The Effectiveness of Transactional Analysis Therapy on Marital Conflicts and Love Styles among Athlete Couples

Subject Areas :

Fariborz Samiee Reigi ¹

1 - M.A. in Clinical Psychology, Faculty of Social Sciences and Psychology, Islamic Azad University, Birjand, Iran

Received: 2025-01-19 Accepted : 2025-02-13 Published : 2024-03-05

Keywords: Transactional Analysis Therapy, Marital Conflicts, Love Styles, Athlete Couples,

Abstract :

Introduction: The aim of the present study was to investigate the effectiveness of transactional analysis therapy on marital conflicts and love styles among athlete couples. Methods: The present study employed a quasi-experimental design with a pretest-posttest control group structure. The statistical population included all athlete couples who visited the Family Counseling Center of Birjand County in 2018. Using random sampling, 30 couples were selected and assigned to two groups: a control group (15 couples) and an experimental group (15 couples) who received Transactional Analysis (TA) therapy. The experimental group underwent a 12-session intervention based on Transactional Analysis. The research instruments included the Marital Conflict Questionnaire (MCQ, 1996) and the Love Attitudes Scale (LAS, 1986). Data were analyzed using Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA) to assess the impact of the intervention on components of marital conflict and love styles Results: The findings indicated that the Transactional Analysis (TA) intervention led to a significant reduction in all dimensions of marital conflict. Moreover, the intervention produced a significant increase in components of love styles, including romantic love, game-playing love, friendly (companionate) love, and altruistic (selfless) love. The Transactional Analysis approach, by focusing on restructuring behavioral patterns and underlying personality structures, demonstrates potential as an effective method for enhancing marital relationships and promoting healthy love styles. This is particularly relevant within the specific context of athlete couples, who may face unique relational stressors and dynamics Conclusion: The results of the present study revealed that Transactional Analysis (TA) therapy led to a significant reduction across all dimensions of marital conflict in the experimental group compared to the control group. These dimensions included: reduced cooperation, diminished sexual relations, increased emotional reactivity, heightened tendency to seek support from children, increased reliance on one’s own relatives, reduced interaction with the spouse’s relatives and friends, financial separation, and decline in effective communication

References:

References:
Abdolmaleki S. (2008). Indisasters of love failure, journtal hygiene,26: 23-50.
Abzhang, M. (2010). Always Be Happy (Z. Chelongar, Trans.). Tehran, Iran: Nowandish.
Adibrad, N., & Adibrad, M. (2005). Examining communicative beliefs related to marital boredom and attitudes in women seeking divorce and those wishing to continue married life. Quarterly Journal of New Findings and Research in Counseling, 13(180).
Afrouz, G. (2000). Psychology of Relationships. Tehran, Iran: Nadar.
Ahmadi A.(2010). To evaluate the effectiveness of behavior analysis on the concept of cross-city high school students of Khomeini. University of Zahra: Tehran.
Ahmadi, K., Nabipoor, S. M., Kimiaee, S. A., & Afzali, M. H. (2010). Effect of family problemsolving on marital satisfacation. Journal of Applied Sciens, 10(8): 682-687.
Akbari, I., Pour Sharifi, H., Azimi, Z., Fahimi, S., & Amiri Pichaklayi, A. (2012). The effectiveness of transactional analysis group therapy on increasing satisfaction, adjustment, positive emotions, and intimacy among couples with emotional divorce experience. Family Counseling and Psychotherapy, 2(4).
Alāī, P., & Karami, A. (2007). Development and norming of the Love Story Scale and its relation to marital satisfaction [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].
Alimardānī, S., Bāghbān, I., Fatehī zādeh, M. S., & Jalālī, M. (2010). Comparing the effectiveness of mediation and family counseling processes on reducing conflicts among couples attending family courts in Isfahan. Applied Sociology, 21(2), 137–168.
Amini, M., Amini, Y., & Hosseinian, S. (2013). Effectiveness of group training in couples’ communication skills using a transactional analysis (TA) approach on reducing marital conflicts. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 3(3).
Amirkhani, M. (2016). Effectiveness of mindfulness based cognitive therapy on marital conflicts of patients infected with HIV/AIDS. Urmia Medical Journal, 27(3), 198–207.
Ardeshiri Lordjani, F., Sharifi, T., & Ghasemi, M. (2015). Evaluating the effectiveness of transactional analysis training on marital conflicts among couples in Isfahan. In Proceedings of the First International Comprehensive Congress of Psychology of Iran. Tehran, Iran.
Ardeshiri Lordjani, F., Sharifi, T., & Ghasemi, M. (2017). Evaluating the effectiveness of transactional analysis training on couples’ love styles in Isfahan. In Conference on Novel Research in Psychology and Educational Sciences, Law, and Social Sciences in Iran and the World.
Asadi Shishehgaran, S., Qamari Kivi, H., & Sheikh al Islami, A. (2016). The effect of communication skills training on constructive and destructive conflict resolution styles in engaged couples. Applied Counseling Biannual, 6(1), 77–88.
Ashnelli, L. (2001). The Secret of a Successful Marriage (N. Saberi, Trans.). Tehran, Iran: Aghbal.
Atkinson, R., Nolen Hoeksema, S., Bem, D., Smith, E., & Atkinson, R. (2017). Hilgard’s Foundations of Psychology (R. Zamani, M. Beyk, B. Birashk, M. N. Baraheni, & M. Shahraray, Trans.). Tehran, Iran: Roshd.
Azīzī, P. (2007). Examining the effect of group training using the conversational transactional analysis method on reducing marital conflicts [Master’s thesis, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran].
Bala Rostami, M. (2006). Romantically. Tehran, Iran: Golforoush.
Barati, T. (1996). The effect of marital conflicts on reciprocal husband–wife relationships [Master’s thesis, Islamic Azad University, Roudehen Branch].
Batlani, S. (2008). Examining the effect of attachment style training on sexual intimacy and marital satisfaction among couples in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].
Bayat, M. (2007). The effect of imago therapy on couples’ love styles in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].
Beck, A. (2008). Love Is Never Enough (M. Gharache Daghi, Trans.; 15th ed.). Tehran, Iran: Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Isfahan.
Behzadifard, S. (2017). Transactional Analysis (TA) Made Simple. Tehran, Iran: Ma Va Shoma.
Berk LE. (2008). Developmental psychology: from adolescence to adulthood (Volume 2). Translated
by Seid Mohammadi, Y. Tehran: Arasbaran;
Berne, E. (1994). Transactional Analysis (E. Fasih, Trans.). Tehran, Iran: Fakhtheh.
Bernstein, P. H., & Bernstein, M. C. (2010). Marital therapy from a behavioral communicational perspective (S. H. P. Abedi Naeini & G. R. Manshiee, Trans.). Tehran, Iran: Roshd.
Buscaglia, L. (1994). Born for Love (H. Ansari Fard, Trans.). Tehran, Iran: Alborz.
Carlson, J., Sprey, L., & Lewis, J. (2009). Family Therapy: Ensuring Effective Treatment (S. Navabinejad, Trans.). Tehran, Iran: Parents and Teachers Association.
Chapman, A. (2007). Eric Berne’s transactional analysis parent adult child model, theory
and history article [On-line]. Available: http: //www.Businessballs.com/transact. html
Christensen, A. & Shenk, I. (1991). Communication conflict and psychological distance. Journal of Clinical Psychology,17(1): 342-354.
Ciucur D, Pirvut AF. (2012). The effects of a transactional analysis training programme on happiness and quality of life in married people, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 33:667-671.
Ciucur D.A. (2013). Transactional Analysis Group Psychotherapy Programme for Improving the Qualities and Abilities of Future Psychologists Procedia- Social and Behavioral Sciences, 78: 576-580.
Copeland P & Borman CA. (2012). The Effects of Transactional Analysis Training on Students, Transactional Analysis Journal, 14(4): 121-334.
Cramer, K. M. Collins, K. A. and SingletonJackson, J. A. (2005). Love Styles and SelfSilencing in Romantic Relationships.Guidance & Counselling, 20, (3), 139-146.
Danesh, E. (2010). Effectiveness of the conversational approach in increasing marital adjustment of maladjusted couples. Family Research, 6(23), 373–391.
Danesh, E. (2011). The effect of Islamic self awareness on increasing marital adjustment. New Findings and Research in Counseling, 3(11), 8–30.
Edlati A. Redzuan M. (2010). Perception of women towards family values and their marital satisfaction. J American Science6: 132-137.
Erfanī, M. (2016). Relationship between attitudes toward love and marital satisfaction among personnel of the Special Police Unit of North Khorasan. Police Studies, 3(11), 105–118.
Eʿtemadi, A. (2005). The effectiveness of a psychoeducational approach based on cognitive behavioral and communication therapy on intimacy of couples referred to counseling centers in Isfahan [Doctoral dissertation, Tarbiat Modares University]. Tehran, Iran.
Falāḥatī, L. (2001). The role of love in family formation: A sociological study of cultural and social factors affecting spouse selection based on love among single university students [Master’s thesis, Islamic Azad University, Tehran North Branch].
Farahbakhsh, K. (2006). Examining love dimensions based on the triangular theory of love in four groups: engaged, newlywed, married, and parents [Master’s thesis, University of Tehran].
Farahbakhsh, K., & Shafi‘ Abadi, A. (2006). Love dimensions based on the triangular theory of love in four groups: engaged, newlywed, married, and parents. Knowledge and Research in Applied Psychology, 8(30), 1–20.
Farshad, B., Fatehī Zādeh, M. S., Ahmadi, S. A., Molavi, H., & Bahrami, F. (2011). The effect of spouse communication skills training on reducing marital conflicts among discordant couples seeking divorce. Clinical Psychology and Counseling, 1(1), 59–70.
Feiz Manesh, B., & Yarahmadi, Y. (2017). Examining the relationship between locus of control and self efficacy with marital conflicts among students. Journal of Disability Studies, 7.
Fournier, L. L. (2006). The Triology of Love (H. Ebrahimi, Trans.). Tehran, Iran: Nasl-e Noandish.
Gottman, J., & Silver, N. (2014). The Seven Principles for Making Marriage Work (M. Gharache Daghi, Trans.). Tehran, Iran: Asim.
Hajloo, N., Alizadeh Gouradel, J., Ghotbi, M. R., & Delavar Ghavam, S. (2013). Comparison of love dimensions by marriage duration among married women and men. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 4(1).
Halford, K. (2005). Short Term Couples Therapy (M. Tabrizi, Trans.). Tehran, Iran: Fararavan.
Halford, K. (2016). Short Term Couples Therapy (M. Tabrizi, M. Kardani, & F. Jafary, Trans.). Tehran, Iran: Faravan.
Hansson, K. & Lundblad, A.M (2006). Couple therapy effectiveness of treatment and long term
follow up. Journal of Family Therapy, 28(2), 136- 152.
hapman, A. (2007). Eric Berns's transactional analysis parent adult child model, theory and history article [on-line]. avaliable: http: //businessballs.com/ transact.html
Hasani Padram, R. (2010). Norming of the Prakas Marital Satisfaction Scale and its relation to attachment styles [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].
Hedayati Dana, S., & Saberi, H. (2014). Predicting marital satisfaction based on love styles (intimacy, passion, commitment) and anxiety. Family Research, 10(40), 511–527.
Hefazi Torghabeh, M., Firouzabadi, A., & Haqshenas, H. (2006). Examining the relationship between components of love and marital satisfaction. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, 16(54), 99–109.
Hendrick, C., & Hendrick, S. S. (1989). Research on love: does it measure up? Journal Of Personality & Social Psychology, 56, 784- 794.
Horowitz, J. S. (2011). Family Therapy and Transactional Analysis (M. Tabrizi, E. Ziarati, & R. Karimi, Trans.). Tehran, Iran: Danjeh.
Hosseini, F., & Sanaei Zaker, B. (2005). Comparing parents’ marital conflict with that of their married children. New Ideas in Educational Research, 1(4), 79–96.
Hosseini Haji Bekandeh, N., Navabinejad, S., & Kia Manesh, A. (2016). Effectiveness of the Allinson Gestalt model on resilience and marital conflicts of couples. Family Psychology, 3(1), 47–58.
Jafari Harandi, S. (2002). Examining the relationship between marital conflicts and marital instability (tendency toward divorce) in young women in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan, Faculty of Educational Sciences and Psychology].
Jameson, R. (1999). Romantic Love (B. Emadian, Trans.). Tehran, Iran: Tavus.
Jane, R. (2002). Attachment and marital quality: changes in the first year of marriage. University Of California, Losangeles.
Javadi, B., Hosseinian, S., & Shafi‘ Abadi, A. (2009). Effectiveness of conversational transactional analysis training for mothers on improvement of their family functioning. Family Research, 20, 503–517.
Jenabadi, H. (2011). Effectiveness of marital counseling on reducing marital conflicts of parents of children with intellectual disabilities referred to the Behzisti Counseling Center in Zahedan in May 2010. Journal of Psychology of Exceptional Individuals, 1(4).
Joaning,H(2009).The long term effects of the couple communication program. Journal of Marital & Family Therapy, 8 (4), 463- 468.
Johnsson R. (2011). Transactional analysis psychotherapy: Three Methods Describing a Transactional Analysis Group Therapy [Doctoral dissertation]. Department of Psychology, Lund University. 5-75.
Jung, C. (2007). Theoretical Principles and Method of Jungian Analytical Psychology (F. Rezaei, Trans.). Tehran, Iran: Arjmand.
Kakia, L. (2007). Love and Marriage. Tehran, Iran: Parents and Teachers Association.
Karami, A., & Alāī Kalajāhī, P. (2008). Love Story Scale. Tehran, Iran: Psychometrics.
Karami, M. (2016). Effectiveness of religion centered conversational transactional analysis training on love, respect, and marital satisfaction. In Proceedings of the Fourth National Conference on Counseling and Mental Health, Quchan, Iran: Islamic Azad University, Quchan Branch.
Karimian, N., Karimi, Y., & Bahmani, Y. (2011). Examining the relationship between mental health dimensions and guilt feelings with marital commitment in married individuals. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 1(2).
Kececi, A., & Tasocak, B. G. (2009 ). Nurse faculty members ego states: Transactional analysis approach. Journal Nurse Education Today,29, 746- 752.
Khalili, M. (2008). Conflict in the family and its influencing factors [Master’s thesis, Alzahra University].
Kong, S. S. (2005). A marital-relationship enhancement program for couples: Randomized controlled trail.USA, Department of nursing, soonchunhyang university, chonan city, Korea. [e-mail]. 35, 991-995.
Kunkel, A. and Burleson, B. (2003). Relational Implications of Communication Skill Evaluations and Love Styles. The Southern Communication Journal, 68, (3), 181-197.
Lank, L. A., & Yank, M. E. (2017). Counseling and Therapy for Marital Problems (A. M. Nazari, J. Khodadadi, & K. Namvaran, Trans.). Tehran, Iran: Avaye Noor.
Levin, T., Krystyna, S., & Hee, S. (2006). Love styles and communication in relationships:
partner preferences, initiation, and intensification. Communication Quarterly, 54, 265-
275.
Maslow, A. H. (1988). Motivation and Personality (A. Rezvani, Trans.). Mashhad, Iran: Cultural Deputy, Astan Quds Razavi.
Mazāheri, A. A. (1999). Youth and Spouse Selection (10th ed.). Tehran, Iran: Parsian.
Mazaheri, M., Zehrakar, K., Shākerami, M., Dāvarnia, R., & Abdullah zādeh, A. (2016). The effect of communication enrichment program on reducing marital conflicts in dual earner couples. Iranian Nursing, 29(102), 32–44.
Mortezavi, M., Bakhshayesh, A., Fatehī Zādeh, M. S., & Emāmi Niyā, S. (2013). The relationship between sexual hypoactivity and marital conflicts in women residing in Yazd. Urmia Medical Journal, 24(11), 913–921.
Mousavi, A. S. (2013). Premarital Counseling: An Applied Perspective. Tehran, Iran: Mehr Kaviyan.
Mousavi, S. F. (2016). Examining interactions, conflict resolution styles, and marital quality: A trend analysis based on age and marriage duration. Quarterly Journal of Cultural and Educational Studies of Women and Family, 10(34).
Murakami, M., Matsuno ,T., Koike ,K., Ebana, SH., Hanaoka ,K .,Katsura ,T. (2009). Transactional analysis and happiness promotion in life, Psychosomatic Medicine — Proceedings of the 18th World Congress on Psychosomatic Medicine, held in Kobe, Japan, between 21 and 26 August 2009.
Namni, E., Abbasi, F., & Zarei, A. (2015). Predicting marital commitment based on love styles and communicative beliefs. Social Welfare, 16(60).
Nayeri A, Lotfi M, Noorani M.(2014). The Effectiveness of Group Training of Transactional Analysis on Intimacy in Couples. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 152(7): 1167-1170.
Nowshādi, S., & Mo’tamedi, H. (2015). Effectiveness of group transactional analysis training on increasing marital satisfaction. Social Welfare, 15(57), 73–94.
Pato, M. (2002). Self perception and attitudes related to love [Master’s thesis, Shahid Beheshti University].
Peterson, R., & Green, S. (2009). Families First Keys to Successful Family Functioning: Family Roles- Home Virginia Cooperative Extension. Retrieved August 11, 2013, from http:// pubs. ext.vt.edu/ 350/ 350-093/ 350 093.html.
Pour Mohseni Kolouri, F. (2015). Gender differences in attachment styles and personality traits in predicting love styles of students. Research in Cognitive and Behavioral Sciences, 6(1), 17–32.
Pour Sharifi, H., Peyrovi, H., Taramian, F., Zarani, F., & Vaqaar, M. (2005). Examining the mental health of first year students in the 2004–2005 academic year at universities under the Ministry of Science, Research, and Technology. In Proceedings of the Second National Seminar on Student Mental Health.
Prochaska, J. M., & Norcross, J. C. (2014). Psychotherapy Theories (Y. S. Mohammadi, Trans.). Tehran, Iran: Ravan.
Prochasska J O, Norcross C. (2006). Psychotherapy theories. 4ed. New York: Springer publication.
Qamarānī, A., & Jafar Tabataba’i, S. S. (2006). Romantic relationships of Iranian couples and their relation to marital satisfaction. New Findings in Counseling Research, 5(17), 95–109.
Qamarī, M. (2009). Examining the effectiveness of short term couples therapy in reducing marital conflicts. Family Research, 5(19), 347–359.
Rahimi, L., Validipak Khushrooyi, M., & Ghaderi, N. (2014). Comparison of marital satisfaction across attachment styles among residents of Marivan. Zango Journal of Medical Sciences, Kurdistan University of Medical Sciences, 19–28.
Rajai, A. (2007). Examining different attachment styles and marital satisfaction. Developmental Psychology (Iranian Psychology), 3(12).
Ramazani, F., Belali, S., & Panahi, A. (2014). Comparison of marital commitment and attachment in monogamous and polygamous couples. In Proceedings of the First National Conference on Sustainable Development in Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Studies (pp. –). Tehran, Iran: Mehr Arvand Institute of Higher Education.
Rezapour, R., Zakeri, M. M., & Ebrahimi, L. (2017). Predicting narcissism, perception of social interactions, and marital conflicts based on social network use. Family Research, 13(50), 197–214.
Roshani, F. (2011). Comparing the effectiveness of emotion focused therapy and rational emotive behavior therapy in increasing marital adjustment [Master’s thesis, Ferdowsi University of Mashhad].
Rosse RB. (1999). The love trauma syndrome: free yourself from the pain of a broken. Perseus
Publishing, a Member of the Perseus Books Group.
Rostami, M., Abolghasemi, A., & Narimani, M. (2013). Effectiveness of quality of life improvement therapy on psychological well being of maladjusted couples. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 3(1), 105–124.
Sadeghi, M., Ahmadi, S. A., Bahrami, F., Eʿtemadi, A., & Pour Seyed, S. R. (2012). The effect of transactional analysis based training on love styles of married couples. Cognitive and Behavioral Sciences, 3(2), 71–84.
Safaei, M. (2010). Youth and love: The impact of social context on conceptualizing romantic relationships. Women’s Studies, 9(2).
Safaei, M. (2011). The impact of social context on conceptualizing romantic relationships. Social Psychological Studies of Women, 9(2), 81–104.
Salamat, M., Zamani, A. R., & Elahyari, T. (2006). The effect of communication skills training using transactional analysis (TA) on reducing marital conflicts. Applied Psychology, 1(3).
Sanaei, B. (1996). Marriage: Motivations, pitfalls, and well being. Journal of Educational Research, 4(9), 14–28.
Sanaei, B. (2017). Family and Marriage Assessment Scales. Tehran, Iran: Be’sat.
Sanaei Zaker, B. (1999). The role of original families in their children’s marriages. New Findings in Counseling Research, 1(1–2), 21–46.
Shafi Abadi A, Naseri GH.(2009). Theories of counseling and psychotherapy. Tehran: Nashr Publications.
Shafi‘ Abadi, A., & Naseri, G. (2018). Theories of Counseling and Psychotherapy. Tehran, Iran: University Publishing Center.
Shafi‘ pour, S. Z., Sadegh, R., Jafary Asl, M., & Kazem Nezhad, L. (2016). Aggression in different attachment styles among adolescents. Comprehensive Nursing and Midwifery, 25(81), 55–64.
Shafiee Nia, A. (2002). Examining the effect of conflict resolution skills training on improving reciprocal husband–wife relations [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].
Shamloo, S. (1989). Schools and Theories in Personality Theory. Tehran, Iran: Roshd.
Shamlou, S. (2015). Mental Health. Tehran, Iran: Roshd.
Shokrallah zadeh, M., & Madani, Y. (2016). The role of identity styles and love styles in predicting marital satisfaction. Biannual Journal of Pathology, Counseling, and Family Enrichment, 2(1), 79–89.
Sotoudeh, H. (1999). Social Pathology. Tehran, Iran: Avaye Noor.
Soudani, M., Mehrabizadeh Honarmand, M., & Soltani, Z. (2012). Effectiveness of transactional analysis training on improving functioning of maladjusted couples. Counseling and Psychotherapy, 2(3).
Sprecher,S.(2002). Romantic Beliefs: their influence on relationship and patterns of change over time. Journal of social and personal relationship.
Sternberg, R. J. (2005). The Story of Love: A New Perspective on Male–Female Relationships (A. A. Bahrami, Trans.). Tehran, Iran: Javaneh Roshd.
Sternberg, R. J. (2007). The Story of Love: A New Perspective on Male–Female Relationships (A. A. Bahrami, Trans.). Tehran, Iran: Javaneh Roshd.
Stewart L, Joines, V. (2009). Today: A new introduction to transactional analysis. 3 ed. North Carolina: Lifespace Publication: 2009.
Stewart, I. (2008). Transactional Analysis (B. Dadgestar, Trans.). Tehran, Iran: Dayereh.
Stewart, I. (2011). Therapeutic Steps in Transactional Analysis (TA) (E. Ziarati Nasr & R. Mirkamali, Trans.). Tehran, Iran: Zehn Aviz.
Stewart, I., & Joines, V. (2017). TA Today: A New Introduction to Transactional Analysis (B. Dadgestar, Trans.). Tehran, Iran: Dayereh.
Street, E. (2015). Family Counseling: Theory and Practice in the Systemic Approach (M. Tabrizi & A. Alaviania, Trans.). Tehran, Iran: Faravan.
Ta‘ī, S., Nīsī, A. K., & Attārī, Y. (2012). Effectiveness of group imago therapy (communication therapy) training on love attitudes of couples attending the Ahvaz Oil Counseling Center. New Findings in Psychology, 7(23), 37–48.
Taghiyar, Z. (2013). Examining the relationship between marital commitment and love styles with marital intimacy [Master’s thesis, University of Hormozgan].
Taghizadeh, Z. (2014). The relationship between love styles and sexual relationship with marital conflicts among couples in Shiraz [Master’s thesis, Islamic Azad University, Marvdasht Branch].
Taramī, A. (2004). The relationship between attachment styles and types of love in married students. [Master’s thesis, Islamic Azad University, Roudehen Branch].
Torkan, H. (2006). Examining the effectiveness of group therapy using transactional analysis on marital satisfaction of couples in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].
Torkan, H., Kalantari, M., & Molavi, H. (2006). Examining the effectiveness of group therapy using transactional analysis on marital satisfaction. Family Research, 2(8), 383–403.
Van Rijn B, & Wild C.(2016). Comparison of Transactional Analysis Group and Individual Psychotherapy in the Treatment of Depression and Anxiety Routine Outcomes Evaluation in Community Clinics. Transactional Analysis Journal January, 46(1): 163-74.
Worthington EL, Jr.(2005). Hope-Focused Marriage Counseling Recommendations for Researchers, Clinicians and Church workers. Journal of Psychology and Theology; 31(3): 231-9.
Yahya Abadi, H. (2010). You Are Good: A Window on Life with Transactional Analysis. Tehran, Iran: Naqsh e Negin.
Yang, X., Zhu, L., Chen, Q., Song, P., & Wang, Z. (2016). Parent marital conflict and Internet addiction among Chinese college students: The mediating role of father-child,
mother-child, and peer attachment. Computers in Human Behavior, 59, 221-229.

