Explaining the factors affecting the selection of leisure-recreational spaces using the structural equation model (case study: Shiraz city)
Subject Areas :
Negin Rouh Bakhsh
1
,
Mojtaba Arasteh
2
,
Abdolhossein ZarifianMehr
3
1 - Department of Urban Planning & Design, Faculty of Art & Architecture, Shiraz University, Shiraz, Iran.
2 - Department of Urban Planning & Design, Faculty of Art & Architecture, Shiraz University, Shiraz, Iran.
3 - Department of Urban Design, Eram High Education Institute, Shiraz, Iran.
Keywords: Leisure and Recreational Space, Structural Equation Model (SEM), Confirmatory Factor Analysis, Shiraz.,
Abstract :
The purpose of this article is to identify the factors affecting the selection of leisure-recreational spaces from the perspective of Shiraz citizens and also to measure the impact and significance of these dimensions and components on each other. The approach of the present research is analytical and the technique used in this research is structural equations. The results of the research show that economic-environmental factors with a factor load of 0.920, economic-individual with a factor load of 0.912, social-individual with a factor load of 0.905, and managerial with a factor load of 0.904 have the greatest impact on the selection of leisure-recreational activities. Findings show a direct and significant impact of the identified components in the individual dimension and the surrounding environment on the selection of leisure-recreational spaces. Therefore, it can be claimed that in the city of Shiraz, environmental dimensions and characteristics have a greater impact on the choice of leisure and recreational spaces by citizens.
1. ابراهيمي، ق.، رازقي، ن.، مسلمي پطرودي، ر. (1390). اوقات فراغت و عوامل اجتماعي مؤثر بر آن: (مطالعه موردی افراد 15-64 ساله¬¬ی شهرستان جویبار). جامعه شناسي كاربردي 22(4): 71-98
2. بازنگری طرح جامع شهر شیراز. (1386). جلد اول، سازمان مسکن و شهرسازی استان فارس، شهرداری شیراز
3. باقری، ش.، نبوی، ح.، بهرامی، ش. (1401). فراتحلیل تأثیر اوقات فراغت بر اخلاق اجتماعی. فصلنامه جغرافیا (برنامه¬ریزی منطقه¬ای)، 12(48): 820-837
4. پور محمدی، م.، سبحانی. (1388). پژوهشي در سنجش عوامل تاثيرگذار بر ديدگاه استفاده كنندگان از فضاهاي فراغتي در شهر تهران. مطالعات و پژوهش¬هاي شهري و منطقه¬اي 1388(3): 51-76.
5. خواجه نوری، ب.، حاجیان، ب.، جمالی، م. (1392). بررسی رابطه بین نیازهای انسانی و گذران اوقات فراغت دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز. کنگره ملی اوقات فراغت و سبک زندگی جوانان.
6. خواجه نوری، ب.، مقدس، ع. (1387). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر میزان گذران اوقات فراغت؛ مورد مطالعه: دانش آموزان دبیرستانی شهرستان آباده. پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، 2(8) (ویژه نامه پژوهش های اجتماعی): 133-156.
7. داوری، ع.، رضازاده، آ. (1393). مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS. سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی. 240 صفحه.
8. رحمانی پور، ر.، پازوکی نژاد، ز. (1401). ارزیابی وضعیت فراغت در خانواده ایرانی. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 30(10).
9. رهنمایی، م. (1399). اوقات فراغت و گردشگری. تهران. نشر مهکامه. 178 صفحه.
10. زارعی، ن.، یاراحمدی، ع. (1392). جایگاه جهانی شدن در اوقات فراغت دختران جوان 15 تا 34 ساله شهر شیراز. کنگره ملی اوقات فراغت و سبک زندگی جوانان.
11. علوی، ع.، احمدآبادی، ع.، مولائی قلیچی، م.، و اسدی، ص. (1397). بررسی و تحلیل الگوی توزیع مراکز ورزشی و ساماندهی فضایی آن (مورد شناسی: منطقه ی 10 شهر تهران). جغرافیا و آمایش شهری- منطقه¬ای، 8(28): 17-32.
12. قاسمی خوزانی، م.، حیاتی، س.، کاظمی بی نیاز، م.، حجازی جوشقانی، م. (1391). راهبردهای توسعه اوقات فراغت ذائران در مشهد. مجله مطالعات اجتماعی ایران، 6(3-4): 63-86.
13. لطفی زاده، س. (1391). بررسی رابطه¬ی وضعیت گذران اوقات فراغت جوانان شهری با پایگاه اقتصادی- اجتماعی. مجله¬ی بررسی¬های آمار رسمی ایران، 23(1): 23-53.
14. محسنین، ش.، اسفیدانی، م. (1393). معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرمافزار Smart-PLS: آموزشی و کاربردی. موسسه کتاب مهربان نشر. 274 صفحه.
15. محمدی، ح.، میری، ز. (1392). مؤلفه¬های فرهنگی مؤثر بر سرانه فضاهای گذران اوقات فراغت شهر شیراز. همایش ملّی معماری، فرهنگ و مدیریت شهری.
16. منصوری م.، فرزان، ف.، حمیدی، م. (1399). تدوین مدل اوقات فراغت دانشجویان کشور. رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی، ۸(۲۸): ۱۳۱-۱۴۵.
17. موسایی، م.، مرادیان دقیق، پ.، چنگیز، س. (1399). مطالعه عوامل مؤثر بر تقاضای سینما در مشهد. فصلنامه مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، 21(52): 201-221.
18. میرهاشمی، م.، شکری، ب.، قائدمحمدی، م. (1386). مدت و نحوه گذران اوقات فراغت کارکنان اداری دانشگاه آزاد اسلامی. پژوهش در برنامه¬ریزی درسی (دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه-ریزی درسی)، 21(13): 77-98.
