مدل‌های آماری برای ارزیابی رفتار بهداشتی زنبورهای کارگر به روی سطح لیزوزیم و و محتوای پروتئین تام در همولنف آنها

Subject Areas : Camel

س.  لازاروو ¹ (Department of Animal husbandry–Non Ruminants and other Animals, Faculty of Agriculture, Trakia University, 6000 Stara Zagora, Bulgaria)
پ.  ولوا ² (Department of Informatics and Mathematics, Faculty of Economics, Trakia University, 6000 Stara Zagora, Bulgaria)
آی.  ژلیازکووا ³ (Department of Animal husbandry–Non Ruminants and other Animals, Faculty of Agriculture, Trakia University, 6000 Stara Zagora, Bulgaria)

Received: 2019-06-12 Accepted : 2019-08-31 Published : 2020-06-01

Keywords: زنبور عسل, رفتار بهداشتی, پروتئین تام, سطح لیزوزیم,

Abstract :

رفتار بهداشتی 20 کلنی زنبور عسل در مناطق مختلف بلغارستان آزمون شد. درجه بیان رفتار بهداشتی توسط روش pin-killing ارزیابی شد. یک آزمون مزرعه‌ای مربع 5 × 5 سانتی­متری نصب­شده روی بخشی از شان عسل با یک بچه کارگر چسبیده انجام شد. کلنی‌های زنبور به دو گروه تقسیم شدند: بهداشتی (پاک کردن بیش از 95 درصد سلول‌ها در منطقه مورد آزمون در طی 48 ساعت) و غیربهداشتی (تمیز کردن کمتر از 95 درصد سلول­ها در منطقه مورد آزمون در 48 ساعت). همولنف از زنبورها از هر کلنی زنبور در 48 ساعت گرفته شد و سطوح لیزوزیم و محتوای پروتئین تام تعریف شد. آنالیز چندمتغییره (ANOVA) برای تعیین تفاوت معنی‌دار بین کلنی‌های بهداشتی و غیربهداشتی استفاده شد. نتایج به­دست آمده تفاوت‌های معنی‌داری بین دو گروه (P<0.05) براساس درصد سلول‌های تمیز شده بعد از کشتن بچه در ساعت‌های 3، 24 و 48 و تفاوت‌های معنی‌دار بین کلنی‌های بهداشتی و غیربهداشتی (P<0.05) برای هر دو پارامتر لیزوزیم و پروتئین تام نشان داد. همبستگی دو ­متغییره برای بررسی تأثیر رفتار بهداشتی روی سطوح لیزوزیم و محتوای پروتئین تام بکار گرفته شد. همبستگی ژنتیکی منفی (r=-0.33) بین پروتئین تام و رفتار بهداشتی بدست آمد که به معنی آن است که افزایش فعالیت‌های مربوط به پاک‌سازی سلول‌های شانه زنبوری منجر به کاهش محتوی پروتئین تام می‌شود. همبستگی پایین (r=0.35) بین رفتار بهداشتی و سطوح لیزوزیم یافت شد بدین معنی که سطوح بالاتر لیزوزیم با رفتار بهداشتی بارزتری گزارش شده است. مدل رگرسیونی محاسبه شده برای لیزوزیم (P=0.24826) به لحاظ آمتری غیرمعنی‌دار است اما مدل رگرسیونی برای پروتئین تام به‌ طور آماری معنی‌دار است (P=0.003153) و می‌تواند برای پیش‌بینی ارتباط بین محتوی پروتئین تام در همولنف و رفتار بهداشتی کلنی‌های زنبور استفاده شود.

References:

Aronstein K. and Saldivar E. (2005). Characterization of a honeybee toll related receptor gene Am18w and its potential involvement in antimicrobial immune defense. Apidologie. 36, 3-14.

Aronstein K.A., Murray K.D. and Saldivar E. (2010). Transcriptional responses in honey bee larvae infected with chalkbrood fungus. BMC Genom. 11, 391-403.

Comman R.S., Tarpy D.R., Chen Y., Jeffreys L. and Lopez D. (2012). Pathogen webs in collapsing honey bee colonies, PLoS One. 8, e43562.

Darkazanli S. (2008). Study on the hygiene behavior of the honey bee and its relation with some factor diseases. Ph D. Thesis. University of Forestry, Sofia, Bulgaria.

Gatschenberger H., Azzami K., Tautz J. and Beier H. (2013). Antibacterial immune competence of honey bees (Apis mellifera) is adapted to different life stages and environmental risks. PLoS One. 8, e66415.

Gechev I. (1995). On some morphological, physiological and biochemical changes in bees infested with Varroa jacobsoni. Ph D. Thesis. University of Forestry, Sofia, Bulgaria.

Gillespie J.P., Kanost M.R. and Trenczek T. (1997). Biological mediators of insect immunity. Annu. Rev. Entomol. 42, 611-643.

Glinski Z. and Jarosz J. (2001). Infection and immunity in the honey bee Apis mellifera. Apiacta. 36(1), 12-24.

Glupov V.V. (2004). Basic Mechanisms of the Insect Constitutional Immunity. Dissertation paper DSc of biology, Novosibirsk, Russia.

Gramacho K.P. and Gonçalves L.S. (2009). Sequential hygienic behavior in Carniolan honey bees (Apis mellifera carnica). Genet. Mol. Res. 8(2), 655-663.

