Tileworks of Houses of Shiraz in the Qajar Era: A Mythological Study

Afzal Tousi, Effat-alsadat; Selahi, Golnaz; Selahi, Ladan

Manuscript ID : 536188 Visit : 205 Page: 13 - 37

Article Type: Original Research

Tileworks of Houses of Shiraz in the Qajar Era: A Mythological Study

Subject Areas : Mytho

Effat-alsadat Afzal Tousi ¹ , Golnaz Selahi ² , Ladan Selahi ³

1 - The Associate Professor of Graphics Design (Visual Communication), Alzahra University
2 - M.A in Islamic Art, Tabriz Islamic Art University
3 - M.A in Islamic Art, Tabriz Islamic Art University

Received: 2017-12-17 Accepted : 2017-12-17 Published : 2017-11-22

Keywords: Shiraz, Archi-myth, Tileworks of Qajar Era,

Abstract :

The art of Qajar era has many unique features and characteristics regarding to materials, subjects and execution techniques. One of the notable art products of Qajar period is the tileworks used in private and semi-private sites of palaces and houses of aristocrats; the use of these tiles peaked especially in the Nasseri era. These tiles reflect the interests and tastes of the people of this period; regarding to themes, execution techniques and depicting the subjects, the tiles show special characteristics. They refer to the simultaneous presence of Iranian, Islamic and western elements in this period. To understand this, we need to know the concept of "archi-myth" and the functions of the myths in the semantic space of art and culture of Qajar era. After explaining the concept of archi-myth, the present article, first, tries to study the dominant myths in the Qajar's art and culture based on the tiles used in the houses of Shiraz; and then some of these tiles are analyzed. The main purpose of the research is to study the visual documents that explain the contemporary theory of archi-myth.

References:

قرآن کریم.

احمدی، بابک. 1374. حقیقت و زیبایی، درس‌هایی در فلسفه هنر. تهران: مرکز.

باغبان ماهر، سجاد و فاطمه امانی. 1391. «نگاره‌های معراج پیامبر (ص)». اطلاعات حکمت و معرفت. ش 75. صص 18- 23.

جعفری، طیبه. 1390. «تحلیل عناصر نمادین و کهن‌الگویی در معراج نامه‌های نظامی». فصلنامة ادب پژوهی. ش16. صص 123- 145.

زاهد زاهدانی، سید سعید. 1389. «بررسی کنش‌های جمعی زنان ایرانی، مطالعة موردی زنان دورة قاجار». فصلنامة بانوان شیعه. س7. ش23. صص 57-94.

سگی، ماری رز. 1386. معراج‌نامه. ترجمة مهناز شایسته‌فر. تهران: مؤسسة مطالعات اسلامی. سلاجقه، پروین. 1381. «سرگشتگی نمادهای اسطوره‌ای در اندیشة شاعرانه». کتاب ماه ادبیات و فلسفه. ش 62. صص36-45.

سیف. هادی و مهوش محجوب. 1376. نقاشی روی کاشی. تهران: سروش.

فریه، ر. دبلیو. 1374. هنرهای ایران. ترجمة پرویز مرزبان. تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.

نامور مطلق، بهمن. 1392. درآمدی بر اسطوره‌شناسی. تهران: سخن.

ــــــــــــــــ . 1390. درآمدی بر بینامتنیت. تهران: سخن.

ــــــــــــــــ . 1386. «ترامتنیت مطالعه روابط یک متن با دیگر متن‌ها»، پژوهشنامة علوم انسانی، ش 56. صص 83-98.

نجم آبادی، افسانه و غلامرضا سلامی. 1384. نهضت نسوان شرق. تهران: شیرازه.

English References

Farhad, massumeh & Serpil Bagci. 2010. Falname:The book of omen. London: Thames & Hudson.

References

Holy Qor’ān.

Ahmadī, Bābak. (1995/1374SH). Haqīqat va zībāyī, dars-hāyī dar falsafe-ye honar. Tehrān: Markaz.

Bāqbān māher, Sajjād & Fateme Amānī. (2012/1391SH). “Negāre-hā-ye me’rāj-e payāmbar”. Etelā’āt-e Hekmat va Ma’refat. No. 75. Pp18-23.

Ferrier, Ronald W. (1995/1374SH). Honar-hā-ye īrān (The art of Persia). Tr. by Parvīz Marzbān. Tehrān: Našr va Pažūheš-e Farzān-e Rūz.

Jafarī, Tayebe. (2011/1390SH). “Tahlīl-e anāsor-e nomādīn va kohan-olgūyī dar me’rāj-nāme-hā-ye nezāmī”. Fasl-nāme-ye Adab-pažūhī. No. 16. Pp. 123-145.

Najmābādī, Afsāne & Qolām Rezā Salāmī. Nehzat-e nesvān-e šarq. Tehrān: Šīrāze.

Nāmvar-e Motlaq, Bahman. (2007/1386SH). “Tarāmatnīyat motāle’e-ye ravābet-e yek matn bā dīgar matn-hā”. Pažūheš-nāme-ye Olūm-e Ensānī. No. 56. Pp. 83-98.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (2011/1390SH). Darāmadī bar beynāmatnīyat. Tehrān: Soxan.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (2013/1392SH). Darāmadī bar ostūre-šenāsī. Tehrān: Soxan.

Saguy, Marie Rose. (2007/1386SH). Me’rāj-nāme. Tr. by Mahnāz Šāyestefar. Tehrān: Mo’assese-ye Motāle’āt-e Eslāmī.

Salājeqe, Parvīn. (2002/1381SH). “Sargaštegī-ye nomad-hā-ye ostūre’ī dar andīše-ye šā’erāne”. Ketāb-e Māh-e Adabiyāt va Falsafe. No. 62. Pp. 36-45.

Seyf, Hādī & Mahvaš Mahjūb. (1997/1376SH). Naqqāšī rūy-e kāšī. Tehrān: Sorūš.

Zāhed Zāhedāni, Seyyed Saied. (2011/1389SH). “Barrasī-ye koneš-hā-ye jam’ī-ye īrānī, motāle’e-ye moredī zanān-e dore-ye qājār”. Fasl-nāme-ye Bānovān-e Šī’e. Year 7. No. 23. Pp. 57-94.

_||_