Full-Text:



Research Journal of Sociological of Sport Winter 2025, Volume 1, Number1   a

        

Research Paper

The Effectiveness of Transactional Analysis Therapy on Marital Conflicts and Love Styles among Athlete Couples

*Fariborz Samiee Reigi¹

1.M.A. in Clinical Psychology, Faculty of Social Sciences and Psychology, Islamic Azad University, Birjand, Iran

---

 

A B S T R A C T: Introduction: The aim of the present study was to investigate the effectiveness of transactional analysis therapy on marital conflicts and love styles among athlete couples. Methods: The present study employed a quasi-experimental design with a pretest-posttest control group structure. The statistical population included all athlete couples who visited the Family Counseling Center of Birjand County in 2018. Using random sampling, 30 couples were selected and assigned to two groups: a control group (15 couples) and an experimental group (15 couples) who received Transactional Analysis (TA) therapy. The experimental group underwent a 12-session intervention based on Transactional Analysis. The research instruments included the Marital Conflict Questionnaire (MCQ, 1996) and the Love Attitudes Scale (LAS, 1986). Data were analyzed using Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA) to assess the impact of the intervention on components of marital conflict and love styles Results: The findings indicated that the Transactional Analysis (TA) intervention led to a significant reduction in all dimensions of marital conflict. Moreover, the intervention produced a significant increase in components of love styles, including romantic love, game-playing love, friendly (companionate) love, and altruistic (selfless) love. The Transactional Analysis approach, by focusing on restructuring behavioral patterns and underlying personality structures, demonstrates potential as an effective method for enhancing marital relationships and promoting healthy love styles. This is particularly relevant within the specific context of athlete couples, who may face unique relational stressors and dynamics Conclusion: The results of the present study revealed that Transactional Analysis (TA) therapy led to a significant reduction across all dimensions of marital conflict in the experimental group compared to the control group. These dimensions included: reduced cooperation, diminished sexual relations, increased emotional reactivity, heightened tendency to seek support from children, increased reliance on one’s own relatives, reduced interaction with the spouse’s relatives and friends, financial separation, and decline in effective communication

 

Received:

3 Feb 2025

 

Accepted:

10 May 2025

 

Available Online: 

28 May 2025

 

 

 

Keywords: Transactional Analysis Therapy, Marital Conflicts, Love Styles, Athlete Couples

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

*Corresponding Author: Fariborz Samiee Beigi

 E-mail: [e-mail]

 

    مقاله پژوهشی:

فریبرز سمیع ریگی1*

بررسی اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی و سبک‌های عشق‌ورزی زوجین ورزشکار

1. کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده علوم‌اجتماعی و روان‌شناسی،دانشگاه آزاد‌اسلامی،واحد بیرجند، بیرجند، ایران

 

---

 

تاریخ دریافت: 30 دی 1403   تاریخ پذیرش: 25 بهمن 1403   تاریخ انتشار: 15 اسفند 1403   کلید واژه‌ها: درمان تحلیل رفتار متقابل، تعارضات زناشویی و سبک­های عشق­ورزی، زوجین ورزشکار

چکیده:

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی و سبک‌های عشق‌ورزی زوجین ورزشکار بود. 

