هدف این تحقیق بررسی ساختار عاملی و ویژگیهای روانسجی مقیاس اشتیاق زناشویی در بین افراد متأهل ساکن در شهر شیراز بود. بدین منظور 420 فرد متأهل (210 زن و 210 مرد) ساکن شهر شیراز به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکتکنندگان خواسته شد تا مقیاس اشتیاق زناشویی (سینگر و لابانکو، 2005)، پرسشنامه رشد روانشناسی دوسویگی (جنرو و همکاران،1992) و دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) را تکمیل کنند. از روایی محتوایی، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و روایی همگرا و واگرا برای بررسی روایی پرسشنامه استفاده شد. نتایج تحلیل دادهها نشان داد که ضریب همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه مقدار 901/0 بود. روایی همگرایی (همبستگی با آزمون رشد روانشناسی دوسویگی) 59/0 و روایی واگرای (همبستگی با پرسشنامه دلزدگی زناشویی) 54/.- به دست آمد (001/0 p<). روایی محتوایی مورد تأیید شش روانشناس قرار گرفت که تأیید شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی از ساختار تک عاملی اشتیاق زناشویی در نمونه ایرانی حمایت کرد. (CFI=0.91, IFI= 0.901, RMSEA= 0.042) به نظر میرسد این پرسشنامه از قابلیتهای لازم برای سنجش سازه دوسویگی در بین زوجین ایرانی برخوردار است و میتوان از آن برای مقاصد بالینی و پژوهشی درزمینة مسائل و روابط زوجین استفاده کرد.
پرونده مقاله