تعیین ارزش غذایی انواع سویا با استفاده از روش‌‌های آزمایشگاهی (in vitro) و تکنیک‌های تولید گاز

Subject Areas : Camel

ت. آیسان ¹ , م. بوگا ² , م. بایلان ³ , اس. ارگول ⁴ , اچ. کوتای ⁵ , اس. نعیم سابر ⁶ , سی. میزرک ⁷ , پی. کوبوکسو ⁸

1 - Osmaniye Korkut Ata University, Kadirli Academy of Applied Science, Osmaniye, Turkey
2 - Niğde Ömer Halisdemir University Bor Vocational School, Niğde, Turkey
3 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Cukurova University, Adana, Turkey
4 - East Mediterranean Agricultural Research Institute, Adana, Turkey
5 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Cukurova University, Adana, Turkey
6 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Cukurova University, Adana, Turkey
7 - General Directorate of Agricultural Research and Policies, Ankara, Turkey
8 - East Mediterranean Agricultural Research Institute, Adana, Turkey

Received: 2018-10-18 Accepted : 2019-01-15 Published : 2019-12-01

Keywords: قابلیت هضم, ترکیب شیمیایی, ارزش غذایی, تولید گاز آزمایشگاهی, نوع سویا,

Abstract :

این مطالعه با هدف تعیین ارزش غذایی انواع سویا با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی  (in vitro) و روش تولید گاز انجام شد. تولید گاز آزمایشگاهی و تولید گاز سینتیک انواع سویا در زمان‌های انکوباسیون 0 ، 3 ، 6 ، 12 ، 24 ، 48 ، 72 و 96 ساعت تعیین شد. این مطالعه نشان داد که از نظر ترکیب شیمیایی و میزان تولید گاز در بین پنج نوع مختلف سویا تغییراتی وجود دارد. مقدار پروتئین خام (CP) واریته سویا از 02/34 تا 13/37 درصد متغیر بود. میزان خاکستر دانه‌های سویا از 42/5 تا 59/5 درصد به دست آمد. الیاف محلول در شوینده خنثی (NDF) و الیاف محلول در شوینده اسید (ADF) به ترتیب از 4/16 تا 0/25 و 0/13 تا 60/21 درصد بود. عصاره اتری (EE) از 72/18 تا 00/21 درصد بود. نرخ تولید گاز (c) از 110/0 تا 150/0 درصد بود. بالاترین میزان تولید گاز در انواع سویا در ارقام Adasoy و Nazlıcan مشاهده شد (05/0>P). میزان انرژی متابولیسمی (ME) و قابلیت هضم ماده آلی (OMD) محتویات سویا از 053/7 تا 383/7 مگاژول/کیلوگرم در ماده خشک و 953/71 تا 320/75 درصد بود. براساس نتیجه این مطالعه، از انواع سویا می توان با موفقیت برای خوراک نشخوارکنندگان استفاده کرد. تفاوت‌های قابل توجهی درCP ، NDF  و ADF بین انواع مختلف سویا وجود دارد. گونه‌های Türksoy  و Nazlıcan به دلیل داشتن پروتئین و قابلیت هضم بالاتر، برای استفاده در جیره توصیه می شوند.

References:

AOAC. (1990). Official Methods of Analysis. Vol. I. 15^th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA, USA.

Ayaşan T. (2011). Soybean silage and usage of animal nutrition. Erciyes Üniv. Vet. Fak. Derg. 8, 193-200.

Bellaloui N., Bruns H.A., Gillen A.M., Abbas H.K., Zablotowicz R.M., Mengistu A. and Paris R.L. (2010). Soybean seed protein, oil, fatty acids and mineral composition as influenced by soybean-corn rotation. Agric. Sci. 1, 102-109.

Bellaloui N., Stetina S.R. and Molin W.T. (2014). Soybean seed nutrition as affected by cotton, wheat, and fallow rotation. Food Nutr. Sci. 5, 1605-1619.

Canbolat Ö. and Bayram Ö. (2007). Comparison of in vitro gas production parameters, organic matter digestibility and metabolizable energy contents of some legume grains. J. Agric. Faculty Uludag Univ. 2, 31-42.