روش: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ نیمه‌آزﻣﺎﯾﺸﯽ، ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ‌آزﻣﻮن و ﭘﺲآزﻣﻮن با ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ- ﮔﻮاه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین ورزشکار مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره خانواده شهرستان بیرجند در سال 1397 است که به روش نمونه‌گیری نمونه مورد پژوهش به­طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش ( گروه کنترل: 15 زوج، گروه آزمایشی درمان تحلیل رفتار متقابل: 15 زوج) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش مداخله‌ی تحلیل رفتار متقابل را در 12 جلسه دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ تعارضات زناشویی (MCQ)  (1375) و پرسشنامه سبک‌های عشق ورزی (LAS) (1986) بود که با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره بر مولفه‌های تعارضات زناشویی و همچنین سبک‌های عشق‌ورزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج  نشان داد مداخله تحلیل رفتار متقابل کاهش معناداری بر همه مولفه‌های تعارضات زناشویی داشته است و همچنین درمان تحلیل رفتار متقابل افزایش معناداری بر مولفه‌های سبک‌های عشق‌ورزی از جمله عشق رمانتیک، بازیگرانه، دوستانه و فداکارانه داشته  است. رویکرد تحلیل رفتار متقابل، با تمرکز بر اصلاح الگوهای رفتاری و ساختارهای شخصیتی، می‌تواند به عنوان یکی از روش‌های کارآمد در بهبود روابط زناشویی و ارتقاء سبک‌های سالم عشق‌ورزی، به‌ویژه در بافت خاص زوج‌های ورزشکار، مورد استفاده قرار گیرد.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان تحلیل رفتار متقابل کاهش معناداری بر همه مولفه­های تعارضات زناشویی از جمله کاهش همکاری، کاهش رابطه­ی جنسی، افزایش واکنش هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه با خویشاوندان خود، کاهش رابطه با خویشاوندان همسر و دوستان، جدا کردن امور مالی از یکدیگر و کاهش ارتباط موثر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل داشته است.

  

---

 

 

*نویسنده مسئول: فریبرز سمیع ریگی

  پست الکترونیکی: [e-mail]

مقدمه:

 

ازدواج به­عنوان یکی از مظاهر زندگي، نوعی پیوند اجتماعی و عمیق میان زن و شوهر است که باعث شادکامی، تعامـل سازنده و برقراری عشـق بین آن­ها می­گردد (عدالتی و ردزان¹، 2010). در میان زوج‌های ورزشکار، این پیوند ممکن است تحت تأثیر فشارهای ناشی از تمرینات فشرده، رقابت‌های پی‌درپی و نظم خاص زندگی ورزشی قرار گیرد و نیازمند توجه ویژه‌ای باشد. عشق در روابط زناشویی احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف یا جاذبه‌ای شدید است که فرد آن را در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم می‌کند (بالارستمی، 1385)، که بر اعتماد، باور، لذت و فعالیت­های پاداش دهنده مغز (یعنی ساختارهای لیمیک) استوار است (طایی، نیسی و عطاری، 1391). برای زوج‌هایی که هر دو درگیر زندگی حرفه‌ای ورزشی هستند، حفظ این احساسات در کنار فشار جسمی و روانی فعالیت‌های ورزشی، چالشی دوچندان محسوب می‌شود. استنبرگ² در سال 1986 با ارئه نظریه سه وجهی عشق، عشق را ترکیبی از سه عنصر صمیمیت³، میل (شور و شوق)⁴ و تعهد⁵ می­داند.

در مورد زوج‌های ورزشکار، صمیمیت ممکن است به دلیل برنامه‌های سفر و تمرینات جداگانه کاهش یابد، اما تعهد به رابطه می‌تواند نقش جبرانی مهمی ایفا کند.ترکیب این سه عنصر عشق، انواع مختلف عشق را به­وجود می­آورد و هنگامی که همه عناصر به­طور متوازن حضور داشته باشند، کامل­ترین نوع عشق یعنی عشق تمام عیار به­وجود می­آید (استنبرگ، 1386). اريك فروم⁶ كه به پدر عشق معروف است، عشق را پاسخي به مسأله وجودي انسان مي­دانست. او در تعريف عشق گفت؛ عشق عبارت از رغبت جدي به زندگي و پرورش آن چيزي است كه بدان مهر مي­ورزند. دلسوزي، توجه، احساس مسئوليت، احترام و شناخت با هم مرتبط هستند و ابعاد عشق را مي­سازند (كرمي و علايي كلجاهي، 1387). الين هاتفيلد⁷ (1988؛ به نقل از صادقی و همکاران، 1391) با تأكيد بر هيجان، عشق را به­صورت تمايل شديد و مدت­دار براي پيوند با ديگري بيان مي­كرد كه حالتي از برانگيختگي عميق فيزيولوژيك دارد. امروزه بيشتر روانشناسان معتقدند كه عشق، واكنشي آموختني و احساسي فراگرفتني است يعني هر آدمي عشق را با توجه به آموخته­ها، باورها، شرطي­ها و محدوديت­هايش مي­شناسد و سپس تجربه مي­كند. بنابراين محيط تاثير عميقي بر سبك و روش عشق ورزي دارد(كاكيا، 1386).

سبك­هاي عشق­ورزي اشاره به اين امر دارد كه چگونه افراد عشق را تعريف مي­كنند يا عشق­ورزي مي­كنند (هندريك و هندريك⁸ 1986؛ به نقل از به نقل ازصادقی و همکاران، 1391) افراد براي عشق ورزيدن نسبت به همسر خود از يك سبك و روش خاصي استفاده مي­كنند و اين سبك متأثر از ارتباط متقابل و مداوم بين زن و شوهر و تعبيري است كه از محيط زندگي خود دارند. از مهم­ترين نظريه­هايي كه به تبيين انواع عشق مي­پردازد، نظريه شش بعدي لي⁹ است. لي بر اساس برآوردهاي به­دست آمده از ايالات متحده، كانادا و بريتانيا شش نوع عشق­ورزي را بيان مي­كند (نتو¹⁰، 2007). 1- عشق رمانتيك¹¹ 2- عشق رفاقتي¹² 3- عشق بازيگرانه¹³ 4- عشق شهواني¹⁴ 5- عشق واقع­گرايانه¹⁵ 6-عشق همراه با از خودگذشتگي¹⁶ (كونكل و بورلسون¹⁷ ،2003 ،كرامر و همكاران¹⁸، 2005). بسیاری از همسران زندگی مشترک خود را با عشق آغاز می­کنند اما ممکن است  به مرور زمان، به‌ویژه در شرایطی که فشار رقابت‌های ورزشی یا افت عملکرد جسمی بر کیفیت رابطه تأثیر می‌گذارد شعله عشق آنان به خاموشی گراید و روابط صمیمانه آن­ها کمرنگ شود (ادیب­راد و ادیب­راد، 1384) و از یکدیگر قطع امید کرده قادر به گذشت و بخشودن اعمال، افكار و احساسات يكديگر نباشند و در باور خود چاره­اي جز وارد شدن به تعارضات زناشويي نبینند (ورتینگتون¹⁹، 2005).

تعارض زناشویی نوعی فقدان توافق مداوم و معنادار بین دو همسر است که یکی از آن­ها گزارش می­کند. در روابط زوج‌های ورزشکار، این تعارض‌ها ممکن است ریشه در عدم هماهنگی برنامه‌های تمرینی، خستگی مزمن یا انتظارات متفاوت از موفقیت ورزشی داشته باشند. منظور از معنادار بودن، تاثیر این مساله بر عملکرد همسران و منظور از مداوم بودن، اشاره به اختلافاتی است که به مرور زمان از بین نمی­روند (امیرخانی، 1395). به عقیده دیویس تعارض در روابط وقتی بروز می­کند که رفتار یک شخص با توقعات شخص دیگر هماهنگ نباشد. تعارضات زناشویی، نارضایتی از زندگی زناشویی و احساس نارضایتی از ازدواج که در آخرین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روان­پزشکی آمریکا (DSM-5) با عنوان اختلال تعارض زناشویی با خشونت و بدون خشونت نیز معرفی شده­اند، از جمله عوامل مهم دیگر در بروز خشونت­های بین زوجین هستند. وجود تعارض زناشویی از واکنش به تفاوت­های فردی ناشی می­شود و زمانی قوت می­گیرد که احساس خشم، خصومت، کینه، نفرت، حسادت، سوء رفتار کلامی و فیزیکی بر روابط زوج­ها حاکم شود (فیض­منش و یار احمدی، 1396).

 وجود تعارض در روابط انسان­ها و به­ویژه در رابطه­ی زوجین امری شایع است، به­گونه­ای که می­توان از تعارض به­عنوان رایج­ترین پدیده­ی موجود در روابط انسان­ها نام برد. رابطه­ی زوجین می­تواند به آسانی تبدیل به چالش شود، حتی کوچکترین فعالیت­های روزانه­ی یکی از زوجین، روی دیگری، به­طور چشمگیری اثر می­گذارد و سازگاری با نیازها یا آرزوهای شخص دیگر در تمام جنبه­های زندگی مشکل است (فیض­منش و یار احمدی، 1396). زمانی که همسران از تعارض و احساسات همراه با آن، برای توجه به جنبه­هایی از رابطه­شان که نیاز به تامل و کار دارد، استفاده کنند، این تعارض می­تواند حامی آن­ها باشد. اما اگر همسران روش سازنده­ای را برای مقابله با تعارض به­کار نگیرند، ممکن است به­تدریج از یکدیگر جدا شوند (حسینی، نوابی­نژاد و کیامنش، 1395). بنابراین در انتخاب شیوه­ي درمانی مؤثّردر زمینه­ي مسائل بین­فردي موجود در نظام زناشویی و خانوادگی توجه به این اصل حائز اهمیت است که رفتار متقابل دو نفر برآیند مارپیچ­هاي علّی بی­شماري است که رفتار هر دوي آن­ها را شکل می­دهد. به عبارتی بر اساس یک دید سیستمی، کنش­هاي هر فردي در محیط، وابسته به کنش­هاي سایر اعضاي آن محیط است (ثنایی،  1375). در این دیدگاه فرد را نه یک سیستم بسته؛ بلکه یک سیستم پویاي دائماً در حال ارتباط و تبادل اطّلاعات با سیستم­هاي دیگر درنظرمی­گیرند، افراد می­توانند بینش مؤثّر و کاراتري در زمینه­ي کمک به فرد در ایجاد و هماهنگی سالم و پویا نه تعامل مخرّب و ناسالم با محیط اطرافش داشته باشند. در همین راستا یکی از نظریه­هایی که بر روابط بین فردي و واکنش­هاي متقابل افراد با یکدیگر توجه دارد و با سازه­های ‹‹والد²⁰، بالغ²¹، کودک²²›› در امور بالینی، درمانی، ارتباطات، شخصیت و در زمینه­ي مسائل بین فردي، راهکارهاي کاربردي ارائه داده، تحلیل رفتار متقابل²³ یا تحلیل تبادلی است که برن²⁴ در نیمه­ي دوم قرن بیستم آن را مطرح ساخته است (سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی، 1391). تحلیل در چهار زمینه شخصیت، رفتار متقابل، بازي­ها و نمایشنامه است (احمدی، 2010)که هدف آن ارتباط بالغ-بالغ  مي­باشد (پروجسکا و نروکروس²⁵، 1006).

تحلیل رفتار متقابل اصولاً نظریه­اي است مبتنی بر این تصور که بخش عمده­اي از عمر در تبادل­ها و تعامل­هاي بین فردي می­گذرد (سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی، 1391) و دربرگیرنده یک نظریه ارتباطی آسان و کامل درباره شخصیت است که این بینش را در انسان ایجاد می­کند تا چگونگی طرز برخورد با خود و دیگران را شناسایی کند و در زمینه­هایي كه نیاز به درك افراد، روابط بین فردي و ارتباطات باشد به­كار مي­رود (استورات و جوینز²⁶، 2009). این نظریه­، روشي منظم براي روان درماني (رشد شخصي)، روش عقلاني براي تجزیه، تحلیل و درك رفتار خویش، كسب آگاهي و قبول مسئولیت در زمان حال مي­باشد (شفیع­آبادی و نصیری، 2009). تحليل رفتار متقابل به­عنوان نظرية شخصيت، تصويري از ساختار روانشناسي انسان­ها به فرد ارائه مي­دهد. بدين منظور از يك الگوي سه بخشي به­عنوان الگوي حالات نفساني خود استفاده مي­كند. همين الگوي شخصيتي به فرد كمك مي­كند تا دريابد انسان­ها چگونه عمل و رفتار مي­كنند و اين كه چگونه شخصيت خود را در قالب رفتارهايشان آشكار مي­سازند. افراد با يكي از سه حالت ايگويي والد، بالغ و يا كودكشان، با ديگران ارتباط برقرار مي­كنند. البته اين كه با كدام يك از آن­ها ارتباط برقرار كنند، به احساس آن­ها در لحظه مورد نظر بستگي دارد. ضمن اينكه در هر لحظه عاملي مي­تواند افراد را از حالتي به حالت ديگر ببرد. پاسخ­هاي افراد نيز توسط يكي از اين سه حالت ايگويي صادر مي­شود. جوهر تحليل رفتار متقابل تحليل همين محرك­ها و پاسخ­هاست (استوارت و جونز، 1396). برن (1975؛ به نقل از سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی، 1391) معتقد است کاربرد تحلیل روابط متقابل اصولاً در بررسی روابط زناشویی و پیوندهاي اجتماعی گوناگون است. در این موقعیت­ها، تحلیل روابط می­تواند پیش­بینی و بازنگري­هاي مفید و قانع کننده­اي را به­دست آورد. در تحلیل روابط متقابل بیشتر بر روابط انسان­ها با یکدیگر توجه می­شود و اعتقاد بر این است که اگر افراد روابط سالم، مثبت و رضایت­بخشی با یکدیگر داشته باشند و آن را جایگزین روابط تخریبی، منفی و تحقیرآمیز نمایند، قادر خواهند بود که از فشارهاي روانی خود و دیگران بکاهند و از زندگی خود لذّت ببرند. کوری (1994؛ به نقل از سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی، 1391) نیز معتقد است تحلیل رفتار متقابل به منزله­ي یک روش درمان تعاملی است که بر جنبه­هاي شناختی عقلانی و رفتاري در فرآیند درمان تأکید می­کند و هدف آن افزایش آگاهی و توانایی­هاي فرد، براي تصمیم­گیري و تغییر جریان زندگی خود است.

 نتایج پژوهش سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی ، 1391، نشان داد آموزش تحلیل رفتار متقابل باعث افزایش معنادار عملکرد کلّی خانواده و حیطه­هاي آن (حل مشکل، ارتباط، نقش ها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و کارایی) در زوج­هاي گروه آزمایش شد. اسپرچر²⁷ (2002) در پژوهش خود به این نتیجه رسید که مهارت­هاي برقراري ارتباط تعیین کننده­ي اصلی سازگاري زناشویی و روابط متقابل زناشویی است و بسیاري از مشکلات زناشویی ناشی از سوءتفاهم و ارتباط غیرمؤثّر است که نتیجه­ي آن احساس ناکامی و خشم به­خاطر عدم برآورده نشدن نیازها و خواسته­هاي زن و شوهر در زندگی زناشویی است. کیسکی و تاسوکاك²⁸ (2009) به بررسی حالات من دانشجویان دانشجویان پرستاري ترکیه با استفاده از دو رویکرد تحلیل رفتار متقابل پرداختند و نتیجه گرفتند که این دانشجویان هنگامی که با دیگران برخورد می کنند من بالغ خود را به کار می گیرند و در شرایط بحرانی کمترین استفاده را از من والد می­کنند. همچنین دانشجویان کمترین استفاده را از من کودك خود داشتند. ترکان (1385) در پژوهشی تحت عنوان «بررسی اثربخشی گروه درمانی به شیوهي تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی » به این نتیجه رسید که رضایت زناشویی زوج­هاي گروه آزمایش را که در درمان گروهی به شیوه­ي تحلیل رفتار متقابل شرکت کرده بودند نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیري به طور معنی­داري افزایش داده است.

