عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و پارامترهای خونی بز سوکوتو قرمز تغذیه شده با پودر برگ سابارا (Guiera senegalensis)

Subject Areas : Camel

آ.آ.  ابراهیم ¹ (Department of Animal Science, Federal University, Dutse P.M.B. 7156, Jigawa State, Nigeria)
اس.  هودو ² (Department of Animal Science, Kano University of Science and Technology, Wudil, P.M.B. 3244, Kano State, Nigeria)
ام.اس.  تمبوراوا ³ (Department of Animal Science, Kano University of Science and Technology, Wudil, P.M.B. 3244, Kano State, Nigeria)
آر.ام.  آشیرو ⁴ (Department of Animal Science, Kano University of Science and Technology, Wudil, P.M.B. 3244, Kano State, Nigeria)

Received: 2013-04-02 Accepted : 2013-06-01 Published : 2014-03-01

Keywords: قابلیت هضم, خوراک‌های غیر معمول, سابارا, بز سوکوتو قرمز,

Abstract :

هدف این مطالعه بررسی اثرات پودر برگ سابارا بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و پارامترهای خون بز سوکوتو سرخ بود. بزها در قالب طرح کاملأ تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار قرار گرفتند. پودر برگ سابارا (SLM) در غلظت 0، 10، 20 و 30 درصد به‌ ترتیب در تیمار 1، 2، 3 و 4 تغذیه می‌شد. جیره‌های آزمایشی و آب آشامیدنی در حد اشتها به حیوانات ارائه شدند. وزن اولیه بدن همه مشابه بود. بزهایی که جیره غذایی با 10 و 20 درصد SLM سریع‌تر از آنهایی که با جیره غذایی کنترل تغذیه شدند افزایش وزن داشتند (05/0>P). مصرف غذا در میان گروه‌ها تفاوت معنی‌داری داشت (001/0>P). تیمار 4 در مقایسه T1 ، T2 و T3 مصرف غذای بیشتری داشت. وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی (FCR) با افزایش سطح SLM در جیره غذایی افزایش یافت تا نقطه تیمار 3 و بزهای تغذیه شده با 20 درصد SLM سنگین‌تر بودند. قابلیت هضمCP ، CF ، EE وNFE  نیز در میان تیمارها اختلاف معنی‌دار داشت (05/0>P). به طور مشابه، قابلیت هضم DM، CF ، CP و EE در T3 نسبت به شاهد (T1) بهتر بود. هموگلوبین، MCV، MCH و پلاکت‌ها در میان تیمار‌ها متفاوت بودند (05/0>P، 01/0>P) . با این‌حال،PCV ، RBC، WBC و MCHC اختلاف معنی‌داری نداشتند (05/0<P). سلول‌های سفید خون در دو گروه تیماری تفاوت داشتند اما همگی در محدوده مرجع باقی ماندند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که جیره غذایی برگ سابارا می‌تواند به‌ عنوان منابع غذایی برای پرورش بز استفاده ‌شود. سطح SLM از 20 تا 30 درصد رشد بالا و مزایای بهتر و بدون اثر سوء بر عملکرد بیولوژیکی داشت. تحقیقات بیشتری برای ارزیابی جیره غذایی برگ سابارا بر عملکرد رشد و مصرف مواد مغذی توسط بز مورد نیاز است.

References:

Abbator F.I. (2013). Assessment of nutrient utilization of some browse plant fed to sheep in the Semi-Arid region of Borno State, Nigeria. Ph D. Thesis. Univ., Maiduguri, Nigeria.
Abbiw D.K. (1990). Useful Plants of Ghana. International Technology Publications.
Aniagu S.O., Binda L.G., Nwinyi F.C., Orisadipe A., Wambebe C. and Gamanie K. (2005). Anti-diarrhoeal and ulcer-protective effects of the aqueous root extract of Guiera senegalensis in rodents. J. Ethnopharmacol. 97(3), 549-554.
AOAC. (2000). Official Methods of Analysis. Vol. I. 17^th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA.
ARC. (1980). Agricultural Research Council. The nutrient requirement of ruminant livestock. Commonwealth Agricultural Bureaux, Farnham Royal, England.
Arnold G.W., DeBoer E.S. and Bound C.A.P. (1980). The influence of odour and taste on food preferences and food intake of sheep. Australian J. Agric. Res. 31, 571-578.
Ash A.J. and Norton B.W. (1987). Studies with the Australian Cashmere goat. I. Growth and digestion in male and female goats given pelleted diets varying in protein and energy level. Australian J. Agric. Res. 38, 957-969.
Azas N., Laurencin N., Delmas F., Di Giorgio C., Gasquet M., Laget M. and Timon David P. (2002). Synergistic in vitro antimalarial activity of plant extracts used as traditional herbal remedies in Mali. Parasitol. Res. 88(2), 165-171.
Belewu M.A. and Yahaya A.A. (2008). Effects of Aspergillus niger treated Shea butter cake based diets on nutrient intake and weight gain of red Sokoto goats. African J. Biotechnol. 7(9), 1357-1361.
Dutta P., Bhartacharyya P.R., Rabha O.N., Bordolon N.C. and Barna J.N. (1986). Feeding deterrents for Philosamia ricini (Samia cynthia) from Tithonia diversifolia. Phytoparasitica. 14, 77-80.
Fanimo A.O., Oduguwa O.O., Alade A.A., Ogunnaike T.O. and Adesehinwa A.K. (2003). Growth performance, nutrient digestibility and carcass characteristics of growing rabbits fed cashew apple waste. Livest. Res. Rural. Devt. 15(8), 22-27.
Farinu G.O., Ojebiyi O.O., Akinlade J.A. and Laogun T.A.O. (2005). Effects of graded levels of wild sunflower meal on performance of pullet chicks and growing pullets. Pp. 217-219 in Proc. 10^th Ann. Conf., Anim. Sci. Assoc. Nigeria. Ado Ekiti Univ. Ekiti, Nigeria.
Gelaye S., Amoh E.A. and Guthrie P. (1990). Performance of yearling goats fed alfalfa and florigraze rhizoma peanut hay. Small Rumin. Res. 3, 353-361.
Gramb M., Uchechi I.J., Kehinde A.N., Bala A.S. and Onimisi R.A. (2011). Haematological and serum biochemical indices of growing rabbits fed camel blood rumen content mixture. J. Roavs. 1(1), 44-47.
Feldman B.F., Zinkl J.G. and Jain N.C.(2002). Schalm’s Veterinary Haematology. Philadelphia, Lippincott Williams.
Kerharo J., Bouquet A. and Heintz R. (1948). Le Wilinwiga des Mossi (Guiera senegalensis), ses usages thérapeutiques indigènes et sonapplication au traitement des diarrhées cholériformes. Acta. Trop. 5, 345-351.
Kerharo J. and Adam J.G. (1974). La Pharmacopée Sénégalaise Traditionnelle. Plantes Médicinales et Toxiques. Vigot
Lamidi A.A., Aina A.B.J. and Sowande S.O. (2010). Nutrient digestability and nitrogen balance in West African Dwarf goats fed blended diets for dry season. Pp. 499-501 in Proc. 35^th Conf., Nig. Soc. Anim. Prod. Univ. Ibadan, Nigeria.
NRC. (1985). Nutrient Requirement of Sheep. National Academy Press, Washington, DC.
Odeyinka S.M., Olosunde A.S. and Oyedele O.J. (2007). Utilization of soybean milk residue, cowpea testa and corn starch residue by weaner rabbits. Livest. Res. Rural. Dev. 19(9), 22-27.
Okoruwa M.I., Njidda A.A. and Ikhimioya I. (2012). Effects of Panicum maximum and cassava peels with rice husk on growth performance and haematological parameters of West Africa Dwarf sheep. Sav. J. Agric. 7(1), 37-42.
Ozegbe P.C. (2001). Influence of pregnancy on some erythrocyte biochemical profiles in the rabbits. African J. Biomed. Res. 4, 135-137.
Radostits O.M. and Blood D.C. (1994). Veterinary Mededicine. Bailliere Tindall, London.
Sahlu T., Goetsch A.L., Luo J., Nsahlai I.V., Moore J.E., Galyean M.L., Owens F.N., Ferrell C.L. and Johnson Z.B. (2004). Nutrient requirements of goats: development equations other considerations and future research to improve them. Small Rumin. Res. 53, 191-219.
SAS Institute. (1998). SAS^®/STAT Software, Release 6.03. SAS Institute, Inc., Cary, NC.
Singh A.S., Pal D.T., Mandal B.C., Singh P. and Pathak N.N. (2002). Studies on changes in some of blood constituents of adult cross-breed cattle fed different levels of extracted rice brain. Pakistan J. Nutr. 1(2), 95-98.
Turner K.E., Wildeus S. and Collins J.R. (2005). Intake, performance  and blood parameters in young goats offered high forage diets of lespedeza or alfalfa hay. Small Rumin. Res. 59, 15-23.
Warmington B.G. and Kirton A.H. (1990). Genetic and non-genetic influences on growth and carcass traits of goats.Small Rumin. Res. 3, 147-165.