Guler A. and Hakan T. (2013). Relationship between dead pupa removal and season and productivity of honey bee (Apis mellifera, Hymenoptera: Apidae) colonie. Turkish J. Vet. Anim. Sci. 37, 462-467.

Gurgulova K., Jeliazkova I. and Stoilov N. (2003). A study on the hygienic behavior of bee workers Apis mellifera. J. Anim. Sci. 40(1), 127-129.

Gurgulova K., Valchovski R., Jeliazkova I. and Nenchev P. (2001). Effect of some stimulating substances on natural immunity of honey bee Apis mellifera. J. Anim. Sci. 36(2), 113-115.

Haritonov N. (2015). Selecting honey bees for resistance to Varroa jacobsoni. Apidologie. 30(2), 183-196.

Ilyasov R.A., Gayfullina L.R., Saltaykova E.S., Poskryakov A.V. and Nikolenko A.G. (2014). The role of the antimicrobial defensis peptide in the immunity of the bee colony. Pchelovodstvo. 1, 20-28.

Kanchev K., Gechev I., Parvanov P. and Bonovska M. (1997). Amount of total protein, protein fractions and concentration of lysozyme in the haemolymph of newly hatched worker bees Apis mellifera infested with Varroa jacobsoni. Vet. Med. Sci. 29, 12-20.

Kostov G. and Bonovska М. (1983). Methods for determining the lysozyme activity of serum from farm animals and poultry, Vet. Collect. 11, 30-32.

Lapidge K., Oldroyd B. and Spivak M. (2002). Seven suggestive quantitative trait loci influence hygienic behavior of honey bees. Naturwissenschaften. 89, 565-568.

Mansourizalani A., Tahmasbi G.H., Emam Jomeh kashani N., Amin Afshar M. and Ghazi Khani Shad A. (2018). Study on the hygenic and grooming behaviours of Iranain honeybees colonies (Apis mellifera meda) in the third and fourth generation of breeding plan for resistance to Varroa destructor. J. Entomol. Res. 10(1), 65-76.

Motavkina N.S., Kovalev B.M. and Sharonov A.S. (1979). Micromethod for quantitative determination of lysozyme. Lab. Works. 12, 722-723.

Nagornaya I.M., Bodnarchuk L.I. and Levchenko I.A. (1996). Lyzozyme in the salivary gland secretion of bees. Pchelovodstvo. 3, 19-21.

Nemkova S.N. (2004). Activeness of the hygiene behavious of bees Apis mellifera (Hymenoptera: Apoidae). Bull. Kharkiv Entomol. Soc. 12(1), 191-194.

Nenchev P. and Zhelyazkova I. (2010). Beekeeping. Academic Publishing House of Thracian University, Stara Zagora, Bulgaria.

Nganso B.T., Fombong A.T., Yusuf A.A., Pirk C.W., Stuhl C. and Torto B. (2017). Hygienic and grooming behaviors in African and European honeybees—New damage categories in Varroa destructor. PLoS One. 12, e0179329.

Oxley P.R., Spivak M. and Oldroyd B.P. (2010). Six quantitative trait loci influence task thresholds for hygienic behaviour in honeybees (Apis mellifera). Mol. Ecol. 19, 1452-1461.

Palacio M.A., Rodriguez E., Goncalves L., Bedascarrasbure E. and Spivak M. (2010). Hygienic behaviors of honey bees in response to brood experimentally pin-killed or infected with Ascosphaera apis. Apidologie. 41(6), 602-612.

Petrov P. (1997). Morpho-etological characteristics of honey bee in the Strandzha region. J. Anim. Sci. 7, 137-140.

Rothenbuhler W.C. (1964). Behaviour genetics of nest cleaning in honey bees. I. Responses of four inbred lines to diseased-killed brood. Anim. Behav. 5, 578-583.

Shumkova R. (2016). Comparative study on the effect of stimulating products on the biological development of bee colonies, Ph D. Thesis. Kostinbrod Univ., Kostinbrod, Bulgaria.

Spivak M. and Downey D.L. (1998). Field assays for hygienic behaviour in honey bees (Hymenoptera: Apidae). J. Econ. Entomol. 91(1), 64-70.

StatSoft, Inc. (2014). STATISTICA (data analysis software system), version 12. Available at: www.statsoft.com

Taber S. (1982). Bee behaviour. American Bee J. 6, 422-425.

Wilson-Rich N., Dres D.T. and Starks P.T. (2008). The ontogeny of immunity: Development of innate immune strength in the honey bee ( Apis mellifera ). J. Insect Physiol. 54, 1392-1399.

Zhelyazkova I. and Gurgulova K. (1997). Study of lysozyme level in honey-bee workers`chemolymph under different conditions of rearing and feeding. J. Anim. Sci. 1, 278-280.

Zhelyazkova I. and Gurgulova K. (2000). Influence of feeding with pollen substitute on the protein and lysozyme level in the hemolymph of worker bees (Apis mellifera). Pp. 39-44 in Proc. Natl. Conf. Achiev. Field of Agrar. Social Sci., Zagora, Morocco.

Zyuman B. (1988). Factors of natural immunity. Pchelovodstvo. 11, 21-23.