از آنجا که بروز بیشتر تعارضات زناشویی به علت نبود ارتباط مناسب یا نداشتن مهارت کافی براي ابراز عواطف یا عشق خود به شریک زندگی در روابط زناشویی است (سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی، 1391)، لذا پژوهش حاضر در صدد است تا با اعمال مداخله، به بررسی این سوال بپردازد که آیا درمان تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی و سبک­های عشق­ورزی زوجین ورزرشکار تاثیرگذار است؟

 

روش:

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ نیمه­آزﻣﺎﯾﺸﯽ، ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ­آزﻣﻮن و ﭘﺲ­آزﻣﻮن با ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ- ﮔﻮاه است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین ورزشکار مراجعه­کننده به مرکز مشاوره خانواده شهرستان بیرجند در سال 1397می­باشد. که تعداد 30 زوج (60 زن و مرد) بین سنین 20 تا 45 سال با مدرک دیپلم که حداقل دو سال از ازدواج آن­ها گذشته باشد، به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. نمونه مورد پژوهش به­طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش ( گروه کنترل: 15 زوج، گروه آزمایشی درمان تحلیل رفتار متقابل: 15 زوج) قرار گرفتند. استرس­های ناگهانی و شدید، طلاق و غیبت بیش از دو جلسه نیز ملاک خروج فرد از مطالعه در نظر گرفته شد. آموزش­پذیر بودن، حداقل تحصیلات دیپلم، و ﻋﺪم درﯾﺎﻓﺖ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزﺷﯽ دﯾﮕﺮ در ﺣﯿﻦ اﻧﺠﺎم ﻣﺪاﺧﻠﻪ از دﯾﮕﺮ ﻣﻼكﻫﺎي ورود اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ.

در این پژوهش، اصول اخلاقی مطابق با بیانیه هلسینکی رعایت گردید؛ از جمله اخذ رضایت‌نامه کتبی از شرکت‌کنندگان، توضیح حق انصراف در هر مرحله از مطالعه، عدم اجبار در پاسخ‌دهی و تضمین رازداری داده‌ها.

ابزار سنجش:

پرسشنامه تعارضات زناشویی: (MCQ) 

این مقیاس توسط براتی و ثنایی ،1379، به‌منظور سنجش تعارض‌های زناشویی تنظیم شده است. یک ابزار 42 سوالی است که در مقیاس 5 درجه‌ای لیکرت (از همیشه تا هرگز) تنظیم شده است و هفت بعد از تعارضات زناشویی را می‌سنجد. این ابعاد عبارتند از: کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنش هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان و جدا کردن امور مالی از یکدیگر. حیدری و همکاران در یک نمونه 38 نفری مراجعه کننده به مرکز مشاوره، ضریب آلفای کرونباخ را برای کل پرسشنامه 66/0 به¬دست آوردند و ضریب پایایی خرده مقیاس‌ها از 56/0 تا 81/0 به دست آمد 8 در پژوهش اسفندیاری و همکاران ، 1382، الفای کرونباخ برای کل آزمون، 87/0 گزارش شده است (فیض‌منش و یار احمدی، 1396).

پرسشنامه سبک­های عشق ورزی (LAS):

این پرسشنامه توسط هندریک و هندریک بر پایه الگوی «لی» از عشق در سال 1986 ساخته شده است. تأیید تحلیل عاملی نشان داده است که ساختار عرضه شده «لی» توانایی کاربرد در فرهنگ­های چندگانه را دارد. پرسشنامه حاضر در آغاز دارای 42 گویه بود  اما دومین تجزیه و تحلیل عامل تأییدی به کاهش یک سری از گویه­ها منتهی شد که تعداد گویه­ها به 24 رسید. مقیاس نگرش­های مربوط به عشق از نوع لیکرت است و می­تواند ابعاد شش گانه عشق را به­صورت کمی و پیوسته نشان دهد. گزینه­های این پرسشنامه به­صورت 4 گزینه­ای از (خیلی موافقم= 4 تا خیلی مخالفم= 1) مشخص شده­اند، نمره­اي که فرد در هر خرده مقیاس به­دست می­­­ آورد، بیانگر میزان نگرشی است که نسبت به آن خرده مقیاس دارد. نمره بالا گرایش بالا در خرده مقیاس مربوطه و نمره پایین گرایش اندك را به آن نشان می دهد (عرفانی، 1395).

در تحقیقاتی که صورت گرفت، ضرایب آلفا 68% برای خرده مقیاس استورگ تا 83% برای آگاپه و در آزمون - بازآزمون، ضرایب از 70% برای مانیا تا 82% برای لودوس گزارش شد. دومین تجزیه و تحلیل عامل تأییدی به کاهش یک سری از گویه­ها منتهی شد که تعداد گویه­ها به 24 رسید. جملات انتخابی توسط هندریک و هندریک و همکاران 1998 در این فرم کوتاه (هر 4 گویه برای یک خرده مقیاس) مطرح گردید. تناسب این مدل بهتر بود. مقادیر آلفا از 65% برای لودوس تا 77% برای استورگ متغیر بود. سومین تجزیه تحلیل عاملی به کاهش یک سری دیگر از گویه­ها منجر شد (هر 3 گویه برای یک خرده مقیاس). این گویه­ها نیز توسط هندریک و هندریک و همکاران مطرح گردید، تناسب این مدل هم خوب بود. مقادیر آلفا از 49% برای لودوس تا 75% برای استورگ قرار داشت. نظر به این که نتایج و به ویژه آن­هایی که در ارتباط با ضرایب آلفا هستند در فرم کوتاه 24 گویه­ای مقیاس نگرش­های عشق مناسب­تر است، این فرم برای مطالعات اختلاف­ها و گوناگونی­های بین فرهنگی ترجیح دارد.

روش اجرا و تحلیل: مطالعات کتابخانه­ای با مراجعه به کتب، مقالات، مجلات علمی و سایت­های اینترنتی در زمینه موضوع پژوهش انجام شد. اهداف مطالعه تنظیم و سپس اقدام به تهیه پرسشنامه­های متناسب با اهداف پژوهش گردید که از میان آن­ها پرسشنامه­های ذکر شده تهیه شد. پس از هماهنگی لازم با مدیریت بهزیستی شهرستان بیرجند و مسئول مرکز مشاوره بهزیستی و انجام امورات اداری و اجرای پیش­آزمون برای گروه کنترل و آزمایش، گروه­ آزمایشی به مدت 12 جلسه به شیوه گروهی تحت مداخله درمان تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند. در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله­ای دریافت نکرد. محتوای آموزش جلسات برای گروه آزمایش از کتاب درمان تحلیل رفتار متقابل استوارت و جونز ،1396؛ و بهزادی­فرد ،1396، که در ادامه عناوین جلسات ارائه شده است، تهیه شد. پرسشنامه­ها قبل و بعد از آموزش توزیع و پس از تکمیل جمع­آوری شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون آماری مناسب تجزیه و تحلیل شدند.

محتوای جلسات درمان تحلیل رفتار متقابل:

 

جدول1. محتوای جلسات درمان تحلیل رفتار متقابل (استوارت و جونز، 1396؛ بهزادی­فرد، 1396).

جلسات	شرح جلسه
جلسه اول	فرآیند معارفه و آشنایی اعضای گروه، آشنایی با روش خود واقعی، سبك زندگی و خود آرمانی، ضرورت و اهمیت خود شناسی در تصمیم­گیری شغلی و تحصیلی، کسب مهارت­ها و فراگیری موضوعات روانشناختی و سایر تصمیمات مهم زندگی
جلسه دوم	صحبت در مورد اولین بعد شخصیتي در تحلیل رفتار متقابل (من کودک)، اریك برن معتقد بود انسان­ها از هر جنس، نژاد و قوم، فرهنگ و ملیت که باشند وجودشان شامل سه بعد می­باشد سه بخشی که باهم رابطه دارند دو بخش از این ابعاد در اثر ارتباط با عوامل بیرونی و تربیت شکل می­گیرد و محتوای آن­ها کاملا انفعالی دریافت می­شود و فرد برای شکل­دهی آن­ها اراده و اختیاری از خود ندارند و نسبت به محتوی آن آگاهی ندارند و این دو بخش ناهشیار ما را شکل می­دهند. جنس این­ها ناآگاهی است و ما نسبت به آن­ها شعور و وقوف نداریم. با نشان دادن علایم، نشانه­ها و راهنمای­های زیادی وجود دارد که به ما کمك می­کند تا این بخش از وجود خود را بشناسند و این سرنخ­ها به شکل کلمات و جملات هستند یا به صورت غیر کلامی و افراد یاد می­گیرند. هر قدر از ناهشیار به سمت هوشیار برویم، نقش نمادهای آگاهانه مانند کلام بیشتر و پررنگ­تر می­شود.
جلسه سوم	صحبت در مورد (من والد) حمایت کننده، کنترل کننده، سرزنش کننده، تغذیه کننده و رویدادهای ضبط شده در مغز
جلسه چهارم	صحبت درمورد «بالغ شخصیت و رشد بالغ». آشنایی با فرآیند سازو کار این رشد، عوامل موثر، زیر ساخت­ها و نحوه شکل­دهی و مدیریت آن­ها و نیز مبانی تصمیم­گیری یا نظام ارزش­ها، آشنایی با عشق بالغانه
جلسه پنجم	صحبت درمورد بیماري­هاي شخصیت طرد، تسلط، آلودگي و ارائه راهکارهای برون رفت
جلسه ششم	بررسي چهار وضعیت زندگي
جلسه هفتم	بررسي انواع روابط موازي، متقاطع، پنهان
جلسه هشتم	بررسي رابطه سالم و چگونگي رسیدن به آن، بررسي مفهوم “نوازش”
جلسه نهم	بررسي بازدارنده­ها در رویکرد تحلیل رفتار متقابل
جلسه دهم	بررسي سوق دهنده­ها در رویکرد تحلیل رفتار متقابل
جلسه یازدهم	بررسي مفهوم “ردیابي” و چگونگي انجام آن
جلسه دوازدهم	بررسي شیوه­هاي ابراز احساسات و انجام پس آزمون

 

در این پژوهش تجزیه‌وتحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام خواهد گرفت. بدین‌صورت که ابتدا با استفاده از آمار توصیفی به توصیف نتایج حاصله از جامعه آماری پرداخته خواهد شد. در آمار توصیفی از میانگین و انحراف­معیار استفاده خواهد شد. تحلیل و آزمون فرضیات نیز با کمک آمار استنباطی انجام خواهد شد. بدین‌صورت که در جهت آزمون فرضیات، داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه ‌وتحلیل قرار خواهد گرفت. ضمناً تمام مراحل توصیف و ترکیب و آزمون فرضیات با استفاده از بسته نرم‌افزاری 22      SPSS    انجام خواهد شد.

---

[1] . Edalati &, Redzuan

[2]  . Sternberg

[3] .Intimacy

[4]  . Passion

[5]  . Commitment

[6]  . Erich fromm

[7]  . Hatfiled

[8]  . Hendrick & Hendrick

[9]  . Lee

[10]  . Neto

[11]  . Eros

[12]  . Storge

[13]  . Ludus

[14]  . mania

[15]  . paragma

[16]  . agape

[17]  . Kunkel and Burleson

[18]  . Cramer

[19] .Worthington

[20]  . Parent ego state

[21]  . Adult ego state

[22]  . Child ego state

[23]  . transactional analysis

[24]  . Bern

[25]  . Prochasska & Norcross

[26]  . Stewart & Joines

[27]  . Sprecher

[28]  . Kececi & Tasocak

 

 

 

 

یافته‌ها.: 

این مطالعه، 60 زوج ورزشکار به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (30n=)و کنترل (30n=) قرار گرفتند. اطلاعات جمعیت‌شناختی شرکت‌کنندگان در ادامه ارائه شده است.

بیشتر شرکت‌کنندگان زن بودند (53.3٪ زن و 46.7٪ مرد). از نظر سطح تحصیلات، بیشترین فراوانی مربوط به دارندگان مدرک کارشناسی بود (43.3٪). از لحاظ وضعیت شغلی، بیشترین تعداد در گروه کارمندان قرار داشتند (36.7٪)، و میانگین سن شرکت‌کنندگان 28.68 سال با انحراف استاندارد 6.97 بود (دامنه سنی: 16 تا 46 سال). میانگین مدت زمان ازدواج در نمونه مورد بررسی برابر با 4.26 سال (انحراف استاندارد = 4.29) بود.

در ابتدا جهت توصیف داده‌ها، میانگین و انحراف استاندارد نمرات مؤلفه‌های تعارضات زناشویی و سبک‌های عشق‌ورزی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون به تفکیک گروه آزمایش و کنترل محاسبه شد. همان‌طور که در جدول ۲ مشاهده می‌شود، میانگین نمرات گروه آزمایش در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون در مؤلفه‌های مثبت افزایش و در مؤلفه‌های منفی کاهش یافته است. این تغییرات در گروه کنترل بسیار اندک یا بدون تغییر است.

