فهرس المقالات Thrips tabaci

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مطالعه جمعیت (Thysanoptera: Thripidae) Thrips tabaci روی ژنوتیپ های مختلف بادمجان در منطقه ورامین
  پروانه برادران مسعود اربابی شهاب منظری حوریه رضائی
  فراوانی جمعیت Thrips tabaci Lind.، از آفات مهم صیفی و سبزیجات، روی طبقات تحتانی و فوقانی ژنوتیپ‌های مختلف بادنجان (سیاه مشهد، برازجان، Black beauty، سیاه نیشابور، محلی زابل، 905 امامی، جویبار مازندران، سرخون هرمزگان و قلمی ورامین) در سال های 1379 و 1380 در منطقه‌ی ورامی أکثر

  فراوانی جمعیت Thrips tabaci Lind.، از آفات مهم صیفی و سبزیجات، روی طبقات تحتانی و فوقانی ژنوتیپ‌های مختلف بادنجان (سیاه مشهد، برازجان، Black beauty، سیاه نیشابور، محلی زابل، 905 امامی، جویبار مازندران، سرخون هرمزگان و قلمی ورامین) در سال های 1379 و 1380 در منطقه‌ی ورامین مورد مطالعه قرارگرفت. کشت نشاء ژنوتیب‌های بادنجان در طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار ردیف 10 تایی در اوائل اردیبهشت ماه انجام شد. وفور و تغییرات جمعیت تریپس در فواصل هفت روز تا آبان ماه با جمع‌آوری تصادفی تعداد 5 برگ برای هر تکرار از سطوح اشاره شده مورد ارزیابی قرار گرفت. برای شمارش جمعیت در سطح چهار سانتی‌متر مربع پشت برگ از استریو میکروسکوپ استفاده شد. برای مقایسه‌ میانگین داده‌ها از نرم افزار SAS و گروه‌بندی جمعیت تریپس بین ژنوتیپ‌ها و در فواصل نمونه‌برداری از آزمون چند دامنه‌ای دانکن استفاده شد. نتایج حاصله از تجزیه‌ی سالانه‌ی جمعیت تریپس بین طبقات فوقانی و تحتانی، تفاوت آماری معنی‌داری را نشان داد، به طوری که جمعیت تریپس روی طبقات تحتانی چندین برابر بیشتر از طبقات فوقانی بود. بیشترین جمعیت تریپس را در سالهای 79 و 80 به ترتیب ژنوتیپ‌های برازجان و جویبار مازندران با میانگین تعداد 55/1 و 86/0 داشتند. تجزیه‌ مرکب جمعیت تریپس از نظر آماری روی طبقات فوقانی و تحتانی معنی‌دار نبود. روند افزایش جمعیت از خرداد ماه آغاز شد و حداکثر تراکم جمعیت تریپس در نمونه ‌برداری هفتگی به ترتیب برای سالهای 1379 و 1380 در اواسط تیر ماه و اوائل مرداد ماه به ثبت رسید. براساس این نتایج، زمان اوج تریپس در منطقه‌ی ورامین اوائل تیر می‌باشد. جمعیت تریپس در سال نخست دو برابر سال دوم و همچنین ژنوتیپ برازجان پذیرای بیشترین جمعیت این آفت در میان ژنوتیپ‌ها بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بررسی مقاومت در ارقام پیاز نسبت به تریپس پیاز Thrips tabaci Lind. (Thysanoptera:Thripidae) در استان هرمزگان
  جاوید عباسی مجید فلاح‌زاده سعید باقری
  در این مطالعه حساسیت و میزان تحمل ارقام پیاز رایج استان هرمزگان به تریپس پیاز Thrips tabaci در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار (قرمز محلی، سفید محلی، ساواناسوئیت، پریماورا، ارلی وایتگرانو و ریوبراوو) و چهار تکرار در شرایط طبیعی مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیاب أکثر

