Investigation and analysis of descriptive functions in the epic of Garshasbnameh by Asadi Tusi
Subject Areas :فرح ناز جلالی قاسم پور 1 , reza ashrafzadeh 2 , بتول فخراسلام 3
1 - دانشجو
2 - Professor, Department of Persian Language and Literature, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
3 - استادیارو عضوهیات علمی دانشگاه آزاداسلامی واحدنیشابور
Keywords: Asadi Toosi, GarshasbNameh, Epic Poetry, Description, Functions.,
Abstract :
Asadi Toosi is one of the best epic poets in the field of Persian literature. His most important work is called GarshasbNameh, which in some cases sided with Ferdowsi's ShahNameh. In representing his narration and reading of the legendary and mythical history of Iran, the poet has used many tricks, including description. In the present study, the main functions of this literary element have been studied and explored with reference to library sources and descriptive-analytical method in the mentioned work. The research results show that the main functions of description in this narrative are: array and aesthetics; Deferral and suspension; Realism and credibility; Emotional; Explanatory and informative; An irony. Also, it was found that the variety in the functions of the description means the secondary role of the presence of action in it. The functions of description in this narration are related to the level and depth of the production of the produced text, which indicates the importance of the word and meaning in Asadi Toosi's view. In a general view, the element of description in the course of the narrative has caused useful references and has advanced the narrative line of the stories related to Garshasb.
منابع
1- احمدی، بابک (1380). ساختار تأویل متن، چاپ پنجم، تهران: مرکز.
2- اسدی طوسی، ابونصر علی‌بن‌احمد (1354). گرشاسب¬نامه، به کوشش حبیب یغمایی، تهران: کتابخانۀ طهوری.
3- ایرانی، ناصر (1380). هنر رمان، تهران: آبانگاه.
4- براتی، فرهاد و قربانی¬مقدم، غلامرضا و عزیزی، علی (1398). تصویرآفرینی در گرشاسب¬نامه، چهارمین کنفرانس روان¬شناسی، علوم تربیتی و علوم انسانی، دهلی¬نو: دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، صص 298-283.
5- بی¬نیاز، فتح¬الله (1392). درآمدی بر داستان¬نویسی و روایت¬شناسی، چاپ سوم، تهران: افراز.
6- تودوروف، تزوتان (1385). نظریۀ ادبیات، ترجمۀ عاطفه طاهایی، تهران: اختران.
7- سابق، مدیحه (2013). فعالیات الوصف والآیاته فی الخطاب القصصی عند السعید بوطاجین، الجمهوریه الجزائریه: جامعه الحاج لخضر.
8- سجادی¬فر، کلثوم (1394). مقایسۀ توصیف صحنه و فضا در بخش پهلوانی شاهنامه و گرشاسب¬نامۀ اسدی طوسی، پایان¬نامۀ کارشناسی¬ارشد دانشگاه یاسوج، استاد راهنما: دکتر اطهر تجلی.
9- شفیعی¬کدکنی، محمدرضا (1370). صور خیال در شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران: آگه.
10- _______، _______ (1392). زبان شعر در نثر صوفیه، تهران: سخن.
11- شهبازی، اصغر و ملک¬ثابت، مهدی (1391). الگوی بررسی زبان حماسی، فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 24، صص 179-143.
12- صفا، ذبیح¬الله (1371). تاریخ ادبیات در ایران، تهران: فردوس.
13- فتوحی¬رودمعجنی، محمود (1386). بلاغت تصویر، تهران: سخن.
14- فرشیدورد، خسرو (1363). دربارۀ ادبیات و نقد ادبی، 2جلد، تهران: امیرکبیر.
15- لارنس، پرین (1379). شعر و عناصر شعر، ترجمۀ غلامرضا سلگی، تهران: رهنما.
16- مارتین، والاس (1382). نظریه¬های روایت، ترجمۀ محمد شهبا، تهران: هرمس.
17- مهرکی، ایرج (1381). منبع اسدی در سرودن گرشاسب¬نامه، مجلۀ دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه سمنان، شمارۀ 3، صص 85-73.
18- عاصی، میشال و یعقوب، امیل بدیع (1987). المعجم المفصل فی اللغه و الادب، بیروت: دارالعلم للملایین.
19- نجفی، عیسی و پیری، حامد (1392). مقایسۀ سبک¬شناسانۀ تشبیهات شاهنامه با تشبیهات گرشاسب¬نامه، مجلۀ بهار ادب، سال 6، شمارۀ 19، صص 430-411.
20- یونسی، ابراهیم (1365). هنر داستان¬نویسی، تهران: سهروردی.
21- Culler, Jonathan (1975). Structuralize Poetics, London: Rutledge and Kegan Paul.
