-
حرية الوصول المقاله
1 - بررسی ظرفیت برشی و پیچشی و محصورشدگی تیرهای بتن آرمه مقطع مستطیلی با خاموت دورپیچ
حامد سفیدیان اشکان خدابنده لودر حالت کلی المانهای بتنآرمه تمایل زیادی به تردشکنی دارند و این پدیده در هنگام لرزه به وضوح نمایان میگردد. یکی از مزایای محصور کردن بتن افزایش مقاومت بتن و شکلپذیری بتن است که اگر بتن به نحوی مناسب محصور شده باشد و اثر نیروهای لرزهای باعث کنده شدن بتن پوششی شود، بت أکثردر حالت کلی المانهای بتنآرمه تمایل زیادی به تردشکنی دارند و این پدیده در هنگام لرزه به وضوح نمایان میگردد. یکی از مزایای محصور کردن بتن افزایش مقاومت بتن و شکلپذیری بتن است که اگر بتن به نحوی مناسب محصور شده باشد و اثر نیروهای لرزهای باعث کنده شدن بتن پوششی شود، بتن محصور شده به خوبی مقاومت میکند. بهترین شیوه برای این کار میتوان به خاموت گذاری به صورت مارپیچ اشاره کرد. در این پژوهش به بررسی تاثیر دورپیچها با توجه به متغییرهای گام دورپیچها و زاویهی دورپیچها بر ظرفیت برشی و پیچشی تیرهای بتن مسلح مستطیلی پرداخته شده است. به منظور شبیهسازی نمونهها از نرمافزار المان محدود ABAQUS استفاده شده است. نتایج نشان داد، زاویهی ترکهای ایجاد شده در نمونههای دارای خاموتهای بسته، بیشتر از نمونهی متناظر(فاصلهی برابر گامها در دورپیچها و خاموتهای بسته) با دورپیچهاست و استفاده از خاموتها چه به صورت بسته و چه دورپیچ، ظرفیت برشی و پیچشی تیرهای بتن مسلح را به میزان قابل توجهی افزایش دادهاند. مشخص گردید، تیرهای بتن مسلح دارای دورپیچ، ظرفیت برشی و پیچشی بیشتری نسبت به تیرهای بتن مسلح دارای خاموت بسته دارند.استفاده از خاموتهای بسته و دورپیچها با فاصلهی گامهای 80 میلیمتر به ترتیب ظرفیت برشی تیر بتن مسلح را 52% و 59% افزایش دادهاند که اختلاف قابل توجهی است و با افزایش فاصلهی گام دورپیچها، از ظرفیت برشی و پیچشی تیرهای بتن مسلح کاسته میشود. با افزایش فاصلهی دورپیچها از 80 میلیمتر به 150 میلیمتر، ظرفیت برشی تیر بتن مسلح 30% کاهش یافته است که میزان قابل توجهی است. مطابق با نتایج، زاویهی بهینهی دورپیچ که عملکرد تیرهای بتن مسلح مستطیلی را در بهترین حالت قرار میدهد، 80 درجه میباشد. در این حالت زاویهی ترکهای قطری کمتر از سایر حالات بوده و ظرفیت برشی و پیچشی آن به میزان قابل توجهی بیشتر از سایر نمونهها با گامهای برابر و زاویههای متفاوت دورپیچ است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - Experimental and numerical modeling for shear strength of hybrid fiber reinforced concrete beams with stirrups
Mahdi Moradi Mehran Sheikhmohammadi Seyyed Hossein AletahaThe use of hybrid fibers in concrete has attracted wide attention in recent years. Using hybrid fibers with different elasticity moduli increases the strength and ductility of fiber reinforced concrete (FRC). In addition, hybrid fibers improve the shear strength of FRC أکثرThe use of hybrid fibers in concrete has attracted wide attention in recent years. Using hybrid fibers with different elasticity moduli increases the strength and ductility of fiber reinforced concrete (FRC). In addition, hybrid fibers improve the shear strength of FRC beams significantly. The previous studies have shown that the hybrid use of fibers leads to a phenomenon, called synergy. However, the effect of combining hybrid fibers with stirrups is scantly studied and continues to main unknown. In this study, the effects of stirrups, concrete compressive strength, polypropylene fibers, steel fibers, and their hybrids on the shear strength of FRC beams are investigated. For this purpose, 24 FRC beams were tested in an experimental program. Experimental results show that samples with hybrid fiber have the highest shear performance. Additionally, a new model for simulating these beams' shear strength is presented, using genetic programming technique. The proposed model precisely predicts sample performance. The R2 for this model was 0.868, which is a suitable value due to the complexity of the problem. تفاصيل المقالة