 

جدول2. میانگین و انحراف استاندارد نمرات مؤلفه‌های تعارضات زناشویی و سبک‌های عشق‌ورزی در دو مرحله اندازه‌گیری به تفکیک گروه آزمایش و کنترل

انحراف معیار	میانگین پس‌آزمون	انحراف معیار	میانگین پیش‌آزمون	متغیر	گروه
۱.۸۷	۱۰.۹۷	۲.۴۹	۸.۶۳	عشق رمانتیک	آزمایش
۰.۷۵	۸.۶۸	۱.۱۶	۷.۷۴	عشق بازیگرانه
۲.۸	۷.۲	۱.۶۲	۵.۰۷	عشق دوستانه
۲.۱۳	۹.۹۳	۰.۹۳	۸.۴۸	عشق واقع‌گرایانه
۱.۹۱	۹.۵۱	۲.۶۷	۱۰.۶	عشق شهوانی
۱.۸۲	۱۲.۰۹	۱.۹	۱۰.۳۹	عشق فداکارانه
۲.۵۱	۹.۳۴	۱.۵۶	۱۳.۰۷	کاهش همکاری
۲.۰	۱۰.۵	۲.۳۳	۱۵.۴۲	کاهش رابطه‌ی جنسی
۱.۳	۱۳.۹	۱.۷۳	۲۱.۳۳	افزایش واکنش‌های هیجانی
۰.۶۴	۵.۰۸	۲.۹۵	۷.۴۵	افزایش جلب حمایت فرزند
۱.۰۱	۱۱.۶۶	۳.۵	۱۶.۹۹	افزایش رابطه با خویشاوندان خود
۱.۶	۱۲.۶۹	۳.۴	۱۷.۵۹	کاهش رابطه با خویشاوندان همسر
۱.۸	۱۵.۳۵	۱.۸۲	۱۷.۵۴	جداکردن امور مالی
۲.۱۹	۸.۷۸	۲.۴۴	۷.۸۵	عشق رمانتیک	کنترل
۱.۰۶	۷.۶۷	۰.۵۷	۶.۹۲	عشق بازیگرانه
۱.۷۵	۶.۰۵	۱.۴۱	۵.۳۸	عشق دوستانه
۱.۴۳	۸.۲۰	۱.۱۹	۷.۹	عشق واقع‌گرایانه
۲.۱۹	۱۰.۵	۲.۸۵	۱۰.۸۸	عشق شهوانی
۲.۴۱	۹.۲۲	۱.۵۶	۹.۰۶	عشق فداکارانه
۱.۹۳	۱۲.۴۶	۲.۱۰	۱۲.۳۷	کاهش همکاری
۲.۸۹	۱۵.۵۶	۱.۶۸	۱۴.۹۸	کاهش رابطه‌ی جنسی
۱.۱۰	۲۱.۴۳	۱.۰۴	۲۲.۱۸	افزایش واکنش‌های هیجانی
۱.۲۰	۶.۶۱	۲.۶۸	۷.۸۶	افزایش جلب حمایت فرزند
۳.۶۲	۱۵.۸۴	۳.۱۳	۱۴.۵۸	افزایش رابطه با خویشاوندان خود
۳.۲۰	۱۸.۸۴	۲.۸۵	۱۸.۳۴	کاهش رابطه با خویشاوندان همسر
۲.۰۱	۱۷.۶۶	۲.۴۹	۱۸.۱۲	جداکردن امور مالی

 

برای اطمینان از صحت تحلیل‌ها، پیش‌فرض‌های آماری بررسی شد. نتایج آزمون کلموگروف-اسمیرنف (جدول ۳) نشان داد که توزیع داده‌ها برای تمام متغیرها در هر دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون نرمال است (05/0> P)

جدول 3. بررسی مفروضه­نرمال بودن متغیرهای پژوهش

سطح معناداری	آماره	مرحله	متغیر
۰.۶۵	۰.۷۲	پیش‌آزمون	عشق رمانتیک
۰.۴۲	۰.۸۶	پس‌آزمون	عشق رمانتیک
۰.۳۴	۰.۹۵	پیش‌آزمون	عشق بازیگرانه
۰.۱۶	۱.۱۰	پس‌آزمون	عشق بازیگرانه
۰.۲۰	۱.۰۵	پیش‌آزمون	عشق دوستانه
۰.۸۰	۰.۶۲	پس‌آزمون	عشق دوستانه
۰.۷۹	۰.۶۳	پیش‌آزمون	عشق واقع‌گرایانه
۰.۱۳	۱.۱۵	پس‌آزمون	عشق واقع‌گرایانه
۰.۷۰	۰.۶۸	پیش‌آزمون	عشق شهوانی
۰.۲۴	۱.۰۱	پس‌آزمون	عشق شهوانی
۰.۵۹	۰.۷۸	پیش‌آزمون	عشق فداکارانه
۰.۵۵	۰.۸۰	پس‌آزمون	عشق فداکارانه
۰.۴۰	۰.۸۸	پیش‌آزمون	کاهش همکاری
۰.۱۱	۱.۲۵	پس‌آزمون	کاهش همکاری

 

 

به منظور بررسی نقش درمان تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی، از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. پیش از انجام این آزمون بررسی چند مفروضه آماری الزامی می‌باشد. نتایج حاصل از اجرای این آزمون و بررسی پیش‌فرض‌های آن در ادامه ارائه ‌شده است. یکی دیگر از مفروضات اجرای آزمون تحلیل کوواریانس، همگونی واریانس متغیرهای وابسته در بین گروه­ها هست که برای بررسی برقراری این مفروضه از آزمون لوین استفاده شده است. نتایج مربوط به اجرای این آزمون در جدول4 نشان داده شده است.

 

 

جدول 4. نتیجه آزمون لوین برای بررسی همسانی واریانس‌ها

سطح معنی‌داری	درجه آزادی 2	درجه آزادی1	F	متغیر
70/0	58	1	19/0	کاهش همکاری
17/0	58	1	75/1	کاهش رابطه­ی جنسی
65/0	58	1	16/0	افزایش واکنش­های هیجانی
69/0	58	1	13/0	افزایش جلب حمایت فرزند
79/0	58	1	11/0	افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود
86/0	58	1	01/0	کاهش رابطه­ی خانوادگی با خویشاوندان همسر
23/0	58	1	64/1	جداکردن امور مالی از یکدیگر

 

همان‌طور که در جدول 4 نشان داده‌ شده است، نتایج آزمون لوین معنادار نمی‌باشد. از این رو فرض صفر ما مبنی برای همسانی واریانس متغیرها مورد تائید قرار می‌گیرد. بدین ترتیب نتیجه می‌شود که مفروضه دیگر آزمون تحلیل کوواریانس، همسانی واریانس‌ها، برقرار می‌باشد.

 

جدول5. نتایج تحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه آزمایش و کنترل

منبع	نام آزمون	مقدار مشاهده شده	درجه آزادی فرضیه	درجه آزادی خطا	F	سطح معناداری
گروه	پیلاپی	97/0	7	45	42/372	001/0
	ویلکز	02/0	7	45	42/372	001/0
	هتلینگ	76/57	7	45	42/372	001/0
	روی	76/57	7	45	42/372	001/0

 

یافته­های حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره حاکی از این است که سطح معناداری آماره ی F چند متغیره­ی آزمون هتلینگ از 05/0 کمتر است. بنابراین بین گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از مولفه­های وابسته تفاوت معناداری وجود دارد.

با توجه به نتایج به‌دست‌آمده مشاهده می­شود، که بین همه­ی مولفه­های تعارضات زناشویی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد.

در جدول 6 میانگین­های تعدیل‌شده ارائه ‌شده است یعنی اثر متغیر پیش­آزمون به­صورت آماری حذف‌ شده است.

 

 

جدول 6. جدول میانگین­های تعدیل‌شده در پس آزمون

مولفه	گروه	میانگین	انحراف استاندارد
کاهش همکاری	آزمایش	75/9	12/0
	کنترل	27/12	12/0
کاهش رابطه­ی جنسی	آزمایش	64/11	17/0
	کنترل	43/15	17/0
افزایش واکنش­های هیجانی	آزمایش	54/14	30/0
	کنترل	28/21	30/0
افزایش جلب حمایت فرزند	آزمایش	08/5	31/0
	کنترل	63/6	31/0
افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود	آزمایش	15/11	26/0
	کنترل	23/16	26/0
کاهش­رابطه­ی­خانوادگی با خویشاوندان­همسر	آزمایش	67/12	23/0
	کنترل	17/19	23/0
جداکردن امور مالی از یکدیگر	آزمایش	67/15	20/0
	کنترل	73/17	20/0

 

 

جدول فوق نشان می­دهد که میانگین مولفه­های تعارضات زناشویی گروه آزمایش از گروه کنترل کمتر است. بنابراین:

 درمان تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی زوجین تاثیر معنادار دارد.

 

در جدول 7 میانگین­های تعدیل‌شده ارائه ‌شده است یعنی اثر متغیر پیش­آزمون به­صورت آماری حذف ‌شده است.

 

جدول 7. جدول میانگین­های تعدیل‌شده در پس آزمون

مولفه	گروه	میانگین	انحراف استاندارد
عشق رمانتیک	آزمایش	95/11	14/0
	کنترل	46/8	14/0
عشق بازیگرانه	آزمایش	60/8	12/0
	کنترل	53/7	12/0
عشق دوستانه	آزمایش	17/7	37/0
	کنترل	63/5	37/0
عشق فداکارانه	آزمایش	96/11	24/0
	کنترل	84/9	24/0

 

جدول فوق نشان می­دهد که میانگین مولفه­های عشق رمانتیک، بازیگرانه، دوستانه و فداکارانه گروه آزمایش از گروه کنترل بیشتر است. بنابراین: درمان تحلیل رفتار متقابل بر سبک­های عشق ورزی زوجین تاثیر معنادار دارد.

 

 

بحث و نتیجه‌گیری:

 

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان تحلیل رفتار متقابل کاهش معناداری بر همه مولفه­های تعارضات زناشویی از جمله کاهش همکاری، کاهش رابطه­ی جنسی، افزایش واکنش هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه با خویشاوندان خود، کاهش رابطه با خویشاوندان همسر و دوستان، جدا کردن امور مالی از یکدیگر و کاهش ارتباط موثر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل داشته است.

اردشیری لردجانی، شریفی و قاسمی ،1394، در مطالعه خود نشان دادند آموزش تحلیل روابط متقابل توانسته منجر به کاهش معنادار تعارضات زناشویی زوجین گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شود. در بررسی آزمون­های تک متغیره مشخص گردید که این کاهش در متغیرهای کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی و کاهش ارتباط موثر بوده است. این یافته با نتایج تحقیق هانسون و لندبلاد¹ ،2006، مبنی بر اینکه آموزش مهارت­هاي ارتباطی و حل تعارض به زوجینی که در تعاملات زناشویی مشکل داشتند، باعث بهبود روابط زناشویی زوجین و کاهش تعارضات و افزایش سلامت روان در آن­ها می­گردد، همسو بود. همچنین با یافته­هاي موراکامی² و همکاران ،2009، و جوادي، حسینیان و شفیع آبادي ،1388، همخوانی دارد تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر تعارضات زناشویی از این نظر قابل تبیین است که خانوداه و زوج درمانگران گزارش می­کنند که ارتباط ضعیف، وجه مشترك خانواده­هایی است که مشکل دارند. ارتباط ضعیف موجب مشکلات خانوادگی بسیار زیادي از جمله تعارضات خانوادگی شدید، شکست در حل مشکلات، فقدان صمیمیت و پیوند­هاي عاطفی ضعیف می­شود (پیترسون و گرین³، 2009). بنابراین آموزش تحلیل رفتار متقابل دقیقاً بر همین نقطه یعنی بهبود ارتباطات زوجین تمرکز دارد و بدین گونه سبب بهبود روابط زوجین و در نتیجه کاهش تعارضات زناشویی می­شود. در همین راستا آلن⁴ (1998؛ به نقل از احمدی⁵ و همکاران، 2010) نیز معتقد است با آموزش تحلیل رفتار متقابل به افراد و به­کار بردن این شیوه توسط آن­ها، کیفیت زندگی­شان بهبود می­یابد. یافته­هاي پژوهش، در مورد خرده مقیاس­هاي تعارضات زناشویی نشان می­دهد که آموزش مهارت­هاي ارتباطی با استفاده از رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر همکاري زوجین تاثیر دارد. همسو با یافته­هاي این پژوهش بیشهوپ⁶ (2002) معتقد است که زوجین در توانایی و میل خود براي کار کردن به منظور حل مشکلات با هم فرق دارند؛ وقتی که درجه همکاري و تعهد در یک ازدواج وجود داشته باشد، هر دو شریک در آن صورت آماده هستند که اولا همدیگر را بپذیرند و دوم با همدیگر همکاري کنند. بنابراین بعضی اوقات زن و شوهر ممکن است مشکلاتی در کار کردن با همدیگر در زمینه توافق نداشتن در تعریف مشکل(ادراك) توافق نداشتن در چگونگی حل مشکل، تجارب ناموفق با تلاش­هاي مدیریتی در حل تعارض در گذشته، انتظار زیاد از همدیگر (چه معلوم  و چه نامعلوم) داشته باشند، یک ضلع سومی مثل مشاور یا فرد معتمد ممکن است بتواند به شکسته شدن این بن بست کمک کند و به زوجین در پیدا کردن راه حل مشکلات خود کمک کند (اردشیری لردجانی، شریفی و قاسمی، 1394).

در بافت روابط زوج‌های ورزشکار، ویژگی‌های خاصی نظیر سبک زندگی پرتراکم، فشارهای روانی ناشی از رقابت، زمان محدود برای تعاملات عاطفی، و انتظارات اجتماعی وجود دارد که زمینه را برای شکل‌گیری تعارضات زناشویی فراهم می‌کند. تحلیل رفتار متقابل در چنین شرایطی می‌تواند روشی کارآمد برای بهبود روابط میان‌فردی باشد، چرا که با شفاف‌سازی پیام‌های پنهان و تحلیل بازی‌های روانی، بستر مناسبی برای رشد هیجانی و ارتقاء صمیمیت فراهم می‌آورد. همچنین، این رویکرد با تمرکز بر تحلیل قراردادهای زناشویی و باورهای ناهشیار طرفین، منجر به بازسازی شناختی و عاطفی رابطه می‌شود.

در زمینه سبک‌های عشق‌ورزی، مشاهده شد که پس از مداخله، تمایل به عشق‌های منطقی و دوستانه افزایش یافت و سبک‌های ناسازگار مانند عشق وسواسی و مالکانه کاهش پیدا کرد. به نظر می‌رسد که ارتقاء آگاهی از نیازهای هیجانی و درک عمیق‌تر از نقش تجربیات کودکی در شکل‌گیری الگوهای عشق‌ورزی، از طریق این رویکرد تسهیل می‌شود. هنگامی که افراد بتوانند ساختار درونی خود و شریک زندگی‌شان را بهتر درک کنند، به‌صورت خودجوش به سمت سبک‌های عشق‌ورزی سالم‌تر و سازگارتر حرکت خواهند کرد.

