عملکرد و پاسخ های متابولیکی گاوهای تازه زا به استفاده از منبع پیش ساز قندی به صورت روزانه و یا به صورت یک روز در میان

Subject Areas : Camel

م. کاظمی بن چناری ¹ , م. جهانی مقدم ² , ع.ر. علیزاده ³ , پ. قدرتی ⁴ , ح. شهابی ⁵ , ا. محجوبی ⁶ , م. گرجی دوز ⁷

1 - Department of Animal Science, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Arak University, Arak, Iran
2 - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran
3 - Department of Embryology, Reproductive Biomedicine Research Center, Royan Institute for Reproductive Biomedicine, Academic Center for Education, Culture and Research (ACECR), Tehran, Iran
4 - Department of Animal Science, Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
5 - Department of Animal Science, Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
6 - Department of Animal Science, University of Zanjan, Zanjan, Iran
7 - Department of Clinical Science, Faculty of Veterinary Medicine, Islamic Azad University, Garmsar Branch, Garmsar, Iran

Received: 2018-02-20 Accepted : 2018-06-17 Published : 2019-03-01

Keywords: آنزیم های کبدی, گاو تازه زا, پیش ساز گلوکز, فرضیه اکسیداسیون کبدی,

Abstract :

تأثیر نحوه ارائه منبع قندی (ترکیب آن شامل؛ 500 گرم گلیسرین، 250 گرم منوپروپیلن گلیکول، 150 گرم کلسیم پروپیونات، 1 گرم نیاسین و 350 میلی­گرم سولفات کبالت در هر کیلوگرم) در گاوهای شیری (به صورت پیوسته یا یک روز در میان) بر عملکرد، متابولیت­ های خونی و آنزیم­ های کبدی مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 24 رأس گاو شیری چند بار زایش­ کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی (8 رأس در هر تیمار) برای مدت 14 روز بعد از زایش به صورت انفرادی تغذیه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ 1) عدم استفاده از منبع قندی، 2) استفاده پیوسته از منبع قندی و 3) استفاده یک روز در میان از منبع قندی. استفاده روزانه از منبع قندی در روزهای 3، 4، 5، 6 و 7 بعد زایش و استفاده یک روز در میان در روزهای 3، 5، 7، 9 و 11 بعد زایش بود. مقدار مصرف منبع قندی به صورت مشابه و 1 کیلو در روز برای هر رأس بود. نمونه­ های خون در روزهای 5 و 14 از دام ­ها گرفته شد. نتایج نشان داد ماده خشک مصرفی در روش استفاده یک روز در میان بهبود یافت (0.05=P). مقدار شیر تصحیح شده برای چربی برای گروه شاهد بیشترین مقدار بود (0.01=P). پروتئین و چربی شیر در تیمارهایی که منبع قندی استفاده کرده بودند نسبت به گروه شاهد بیشتر بود. تعداد سلول­ های بدنی در تیماری که منبع پیش­ساز قندی استفاده شده بود نسبت به گروه شاهد کمتر بود (64.5 در برابر 103×365 در هر میلی­لیتر بود) (0.02=P). غلظت پروتئین کل در تیماری که منبع قندی به صورت روزانه استفاده شده بود بالاتر بود. غلظت انسولین نیز در تیماری که منبع قندی را به صورت پیوسته مصرف نمودند در روز 5 بالاتر بود (0.05>P). غلظت اسیدهای چرب غیر استریفیه و همچنین بتاهیدروکسی بوتیرات در بین تیمارها تفاوتی نداشت و آنزیم ­های کبدی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. اما شاخص حساسیت به انسولین در تیماری که مکمل پیش­ساز قندی استفاده شده بود نسبت به شاهد پایین­تر بود (0.05>P). به طور خلاصه، بر پایه میزان مصرف ماده خشک در گاوهای تازه­ زا، ارائه منبع قندی به صورت یک روز در میان (ناپیوسته) قابل توصیه می­باشد اما با این وجود نیاز به مطالعه ­های بیشتر در این زمینه می­باشد.

