Analysis of the state of urban resilience against natural hazards (Case Study: Baqer-shahr City)

Subject Areas :

taher parizadi ¹ (Assistant Professor and Faculty Member of Kharazmi University, Tehran, Iran)
alireza shaikholeslami ² (Alireza Sheikholeslami Assistant Professor and Faculty Member of Boroujerd Islamic Azad University, Lorestan, Iran)
alireza karimi razakani ³ (Ph.D. student in Urban Development, Boroujerd Islamic Azad University, Lorestan, Iran)

Received: 2019-03-08 Accepted : 2019-06-02 Published : 2019-06-22

Keywords: &quot, Natural hazards&quot, , &quot, urban resilience&quot, , &quot, urban sustainability&quot, , &quot, resilient city&quot, , &quot, Bagher-shahr&quot, ,

Abstract :

In this study, resilience of Bagher-Shahr city from Tehran cities and the capital's margins against natural disasters has been investigated. The present study is aimed at cognitive research and methodology with an evaluation-analytical approach. The data gathering was done using a documentary-survey approach using questionnaire tools and field surveys. The sample size of the study consisted of 30 specialist personnel in urban management structure and those who had enough knowledge about Bagher-shahr city were identified and selected using snowball technique. Data analysis was performed using descriptive statistical indexes, Shannon entropy model and vikor model with SPSS, GIS and Excel software. The findings of the research indicate that the four dimensions of resilience (physical, economic, social and institutional) have the most important physical and environmental dimension in the low resilience of the city of Baqera-shahr. Undesirable conditions in neighborhoods and inadequate access to relief facilities and services are among the features of this city that has affected its resilience. In the sub-indices survey at neighborhood level, it was found that the three neighborhoods of the south of the city, with respect to their physical, socio-economic and institutional characteristics, have a lower degree of resilience than northern neighborhoods. The overall results of the research indicate that Baqr -Shahr City has a low resilience to natural hazards and requires attention to its various dimensions, especially the city's physical-environmental dimension.

References:

1. پورشریفی، جواد و محمود قلعه­نویی (1393): «تاب­آوری شهری رویکردی جدید در مواجهه با تغییرات و چالش­ها»، اولین کنگره بین­المللی افق­های جدید در معماری و شهرسازی.


2. پریزادی، طاهر و حبیب اله فصیحی (1396)،«باقرشهر، شهر تاب آور؛ برنامه ریزی راهبردی ارتقاء تاب آوری شهری»، ناشر: فصیحی،تهران.


3. جعفریان، نغمه، حسین حاتمی نژاد و محمدرضا مبهوت (1396)، «ارزیابی تاب آوری اجتماعی و اقتصادی در برابر زلزله (مطالعه موردی: بجنورد)»،  فصلنامه امداد و نجات، سال نهم، شماره 1.


4. دلاور، نسرین (1396)،«برنامه­ریزی راهبردی ارتقای تاب­آوری محلات شهر تهران (مطالعه موردی: منطقه 12 تهران)»، تهران: پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و آمایش شهری، استاد راهنما: دکتر موسی کمانرودی کجوری، دانشگاه تهران.


5. رضایی، محمدرضا (1389)، «تبیین تاب­آوری اجتماعات شهری به منظور کاهش اثرات سوانح طبیعی (زلزله) مطالعه­ی موردی: کلانشهر تهران»، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس، صص 269-1.


6. رضایی، محمدرضا، حسین سرائی، محمد و امیر بسطامی نیا (1395)، «تبیین و تحلیل مفهوم تاب آوری و شاخص ها و چارچوب های آن در سوانح طبیعی»،  فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دوره ششم، شماره اول، صص 48-32.


7. رفیعیان، مجتبی، محمدرضا رضایی، علی عسگری، اکبر پرهیزکار و سیاوش شایان (1389)،«تبیین مفهومی تاب آوری و برنامه ریزی و شاخص سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور»، برنامه ریزی و آمایش فضا، مدرس علوم انسانی، دوره پانزدهم 15، شماره 4، صص 41-19.


8. فرزاد بهتاش، محمدرضا، علی کی نژاد، محمدتقی پیربابایی و علی عسگری (1392)، «ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه های تاب آوری کلان شهر تبریز»، نشریه هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، دوره هجدهم،  شماره 3، صص 43-33.


9. محمدی، علیرضا و اصغر پاشازاده (1396)، «سنجش تاب آوری شهری در برابر خطر وقوع زلزله مطالعه موردی: شهر اردبیل»،  فصلنامه پژوهش های دانش زمین، سال هشتم، شماره 30، صص 126-112.


10. محمدی، مهدی سرین دیزج و محسن روشتی احدنژاد (1395)، «ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی شهری در برابر مخاطره زلزله (مورد مطالعه: شهر زنجان)»،  فصلنامه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، سال سوم، شماره 1، صص 103-114.

1. Beatley, T. and P Newman, (2013): BIOPHILIC CITIES ARE SUSTAINABLE RESILIENT CITIES. Sustainability, 5 3328-3345. Retrieved from: http://www.mdpi.com/2071-1050/5/8/3328/htm.


2. Brown, K, (2014): GLOBAL ENVIRONMENTAL CHANGE IA SOCIAL TURN FOR RESILIENCE? PROGRESS IN HUMAN GEOGRAPHY, 38, pp: 107-117.


3. Diwakar, P. V jayaraman, and V Ramaliga, (2009): GEOSPATIAL APPLICATION IN TSUNAMI DISASTER MANAGEMENT. International Journal of Ecology and Development, 12, pp: 4-14.


4. Kamani fard,A. Mahmadan, A. and Dremaz, O, (2012): THE SENSE OF PLACE IN THE NEW HOMES OF POST-BAM EARTHQUAKE RECONSTRUCTION. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment. 3, pp: 220-236. Retrieved from: h tt p: / / w w w. e m e r a l d i n s i g h t. c o m / d o i /abs/10.1108/17595901211263611.


5. Windle, G, (2011): WHAT IS RESILIENCE? A REVIEW AND CONCEPT ANALYSIS. Reviews in Clinical Gerontology, 21, pp: 152-169. Retrieved from: http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=8111915&fileId=S0959259810000420.

13. Chen, N. and P Graham, (2011): CLIMATE CHANGE AS A SURVIVAL STRATEGY: SOFT INFRASTRUCTURE FOR URBAN RESILIENCE AND ADAPTIVE CAPACITY IN AUSTRALIA'S COASTAL ZONES. Local Sustain, 1, pp: 88-379.

16. Madhuri, H. Tewari, R and Bhowmick, P, (2014): Livelihood vulnerability index analysis: an approach to study vulnerability index analysis: an approach to study vulnerability in the context of Bihar: original research. Journal of Disaster Risk Studies, 6, pp: 1-13.