19. موسوی خورشیدی، ر.، نعمتی مهر، م. (1394). تجدید حیات مبتنی بر فرهنگ و اوقات فراغت، معرفی چارچوبی مفهومی برای احیای عرصه¬های رو به افت مرکز شهرها. صفه 25(4): 91-112.
20. Abed, F., Ghalambor Dezfooly, R., Pourjohari, A. (2023). People how Preference Places for Leisure and Recreation (Case Study: Tehran, District
2). International Journal of Architecture and Urban Development: 25-36. 21. Agryzkov, T., Martí-Ciriquián, P., Tortosa, L., Vicent, J. (2016). Measuring urban activities using Foursquare data and network analysis: a case
study of Murcia (Spain), International Journal of Geographical Information Science 31(1): 1-22. 22. Altay, C. (1999). Location preferences of groups in public leisure spaces: the case of Likya cafe in Ankara, Master's thesis, Bilkent Universitesi, Turkey.
23. Arentze, T.A., van der Waerden, P.J.H.J., Bergen, J.W. et al. (2009). Measuring the Quality of Urban Environments: A Need-Based Micro-Simulation Approach. Appl. Spatial Analysis 2: 195–209.
24.
Chin, W. W. (1998). The partial least squares approach for structural equation modeling, Advances in Hospitality and Leisure 8(2): 295-336. 25. Cho, W,. Chung, J,. & Kim, J. (2023). Need-based approach for modeling multiday activity participation patterns and identifying the impact of
activity/travel conditions. Transportation Research Part A: Policy and Practice. 26. Dattilo, J., Lopez Frias., F. J. (2020). A critical examination of leisure in modernity: Rejecting instrumentalism and embracing flourishing. Journal
of Leisure Research, 52(5): 581–598. 27.
Dridea, C., Gina, S. (2007). FREE TIME –THE MAJOR FACTOR OF INFLUENCE FOR LEISURE: 208-213. 28. Fancourt, D., Aughterson, H., Finn, S., Walker, E., Steptoe, A. (2021). How leisure activities affect health: a narrative review and multi-level
theoretical framework of mechanisms of action. The Lancet Psychiatry: 329-339. 29. Fornell, C., Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of
Marketing Research, 18(1): 39-55. 30. Gura, D., Gura, A., Volkova, T., Lipilin, D. (2020). Recreational space as a factor of sustainable development of coastal geosystems of the
Krasnodar region. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science. 31. He, S., Yu, Sh., Xi, Sh., Wei, P. (2018). A spatial design network analysis of street networks and the locations of leisure entertainment activities
(Case study: Wuhan, China). Sustainable Cities and Society. 32.
Karaderi, B. (2021). Leisure time spending tendencies of university students (The Case of TRNC). Asian Journal of University Education: 41-50. 33. Khan, S. (2011). Gendered leisure: Are women more constrained in travel for leisure?. Tourismos: An international multidisciplinary journal of
tourism, volume 6, number 1, spring 2011: 105-121. 34. Kukk, K., van Ham, M., Tammaru, T. (2019). EthniCity of Leisure: A Domains Approach to Ethnic Integration During Free Time Activities. Journal
of economic and social geography, 110(3): 289–302. 35.
Lu, L., Hu, CH. (2005). Personality, Leisure Experiences and Happiness. J Happiness Stud 6: 325–342. 36. Martin, W. S., Myrick, F. L. (2013). Personality and leisure time activities. Research quarterly. American alliance for health, Physical Education
and Recreation, 47(2): 246–253. 37.
Muiruri, P. (1990). Recreational utilization of open spaces in Nairobi city, Kenya, Department of Geography, University of Nairobi. 38. Nijland, L., Arentze, T., Timmermans, H. (2012). Representing and estimating interactions between activities in a need-based model of activity
generation, Transportation 40(2): 413-430. 39.
Oğuz, D., Çakci, I. (2010). Changes in leisure and recreational preferences: A case study of Ankara. Scientific Research and Essays 5(8): 721-729. 40. Oncescu, J., & Loewen, M. (2020). Community recreation provisions that support low-income families’ access to recreation. Leisure/Loisir, 44(2):
279–302. 41.
Różański, T. (2020). The Leisure Time of Older People in Light of Activity Theory. Studia Paedagogica Ignatiana: 133-148. 42. Santoni de Sio, F., Almeida, T., van den Hoven, J. (2021). The future of work: freedom, justice and capital in the age of artificial intelligence.
Critical Review of International Social and Political Philosophy, 27(5): 659–683. 43.
Stebbins, R. (2005). Choice and experiential definitions of leisure. Leisure Sciences: 349-352. 44.
Torkildsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. United Kingdom: Routledge. 45. Veal, A. J. (2015). Leisure, income inequality and the Veblen effect: cross-national analysis of leisure time and sport and cultural activity. Leisure
Studies, 35(2): 215–240. 46. Wise, J. (2020). Flourishing through Leisure Practice Model, Capabilities Approach, and MacIntyre’s Theory of Flourishing: Compatible and
Interrelated, Therapeutic Recreation Journal 54(1): 64 – 76. 47. Werts, C. E., Linn, R. L., Joreskog, K. G. (1974). Intraclass reliability estimates: Testing structural assumptions. Educational and Psychological
Measurement, 34(1): 25–33. 48. Wetzels, M., Odekerken-Schröder, G., van Oppen, C. (2009). Using PLS Path Modeling for Assessing Hierarchical Construct Models: Guidelines
and Empirical Illustration. MIS Quarterly, 33(1): 177–195. 49. Yang, D. (2007). On the Relation Between Management and Economics from the Perspective of Institutional Statistics, Data Science Journal 6:
620-635.
