دیوید ای.لیک و پاتریک ام. مورگان، (1381)، نظم‌های منطقه‌ای؛ امنیت‌سازی در جهانی نوین، ترجمه دکتر سیدجلال دهقانی فیروزآبادی، چاپ دوم، پژوهشکده مطالعات راهبردی، تهران.


13. سیدنژاد، سید باقر (تابستان 1388)، «تحلیلی سازه‌انگارانه از تهدیدات نرم جریان سلفی‌گری (با نگاهی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران)»، رسانه، شماره 78.


14. سیدنژاد، سید باقر، (بهار 1389) «سلفی‌گری در عراق و تأثیر آن بر جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات راهبردی، شماره 47.


15. شاپور شجاع، (تابستان 1380)، «گسترش ناتو به سمت شرق و اثر آن بر امنیت جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات دفاعی استراتژیک، شماره 9.


16. شریف‌نژاد، جواد، (زمستان 1384)، «نگرش ناتو به سوی شرق (دلایل و پیامدها)»، ژئوپلیتیک، ویژه نامه.


17. عزتی، عزت الله، (1381)، تحلیلی بر ژئوپلیتیک ایران و عراق، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.


18. عسگری، محمود و دیگران (1391)، عوامل و ویژگی‌های سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران، (نامه دفاع)، چاپ مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی، تهران.


19. قربانی شیخ‌نشین، ارسلان؛ کارآزما، جواد، (بهار 1391)، «بیداری اسلامی و دستگاه دیپلماسی ایران؛ فرصت‌ها و تهدیدها»، مطالعات انقلاب اسلامی، شماره 28.


20. قهرمان‌پور، رحمن، (تابستان 1382)، «حضور آمریکا در افغانستان و منافع ملی ایران»، مطالعات منطقه‌ای، شماره 15.


21. کرمی، جهانگیر، (پاییز و زمستان 1384)، «محیط امنیتی خاورمیانه و سیاست دفاع جمهوری اسلامی ایران»، سیاست دفاعی، شماره 52 و 53.


22. محمدنژاد، امیرعلی و نوروزی، محمدتقی، (1378)، فرهنگ استراتژی، سکنا، تهران.


23. مرجانی‌نژاد، احمد، (شهرویور 1390)، «بیداری اسلامی و جهوری اسلامی ایران»، روابط فرهنگی، شماره 1.


24. مستقیمی، بهرام؛ شریفی، مجید محمد، (پاییز 1391)، «یازده سپتامبر و گسترش ناتو»، سیاست، شماره 27.


25. مصلی‌نژاد، عباس، (بهار 1390)، «ایران و ضرورت تشکیل پیمان دفاعی: رهیافت‌ها و فرایندها»، ژئوپلیتیک، شماره 21.


26. موسوی، حسین، (زمستان 1389)، «سخن فصل: بیم و امیدها در بحران سوریه»، مطالعات خاورمیانه، شماره 63.


27. نیاکویی، امیر؛ بهمنش، حسین، (زمستان 1391)، «بازیگران معارض در بحران سوریه: اهداف و رویکردها»، روابط خارجی، شماره 16.
    
    
    1. Angus Stevenson (Editor) Oxford Dictionary of English Third Edition (2010), Oxford: Clarendon Press.              
    
    
    2. Corcoran, Andrew J (2003), “Assessing the Effectiveness of Defence Diplomacy”, United Kingdom, Defence Science and Technology Laboratory.
    
    
    3. Shea, Timothy (2005), "Transforming Military Diplomacy", Joint Forces Quarterly, Issue.Thirty-Eight.