The Role of Ecotourism in Sustainable Tourism Development of County Behshahr

Subject Areas : Urban and Regional Planning Studies

vahid riahi ¹ , ali ghasemi ²

1 - دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

Received: 2014-06-24 Accepted : 2015-09-16 Published : 2015-08-23

Keywords: SWOT, Tourism Sustainable Development, Ecotourism Attractions, Behshahr,

Abstract :

Industry Tourism, Especially asa new Approach for the Development of Ecological Tourismis the Coexistence of man and Society, and  has a Significant role to Economic Productivity in Regions Developing. Ecotourism is a expanding part of Nature Tourism Market. Behshahr County is Located in the Province Mazandaran and There are Special Geographical Position and natural Attractions and Tourism .as  Miyankale Peninsula, Safi Abad palace and Abbas Abad  Recreational Complex and has Provided great Potential for Ecotourism activities. The purpose of this study was to evaluate the strengths, weaknesses, opportunities and threats in the tourism sector. Method Research  , Survey Research, Field Studies and SWOT analysis is.and to Cognition Threats and Opportunities, and Identify its Strengths and Weaknesses are Discussed. Study Population are included  of 285People, The three are Group, The first group Residents (150 Persons) and (100 Persons ) Tourists   and (35 Persons) Officials. Sampling was used in Cochran test. The Results of the Analytical Models is Indicated by the fact that the Behshahr County city has a great having  Problems Touristy attractions and Overcome the Problem, Taking Advantage of the Strengths and Opportunities is Important. “SWOT ” analysis of the model Shows Behshahr County Despite having the Potential to become one of the Region's Tourism. The main Obstacles to tourism Development Managers and wrong Decisions Shortage in Frastructure and Weakness Advertising.

References:

1. بروکلمان، کارل، 1385، تاریخ ملل و دول اسلامی، مترجم هادی جزایری، چاپ نهضت، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، تهران.


2. پاپلی یزدی، محمدحسین و سقایی، مهدی، 1385، گردشگریماهیتومفاهیم، چاپ اول، انتشارات سمت، تهران.


3. تولایی، سیمین، 1386، مروریبرصنعتگردشگری، انتشارات دانشگاه تربیت معلم، تهران.


4. تولایی، سیمین و ریاحی، وحید، 1392،بررسیتوانمندی­هاوراهکارهایتوسعةگردشگریروستاییدربخشکهک استانقم، مجله پژوهش­های جغرافیای انسانی، شماره4، صص103-118.


5. درام و اندی، 1388، مقدمه­ایبربرنامه­ریزیومدیریتاکوتوریسم، ترجمه محسن رنجبر، چاپ اول،  انتشارات اییژ، تهران.


6. رسول­زاده، میکائیل، 1386، اکوتوریسمباصنعتگردشگریروستایی، مجموعه مقالات اولین همایش منطقه­ای جغرافیا گردشگری توسعه پایدار ، دانشگاه آزاد واحد اسلامشهر.


7. رضوانی، علی اصغر، 1374، جغرافیاوصنعتگردشگری، انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران.


8. رکن­الدین افتخاری، عبدالرضا و قادری، اسماعیل، 1381، نقشگردشگریروستاییدرتوسعه روستایی (نقدو تحلیلچهارچوب­هاینظریه­ای)، فصلنامه مدرس علوم انسانی، شماره 2، صص41-23.


9. زاهدی، شمس السادات، 1385، مبانیتوریسمواکوتوریسمپایدار، دانشکده علامه طباطبایی، تهران.


10. سلطان زاده، حسین، 1385، اکوتوریستکیست،اکوتوریسمچیست، نشریة جهان اقتصاد،شماره 20،ص1


11. سقایی، مهدی، عبداللهی، عبدالله،1383،دریاچهارومیهوراهبردهایگردشگریقابلیتهاوگونهشناسی، فصلنامة رشد آموزش جغرافیا، شمارة68.


12. شاکری، عباس و سلیمی، فریدون، 1385، عواملمؤثربرجذبسرمایهگذاریدرمنطقهآزادچابهارواولویتبندیآن­هابااستفادهازتکنیکریاضیAHP ، پژوهشنامهاقتصادی، شماره 20، ص 1.


13. شاهنده، بهزاد، 1380، اکوتوریسمتنهاطبیعتگردینیست، مجله موج سبز، شماره 7، ص 49.


14. عسگری، علی بابا، 1351، اشرف البلاد، انتشارات مفاخر ایران، تهران. ص 161.


15. قلندری، عبدالهاشم،1390، تاریخ بهشهر، چاپ اول، انتشارات گرانمایه، ساری. ص 45.


16. کاظمی، مهدی، 1387، تحلیلادراکشهروندانزاهدانیدرتوسعهگردشگریچابهار، مجله جغرافیا و توسعه، سال ششم، شماره 12، ص 1.


17. مرادی مسیحی، واراز و قاسمی، علی، 1393، نقش گردشگری در توسعه اقتصادی سکونتگاه های روستایی شهرستان بهشهر، فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، شماره 8 ، صص 106-125.


18. محسنی، رضاعلی، 1388، گردشگریپایداردرایران، کارکردها،چالش­هاوراهکارها، مجله علمی پژوشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، فصلنامه فضایجغرافیایی، سال نهم، شماره 28، ص 45.


19. مرکز آمار ایران، 1390، سرشماری عمومی و نفوس مسکن شهرستان بهشهر.


20. ملک شهمیرزادی، 1378،  ایران در پیش از تاریخ،  ترجمه مسعود گلزاری، انتشارات دانشجو، تهران. ص 136.


21. منصوری، علی، 1381، گردشگریوتوسعه پایدار، نشریه رشد آموزش جغرافیا، دفتر اتشارات کمک آموزشی، شماره 63 ، ص 38.


22. مشیری، سید رحیم و سید ابوسعیدی،  سید احمد، 1390، نقش اکوتوریسم در توسعه ی پایدار و روستایی مطالعه­ی موردی: طرقبه (خراسان رضوی)، دانشنامه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، شماره82 ، صص49-62.


23. نوری کرمانی، علی، 1389، گردشگریشهریوپیوندعملکردیآنباتوریسم،مطالعهموردی:استان کردستان، مجله فضای جغرافیایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، سال نهم،  شماره 26.

24. Archabald, K. & Naughton-Trevrs, I., 2001, Tourism revenue-sharing around national park in western Uganda, Early effort to identify and reward local community.  Environment conservation.PP.135-149.

25. Bramwell, B., and Meyer,  D., 2007, Power and Tourism PolicyRelations in Transition.

26. Annals of Tourism Research, 34: 766–788.

27. 24.Fennel.D.A., 2001, A content analysis of ecotourism definition .Current  Issues  in tourism,  pp.403-421. 

28. Raina, A.K., 2005, Ecology Wildlife and Tourism development. Publishing New Dehli India.124-128.

29. Kaganus. M, Kangas. J, Kurttila. M., 2004, The Use of ValueFocused Thinking and the  A’WOT Hybrid Method in TourismManagement", Tourism Management, vol. 25 (4), 499-506.

30. 27.Khan, Sh., 2007, Development of ecotourism in Pakistan.SDBI publishing .pp.87-90.

31. Unwto, Tourism Highlights 2007Edition,(www.unwto.com), 2007.