در مورد خرده مقیاس روابط جنسی زوجین نیز یافته­هاي این پژوهش تاثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل را به­صورت گروهی بر روابط جنسی زوجین تائید می­کند. این یافته با نتایج پژوهش امینی، امینی و حسینیان ،1392، که در پژوهش خود نشان دادند، با آموزش مهارت­هاي ارتباطی زوجین با استفاده از رویکرد تحلیل ارتباط متقابل می­توان همدلی، صمیمیت و روابط جنسی زوجین را افزایش داد، همخوانی دارد. وقتی در اثر آموزش تحلیل رفتار متقابل زوجین بتوانند از نظر ادراك همدیگر به نقطه مشترگی برسد، طبیعتاً از نظر احساس مثبت به یکدیگر نیز تقویت خواهند شد که این افزایش احساس افزایش رابطه جنسی زوجین را در پی خواهد داشت.

نتایج پژوهش در مورد خرده مقیاس واکنش­هاي هیجانی نیز بیانگر آن است که آموزش به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر واکنش­هاي هیجانی تاثیر داشته است. به نظر می­رسد آموزش مهارت­هاي ارتباطی به گروه سبب شده تا تعارض­هاي همسران کاهش یابد و این آموزش­ها بر میزان خشونت­هاي کلامی و غیر­کلامی و واکنش­هاي هیجانی زوجین تاثیري معنادار داشته است. این یافته را می­توان این چنین تبیین نمود که افراد در این کلاس­ها یاد می­گیرند وقتی من«والد» دو طرف یا من «والد» یکی، با من « بالغ » دیگري برخورد پیدا کند، مشاجره و گستاخی به­وجود می­آید. بنابراین به هنگام بروز مشکل سعی می­کنند وارد این قسمت­هاي شخصیتی خود و همسرشان نشوند. در نتیجه تعداد دفعات تعارضات کم شده ولی در زمان­هایی که کنترل از دستشان خارج شده و وارد این قسمت هاي شخصیتی خود و همسرشان می­شوند، نمی­توانند راه­هاي گفته شده را براي پس­راندن «والد» خود یا همسر خود، به کار برند (اردشیری لردجانی، شریفی و قاسمی، 1394).

یافته­ها در مورد دو خرده مقیاس روابط فردي زوجین باخویشاوندان خود وروابط فردي زوجین با خویشاوندان همسر مبتنی بر اینکه آموزش مهارت­هاي ارتباطی با استفاده از رویکرد تحلیل ارتباط متقابل به­صورت گروهی روابط فردي زوجین با خویشاوندان خود و همچنین بر روابط فردي زوجین با خویشاوندان همسر تاثیر دارد، نتایج نشان داد که آموزش تاثیر معناداري دارد و با نتایج تحقیق امینی، امینی حسینیان ،1392، مبنی بر اینکه آموزش مهارت­هاي ارتباطی به زوجین باعث کاهش روابط فردي زوجین با خویشاوندان خود و افزایش روابط زوجین با خویشاوندان همسر می­شود، همسو می­­باشد.

همچنین داده­هاي پژوهش در مورد خرده مقیاس­هاي جلب حمایت فرزندان و جدا کردن امور مالی زوجین نشان می­دهد که آموزش به شیوه تحلیل ارتباط متقابل با نتایج پژوهش سلامت، زمانی و الهیاري، همسو می­باشد. این یافته همچنین با نتایج پژوهش براتی ،1375، همخوانی دارد. او در پژوهشی به بررسی تاثیر تعارض­های زناشویی در قالب هفت مولفه از جمله جدا کردن امور مالی از یکدیگر بر روابط متقابل زن و شوهر پرداخت. نتیجه پژوهش او نشان داد که تعارض­های زناشویی با جدا کردن امور مالی از یکدیگر، رابطه مثبت دارد. جعفری هرندی ،1381، نیز در پژوهشی ثابت کرد که تعارض­های زناشویی، سبب کاهش رضایت زناشویی و در نتیجه بی­ثباتی ازدواج می­گردد که ابعاد گسترده­ای از جمله جدا کردن امور مالی از یکدیگر را در بر دارد. به نظر می­رسد با توجه به اینکه در این کلاس، افراد یاد می­گیرند که چگونه از رابطه­هاي مکمل استفاده کنند تا ارتباط بهتري داشته باشند کاربرد این روش­ها بهبود ارتباط و روش گفتگوي همسران می­شود. درنهایت نتایج نشان داد که آموزش رفتار متقابل منجر به افزایش ارتباط موثر زوجین آموزش دیده شده است که با نتایج سلامت، زمانی و الهیاري، 1385، همسو می­باشد. در معناداري این متغیر می­توان ابراز داشت که تحلیل رفتار متقابل از لحاظ مبانی نظري، درمانی است براي بهبود روابط زوجین. لذا وقتی زوجین با تمرکز بیشتر بر من بالغ به جاي من کودك و من والد، تلاش نمایند که در ارتباط با هم کیفیت ارتباطی بیشتري را تجربه نموده و از چالش­هاي غیر ضروري اجتناب نمایند، بدیهی که ارتباط موثر بین آن­ها افزایش یابد.

برن معتقد است که شخصیت انسان به صورت سه حالت جداگانه من یعنی «من والد» ««من بالغ» و «من کودک» سازمان یافته است که در ارتباطات می­تواند از هر کدام از ایـن سـه حالـت استفاده کند (چپمن⁷، 2007). ارتباط «بالغ با بالغ»، «والد با والد» و یا «کودک با کودک» دو نفـر، تکمیلی هستند و به ارتباط­هایی منجر می­شوند که هر دو طرف احساس می­کنند که یکدیگر را می­فهمند. تا وقتی تبادل­های دو نفر مکمل یکدیگر باشند، ارتباط به آرامی و به نحو شایسـته پیش می­رود. تبادل­های متقاطع زمانی صورت می­گیرد که «حالت خـود» مـورد خطـاب، حـالتی نیست که پاسخ می­دهد. تبادل شوهري که بـا «کـودك» زنـش شـوخی مـی کنـد، زمـانی قطـع می­شود که «بالغ» زن، در پاسخ به او بگوید که شوخی او اصلا بامزه نبـود. راز کمـک بـه زن و شوهرها از نظر مسائل ارتباطی، این است که به آن­هـا کمـک کنـیم از حالـت­هـاي خـود،آگـاه شوند و تشخیص بدهند که این حالت­ها، چگونه به جاي این که مکمل هم باشـند، یکـدیگر را قطع می­کنند . اگر آن­ها بتوانند حالتی از خود را که در تبادل متقاطع درگیر است بشناسـند و بـه حالتی برگردند که مورد خطـاب واقـع شـده اسـت، قـادر خواهنـد بـود در تبـادل­هـاي مکملـی شرکت کنند که به طور نامحـدود پـیش مـی­رود. همچنین چـون مشـکلات خیلـی خصوصـی زن و شـوهرمطرح می شود، عشاق سابق باید یاد بگیرند که چگونه با یکـدیگر صـحبت کننـد، بـه یکـدیگر گوش دهند و رفتارهاي یکدیگر را طور دیگري تعبیر کنند و چگونه نیازهاي خود را به دیگري ابراز کنند تا در نهایت به ایجاد تفاهم،  صمیمیت و لذت بردن از وجود یکدیگر موفق شوند. این زوج در آخر برنامه مشاوره خانواده گروهی و در صورت لزوم در جلسات انفرادي بیاموزند که براي پایدار ماندن تفاهم، صمیمیت و لذت بردن از وجود هـم بایـد پیوسـته روي روابـط متقابـل خود و همسرشان کار کنند.

به طور کلی یافته­هاي پژوهش در خصوص خرده مقیاس­هاي تعارضات زناشویی نشان می­دهد که در تمام موارد تفاوت معنی­داري بین زوج­هاي آموزش دیده و غیر آموزش دیده وجود دارد. بدین معنی که زوج­هاي آموزش دیده توانایی بیشتري در کاهش تعارضات زناشویی نشان دادند این در شرایطی بود که قبل از آموزش تفاوت معنی­داري بین گروه آزمایش و گروه گواه وجود نداشت. لذا می­توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مهارت زوجین به روش (TA) در بالا بردن توانایی زوجین در کاهش تعارضات زناشویی مؤثر بوده است.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان تحلیل رفتار متقابل افزایش معناداری بر مولفه­های سبک­های عشق­ورزی از جمله عشق رمانتیک، بازیگرانه، دوستانه و فداکارانه در گروه آزمایش داشته است.

نتایج پژوهش حاضر با یافته­ی کرمی ،1395، مبنی بر اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره­ای مذهب­محور بر میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی، با پژوهش سودانی، مهرابی­زاده هنرمند و سلطانی ،1391، مبنی بر اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر افزایش عملکرد زوج­های ناسازگار، با پژوهش نوشادی و معتمدی ،1394، در راستای اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت زناشویی زنان متقاضی طلاق، با یافته­ی سیگار⁸ ،2013، مبنی بر اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر بهبود کیفیت و توانمندی آینده­نگرانه روان­شناسان و نهایتا با یافته­ی با نتایج پژوهش نیری، لطفی و نورانی⁹ ،2014، مبنی بر تاثیر آموزش گروهی از تحلیل تبادلی بر صمیمیت زوجین همسو است.

یافته­های پژوهش حاضر در سبک عشق­ورزی رمانتیک با نتایج پژوهش بیات ،1386، که نشان داد ایماتوگراپی بر سبک عشق­ورزی رمانتیک موثر است، همسو و در سبک­های عشق­ورزی شهوانی و واقع­گرایانه نیز با نتایج مشابه در پژوهش بیات ،1386، که نشان داد ایماتوگراپی بر سبک­های عشق­ورزی شهوانی و واقع­گرایانه زوجین معنادار نیست هم­خوان است.در مورد دلایل اثربخشی این شیوه درمانی بر سبک­های عشق­ورزی می­توان بیان نمود با توجه به اینکه آموزه­های تحلیل رفتار متقابل در مورد انواع نوازش­های مثبت و کارآمد، از آن جمله گوش دادن فعال و پرهیز از سرزنش و نوازش­های منفی، به­علاوه تسهیل صمیمیت از طریق بیان احساسات اصیل خود با آگاهی ‹‹بالغ›› و پذیرش خود و طرف مقابل، با اتخاذ وضعیت سالم ‹‹من خوب هستم – تو خوب هستی›› و گریز از بازی­های روانی، همگی می­توانند منجر به افزایش صمیمیت، جاذبه، علاقه و میل فیزیکی بیشتر در زوجین شوند. از طرفی در شیوه تحلیل رفتار متقابل بر لزوم رابطه با دیگران بر اساس واقعیات و نیز در نظر گرفتن افراد به­صورت واقعی و منحصر به فردشان و ایجاد نیت­ها و انگیزه­های مثبت نسبت به یکدیگر تاکید می­شود. همچنین مباحث این شیوه درمانی می­تواند به اجتناب زوجین از روابط نهفته و پنهانی نامناسب و استفاده از شیوه­های ارتباط مکمل، از وقوع واکنش­های مبتنی بر وضعیت­های ناسالم زندگی جلوگیری نماید (سیگار و پیر.ات¹⁰، 2012).

به نظر برن ،1989، هدف تحلیل رفتار متقابل ایجاد رابطه­ای باز و توام با اعتماد و خلوص است. لذا می­توان انتظار داشت که آموزه­های تحلیل رفتار متقابل در زمینه ایجاد جو صمیمانه و گریز از بازی­های روانی و خصوصا پرهیز از ارائه نوازش­های منفی و سرزنش بتواند مانع از احساس سوءنیت از جانب همسران گردد و زوجین بتوانند یکدیگر را به­صورت انسان­های واقعی در نظر گرفته و نیازهای همدیگر را درک نمایند و اجتناب از رفتارهای تعصب آمیز و توهم­آمیز و پرهیز از مسدود کردن حالت­های مختلف ‹‹من››. در عوض می­کوشند باز و دارای خلوص بوده و رابطه­­های آن­ها بر اساس واقعیات حاضر، واقعیت اینجا و این موقع باشد (ون­ریجیلد و ویلد¹¹، 2016).

در تبیین این نتیجه می­توان گفت که بسیاری از مشکلات زناشویی، حاصل عدم ارتباط کلامی و غیر کلامی زوجین با یکدیگر است. به بیان دیگر همان­گونه که گریف بیان می­کند، ارتباط موثر و کارآمد میان زن و شوهر، مهم­ترین جنبه خانواده­های دارای عملکرد مطلوب است؛ ولی از آنجا که ارتباط در دو سطح کلامی و غیر کلامی روی می­دهد، یکی از دلایل اصلی اختلافات زناشویی، ناهماهنگی پیام­هایی است که به­طور همزمان توسط این دوسطح منتقل می­شوند. تحلیل ارتباط محاوره­ای با آموزش تحلیل روابط، به­خصوص انواع روابط مکمل، متقاطع زوج­ها را با برقراری ارتباط موثر آشنا می­سازد؛ به­عبارت دیگر زوج­ها را به ارتباطی مناسب مجهز می­سازد تا با تشخیص حالات من، به­ویژه با سرنخ­های کلامی و غیرکلامی، بتواند ارتباط مناسبی را با یکدیگر برقرار کنند.

با آموزش رفتار تحلیل متقابل، افراد در موقعیت­های احتمالی تعارض­زا، به­خوبی و با نظارت ‹‹بالغ›› تقویت شده­ی خود، موقعیت را اداره کرده و شرایط را برای برقراری روابط سازنده فراهم سازند (پروچاسکا و نوروکراس، 1393). ارتباط خوب همسران، آن­ها را قادر می­سازد تا نیازها و علایق خود را با هم درمیان گذارند و از عهده حل مشکلات و مسائل گریزناپذیر در خانواده برآیند. فقدان مهارت­های ارتباطی لازم، امکان چنین عملکردی را از خانواده زوجین سلب می­کند و روابط صمیمی آن­ها را به رابطه­ای موازی و بدون صمیمیت بدل می­سازد. تحلیل ارتباط محاوره­ای با بهبود ارتباطات زوجین باعث می­شود که همسران نیازهایشان را مطرح کنند یا در ارتباط با یکدیگر به نیازهایشان پی ببرند؛ در صورت عدم وجود مهارت­های ارتباطی مناسب، زوجین به راه­حل مناسبی برای دستیابی به نیازهایشان نمی­رسند. این امر موجب شکل­گیری استرس، ناکامی، سرخوردگی، خشم و درنهایت دلزدگی و کاهش کیفیت زندگی می­شود (کوپلاند و بورماند¹²، 2012).

