Zoning of the apt area for tourism and ecotourism development in Fars Province
Subject Areas : Ecosystems
Elham
Asrari
1
(- Associate Professor, Department of Civil Engineering, Payame Noor University, Tehran, Iran *(Corresponding Author).)
Masoud
Masoudi
2
(Associate Professor, Department of Agriculture, Shiraz University, Shiraz Iran.)
Keywords: Condensed Apt Ecotourism Exten, Conceivability, GIS,
Abstract :
This study identifies the apt area for ecotourism development in Fars Province by developed Dr. Majeed Makhdoum model. Every given parameters in the model including slope, herbaceous, petrology, Geology ,conserved areas, continental situation and water are separately evaluated and digital maps were prepared. Data analysis and evaluation of data were performed by using Geographical Information System. Finally maps of apt area for ecotourism development have been prepared. This maps showed below class. Condensed apt ecotourism zones, extended apt ecotourism zones and other jaunt zones (ancient, historical, national and pilgrimage place) by considering these maps about 1% belongs to condensed ecotourism zones class I and about 5% belong to class II. Other zones in the Province are unsuitable for this usage (more than 90%). 25% proportionate to extended ecotourism zone class I, 67% proportionate to extended ecotourism zone class II and 8% not proportionate for this usage. According to the available information the most and the least visited religious visiting zones are Mamasani and Estahban, respectively. Neyriz has the largest number of primeval visiting zones.
1- Berry, J.K.1991. GIS in Island Resource Planning: A Case Study in Map Analysis, in Geographic Information Systems: Principles and Applications ed. D.J. Maguire, M.F. Goodchild, and D.W. Rhind, Longman Scientific and Technical Press, Essex UK, Vol 2, pp 285-295.
2- Boyd, S.W., Butler, R.W., Haider, W., Perera, A., 1996. Identifying areas for ecotourism in northern Ontario: application of a geographic information system methodology. Journal of Applied Recreation Research Vol, 19, No, 1, pp. 41-66.
3- Tanaka and Minagava., 1998. Application of geographic information systems, Tourism management. Journal of sustainable Tourism. Vol, 7, No, 1, pp, .50-61.
4- Bahaire, M. and White, E., 1999. The Application of Geographical Information Systems (GIS) in Sustainable Tourism Planning: A Review. Journal of Sustainable Tourism, Vol, 7, No, 2, pp, 159-174.
5- Chen, L and et al,.2015.Impact assessment of land use planning driving forces on environment. Environmental Impact Assessment Review.Vol, 55, pp, 126–135.
6- Zabihi, H and et al,.2015. Land suitability procedure for sustainable citrus planning using the application of the analytical network process approach and GIS.Computers and Electronics in Agriculture,Vol, 117, pp,114–126.
7- شایان، سیاوش و پارسایی، اسماعیل،"امکان سنجی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم در استان کهگیلویه و بویراحمد"، فصلنامه مدرس علوم انسانی، ویژه نامه جغرافیا.،1386، جلد11، 181 -.153.
8- فروزنده شهرکی، گوهر و همکاران ،" مکان یابی و طراحی دهکده توریستی در دره عشق"، سومین همایش ملی فضای سبز و منظر شهری ،1386.
9- پیر محمدی، زیبا و همکاران، "ارزیابی توان زیست محیطی متناسب با رویکرد طبیعت گردی در جنگلهای زاگرس"، فصلنامه علمی – پژوهشی تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 1389، جلد18، شماره 2 ، 241-230.
10- کریمی، آزاده و مخدوم فرخنده، مجید، "مکان یابی اکوتوریسم در مناطق ساحلی شرق استان گیلان با استفاده از "GIS ، علوم کشاورزی و منابع طبیعی، 1388، جلد 16 ،503-493.
11- کریم‌‌پناه، رفیق و فرج‌زاده اصل، منوچهر،."تحلیل پهنه‌های مناسب توسعه اکوتوریسم دراستان کردستان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی"، نشریه پژوهشهای جغرافیایی، 1387، جلد 65،50-35.
12- مخدوم. مجید و همکاران، " ارزیابی و برنامه ریزی محیط زیست با سامانه های اطلاعات جغرافیایی"، چاپ اول، موسسه انتشارات دانشگاه تهران،1383.
13- مخدوم، مجید.، "شالوده آمایش سرزمین"، چاپ دهم، موسسه انتشارات دانشگاه تهران. 1389.
