پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخلۀ فراشناختی بر علایم اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهشهای نیمهتجربی با طرح پیشآزمونـ پسآزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه انجام شد. از بین تمام بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی مراج أکثر
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخلۀ فراشناختی بر علایم اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهشهای نیمهتجربی با طرح پیشآزمونـ پسآزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه انجام شد. از بین تمام بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی مراجعهکننده به مراکز روانشناختی شهر شیراز در سال 1389، 19 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (9 نفر) قرار گرفتند. پس از اجرای پیشآزمون که با استفاده از پرسشنامۀ سنجش علایم هراس اجتماعی ( SPSAQ ) (مشاوری، 1381) و پرسشنامۀ اضطراب بک (BAI) (1988) به عمل آمد ، گروه تجربی طی 8 جلسۀ هفتگی تحت درمان فراشناختی ولز قرار گرفت، ولی گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. یافتههای حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که درمان فراشناختی در کاهش علایم اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال هراس اجتماعی گروه آزمایش تأثیر معناداری دارد (001/0 P≤ ).
تفاصيل المقالة
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طر أکثر
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. نمونۀ پژوهش شامل 30 نفر بود که بهطور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامههای اضطراب اجتماعی (Connor et al., 2000)، افسردگی بک ویرایش دوم (Beck et al., 1996) و سندرم شناختی/توجهی (Wells et al., 2009) بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه یکساعته بهصورت گروهی تحت مداخله درمان فراشناختی قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. در پایان مداخله، پسآزمون و سه ماه بعد از مداخله، پیگیری بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام شد. تحلیل دادههای خام با استفاده از نرمافزار SPSS21 و اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی، تحلیل کوواریانس تک متغیره صورت گرفت. یافتهها نشان داد در گروه آزمایش کاهش معنیداری در سندرم شناختی/توجهی بعد از مداخله مشاهده شد (001/0>P). این نتایج در مرحله پیگیری حفظ شد (01/0>P). با توجه به نتایج حاصله و تداوم اثر آن، بهکارگیری درمان فراشناختی برای کاهش میزان سندرم شناختی/ توجهی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی توصیه میشود.
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان مقطع دبیرستان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‍آموزان دبیرستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 أکثر
هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان مقطع دبیرستان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‍آموزان دبیرستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود که تعداد 45 دانش‍آموز که مطابق با نمره برش در پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون، تشخیص اضطراب امتحان را دریافت کرده بودند، با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه‍های اضطراب امتحان (Sarason, 1975) و تعلل‍ورزی تحصیلی (Solomon & Rothblum, 1984) را به عنوان پیش‍آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند.گروه آزمایشی اول و دوم به ترتیب 8 جلسه درمان فراشناختی گروهی و 8 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره در نرمافزار SPSS.17 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان دارای اختلال اضطراب امتحان تاثیر معناداری دارند(001/0p<)، در حالی که درمان فراشناختی نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان تاثیر بیشتری داشت(001/0p<).
تفاصيل المقالة
اختلال وسواسی- جبری یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات اضطرابی با ماهیت چندبعدی و پیچیده ای است که بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی درمان فراشناختی، نوروفیدبک و درمان با فلووکسامین بر میزان اضطراب، افسردگی و نشانه های اف أکثر
اختلال وسواسی- جبری یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات اضطرابی با ماهیت چندبعدی و پیچیده ای است که بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی درمان فراشناختی، نوروفیدبک و درمان با فلووکسامین بر میزان اضطراب، افسردگی و نشانه های افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود. بدین منظور، طی یکپژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل، 40 بیمار مبتلا به OCD از بین مراجعه کنندگان دو مرکز روانپزشکی و روان شناسی در شهر کرمان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، کاربندی شدند. هر یک از گروه های آزمایشی 10 هفته درمان را تجربه کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از اتمام درمان از نظر نشانه های اختلال وسواسی- جبری اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی هر سه مدل درمانی بر کاهش علایم وسواسی- جبری، اضطراب و افسردگی تایید شد. مقایسه ی نتایج نشان داد که درمان فراشناختی نسبت به دو مدل درمانی دیگر موفق تر و نوروفیدبک در بهبود اضطراب موثرتر از دارودرمانی است. به نظر می رسد درمان فراشناختی و نوروفیدبک در بهبود اضطراب افسردگی و نشانه های وسواسی- جبری افراد مبتلا به OCD موثر است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications