The Policy of Nader Shah Afshar in Relocating the Kormanj Kurds from Khorasan to Guilan and its Consequences
Subject Areas : The Journal of Islamic History and Civilisation
1 - Associat Professor Department of History, Faculty of Social Sciences, PayameNoor University ,Tehran, Iran
Keywords: Chamshghazak, Kormanj Kurds, NaderAfshar, Amarlu, Guilan,
Abstract :
The Kormanj Kurds, from the border areas of Iran and the Ottoman Empire, were relocated to the interior regions of Iran, including Azerbaijan, Khorasan, and Guilan, for various reasons.This study focuses on the reasons and how the migration of the Kormanj Kurds from Khorasan to Guilan during the reign of Nader Shah Afshar. Based on this, the hypothesis is presented that the main reason for this migration was not, as commonly believed, to prevent Russian invasions and attacks on Guilan, rather, it was primarily linked to Nader Shah’s policy of relocating tribes to exert control, reduce their influence, and utilize them as a strategic tool. This study answers the research question through a descriptive-analytical approach.The findings show that the forced relocation of the Kormanj Kurds to Guilan by Nader Shah Afshar was due to their conflicts with the Khans of Quchan, to prevent their union and revolts against the governors in Khorasan, to suppress internal uprisings in Guilan, and to maintain the region's security for Nader Shah's government. Nader Shah employed this policy not only to distance the Kurds from his area of influence but also to utilize their military strength and combat skills against his opponents. The consequence of the forced emigration of Kurds to Guilan region had results political, economic and social and led to the formation of racial mixing of Kurds with Turks, Gil and Daylam in the region
ابالاس، ادگار، (1377).جنبش کردها. ترجمة اسماعیل فتّاح قاضی، تهران: نگاه .
آرونوا م. ر. و اشرفیان. ک. ز. ( 1356). دولت نادرشاه افشار. ترجمه حمید امین، تهران: انتشارات شبگیر.
استرآبادی، میرزا مهدی خان (1390). تاریخ جهانگشای نادری. به‌کوشش میترا مهرآبادی ، تهران: دنیای کتاب.
اسپناقچی پاشازاده، محمدعارف(1379). انقلاب الاسلام بین الخواص و العوام. به‌کوشش رسول جعفریان، قم: دلیل.
افوشته‌ای نطنزی، محمود بن هدایت الله (1373). نقاوة الآثار فی ذکر الاخیار. به‌کوشش احسان اشراقی،تهران: علمی و فرهنگی.
اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌خان (1363). مطلع الشمس. به‌کوشش تیمور برهان لیمودهی، تهران: یساولی و فرهنگ سرا.
اوتر،ژان (1363). سفرنامه ژان اوتر. ترجمه علی اقبالی، تهران: جاویدان.
بازن،پادری(1340). نامه‌های طبیب نادرشاه. ترجمه علی اصغر حریری، به‌کوشش حبیب یغمائی، تهران: انجمن آثار ملی ،چاپ تابان.
باقرزاده فلاح،علی و دلبری، شهربانو (1402). «ایل کرد چمشگزک و حفاظت از مرزهای شمال شرق ایران پس از قرن یازدهم». پژوهشنامه تاریخ، سال هیجدهم،شماره 71،تابستان ،صص90-106.
بدلیسی، شرف الدین بن شمس الدین (1343). شرف‌نامه یا تاریخ مفصل کردستان،به‌کوشش محمد عباسی، تهران: علمی.
بهتویی، حیدر،(1377). کرد و پراکندگی او در گسترة ایران زمین. تهران: خجسته.
ترکمان منشی، اسکندربیگ (1383). تاریخ عالم آرای عباسی. به‌کوشش ایرج افشار،ج2، تهران: امیرکبیر.
ترکمان منشی، اسکندربیگ (1377)، تاریخ عالم آرای عباسی، به‌کوشش محمد اسماعیل رضوانی،ج2، تهران: دنیای کتاب.
توحدی، کلیم‌الله، (1371). حرکت تاریخی کرد به خراسان. ج1، مشهد: سروش.
ستوده،منوچهر،(1374)، از آستارا تا استارباد، جلد اول (گیلان بیه پس)،تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی .
رابینو،یاسنت لویی،(1374). ولایات دارالمرز ایران :گیلان. رشت: طاعتی.
ربیعی، منیژه (1393). «چمشگزک». دانشنامه جهان اسلام. ج.12، تهران: بنیاد دایرةالمعارف اسلامی.
زکی‌بیگ، محمّد امین (1381). زبدة تاریخ کرد و کردستان. ترجمه یدالله روشن اردلان، ج2، تهران: توس.
زکی‌بیگ، محمّد امین (1377). تحقیقی درباره کرد و کردستان. ترجمه حبیب الله تابانی ،تبریز: آیدین.
شامی،نظام الدین (1363). ظفرنامه. به‌کوشش احمد پناهی سمنانی،تهران: بامداد.
شعبانی،رضا (1369). تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه. ج1، تهران: انتشارات نوین.
شوقی جیرنده، صمد(1396). گیلتات. ج1، رشت: نشر فرهنگ ایلیا.
طهرانی،ابوبکر (1356). تاریخ دیاربکریه. به‌کوشش نجاتی لوغال و فاروق سومر،جزء اول و ثانی،تهران: طهوری.
عظیمی، کیومرث و چلونگر، محمّدعلی (1391). پراکندگی فرق و مذاهب تشیّع در کردستان. شیعه‌شناسی، دوره 10، شماره 39، صص 81- 100.
فیلد،هنری،(1343). مردم‌شناسی ایران. ترجمه عبدالله فریار،تهران: ابن سینا با همکاری فرانکلین.
کلوندی، مهناز، دلیر، نیره، و شعبانی، رضا (1398). «بررسی تطبیقی الگوی نظم پذیری اجتماعی ایلات چگنی و زعفرانلو در مهاجرت از غرب ایران به خراسان در عصر صفوی». پژوهشنامه خراسان بزرگ، شماره 37،زمستان،صص 31- 46.
کجباف،علی اکبر،دهقان نژاد،مرتضی و هادیان، کوروش،(1390). « تبیین و مقایسه کارکرد نخبگان سیاسی و ایلی کرد در دوره های صفویه و قاجار». پژوهش‌های تاریخی. دوره جدید، سال سوم، شماره سوم ( پیاپی 11)، پاییز، صص29-58.
لکهارت،لارنس (1357). نادرشاه. ترجمه و اقتباس مشفق همدانی،تهران: امیرکبیر.
مروی وزیر مرو، محمدکاظم (1364). عالم‌آرای نادری. به‌کوشش محمد امین ریاحی، تهران: نشر زوار.
متولی حقیقی،یوسف (1389).«تأملی پیرامون علل و چگونگی مهاجرت کردها به خراسان». فقه و تاریخ و تمدن. سال ششم،شماره بیست و سوم ،بهار، صص 68-83.
مینورسکی، و. (1363).تاریخچه نادرشاه. ترجمه رشیدیاسمی،تهران: کتاب های سیمرغ وابسته به امیرکبیر.
هنوی، جونس (1383). زندگی نادرشاه. ترجمه اسماعیل دولتشاهی، تهران: علمی و فرهنگی.
یاری، سیاوش و دیگران (1400).« واکاوی علل و عوامل سیاست جا به جایی کردها در دوره شاه عباس اول »، فصلنامه علمی فرهنگ ایلام، دوره 22، شماره 72و73 ، پاییز و زمستان، صص 7-30.
