Ethical Principles in Bidel Dehlavi’s Ghazals

Subject Areas : شاهنامه

zahra  Mohammadian ¹ (* Phd. student of the Persian Language and Literature University of Allameh Tabataba'i.)
abasali  Vafa'i ² (** Professor of Persian Language and Literature, University of Allameh Tabataba'i.)

Received: 2017-12-17 Accepted : 2017-12-17 Published : 2012-11-21

Keywords: Ethics, asceticism, moderation, Bidel Dehlavi, frugality,

Abstract :

The Persian literature brims with utopian and humane topics which have given it a special place in the world literature. It enjoys different forms of poetry, including epic, lyric, elegy, eulogy and so on. Moreover, it mainly addresses utopian and humane issues, in particular the moral decency. Rooted in historical-ideological beliefs, ethics and its principles have attracted the attention of many poets and authors to different degrees. The poetic form also influences the manner in which the ethical and epistemological issues are addressed. This article seeks to study ethics and its principles in the ghazals composed by Bidel Dehlavi. Unfortunately, they have not been properly addressed in his poems, in particular his ghazals which are known for verbal and semantic complexity.

References:

1- قرآن کریم.

2- ابن‌منور، محمد .(1366). اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابوسعید، به کوشش محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات آگاه.

3- بیدل دهلوی، میرزا عبدالقادر .(1386). دیوان غزلیات، به تصحیح علی‌اکبر بهداروند، تهران: انتشارات نگاه.

4- حافظ شیرازی .(1361). دیوان اشعار، به تصحیح سید ابوالقاسم انجوی شیرازی، انتشارات جاویدان.

5- دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، موسسة لغت‌نامه و دانشگاه تهران.

6- ری‌شهری، محمد.(1381). میزان الحکمة، به تلخیص سیدحمید حسینی، قم: مؤسسه دارالحدیث.

7- سهروردی، شیخ شهاب الدین .(1386). عوارف المعارف، مترجم ابومنصور بن عبدالمومن اصفهانی، به اهتمام قاسم انصاری، انتشارات علمی و فرهنگی.

8- طوسی، خواجه نصیر الدین.(1369). اخلاق ناصری، به تصحیح مجتبی مینوی، چاپ چهارم، تهران: مؤسسه تحقیقات فرهنگی.

9- عطار نیشابوری، فریدالدین.(1386). مصیبت‌نامه، به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات سخن.

10- ----------------- .(1386). اسرارنامه، به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات سخن.

11- کاشانی، عز‌الدّین محمود .(1387). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، به تصحیح محمدرضا برزگر خالقی و عفت کرباسی، تهران: انتشارات زوّار.

12- نیشابوری، رضی الدین محمد.(1341). مکارم اخلاق، انتشارات دانشگاه تهران.

 

References:

1- The Holy Quran

2- Ibne Monawwar, Muhammad, (1366). Asrar al-Towhid, prefaced by Shafi'i Kadkani, Agah Publications.

3- Bidel Dehlavi, (1386). The Divan corrected by Behdarvand, Negah Publications.

4-Hafiz Shirazi .(1361) Divan of poetry,corrected by Seeyed Abolghasem Anjavi Shirazi. Javidan publications.

5-Dehkhoda Loghatnameh, Loghatnameh Institute and university of Tehran.

6- Reyshahri, Mohammad, (1381). Mizan al-Hekmah, abridged by Seyyed Hamid Husseini, Dar al-Hadith Institute.

7 - Sohrawardi, Sheikh Shahaboddin. (1386). avaref almaref, translator Abu Mansur al-Isfahani abdalmomen, thanks to the efforts of Qasim Ansari, Scientific and Cultural Publication

8- Tousi, Khwaja Nassir al-Din, (1369). Akhlaq-e Nasseri, corrected by Mojtaba Minavi (4th ed.), Tahqiqat-e Farhangi Institute.

9-Attar Neyshabouri, Farid al-Din , (1386). Mosibatnameh. Corrected by Shafi'i Kadkani.

10-Attar Neyshabouri, Razi al-Din Mohammad, (1341). Makarem Akhlaq, Tehran University Publications.

11- Kashani, Ezz ol-Din Mahmoud, (1387). Mesbah al-Hedayah and Meftah al-Kefayah, corrected by Barzagar Khaleqi and Effat Karbasi, Zavvar Publications.

12 - Neishabouri, Razi al-Din Muhammad. (1341). Moral SHAKIR, Tehran University Press.