A Critical Study of Orientalists’ Views on Distortion as Addition in the Holy Quran

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Ebrahim Eghbal ¹ , Farzad Dehghani ²

1 - Assistant Professor, Quranic and Hadith Sciences Department, Tehran University, Iran.
2 - MA student of Quranic and Hadith Sciences, Tehran University, Iran.

Received: 2014-06-27 Accepted : 2014-06-27 Published : 2013-06-01

Keywords: Holy Prophet, نظریه, قرآن, the Holy Quran, نقد, Distortion, رسول خدا(ص), orientalists, تحریف, مستشرقان, Critical Study,

Abstract :

Distortion is an issue that questions the originality and credibility of any book or mode of discourse. Attributing distortion to the Holy Quran has the same negative implications. One instance of the latest claims of distortion in the Holy Quran is that of addition, which is not so long standing, as older scholars had mainly discussed such claims as incompleteness and change. However, in the last two centuries, orientalists have spread this specific claim, referring to as much as ten verses. This claim is based on the orientalists’ understanding of the Holy Quran’s texture, style, and content, in addition to their dependence on some sources on Islamic tradition, exegesis, and history. These claims are readily refutable relying on the same sources that have inspired such assertions. The present article attempts to critically analyze half of these so-called theories, in order to reassert the undisputable infallibility of the Holy Quran.  

References:

قرآن مجید.

نهج البلاغه.

ابن أبی الحدید. 1965م. شرح نهج البلاغه. تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

ابن ماجه، محمد بن یزید. 1998م. سنن. بیروت: دار الکتب العلمیه.

بخاری، محمد بن اسماعیل. 1987م. صحیح. بیروت. دار القلم.

بلاشر، رژی. 1374ش. در آستانه قرآن. ترجمه محمود رامیار. چاپ چهارم‏. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى‏.

زمخشرى، محمود. 1407 ق. الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل‏. چاپ سوم. بیروت: دار الکتاب العربی.‏

زرکلی، خیر الدین. 1986م. الأعلام. چاپ هفتم. بیروت: دار العلم للملایین.

سیبویه، عمرو بن عثمان. الکتاب. محشی امیل بدیع یعقوب. بیروت: دار الکتب العلمیه.

سیوطى، جلال الدین. 1404 ق‏.‏ الدر المنثور فى تفسیر المأثور. قم: کتابخانه آیت الله مرعشى نجفى. ‏

مسلم، ابو الحسین. 1995م. صحیح. 5 جلد. چاپ اول. بیروت: دار ابن حزم.

طوسی، محمد بن حسن. بی تا. التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

طبرى، ابو جعفر محمد بن جریر. 1412 ق‏. جامع البیان فى تفسیر القرآن‏. بیروت: دار المعرفه‏.

قرطبی، محمد بن احمد، 1364ش. الجامع فی احکام القرآن. تهران:‌ ناصرخسرو.

معرفت، محمد هادى.1390 ش. تاریخ قرآن. چاپ سیزدهم. تهران: سمت.

مادلونگ، ویلفرد. 1385ش. جانشینی حضرت محمد(ص)(پژوهشی پیرامون خلافت نخستین). ترجمه جواد قاسمی و دیگران. مشهد: بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی.

واحدی، علی بن محمد. 1385 ش. اسباب نزول القرآن. بیروت: دار الکتب العلمیه.

de Sacy, Silvestre, Journal des Savans,Paris:1832.

Casanova, Paul, Mohammad ET la fin du monde, Paris: 1911.

Nöldeke,Theodor, Geschichte des Qorans, Leipzig: 1919

Weil,Gustav, Einleitung in den Koran, Bielefeld ,1844.

__________, Mohammed der Prophet, Stuttgart, 1843.