Conversations in the story of Caliph and Arabi in three versions of Mathnavi, Mosibatnameh and Javameol Hekayat

Subject Areas : شاهنامه

maryam khalili Jahantigh ¹ , fatemeh Mahmoudi ²

1 - * Associate professor of the Persian language and literature, Sistan and Baloochestan University.
2 - ** M.A.Student of the Persian language and literature, Sistan and Balochestan university.

Received: 2017-12-24 Accepted : 2017-12-24 Published : 2010-11-22

Keywords: speech, character, conversation, narrator, language prestige,

Abstract :

The conversation of people in a story is on of techniques in characterization. Characters come into existence by speaking. Every person shows her/his social class, education, knowledge and etc through conversation. The ability of creating characters through dialogues is not an easy task especially if the literary work to be in the form of poetry. In this article the story of "the caliph who was more generous than Hatam Taee" is analyzed from content point of view to show the power of conversation in creating an artistic piece of literary work. This story is written by Mollavi and it is based on Attar's Mosibat Nameh and Aufi's Javameol Al Hekayat. This comparison has been carried out to show the supervisory of Mollavi in creating true characters out of conversations. Mollavi with a great talent depict the Morales of social class, their thoughts and feeling. Moreover through lengthy dialogues he has achieved his goal namely creating an artistic literary work.

References:

 

1- آلوت، میریام .(1368). رمان به روایت روان نویس، ترجمه علی محمد حق شناس، تهران: نشر مرکز.

2- براهنی، رضا .(1368). قصه نویسی، چاپ چهارم، تهران: نشر البرز.

3- بیشاب، لئونارد .(1378). درس‌هایی دربارة داستان‌نویسی، تهران: سوره.

4- داد، سیما .(1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران: انتشارات مروارید.

5- زرین کوب، عبدالحسین .(1357). ارسطو و فن شعر، تهران: امیر کبیر.

6- سلطان بیاد، مریم و کریمی دوستان، غلامحسین و بزدوده، زکریا .(1387). «بررسی عناصر روایت و کانون مشاهده در رمان سخت تر شدن اوضاع»، مجله پژوهش‌های ادبی، سال پنجم، شمارة نوزدهم، صص 44-27.

7- عطار نیشابوری، فریدالدین .(1373). مصیبت نامه، تصحیح وصال نورانی، تهران: زوّار.

8- عوفی، سدید الدین محمد .(1367). گزیده جوامع الحکایات و لوامع الروایات، جعفر شعار، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.

9- کادن، جی. ای .(1380). فرهنگ ادبیات و نقد جهان، ترجمه کاظم فیروزمند، تهران: شادگان.

10- مولانا بلخی، جلال الدین محمد .(1375). مثنوی، به اهتمام محمد استعلامی، تهران: زوار.

11- میر صادقی، جمال و میمنت .(1377). واژه‌نامة هنر داستان‌نویسی، تهران: کتاب مهناز.

12- میرصادقی، جمال .(1380). عناصر داستان، چاپ ششم، تهران: سخن.

13- یونسی، ابراهیم .(1384). هنر داستان‌نویسی، چاپ هشتم، تهران: نگاه.