دامپزشکی سنتی (اتنووتریناری) گیاهان دارویی حوضه آبخیز تهران

Subject Areas : Journal of Medicinal Herbs, "J. Med Herb" (Formerly known as Journal of Herbal Drugs or J. Herb Drug)

اردوان قربانی ¹ , فرزاد میرزائی آقجه قشلاق ² , سمیرا کرامتی جبه‌دار ³

1 - گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2 - گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

Received: 2014-11-06 Accepted : 2015-01-15 Published : 2015-04-01

Keywords: دامپزشکی سنتی Ethnoveterinary, گیاهان دارویی دامپزشکی, دام‌های اهلی,

Abstract :

  پیش زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی گزینه‌ای مناسب برای پرورش دهندگان دام است که به استفاده از داروهای صنعتی تحت برنامه‌های ارگانیکی تمایلی ندارند و یا نمی‌توانند برای درمان بیماری‌ها و مشکلات جسمی جزئی دام‌ها از داروهای صنعتی استفاده نمایند. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه شناسایی تعدادی از گیاهان داروئی محلی دارای کاربرد دامپزشکی در حوزه آبخیز تهران و اثرات دارویی آن‌ها بر دام بوده است. روش: ابتدا گونه‌های گیاهی از سطح حوزه جمع آوری، سپس با استفاده از منابع معتبر شناسایی، در ادامه گونه‌های دارویی از لحاظ دامپزشکی با مطابقت با منابع منتشر شده تعیین گردید. همچنین گونه‌های شناسایی شده با ارزش درمانی، در ارتباط با بیماریهای مختلف طبقه‌بندی شدند. نتایج: تعداد 278 گونه‌ گیاهی در این منطقه شناسایی شد. از میان این گیاهان، 47 گونه با ارزش درمانی برای دام و کاربرد دامپزشکی شناسایی شد، که متعلق به 28 خانواده بودند. گونه‌های گیاهی شناسایی شده در درمان بیماری و سندروم‌های مختلفی در دام‌های اهلی مانند انگل‌ها (17درصد)، استروس اویس (7 درصد)، مشکلات دستگاه گوارش (12 درصد)، اسهال (7 درصد)، تسکین درد (9 درصد)، ورم پستان (7 درصد)، بیماری‌های پوستی (5 درصد)، جراحت‌ها (17 درصد)، کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد مغذی (10 درصد) و برخی از بیمار‌ی‌ها و سندروم‌ها نظیر تیلریوز، نفخ و تعدیل کردن سیستم ایمنی قابلیت استفاده دارند. کابردهای پیشنهادی: شناسائی گیاهان داروئی دامپزشکی حوزه آبخیز تهران و کابرد آن‌ها در درمان دام‌های اهلی می‌تواند افزایش دانش در ارتباط با گیاهان داروئی دامپزشکی بومی و لزوم حفظ آنها را مورد تأکید قرار می‌دهد.

References:

Assadi, M., (Ed.) .1988-2013. Flora of Iran, Vols. 1-70. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran, Iran.

Bahmani, M., Rafieian-Kopaei, M., Avijgan, M., Golshahi, H., Eftekhari, Z. and Haji Gholizadeh, Gh. 2012. Ethnobotanical Studies of Medicinal Plants Used by Kurdish Owner’s in South Range of Ilam Province, West of Iran. Amer-Eurasian. Journal of Agriculture& Environment Science., 12: 1527-1532.

Chalechale, A., Karimi, I., Zavareh, S. and Karimi, A. 2013. Brief anthropology and antiparasitic remedies in Kurdish ethno (veterinary) medicine: A neglected treasure trove. World Veterinary Journal., 3: 29-32.

Davidović, V., Joksimović-Todorović, M., Maksimović, Z., Hristov, S., Stanković, B. and Relić, R. 2009. A Review of Plants used in Ethnoveterinary Medicine. Macedonian. Journal of Animal Science., 1: 377–382.

Ghahreman, A. 1996. General code of the families and genera of the flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran.

Ghahreman, A. 1979-1992. Colorful flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran.

Hoseini(Reza) S.A., AbarsajiGh. and Hoseini(Habib) S.A. (2009). Medicinal plants of Golestan province. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants., 24: 498-472.

Ghorbani, A., Ahmad Abadi, S. and Elyasi Brojeni, H. 2013. Ecological characteristics of medicinal plants in rangeland ecosystems of Zilbar Chay watershed of East Azerbaijan, Journal of Plant Ecology & Conservation., 1: 65-86.

Guarrera, P. M. and Lucia, L. M. 2007. Ethnobotanical remarks on central and southern Italy. Journalof Ethnobiology and Ethnomedicine., 33(3): 1-11.

IPNI. 2012. The International Plant Names Index. http://www.ipni.org. Accessed on: Spring. 2013.

Juyal, P., Ghildiyal, J.C. 2013. Indigenous Animal Health Care Practices from Garhwal Himalaya, Journal of Medicinal Plants Studies., 1(4): 148-151.

Koohpayeh, A., Ghasemi Pirbalooti, A., Yazdan Panah Ravari, M. pour mohseninasab, E., Arjomand, D. 2011.  ethnoveterinary medical species of Kerman. Journal of Medicinal Plant., 2(3): 211-216.

Lans, C., Turner, N., Khan, T., Brauer, G., Boepple, W. 2007. Ethnoveterinary medicines used for ruminants in British Columbia, Canada, Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine., 3(11): 1-22.

Laudato, M. and Capasso, R. 2013. Useful plants for animal therapy. OA Alternative Medicine., 1:1-6.

Maassoumi, A. A. 1986-2005.The genus Astragalus in Iran.vols. 1-4. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran, Iran.

Mobayen, S. 1975-1996. Flora of Iran: vascular plants. Vols. 1-4. Tehran University Press, Tehran, Iran.

Nikbakht-Brujeni, G., Tajbakhsh, H., Pooyanmehr, M. and Karimi, I. 2013. In vitro immunomodulatory effects of Astragalusverus Olivier. (blackmilkvetch): an immunological tapestry in Kurdish ethnomedicine. Comparative Clinical Pathology., 22: 29–39.

Omid Beigi, R. 1997. Approach the Production And Processing Plants. Tarahan Publisher, Tehran, Iran.

Sherry, C.J. and J.C. Koontz, 1979. Pharmacologic studies of “catnip tea”. The hot water extract of Neptacataria, Q. l. Crude Drug Research., 17(2): 68.

Pieroni, A., Howard, P., Volpato, G. and Santoro, R.F. 2004. Natural remedies and nutraceuticalused in ethnoveterinary practices in Inland Southern Italy. Veterinary Research Communications., 28: 55-80.

Rechinger, K. H. (Ed) .1963–1998. Flora Iranica, vols. 1-180. AkademischeDruck-u. Verlagsanstalt, Graz, Austria.

Takhtajan, A. 1986. Floristic regions of the world. University of California Press, Berkley.

Yineger, H., Kelbessa, E., Bekele, T. and Lulekal, E. 2007. Ethnoveterinary medicinal plants at Bale Mountains National Park, Ethiopia. Journal of Ethnopharmacology., 112: 55- 70.

Zohary, M. 1966-1972. Flora Palaestina. Jerusalem Academic Press, Israel.