. A Data -based analysis of ecological behavior in the face of corona residues (case of Study: residents over 18 years old in Boroujerd)
Subject Areas : Urban Sociological Studiesabdolreza navah 1 , Hosseini Mohammadreza 2 , narges khoshkalam 3
1 - Associate professor, Department of Sociology, Shahid Chamram University of Ahvaz, Ahvaz, Iran, (corresponding author)
2 - Assistant professor, Department of Sociology, Ayatolah Boroujerdi University, Boroujerd, Iran
3 - .Ph.D. candidate, Department of Sociology, Shahid Chamram University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
Keywords: Corona, environmental attitude, Grounded Theory, Environmental Behavior, Waste generation,
Abstract :
Although the outbreak of corona disease initially had positive environmental consequences, over time, the dramatic increase in corona disease became a serious threat to the environment. Accordingly, using a qualitative grounded theory approach, the present study has analyzed the environmental behavior in the face of corona waste (residues) among the residents of the city of Boroujerd who were over 18 years of age. The sample consisted of 26 people who were purposefully selected. The method of data collection was in-depth interview. During the three stages of coding the text of the interviews, the paradigm model of Grounded Theory was finally extracted. Also, in order to validate the research, the method of "members' credibility" and to measure the reliability, the method of "internal agreement" has been used. The results showed that the two factors "prevention mechanisms" and "treatment mechanisms" have caused the phenomenon of "coronal waste generation" and after its occurrence, actors’ "environmental behavior" was manifested in one of the following types: 1) environment Friendly (responsible), 2) un-environmentalist (careless) and 3) anti-environmental (vandalistic). The prevailing contexts were: 1) demographic characteristics of the individual, 2) health-care-treatment infrastructure, 3) educational infrastructure, 4) corona disease prevalence rate. Intervening conditions were: 1) personality traits of the individual (environmental commitment and sensitivity), 2) social characteristics of the individual (environmental orientations and attitudes), 3) socialization (Environmental knowledge and awareness), 4) Culturalization (environmental norms and values), 5) Government policies (Environmental trust and belonging). Finally, the environmental behavior of actors has two consequences: 1) positive: environmental purification and 2) negative: environmental pollution
1- اتکینسون، ریتا ال. و دیگران. (1388). زمینه روانشناسی هیلگارد. ترجمه: محمدنقی براهنی و دیگران. تهران: رشد.
2- احمدیان، داریوش؛ حقیقتیان، منصور. (1395). «تحلیل جامعهشناختی نقش عوامل فرهنگی بر رفتارهای زیستمحیطی شهری». مطالعات جامعهشناختی شهری. دوره ششم. شماره 18. 75-51.
3- استراوس، اَنسِلم؛ کربین، جولیت. (1391). مبانی پژوهش کیفی. ترجمه: ابراهیم افشار. تهران: نی.
4- اسماعیلی، فرزانه. (1387). «بررسی نگرش زیستمحیطی دانشآموزان سوم دبیرستان شهر تهران». پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام نور مرکز تهران.
5- افشاری، مرتضی. (1398). «بررسی عوامل جمعیتشناختی و اجتماعی مؤثر بر رفتارهای زیستمحیطی شهروندان شهر سمیرم». مطالعات محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار. شماره 12. 56-47.
6- ایسپا. (1399). «دیدگاه مردم ایران در خصوص شیوع ویروس کرونا و ابعاد مختلف آن». قابل دسترس در: www.ispa.ir.
7- ایمان، محمدتقی. (1388). مبنای پارادایمی روشهای تحقیق کّمی و کیفی در علوم انسانی. قم: حوزه و دانشگاه.
8- آشوری، داریوش. (1373). دانشنامه سیاسی. تهران: مروارید.
9- حاجیزادهمیمندی، مسعود؛ فلکالدین، زهرا. (1398). «سبک زندگی سلامتمحور و رفتارهای زیستمحیطی مسئولانه در شهرهای خرمآباد و یزد». پژوهشهای جامعهشناسی معاصر. دوره هشتم. شماره 15. 172-141.
10- خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران. (1398). «زبالهگردی در سایه ویروس کرونا». 25 اسفند. آنلاین. قابل دسترس در: www.irna.ir/news/83713969.
11- رادفورد، یان د. (1381). شاخصهای توسعه پایدار. ترجمه و تدوین: نشاط حداد تهرانی و ناصر محرمنژاد. تهران: سازمان حفاظت محیط زیست.
