عملکرد تولیدی و توانایی جوجه درآوری اردک‌های Alabio (آناس پلاتیرینکس بورنئو) تحت مدیریت تغذیه‌ای روستایی: مقایسه سطوح متفاوت پروتئین جیره‌ای و نسبت‌های جنسیت

Subject Areas : Camel

ب. ایندارسیه ¹ , د. کیسورو ² , آی.ن. سوکارتا جایا ³

1 -
2 -
3 -

Accepted : 2018-07-31 Published : 2019-06-01

Keywords:

Abstract :

آزمایشی برای دست‌یابی به احتیاج غذایی بهینه و نسبت‌های آمیزشی ایده‌آل برای اردک‌های Alabio برای تولید تخم‌‌های بارور و جوجه‌ درآوری تحت مدیریت تغذیه‌ای روستایی انجام شد. مجموعه‌ای از 135 ماده و 27 نر 40 هفته‌ای در این پژوهش استفاده شد. آنها با سطوح پروتئین خام پایین (5/17 درصد)، متوسط (5/19 درصد) و زیاد (5/21 درصد) در جیره‌های حاوی تقریباً 3050 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم (ME/kg) تغذیه شده و برای 18 هفته در 3 نسبت آمیزشی، هر کدام 3 بار تکرار شده نگهداری شدند. نسبت‌های آمیزش‌های طبیعی 1:4، 1:5 و 1:6 بودند. مجموعه‌ای از 450 تخم‌ با توانایی هچ شدن به ازای تیمار جمع‌آوری و برای 4 تا 6 روز ذخیره، سپس برای عملکرد هچ شدن انکوبه شدند. تولید تخم‌ (EP)، ضریب تبدیل خوراک (FCR) و وزن تخم‌ (EW) تعیین شدند و مشخص شد که رژیم‌های تغذیه‌ای 3 پارامتر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تغذیه 5/19 درصد پروتئین خام جیره‌ای مقادیر بالاتری از تولید تخم (EP)، ضریب تبدیل خوراک (FCR) وزن تخم (EW) و تولید مجموع تخم (EM) در طول 40 تا 58 هفتگی نشان داد. مقادیر خوراک مصرفی (FI)، EP، FCR و EM توسط نسبت‌های جنسیت تحت تأثیر قرار گرفتند. نسبت 1:4 بهترین نسبت آمیزشی برای اردک‌های بومی با عملکرد تولیدی بالاتر بود. جیره 5/19 درصد پروتئین خام برای عملکرد هچ شدن در نسبت جنسیت 1:5 کافی بود

References:

---