تاکید این نظریه بر تقویت ‹‹بالغ›› به­عنوان مسئول اجرایی شخصیت که علاوه بر آثار شناختی، رفتاری و هیجانی موثر آن منجر به افزایش بهبود مهارت­های حل مساله و مهارت­های هیجانی، اصلاح عملکردهای شناختی و افزایش خودافشاسازی و صمیمیت ودر عین حال افزایش تفرد و تحقق خویشتن و نیز کمک برای رسیدن به استقلال و خود رهبری و مسولیت­پذیری می­گردد و شیوه­های دسترسی به بالغ وحدت یافته و خودمختاری، رهاشدن از پیش نویس­های ناکارآمد و توانمند­سازی زوجین برای پاسخ­گویی این زمانی و این مکانی به موقعیت­ها را به ارمغان می­آورد. همچنین زوجین از طریق فهم و شناخت پیش­نویس زندگی می­توانند آسیب­های اولیه را بهبود بخشیده، خود را از صحنه­های قدیمی دوران کودکی رهایی بخشند. با انجام این عمل زوجین امکان می­یابند به تمام منابعی که در اختیار دارند، تجهیز شوند.

پژوهش حاضر با محدودیت‌هایی همراه بوده است که باید در تفسیر یافته‌ها مدنظر قرار گیرند. از جمله این محدودیت‌ها، می‌توان به فقدان دوره پیگیری اشاره کرد که امکان ارزیابی پایداری اثرات درمانی را محدود می‌کند. استفاده از ابزارهای خودگزارش‌دهی نیز ممکن است موجب سوگیری در پاسخ‌ها شده باشد و دقت داده‌های به‌دست‌آمده را تحت تأثیر قرار داده باشد. همچنین، مقطعی بودن طراحی پژوهش امکان بررسی روابط علّی را محدود کرده و صرفاً می‌توان درباره همبستگی میان متغیرها اظهار نظر کرد.

جامعه آماری تنها به زوج‌های ورزشکار شهر بیرجند محدود شد که این امر می‌تواند تعمیم‌پذیری یافته‌ها را کاهش دهد. همچنین، برخی متغیرهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی که ممکن است بر روابط زناشویی تأثیرگذار باشند، در این تحقیق کنترل نشده‌اند. علاوه بر آن، فقدان پیگیری بلندمدت برای ارزیابی ماندگاری اثرات درمان یکی دیگر از کاستی‌های پژوهش محسوب می‌شود که باید در طراحی مطالعات آینده مدنظر قرار گیرد.

با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، استفاده از درمان تحلیل رفتار متقابل در مراکز مشاوره خانواده و روانشناسی ورزشی، به‌ویژه برای زوج‌هایی که در محیط‌های پرتنش و ساختارمند مانند دنیای ورزش زندگی می‌کنند، می‌تواند دستاوردهای قابل توجهی در کاهش تعارضات و بهبود کیفیت روابط عاطفی داشته باشد. از این رو، بسط و گسترش کاربرد این رویکرد در میان سایر گروه‌های زوجین و همچنین ارزیابی اثرات آن بر متغیرهای روان‌شناختی دیگر همچون تاب‌آوری، رضایت زناشویی و حمایت اجتماعی، می‌تواند افق‌های جدیدی را در حوزه روان‌درمانی باز کند.

در حوزه پژوهش، پیشنهاد می‌شود مطالعات آینده بر روی گروه‌های متنوع‌تری همچون زوجین ورزشکار در آستانه طلاق انجام گیرد. همچنین بررسی اثربخشی این درمان در زمینه‌های غیرزناشویی، نظیر تعاملات بین‌فردی در محیط‌های آموزشی، درمانی و سازمانی، می‌تواند دامنه کاربرد آن را گسترش دهد. استفاده از ابزارهای دقیق‌تری همچون

مصاحبه‌های بالینی و روش‌های کیفی برای درک عمیق‌تر از تجربه مراجعان نیز پیشنهاد می‌شود. اجرای پژوهش‌هایی با طراحی طولی و همراه با دوره‌های پیگیری، می‌تواند به درک بهتر از پایداری اثرات درمانی کمک کند. مقایسه اثربخشی درمان تحلیل رفتار متقابل با سایر شیوه‌های مداخله و بررسی آن در جمعیت‌هایی با سطح تحصیلات پایین‌تر یا سنین خارج از بازه ۲۰ تا ۴۵ سال، نیز از جمله مسیرهای پیشنهادی برای پژوهش‌های آینده است.

در مجموع، یافته‌های این تحقیق تأکید می‌کنند که رویکرد تحلیل رفتار متقابل، با تمرکز بر اصلاح الگوهای رفتاری و ساختارهای شخصیتی، می‌تواند به عنوان یکی از روش‌های کارآمد در بهبود روابط زناشویی و ارتقاء سبک‌های سالم عشق‌ورزی، به‌ویژه در بافت خاص زوج‌های ورزشکار، مورد استفاده قرار گیرد. 

 

ملاحظات اخلاقی:

 پیروی از اصول اخلاقی پژوهش:

تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت شده است.

حامی مالی:

 این تحقیق هیچ گونه کمک مالی از سازمان، ارگان یا دانشگاهی دریافت نکرده است.

مشارکت نویسندگان:

 تمامی نویسندگان در تمامی مراحل مشارکت داشتند.

تعارض منافع:

 بنابر اظهار نویسندگان تعارض منافع ندارد.

---

[1]  . Hansson & Lundblad

[2]  . Murakami

[3]  . Peterson & Green

[4]  . Allen

[5]  . Ahmadi

[6]  . Bishhop

[7]  . Chapman

[8]  . Ciucur

[9]  .  Nayeri, Lotfi & Noorani

[10]  . Ciucur & Pirvut

[11]  . Van Rijn & Wild

[12]  . Copeland & Borman

 

 

 

 

 

References:

Abdolmaleki S. (2008). Indisasters of love failure, journtal hygiene,26: 23-50.

Abzhang, M. (2010). Always Be Happy (Z. Chelongar, Trans.). Tehran, Iran: Nowandish.

Adibrad, N., & Adibrad, M. (2005). Examining communicative beliefs related to marital boredom and attitudes in women seeking divorce and those wishing to continue married life. Quarterly Journal of New Findings and Research in Counseling, 13(180).

Afrouz, G. (2000). Psychology of Relationships. Tehran, Iran: Nadar.

Ahmadi A.(2010). To evaluate the effectiveness of behavior analysis on the concept of cross-city high school students of Khomeini. University of Zahra: Tehran.

Ahmadi, K., Nabipoor, S. M., Kimiaee, S. A., & Afzali, M. H. (2010). Effect of family problemsolving on marital satisfacation. Journal of Applied Sciens, 10(8): 682-687.

Akbari, I., Pour‑Sharifi, H., Azimi, Z., Fahimi, S., & Amiri Pichaklayi, A. (2012). The effectiveness of transactional analysis group therapy on increasing satisfaction, adjustment, positive emotions, and intimacy among couples with emotional divorce experience. Family Counseling and Psychotherapy, 2(4).

Alāī, P., & Karami, A. (2007). Development and norming of the Love Story Scale and its relation to marital satisfaction [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].

Alimardānī, S., Bāghbān, I., Fatehī‑zādeh, M.‑S., & Jalālī, M. (2010). Comparing the effectiveness of mediation and family counseling processes on reducing conflicts among couples attending family courts in Isfahan. Applied Sociology, 21(2), 137–168.

Amini, M., Amini, Y., & Hosseinian, S. (2013). Effectiveness of group training in couples’ communication skills using a transactional analysis (TA) approach on reducing marital conflicts. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 3(3).

Amirkhani, M. (2016). Effectiveness of mindfulness‑based cognitive therapy on marital conflicts of patients infected with HIV/AIDS. Urmia Medical Journal, 27(3), 198–207.

Ardeshiri Lordjani, F., Sharifi, T., & Ghasemi, M. (2015). Evaluating the effectiveness of transactional analysis training on marital conflicts among couples in Isfahan. In Proceedings of the First International Comprehensive Congress of Psychology of Iran. Tehran, Iran.

Ardeshiri Lordjani, F., Sharifi, T., & Ghasemi, M. (2017). Evaluating the effectiveness of transactional analysis training on couples’ love styles in Isfahan. In Conference on Novel Research in Psychology and Educational Sciences, Law, and Social Sciences in Iran and the World.

Asadi Shishehgaran, S., Qamari‑Kivi, H., & Sheikh‑al‑Islami, A. (2016). The effect of communication skills training on constructive and destructive conflict resolution styles in engaged couples. Applied Counseling Biannual, 6(1), 77–88.

Ashnelli, L. (2001). The Secret of a Successful Marriage (N. Saberi, Trans.). Tehran, Iran: Aghbal.

Atkinson, R., Nolen‑Hoeksema, S., Bem, D., Smith, E., & Atkinson, R. (2017). Hilgard’s Foundations of Psychology (R. Zamani, M. Beyk, B. Birashk, M. N. Baraheni, & M. Shahraray, Trans.). Tehran, Iran: Roshd.

Azīzī, P. (2007). Examining the effect of group training using the conversational‑transactional analysis method on reducing marital conflicts [Master’s thesis, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran].

Bala Rostami, M. (2006). Romantically. Tehran, Iran: Golforoush.

Barati, T. (1996). The effect of marital conflicts on reciprocal husband–wife relationships [Master’s thesis, Islamic Azad University, Roudehen Branch].

Batlani, S. (2008). Examining the effect of attachment‑style training on sexual intimacy and marital satisfaction among couples in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].

Bayat, M. (2007). The effect of imago therapy on couples’ love styles in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].

Beck, A. (2008). Love Is Never Enough (M. Gharache Daghi, Trans.; 15th ed.). Tehran, Iran: Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Isfahan.

Behzadifard, S. (2017). Transactional Analysis (TA) Made Simple. Tehran, Iran: Ma Va Shoma.

Berk LE. (2008). Developmental psychology: from adolescence to adulthood (Volume 2). Translated
by Seid Mohammadi, Y. Tehran: Arasbaran;

Berne, E. (1994). Transactional Analysis (E. Fasih, Trans.). Tehran, Iran: Fakhtheh.

Bernstein, P. H., & Bernstein, M. C. (2010). Marital therapy from a behavioral‑communicational perspective (S. H. P. Abedi Naeini & G. R. Manshiee, Trans.). Tehran, Iran: Roshd.

Buscaglia, L. (1994). Born for Love (H. Ansari Fard, Trans.). Tehran, Iran: Alborz.

  Carlson, J., Sprey, L., & Lewis, J. (2009). Family Therapy: Ensuring Effective Treatment (S. Navabinejad, Trans.). Tehran, Iran: Parents and Teachers Association.

Chapman, A. (2007). Eric Berne’s transactional analysis parent adult child model, theory
and history article [On-line]. Available: http: //www.Businessballs.com/transact. html

Christensen, A. & Shenk, I. (1991). Communication conflict and psychological distance. Journal of Clinical Psychology,17(1): 342-354.

Ciucur D, Pirvut AF. (2012). The effects of a transactional analysis training programme on happiness and quality of life in married people, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 33:667-671.

Ciucur D.A. (2013). Transactional Analysis Group Psychotherapy Programme for Improving the Qualities and Abilities of Future Psychologists Procedia- Social and Behavioral Sciences, 78: 576-580.

Copeland P & Borman CA. (2012). The Effects of Transactional Analysis Training on Students, Transactional Analysis Journal, 14(4): 121-334.

Cramer, K. M. Collins, K. A. and SingletonJackson, J. A. (2005). Love Styles and SelfSilencing in Romantic Relationships.Guidance & Counselling, 20, (3), 139-146.

Danesh, E. (2010). Effectiveness of the conversational approach in increasing marital adjustment of maladjusted couples. Family Research, 6(23), 373–391.

Danesh, E. (2011). The effect of Islamic self‑awareness on increasing marital adjustment. New Findings and Research in Counseling, 3(11), 8–30.

Edlati A. Redzuan M. (2010). Perception of women towards family values and their marital satisfaction. J American Science6: 132-137.

Erfanī, M. (2016). Relationship between attitudes toward love and marital satisfaction among personnel of the Special Police Unit of North Khorasan. Police Studies, 3(11), 105–118.

Eʿtemadi, A. (2005). The effectiveness of a psychoeducational approach based on cognitive‑behavioral and communication therapy on intimacy of couples referred to counseling centers in Isfahan [Doctoral dissertation, Tarbiat Modares University]. Tehran, Iran.

Falāḥatī, L. (2001). The role of love in family formation: A sociological study of cultural and social factors affecting spouse selection based on love among single university students [Master’s thesis, Islamic Azad University, Tehran North Branch].

Farahbakhsh, K. (2006). Examining love dimensions based on the triangular theory of love in four groups: engaged, newlywed, married, and parents [Master’s thesis, University of Tehran].

Farahbakhsh, K., & Shafi‘‑Abadi, A. (2006). Love dimensions based on the triangular theory of love in four groups: engaged, newlywed, married, and parents. Knowledge and Research in Applied Psychology, 8(30), 1–20.

Farshad, B., Fatehī‑Zādeh, M.‑S., Ahmadi, S. A., Molavi, H., & Bahrami, F. (2011). The effect of spouse communication skills training on reducing marital conflicts among discordant couples seeking divorce. Clinical Psychology and Counseling, 1(1), 59–70.

Feiz‑Manesh, B., & Yarahmadi, Y. (2017). Examining the relationship between locus of control and self‑efficacy with marital conflicts among students. Journal of Disability Studies, 7.

Fournier, L. L. (2006). The Triology of Love (H. Ebrahimi, Trans.). Tehran, Iran: Nasl-e Noandish.

Gottman, J., & Silver, N. (2014). The Seven Principles for Making Marriage Work (M. Gharache Daghi, Trans.). Tehran, Iran: Asim.

Hajloo, N., Alizadeh‑Gouradel, J., Ghotbi, M. R., & Delavar‑Ghavam, S. (2013). Comparison of love dimensions by marriage duration among married women and men. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 4(1).

  Halford, K. (2005). Short‑Term Couples Therapy (M. Tabrizi, Trans.). Tehran, Iran: Fararavan.

  Halford, K. (2016). Short‑Term Couples Therapy (M. Tabrizi, M. Kardani, & F. Jafary, Trans.). Tehran, Iran: Faravan.

Hansson, K. & Lundblad, A.M (2006). Couple therapy effectiveness of treatment and long term
follow up. Journal of Family Therapy, 28(2), 136- 152.

hapman, A. (2007). Eric Berns's transactional analysis parent adult child model, theory and history article [on-line]. avaliable: http: //businessballs.com/ transact.html

Hasani‑Padram, R. (2010). Norming of the Prakas Marital Satisfaction Scale and its relation to attachment styles [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].

Hedayati Dana, S., & Saberi, H. (2014). Predicting marital satisfaction based on love styles (intimacy, passion, commitment) and anxiety. Family Research, 10(40), 511–527.