References:

Allen M.S. (2014). Drives and limits to feed intake in ruminants. Anim. Prod. Sci. 54, 1513-1524.

Allen M.S., Bradford B.J. and Harvatine K.J. (2005). The cow as a model to study food intake regulation. Ann. Rev. Nutr. 25, 523-547.

Allen M.S., Bradford B.J. and Oba M. (2009). Board-invited review: The hepatic oxidation theory of the control of feed intake and its application to ruminants. J. Anim. Sci. 87, 3317-3334.

Amirabadi Farahani T., Amanlou H. and Kazemi-Bonchenari M. (2017). Effects of shortening the close-up period length coupled with increased supply of metabolizable protein on performance and metabolic status of multiparous Holstein cows. J. Dairy Sci. 100, 6199-6217.

AOAC. (2002). Official Methods of Analysis. 17^th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, Washington, DC., USA.

Bertram H.C., Petersen B.O., Duss J.Ø., Larsen M., Raun B.M.L. and Kristensen N.B. (2009). Proton nuclear magnetic resonance spectroscopy based investigation on propylene glycol toxicosis in a Holstein cow. Acta Vet. Scandinavica. 51, 25-33.

Bjerre-Harpøth V., Storm A.C., Eslamizad M., Kuhla B. and Larsen M. (2015). Effect of propylene glycol on adipose tissue mobilization in postpartum over-conditioned Holstein cows. J. Dairy Sci. 98, 8581-8596.

Brockman R.P. (1978). Roles of glucagon and insulin in the regulation of metabolism in ruminants. A review. Canadian Vet. J. 19, 55-62.

Chagas L.M., Tunon G.E., Taufa V.K., Burke C.R. and Wahhorn G.C. (2010). Reproductive performance of pasture-fed dairy cows supplemented with monopropylene glycol. New Zealand Vet. J. 58, 17-22.

Compton C.W.R., Young L. and McDougall S. (2015). Efficacy of controlled-release capsules containing monensin for the prevention of subclinical ketosis in pasture-fed dairy cows. New Zealand Vet. J. 63, 249-253.

Czerkawski J.W. and Breckenridge G. (1973). Dissimilation of 1, 2-propanediol by rumen microorganisms. Br. J. Nutr. 29, 317-330.

DeFrain J.M., Hippen A.R., Kalscheur K.F. and Jardon P.W. (2004). Feeding glycerol to transition dairy cows: Effects on blood metabolites and lactation performance. J. Dairy Sci. 87, 4195-4206.

De Koster J.D. and Opsomer G. (2013). Insulin resistance in dairy cows. Vet. Clin. North America: Food Anim. Pract. 29, 299-322.

Dhiman T.R., Cadorniga C. and Satter L.D. (1993). Protein and energy supplementation of high alfalfa silage diets during early lactation. J. Dairy Sci. 76, 1945-1959.

Fisher L.J., Erfle J.D., Lodge G.A. and Sauer F.D. (1973). Effects of propylene glycol or glycerol supplementation of the diet of dairy cows on feed intake, milk yield and composition, and incidence of ketosis. Canadian J. Anim. Sci. 53, 289-296.

Formigoni A., Cornil M.C., Prandi A., Mordenti A., Portetelle D. and Renaville R. (1996). Effect of propylene glycol supplementation around parturition on milk yield, reproduction performance and some hormonal and metabolic characteristics in dairy cows. J. Dairy Res. 63, 11-24.

Gordon J.L., LeBlanc S.T. and Duffield T.F. (2013). Ketosis treatment in lactating dairy cattle. Vet. Clin. North America: Food Anim. Pract. 29, 433-445.

Griinari J.M. and Bauman D.E. (2006). Milk fat depression: Concepts, mechanisms and management applications. Pp. 389-417 in Ruminant Physiology: Digestion, Metabolism and Impact of Nutrition on Gene Expression, Immunologyand Stress. K. Sejrsen, T. Hvelplund and M.O. Nielsen, Eds., Academic Press, Wageningen, Netherlands:.

