مقایسه شاخص‌های فاصله‌ای و شاخص‌های کوادراتی در تعیین الگوی پراکنش لاله واژگون ( Fritillaria imperialis L.) در منطقه ایلام

Subject Areas : Journal of Ornamental Plants

فاطمه بیدرنامنی ¹ , مهدی شعبانی پور ²

1 - مربی پژوهشی، پزوهشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
2 - Ph.D Student in Entomology, Islamic Azad University of Arak

Received: 2017-10-25 Accepted : 2018-06-30 Published : 2018-08-01

Keywords: تیلور, تجمعی, لاله واژگون, موریسیتا,

Abstract :

لاله واژگون در نواحی مختلف رشته کوه زاگرس بویژه ایلام بر اساس بافت خاک و مواد آلی خاک پراکنده شده است. این گیاه نقش مهمی در زیبایی محیط، جذب توریست و تهیه اسانس‌های مؤثر گیاهی برای محصولات دارویی دارد. مطالعه حاضر، به‌منظور ارزیابی الگوی پراکنش فضایی لاله واژگون در ایلام(مناطق مانشت و قلارنگ)و مقایسه شاخص‌های پراکنش انجام شد. برنامه نمونه-برداری به روش تصادفی-سیستماتیک در ناحیه‌ای به‌وسعت 4300 هکتاری در امتداد 4 ترانسکت 100 متری انجام شد. شاخص‌های فاصله‌ای شامل( 2t، هاپکینز، هولگیت، جانسون- زیمر و پیلو) و شاخص‌های کوادراتی شامل (تیلور، ایواوو، موریسیتا، K و CV) برای تعیین الگوی پراکنش گونه لاله واژگون استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص‌های کوادراتی(موریسیتا و CV) و شاخص‌های فاصله‌ای(هولگیت و پیلو)، الگوی پراکنش لاله واژگون را تصادفی ارزیابی کردند. اما نتایح روش‌های کوادراتی(تیلور، ایوائو و K) و شاخص‌های فاصله‌ای(هاپکینز، t2 و جانسون-زیمر) الگوی پراکنش این گونه در ناحیه مورد مطالعه تجمعی ارزیابی شد. نتایح تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که شاخص‌های فاصله‌ای نسبت به شاخص‌های کوادراتی دقت بیشتری داشتند. بنابراین شاخص-های t2 و هاپکینز در بین شاخص‌های فاصله‌ای و شاخص‌های K و ایواوو در بین شاخص‌های کوادراتی بهتر نشان داده شد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که شاخص‌های (ایواوو، K، t2 و هاپکینز)بیشترین دقت و شاخص‌های(CV، موریسیتا، هولگیت و پیلو) کمترین دقت دارد.

References:

Aparajita, D. and Rawat, G.S. 2008. Dispersal modes and spatial patterns of tree species in a tropical forest in Arunachal Pradesh Northeast India. Tropical Conservation Science Journal, 1(3):163-185.

Basiri, R., Tabatanaee, S.A. and Bina, H. 2011. Statical analysis of spatial distribution pattern for five trees species in Kurdestan region. World Journal of Science and Technology, 1(5): 36-42.

Bonyadi, A., Mozaffapur, S.A., Azadbakht, M. and Mojahedi, M. 2017. The emergence of Fritillaria imperialis in written reference of traditional Persian medicine: A historical review. Herbal Medicines Journal, 2(1): 1-4.

Brower, J.E. and Zar, J.H. 1977. Field and laboratory methods for general ecology. Brown Company Publishers.

David, F.N. and Moore, P.G. 1954. Notes on contagious distribution in plant population. Annual Botanical Natural Science, 18 (69): 47-53.

Day, P.D., Berger, M., Hill, L., Fay, M.F., Leitch, A.R., Leitch, I.J. and Kelly, L.J. 2014. Evolutionary relationships in the medicinally important genus Fritillaria L. (Liliaceae). Molecular Phylogenetics and Evolution, 80: 11-19.

Entezari, T., Khaniki, G.R. and Akbarzadeh, M. 2016. Comparison of different methods for measuring density of Salsola laricina in Rudshoor steppe in Saveh. The Caspian Sea Journal, 10(1): 193-197.

Erfanifard, Y., Feghhi, J., Zobeiri, M. and Narimanian, M. 2008. Comparison of two distance methods for forest spatial pattern analysis (Case study: Zagros Forests of Iran). Journal of Applied Sciences, 8(1): 152-157.

Greig-Smith, P. 1979. Pattern in vegetation. Journal of Ecology, 67: 755-779.

Harms, K. 2001. Habitat associations of trees and shrubs in a 50-ha geotropically forest plot. Journal of Ecology, 89: 947-959.

He, F.L. and Duncan, R.P. 2000. Density-dependent effects on tree survival in an old-growth Douglas-fir forest. Journal of Ecology, 88: 676-688.