Hefazi Torghabeh, M., Firouzabadi, A., & Haqshenas, H. (2006). Examining the relationship between components of love and marital satisfaction. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, 16(54), 99–109.

Hendrick, C., & Hendrick, S. S. (1989). Research on love: does it measure up? Journal Of Personality & Social Psychology, 56, 784- 794.

Horowitz, J. S. (2011). Family Therapy and Transactional Analysis (M. Tabrizi, E. Ziarati, & R. Karimi, Trans.). Tehran, Iran: Danjeh.

Hosseini, F., & Sanaei‑Zaker, B. (2005). Comparing parents’ marital conflict with that of their married children. New Ideas in Educational Research, 1(4), 79–96.

Hosseini‑Haji‑Bekandeh, N., Navabinejad, S., & Kia‑Manesh, A. (2016). Effectiveness of the Allinson Gestalt model on resilience and marital conflicts of couples. Family Psychology, 3(1), 47–58.

Jafari Harandi, S. (2002). Examining the relationship between marital conflicts and marital instability (tendency toward divorce) in young women in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan, Faculty of Educational Sciences and Psychology].

Jameson, R. (1999). Romantic Love (B. Emadian, Trans.). Tehran, Iran: Tavus.

Jane, R. (2002). Attachment and marital quality: changes in the first year of marriage. University Of California, Losangeles.

Javadi, B., Hosseinian, S., & Shafi‘‑Abadi, A. (2009). Effectiveness of conversational transactional analysis training for mothers on improvement of their family functioning. Family Research, 20, 503–517.

Jenabadi, H. (2011). Effectiveness of marital counseling on reducing marital conflicts of parents of children with intellectual disabilities referred to the Behzisti Counseling Center in Zahedan in May 2010. Journal of Psychology of Exceptional Individuals, 1(4).

Joaning,H(2009).The long term effects of the couple communication program. Journal of Marital & Family Therapy, 8 (4), 463- 468.

Johnsson R. (2011). Transactional analysis psychotherapy: Three Methods Describing a Transactional Analysis Group Therapy [Doctoral dissertation]. Department of Psychology, Lund University. 5-75.

  Jung, C. (2007). Theoretical Principles and Method of Jungian Analytical Psychology (F. Rezaei, Trans.). Tehran, Iran: Arjmand.

  Kakia, L. (2007). Love and Marriage. Tehran, Iran: Parents and Teachers Association.

  Karami, A., & Alāī‑Kalajāhī, P. (2008). Love Story Scale. Tehran, Iran: Psychometrics.

  Karami, M. (2016). Effectiveness of religion‑centered conversational‑transactional analysis training on love, respect, and marital satisfaction. In Proceedings of the Fourth National Conference on Counseling and Mental Health, Quchan, Iran: Islamic Azad University, Quchan Branch.

  Karimian, N., Karimi, Y., & Bahmani, Y. (2011). Examining the relationship between mental health dimensions and guilt feelings with marital commitment in married individuals. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 1(2).

Kececi, A., & Tasocak, B. G. (2009 ). Nurse faculty members ego states: Transactional analysis approach. Journal Nurse Education Today,29, 746- 752.

Khalili, M. (2008). Conflict in the family and its influencing factors [Master’s thesis, Alzahra University].

Kong, S. S. (2005). A marital-relationship enhancement program for couples: Randomized controlled trail.USA, Department of nursing, soonchunhyang university, chonan city, Korea. [e-mail]. 35, 991-995.

Kunkel, A. and Burleson, B. (2003). Relational Implications of Communication Skill Evaluations and Love Styles. The Southern Communication Journal, 68, (3), 181-197.

Lank, L. A., & Yank, M. E. (2017). Counseling and Therapy for Marital Problems (A. M. Nazari, J. Khodadadi, & K. Namvaran, Trans.). Tehran, Iran: Avaye Noor.

Levin, T., Krystyna, S., & Hee, S. (2006). Love styles and communication in relationships:
partner preferences, initiation, and intensification. Communication Quarterly, 54, 265-
275.

  Maslow, A. H. (1988). Motivation and Personality (A. Rezvani, Trans.). Mashhad, Iran: Cultural Deputy, Astan Quds Razavi.

Mazāheri, A. A. (1999). Youth and Spouse Selection (10th ed.). Tehran, Iran: Parsian.

  Mazaheri, M., Zehrakar, K., Shākerami, M., Dāvarnia, R., & Abdullah‑zādeh, A. (2016). The effect of communication enrichment program on reducing marital conflicts in dual‑earner couples. Iranian Nursing, 29(102), 32–44.

Mortezavi, M., Bakhshayesh, A., Fatehī‑Zādeh, M.‑S., & Emāmi‑Niyā, S. (2013). The relationship between sexual hypoactivity and marital conflicts in women residing in Yazd. Urmia Medical Journal, 24(11), 913–921.

  Mousavi, A.‑S. (2013). Premarital Counseling: An Applied Perspective. Tehran, Iran: Mehr Kaviyan.

  Mousavi, S. F. (2016). Examining interactions, conflict‑resolution styles, and marital quality: A trend analysis based on age and marriage duration. Quarterly Journal of Cultural and Educational Studies of Women and Family, 10(34).

Murakami, M., Matsuno ,T., Koike ,K., Ebana, SH., Hanaoka ,K .,Katsura ,T. (2009). Transactional analysis and happiness promotion in life, Psychosomatic Medicine — Proceedings of the 18th World Congress on Psychosomatic Medicine, held in Kobe, Japan, between 21 and 26 August 2009.

  Namni, E., Abbasi, F., & Zarei, A. (2015). Predicting marital commitment based on love styles and communicative beliefs. Social Welfare, 16(60).

 Nayeri A, Lotfi M, Noorani M.(2014). The Effectiveness of Group Training of Transactional Analysis on Intimacy in Couples. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 152(7): 1167-1170.

  Nowshādi, S., & Mo’tamedi, H. (2015). Effectiveness of group transactional analysis training on increasing marital satisfaction. Social Welfare, 15(57), 73–94.

Pato, M. (2002). Self‑perception and attitudes related to love [Master’s thesis, Shahid Beheshti University].

Peterson, R., & Green, S. (2009). Families First Keys to Successful Family Functioning: Family Roles- Home Virginia Cooperative Extension. Retrieved August 11, 2013, from http:// pubs. ext.vt.edu/ 350/ 350-093/ 350 093.html.

Pour‑Mohseni Kolouri, F. (2015). Gender differences in attachment styles and personality traits in predicting love styles of students. Research in Cognitive and Behavioral Sciences, 6(1), 17–32.

Pour‑Sharifi, H., Peyrovi, H., Taramian, F., Zarani, F., & Vaqaar, M. (2005). Examining the mental health of first‑year students in the 2004–2005 academic year at universities under the Ministry of Science, Research, and Technology. In Proceedings of the Second National Seminar on Student Mental Health.

Prochaska, J. M., & Norcross, J. C. (2014). Psychotherapy Theories (Y. S. Mohammadi, Trans.). Tehran, Iran: Ravan.

 Prochasska J O, Norcross C. (2006). Psychotherapy theories. 4ed. New York: Springer publication.

  Qamarānī, A., & Jafar Tabataba’i, S. S. (2006). Romantic relationships of Iranian couples and their relation to marital satisfaction. New Findings in Counseling Research, 5(17), 95–109.

  Qamarī, M. (2009). Examining the effectiveness of short‑term couples therapy in reducing marital conflicts. Family Research, 5(19), 347–359.

Rahimi, L., Validipak Khushrooyi, M., & Ghaderi, N. (2014). Comparison of marital satisfaction across attachment styles among residents of Marivan. Zango Journal of Medical Sciences, Kurdistan University of Medical Sciences, 19–28.

Rajai, A. (2007). Examining different attachment styles and marital satisfaction. Developmental Psychology (Iranian Psychology), 3(12).

Ramazani, F., Belali, S., & Panahi, A. (2014). Comparison of marital commitment and attachment in monogamous and polygamous couples. In Proceedings of the First National Conference on Sustainable Development in Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Studies (pp. –). Tehran, Iran: Mehr Arvand Institute of Higher Education.

Rezapour, R., Zakeri, M. M., & Ebrahimi, L. (2017). Predicting narcissism, perception of social interactions, and marital conflicts based on social network use. Family Research, 13(50), 197–214.

Roshani, F. (2011). Comparing the effectiveness of emotion‑focused therapy and rational‑emotive behavior therapy in increasing marital adjustment [Master’s thesis, Ferdowsi University of Mashhad].

Rosse RB. (1999). The love trauma syndrome: free yourself from the pain of a broken. Perseus
Publishing, a Member of the Perseus Books Group.

Rostami, M., Abolghasemi, A., & Narimani, M. (2013). Effectiveness of quality‑of‑life improvement therapy on psychological well‑being of maladjusted couples. Quarterly Journal of Family Counseling and Psychotherapy, 3(1), 105–124.

Sadeghi, M., Ahmadi, S. A., Bahrami, F., Eʿtemadi, A., & Pour‑Seyed, S. R. (2012). The effect of transactional‑analysis‑based training on love styles of married couples. Cognitive and Behavioral Sciences, 3(2), 71–84.

Safaei, M. (2010). Youth and love: The impact of social context on conceptualizing romantic relationships. Women’s Studies, 9(2).

Safaei, M. (2011). The impact of social context on conceptualizing romantic relationships. Social‑Psychological Studies of Women, 9(2), 81–104.

Salamat, M., Zamani, A. R., & Elahyari, T. (2006). The effect of communication skills training using transactional analysis (TA) on reducing marital conflicts. Applied Psychology, 1(3).

Sanaei, B. (1996). Marriage: Motivations, pitfalls, and well‑being. Journal of Educational Research, 4(9), 14–28.

Sanaei, B. (2017). Family and Marriage Assessment Scales. Tehran, Iran: Be’sat.

Sanaei‑Zaker, B. (1999). The role of original families in their children’s marriages. New Findings in Counseling Research, 1(1–2), 21–46.

Shafi Abadi A, Naseri GH.(2009). Theories of counseling and psychotherapy. Tehran: Nashr Publications.

Shafi‘‑Abadi, A., & Naseri, G. (2018). Theories of Counseling and Psychotherapy. Tehran, Iran: University Publishing Center.

Shafi‘‑pour, S.‑Z., Sadegh, R., Jafary‑Asl, M., & Kazem‑Nezhad, L. (2016). Aggression in different attachment styles among adolescents. Comprehensive Nursing and Midwifery, 25(81), 55–64.

Shafiee‑Nia, A. (2002). Examining the effect of conflict‑resolution skills training on improving reciprocal husband–wife relations [Master’s thesis, Allameh Tabataba’i University].

  Shamloo, S. (1989). Schools and Theories in Personality Theory. Tehran, Iran: Roshd.

Shamlou, S. (2015). Mental Health. Tehran, Iran: Roshd.

Shokrallah‑zadeh, M., & Madani, Y. (2016). The role of identity styles and love styles in predicting marital satisfaction. Biannual Journal of Pathology, Counseling, and Family Enrichment, 2(1), 79–89.

Sotoudeh, H. (1999). Social Pathology. Tehran, Iran: Avaye Noor.

Soudani, M., Mehrabizadeh‑Honarmand, M., & Soltani, Z. (2012). Effectiveness of transactional analysis training on improving functioning of maladjusted couples. Counseling and Psychotherapy, 2(3).

Sprecher,S.(2002). Romantic Beliefs: their influence on relationship and patterns of change over time. Journal of social and personal relationship.

Sternberg, R. J. (2005). The Story of Love: A New Perspective on Male–Female Relationships (A. A. Bahrami, Trans.). Tehran, Iran: Javaneh Roshd.

Sternberg, R. J. (2007). The Story of Love: A New Perspective on Male–Female Relationships (A. A. Bahrami, Trans.). Tehran, Iran: Javaneh Roshd.

Stewart L, Joines, V. (2009). Today: A new introduction to transactional analysis. 3 ed. North Carolina: Lifespace Publication: 2009.

Stewart, I. (2008). Transactional Analysis (B. Dadgestar, Trans.). Tehran, Iran: Dayereh.

Stewart, I. (2011). Therapeutic Steps in Transactional Analysis (TA) (E. Ziarati Nasr & R. Mirkamali, Trans.). Tehran, Iran: Zehn‑Aviz.

Stewart, I., & Joines, V. (2017). TA Today: A New Introduction to Transactional Analysis (B. Dadgestar, Trans.). Tehran, Iran: Dayereh.

Street, E. (2015). Family Counseling: Theory and Practice in the Systemic Approach (M. Tabrizi & A. Alaviania, Trans.). Tehran, Iran: Faravan.

Ta‘ī, S., Nīsī, A.‑K., & Attārī, Y. (2012). Effectiveness of group imago therapy (communication therapy) training on love attitudes of couples attending the Ahvaz Oil Counseling Center. New Findings in Psychology, 7(23), 37–48.

Taghiyar, Z. (2013). Examining the relationship between marital commitment and love styles with marital intimacy [Master’s thesis, University of Hormozgan].

Taghizadeh, Z. (2014). The relationship between love styles and sexual relationship with marital conflicts among couples in Shiraz [Master’s thesis, Islamic Azad University, Marvdasht Branch].

Taramī, A. (2004). The relationship between attachment styles and types of love in married students. [Master’s thesis, Islamic Azad University, Roudehen Branch].

Torkan, H. (2006). Examining the effectiveness of group therapy using transactional analysis on marital satisfaction of couples in Isfahan [Master’s thesis, University of Isfahan].

Torkan, H., Kalantari, M., & Molavi, H. (2006). Examining the effectiveness of group therapy using transactional analysis on marital satisfaction. Family Research, 2(8), 383–403.

Van Rijn B, & Wild C.(2016). Comparison of Transactional Analysis Group and Individual Psychotherapy in the Treatment of Depression and Anxiety Routine Outcomes Evaluation in Community Clinics. Transactional Analysis Journal January, 46(1): 163-74.

Worthington EL, Jr.(2005). Hope-Focused Marriage Counseling Recommendations for Researchers, Clinicians and Church workers. Journal of Psychology and Theology; 31(3): 231-9.

  Yahya‑Abadi, H. (2010). You Are Good: A Window on Life with Transactional Analysis. Tehran, Iran: Naqsh‑e Negin.

Yang, X., Zhu, L., Chen, Q., Song, P., & Wang, Z. (2016). Parent marital conflict and Internet addiction among Chinese college students: The mediating role of father-child,
mother-child, and peer attachment. Computers in Human Behavior, 59, 221-229.