Herdt T.H. (2000). Ruminant adaptation to negative energy balance. Vet. Clin. North America: Food Anim. Pract. 16, 215-230.

Holtenius P. and Holtenius K. (2007). A model to estimate insulin sensitivity in dairy cows. Acta Vet. Scandinavica. 49, 29-31.

Ingvartsen K.L. and Andersen J.B. (2000). Integration of metabolism and intake regulation: A review focusing on periparturient animals. J. Dairy Sci. 83, 1573-1597.

Iranian Council of Animal Care. (1995). Guide to the Care and Use of Experimental Animals, vol. 1. Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.

Kazemi-Bonchenari M., Salem A.Z.M. and Lopez S. (2017). Influence of barley grain particle and treatment with acetic acid on digestibility, ruminal fermentation and microbial protein synthesis in Holstein calves. Animal. 11, 1295-1302.

Leury B.J., Baumgard L.H., Block S.S., Segoale N., Ehrhardt R.A., Rhoads R.P., Bauman D.E., Bell A.W. and Boisclair, Y.R. (2003). Effect of insulin and growth hormone on plasma leptin in periparturient dairy cows. Am. J. Physiol. Regul. Integr. Comp. Physiol. 285, 1107-1115.

Manns J.G., Bode J.M. and Willis R.F. (1967). Probable role of propionate and butyrate in control of insulin secretion in sheep. Am. J. Physiol. 212, 756-764.

McArt J.A., Nydam D.V. and Oetzel G.R. (2012). A field trial on the effect of propylene glycol on displaced abomasum, removal from herd, and reproduction in fresh cows diagnosed with subclinical ketosis. J. Dairy Sci. 95, 2505-2512.

Melendez P., Severino K., Paz Marin M. and Duchens M. (2018). The effect of a product with three gluconeogenic precursors during the transition period on blood metabolites and milk yield in Chilean Holstein cattle. J. Appl. Anim. Res. 46, 613-617.

Nielsen N. and Ingvartsen K.L. (2004). Propylene glycol for dairy cows. A review of the metabolism of propylene glycol and its effects on physiological parameters, feed intake, milk production and risk of ketosis. Anim. Feed Sci. Technol. 115, 191-213.

NRC. (2001). Nutrient Requirements of Dairy Cattle. 7^th Ed. National Academy Press, Washington, DC, USA.

Piantoni P. and Allen M.S. (2015). Evaluation of propylene glycol and glycerol infusions as treatments for ketosis in dairy cows. J. Dairy Sci. 98, 5429-5439.

Pickett M.M., Piepenbrink M.S. and Overton T.R. (2003). Effects of propylene glycol or fat drench on plasma metabolites, liver composition and production of dairy cows during the periparturient period. J. Dairy Sci. 86, 2113-2121.

Saleem A.M., Zanouny A.I. and Singar A.M. (2018). Effect of glycerol supplementation during early lactation on milk yield, milk composition, nutrients digestibility and blood metabolites of dairy buffaloes. Animal. 12, 757-763.

SAS Institute. (2001). SAS^®/STAT Software, Release 9.1. SAS Institute, Inc., Cary, NC. USA.

Shingfield K.J., Jaakkola S. and Huhtanen P. (2000). Effect of forage conservation method, concentrate level and propylene glycol on intake, feeding behaviour and milk production of dairy cows. J. Anim. Sci. 74, 383-397.

Studer V.A., Drummer R.R., Bertics S.J. and Reynolds C.K. (1993). Effect of prepartum propylene glycol administration on periparturient fatty liver in dairy cows. J. Dairy Sci. 76, 2931-2939.

Wang C., Liu Q., Huo W.J., Yang W.Z., Dong K.H., Huang Y.X. and Guo G. (2009). Effects of glycerol on rumen fermentation, urinary excretion of purine derivatives and feed digestibility in steers. Livest. Sci. 121, 15-20.

Zhang Q., Koser S.L., Bequette B.L. and Donkin S.S. (2015). Effect of propionate on mRNA expression of key genes for gluconeogenesis in liver of dairy cattle. J. Dairy Sci. 98, 8698-8709.