Higuchi, P., Silva, A.C., Louzada, J.C. andMachado, E.L.M. 2010. Spatial patterns of a tropical tree species growing under a eucalyptus plantation in South‑East Brazil. Brazil. Journal of Biology, 70 (2): 271-277.

Holgate, P. 1965. Some new tests of randomness. Journal of Ecology, 53: 261-266

Hopkins, B. 1954. A new method for determining the type of distribution of plant individuals. Annuals of Botany, 18: 213-227.

Hubbell, S.P. 2001. The unified neutral theory of biodiversity and biogeography. Princeton University. Press. Hutchison.

Iwao, S. 1968. A new regression method for analyzing the aggregation pattern of populations. Research Population Ecology, 10: 1- 20.

Jafari, H., Babaei, A., Karimzadeh, G. and Ahmadi-Roshan, M. 2014. Cytogenetic study on some Fritillaria species of Iran. Plant Systematics and Evolution, 300: 1373-1383.

Janzen, D.H. 1970. Herbivores and the number of tree species in tropical forests. The American Naturalist, 104: 501-528.

Kiani, B., Fallah, A., Tabari, M., Hosseini, S.M. and Iran-Nejad, M.H. 2013. Comparing Distance-based and Quadrate-based methods to identify spatial pattern of sexual Haloxylon ammodendron Siahkooh region, Yazd province. Iranian Journal of natural Resources, 65 (4): 475-486.

Li, Y., Zhang, Z., Yang, J. and Lv, G. 2018. Complete chloroplast genome of seven Fritillaria species, variable DNA markers identification and phylogenetic relationships within the genus. PLoS ONE, 13(3): 1-17.

Ludwing, J.A. and Reynolds, J.F. 1988. Statistical ecology. Wiely- Interscience Publication, USA.

Mcmurry, M.A. 2000. Population dispersion pattern in Ashjuniper. Journal of Biology. 34:208–212.

Morisita, M. 1962. Iδ–index a measure of dispersion of individuals. Research on Population Ecology, 4:1-7.

Mozaffarian, V.A. 1998. Dictionary of iranian plants names. Moaser Publisher, Tehran Farhang, Iran.

Musaei-Sanjerehei, M. and Basiri, M. 2007. Comparison and evaluation of indices of dispersion patterns of plants on Artemisia sieberi shrublands in Yazd province. Journal of Water and Soil Science, 11 (40): 483-495.

Pielou, E.C. 1966. The measurement of diversity in different types of biological collections. Journal of Theoretical Biology, 13: 131-144.

Pielou, E.C. 1961. Segregation and symmetry in two-species populations as studied by nearest-neighbor relationships. Journal of Ecology, 49: 255-269.

Pirouzi, N., Kohandel, A., Jafari, M., Mortezai, A. and Farizhendi, G. 2017. Distribution pattern of oakspecies (Quercus brantii) and its relationship with some soil factors (Case study: in Khanmirza region, Chahrmahal va Bakhtiari). Journal of Plant Ecosystem Conservation, 5(10):101-117.

Rix, E.M. 1997. Fritillaria L. (Liliaceae) in Iran. The Iranian Journal of Botany, 1: 75–95.

Soemargono, A., Ibrahim, Y., Ibrahim, R. and Osman, M.S. 2008. Spatial distribution of the Asian citrus psyllid Diaphorina citri Kuwayama (Homoptera: Psyllidae) on citrus and orange jasmine. Journal of Bioscience, 19 (2): 9-19.

Taylor, L.R. 1961. Aggregation variance to the mean. Nature, 189: 732-735.

Teksen, M. and Aytac, Z. 2011. The revision of the genus Fritillaria L. (Liliaceae) in the Mediterranean region (Turkey). Turkish Journal of Botany, 35: 447-478.

Vahidi, K., Gholi-nejad, B. and Karami, P. 2017. Comparing distance and quadrate indices in determining the distribution pattern of three shrub species (Case study: suburban rangeland of Kurdistan). Iranian Journal of Range and Desert Research, 23(4): 856-863.

Vahidinia, K., Gholinejad, B. and Karami, P. 2014. Check environmental factors affecting the distribution pattern of dominant species rangeland type (Case study: Rangeland Ariz.). Watershed Management Research, 109:40-47.

Wang, D., Jiang, Y., Wu, K., Wang, S. and Wang, Y. 2015. Evaluation of antitumor property of extracts and steroidal alkaloids from the cultivated bulbus Fritillariae ussuriensis and preliminary investigation of its mechanism of action. BMC Comolementary and Alternative Medicine, 15: 10-29.

Wei-dong, H., Xiu-mei, G. and Lin-feng, L. 2001. Spatial pattern of dominant tree species of the secondary monsoon rain forest in Linjiang Guangdong province. Journal of Forestry Research, 12(2): 101-104.