Close W.H. and Menke K.H. (1986). Selected Topics in Animal Nutrition. Deutsche Stiftung für Internationale Entwicklung (DSE), Feldafing, Germany.

Eren A., Kocatürk M., Hoşgün EZ. and Azcan N. (2012). Bazı soya hat ve çeşitlerinde tohum verimi, yağ-protein ve yağ asitleri içerikleri ve aralarındaki ilişkilerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniv. Zir. Fak. Derg. 7, 1-9.

Karaaslan D. (2011). Determination of some soyabean lines yield and quality components grown as second crop in Diyarbakır conditions. J. Agric. Fac. Harran Univ. 15, 37-44.

Karabulut A., Canbolat Ö., Kalkan H., Gurbuzol F., Sucu E. and Filya İ. (2007). Comparison of in vitro gas production, metabolizable energy, organic matter digestibility and microbial protein production of some legume hays. Asian-Australasian J. Anim. Sci. 20, 517-522.

Kılıc U. and Gulboy O. (2015). Evaluation of some equations developed for determining metabolizable energy values in in vitro gas production techniques. Anim. Prod. 56, 35-37.

Kınacı M. (2011). Çanakkale koşullarında soya fasulyesi çeşitlerinin verim ve bazı kalite unsurlarının belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Konya.

Kökten K., Boydak E., Kaplan M., Seydoşoğlu S. and Kavurmacı Z. (2013). Determination of silage nutritive values for some soybean (Glycine max) varieties. Tr J. Nat. Sci. 2, 7-10.

Kökten K., Seydosoglu S., Kaplan M. and Boydak E. (2014). Forage nutritive value of soybean varieties. Legume Res. 37, 201-206.

Lui K. (2004). Fermented Soy Foods: Overview. Handbook of Food and Beverage Fermentation Technology. Marcel Dekker, Inc., New York.

Menke K. and Steingass H. (1988). Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and gas production using rumen fluid. J. Anim. Res. Dev. 28, 7-55.

Menke K., Raab L., Salewski A., Steingass H., Fritz D. and Schneider W. (1979). The estimation of the digestibility and metabolizable energy content of ruminant feeding stuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. J. Agric. Sci. Camb. 93, 217-222.

Moghaddam M., Taghizaeh A., Nobakht A. and Ahmadi A. (2013). Determination of metabolizable energy of grape pomace and raisin vitis leaves using in vitro gas production technique. Int. J. Agric. Res. Rev. 2, 891-896.

Orskov E.R. and McDonald I. (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. Agric. Sci. Camb. 92, 499-503.

Pearse E.S. and Hartley H.O. (1966). Biometrika Tables for Statisticians. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom.

Qheshlagh F.M.A., GhorbaniA., MahdaviA., NavidshadB. and JabehdarS.K. (2015). Determination of nutritive value of poa trivialis using in vitro methods, gas production and nylon bag. Iranian J. Appl. Anim. Sci. 5, 601-606.

Salem A.Z.M., Kholif A.E., Elghandour M.M.Y., Hernandez S.R., Domínguez-Vara I.A. and Mellado M. (2014). Effect of increasing levels of seven tree species extracts added to a high concentrate diet on in vitro rumen gas output. Anim. Sci. J. 85, 853-860.

Siulapwa N. and Mwambungu A. (2015). Nutritional value of differently processed soybean seeds. Indian J. Nutr. Diet. 52, 45-56

Van Soest P.J. (1963). The use of detergents in the analysis of fibrous feeds. II. A rapid method for the determination of fiber and lignin. J. Assoc. off. Anal. Chem. 46, 829-835.

Van Soest P.J. and Wine R.H. (1967). The use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell wall constituents. J. Assoc. off. Anal. Chem. 50, 50-55.

Yetgin S.G. and Arıoğlu H. (2009). Determination of yield and important plant characteristics of some soybean varieties and genotypes grown as a main crop in the Cukurova region. Çukurova Univ. Fen. Bil. Enst. Derg. 20(1), 1-11.

Yetgin S.G. (2008). Çukurova bölgesinde ana ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Adana.