12- رفیعیان، مجتبی؛ الوندیپور، نینا. (1394). «مفهومپردازی اندیشه حق به شهر، در جستجوی مدلی مفهومی». جامعهشناسی ایران. دوره شانزدهم. شماره2. 47-25.
13- سراجالدین، اسماعیل؛ بارت، ریچاد. (1379). اخلاقیات و ارزشهای معنوی در خدمت ارتقای توسعه پایدار براساس محیط زیست. ترجمه: احمدرضا اشرفالعقلابی. تهران: سازمان حفاظت محیط زیست.
14- فروتنکیا، شهروز؛ نواح، عبدالرضا. (1397). جامعهشناسی محیط زیست. تهران: اندیشه احسان.
15- کاوه، محمد. (1391). آسیبشناسی بیماریهای اجتماعی. جلد اول. تهران: جامعهشناسان.
16- میلتون، کی. (1382). طبیعت مهربان به سوی اقلیم عاطفه. ترجمه: محمدمهدی رستمیشاهرودی. تهران: سازمان حفاظت محیط زیست.
17- نواح، عبدالرضا؛ فروتنکیا، شهروز؛ پورترکارونی، محمد. (1390). «بررسی رابطه بین میزان دینداری با ارزش ها و رفتارهای زیست محیطی شهروندان». مطالعات جامعهشناختی شهری. دوره اول. شماره 1. 97-77.
18- واقفی، الهام؛ حقیقتیان، منصور. (1393). «بررسی تأثیر سرمایه فرهنگی (بعد نهادینه) بر رفتارهای اجتماعی زیستمحیطی با رویکرد توسعه پایدار شهری». اقتصاد و مدیریت شهری. دوره دوم. شماره 8. 65-47.
19- همشهری. (1399). «24 نفر از کارکنان شهرداری بروجرد به کرونا مبتلا شدند». 7 اردیبهشت. آنلاین. قابل دسترس در: hamshahrionline.ir/x6jsv.
20- یاراحمدی، علی؛ سلامتیان، درنا؛ روستا، فاطمه. (1399). «بررسی نگرش و رفتار زیستمحیطی شهروندان شهر شیراز». مطالعات جامعهشناختی شهری. دوره دهم. شماره 36. 55-29.
21- Cox, A.; Piccolo, A. (2020). “Environmental health and strengthening resilience to pandemics”. At:
http://www.oecd.org/coronavirus/policy-responses/environmental-health-and-strengthening-resilience-to-pandemics-73784e04/.
22- DaryabeigiZand, A.; VaeziHeir, A. (2020). “Environmental impacts of new Coronavirus outbreak in Iran with an emphasis on waste management sector”. Journal of Material Cycles and Waste Management.
23- Kaiser, F.G.; Shimoda, T.A. (1999). “Responsibility as a Predictor of Ecological Behavior”. Journal of Environmental Psychology.
24- Keyes, C.L.M.; Shapiro, A. (2004). Social well-being in the united states: A Descriptive Epidemiology. Chicago: University of Chicago Press.
25- Meier, R.F.; Clinard, M.B. (1986). Sociology of deviant behavior. UK:Thomson learning.
26- Mihai, F.C. (2020). “Assessment of COVID-19 Waste Flows During the Emergency State in Romania and Related Public Health and Environmental Concerns”. Int. J. Environ. Res. Public Health. 17(15): 5439.
27- Nisbet, E.K.; Zelenski, J.M.; Murphy, S.A. (2009). “The Nature Relatedness Scale Linking Individuals’ Connection With Nature to Environmental Concern and Behavior”. Environment and Behavior. 41(5):715-740.
28- Parsons, T.; Shils, E.A. (1962). Toward a general theory of action. Harvard: Harvard university press.
29- Pieters, E. (2008). City Futures: confronting the crisis of urban development. London & New York: UCT Press.
30- Pooley, J. A. , O’Connor, M. (2000). Environmental Education and Attitudes. Environment and Behavior. Vol. 32, No. 5, 711-723
31- Rogers, W.S. (2003). Social Psychology Experimental and Critical Apperoaches. Open University Press.
32- Rume, T.; Didar UI Islam, S.M. (2020). “Environmental effects of COVID-19 pandemic and potential strategies of sustainability”. Heliyon. 6(9).
33- You, S.; Sonne, C.; Ok, Y.S. (2020). “COVID-19's unsustainable waste management”. Science. 368(6498): 1438.
34- Zambrano-Monserrate, M.A.; AlejandraRuano, M.; Sanchez-Alcalde, L. (2020). “Indirect effects of COVID-19 on the environment”. Science of The Total Environment. 728(138813).
_||_