  در این مطالعه حساسیت و میزان تحمل ارقام پیاز رایج استان هرمزگان به تریپس پیاز Thrips tabaci در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش تیمار (قرمز محلی، سفید محلی، ساواناسوئیت، پریماورا، ارلی وایتگرانو و ریوبراوو) و چهار تکرار در شرایط طبیعی مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی حساسیت ارقام بر اساس شمارش جمعیت لاروها و حشرات کامل صورت گرفت. بدین منظور نمونه برداری ها به فاصله زمانی دو هفته یک بار انجام و با روش شستشو، لاروها و حشرات کامل از بوته ها جدا و شمارش گردید. میزان تحمل ارقام در دو آزمایش سم پاشی شده و نشده با شمارش جمعیت تریپس و اندازه گیری عملکرد در پایان فصل بررسی شد. جهت عاری سازی بوته ها از تریپس در آزمایش سم پاشی شده از سم ایمیداکلوپراید 35٪ به صورت خاک کاربرد استفاده شد. نتایج نشان داد در آزمایش حساسیت از نظر جمعیت حشرات کامل بین تیمارها تفاوت معنی داری وجود نداشت. ولی از نظر جمعیت لارو ها و مجموع دو مرحله زیستی (لارو و حشرات کامل) بین تیمارها تفاوت معنی دار وجود داشت. به طوری که توده های قرمز و سفید محلی با میانگین 88/22 و 18/21 عدد (مجموع لارو و حشرات کامل) به ازای هر بوته بیشترین جمعیت و ارقام پریماورا و ساونا سوئیت با میانگین 8/8 و 17/11 عدد کمترین جمعیت را داشتند. بنابراین توده های قرمز و سفید محلی به عنوان ارقام حساس تر و ارقام پریماورا و ساونا سوئیت به عنوان ارقام مقاوم تر و ارقام ارلی وایتگرانو و ریوبراوو به عنوان ارقام نیمه حساس به تریپس معرفی می شوند. در آزمایش میزان تحمل از نظر عملکرد محصول بین تیمارها در دو آزمایش سم پاشی شده و نشده تفاوت معنی دار بود. به طوری که رقم ریوبراوو در دو آزمایش سم پاشی شده و نشده به ترتیب با میانگین 41667 و51000 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد را داشت. بنابراین علی رغم این که میانگین جمعیت تریپس روی رقم ریووبراوو نسبتا بالا و در حد ارقام حساس قرمز و سفید محلی ارزیابی گردید و بیشترین عملکرد را در حضور این مقدار از جمعیت تولید و افزایش عملکرد (%4/22) نسبت به عدم سم پاشی نشان داد می توان این رقم را متحمل ترین رقم مورد بررسی دانست. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - واکنش تابعی سنک Hemiptera: Anthocoridae) Orius albidipennis) به تراکم های مختلف تریپس پیازThrips tabaci Thysanoptera: Thripidae و شته سبز سیب (Aphis pomi (Homoptera: Aphididae
  فاطمه لطفی مصطفی حقانی هادی استوان
  تریپس ها و شته ها از آفات مهم محصولات گلخانه ای هستند که علاوه بر خسارت مستقیم با انتقال بیماری های ویروسی مشکلات دوچندانی به وجود می آورند. در سال های اخیر از سنک های جنس Orius spp به دلیل قدرت بالای شکارگری به عنوان عامل کنترل بیولوژیک این آفات مکنده، به ویژ أکثر

  تریپس ها و شته ها از آفات مهم محصولات گلخانه ای هستند که علاوه بر خسارت مستقیم با انتقال بیماری های ویروسی مشکلات دوچندانی به وجود می آورند. در سال های اخیر از سنک های جنس Orius spp به دلیل قدرت بالای شکارگری به عنوان عامل کنترل بیولوژیک این آفات مکنده، به ویژه در گلخانه ها استفاده می شود. یکی از معیارهای مهم در بررسی کارایی شکارگران و پارازیتوییدها، واکنش آنها به تغییر تراکم میزبان یا همان واکنش تابعی است. در این پژوهش واکنش تابعی سنک ماده Reuter Orius albidipennis روی تریپس پیاز Thrips tabaci Lind و شته سبز سیب Aphis pomi Degeer در شرایط آزمایشگاهی (دمای °C 2 ± 25 ، رطوبت نسبی 10±50 درصد و دوره نوری 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. آزمایش درون پتری دیش و به مدت 24 ساعت انجام شد. هر یک از تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 تریپس و شته در 10 تکرار، در اختیار یک سنک ماده بالغ حداکثر با عمر 24 ساعت قرار داده شد و پس از گذشت 24 ساعت تعداد حشرات کشته شده توسط سنک مورد شمارش قرار گرفت. واکنش تابعی با استفاده از مدل راجرز، برای هر دو آفت تریپس پیاز و شته سبز سیب از نوع II تعیین شد. پارامترهای قدرت جستجوگری و زمان دست یابی سنک شکارگر به ترتیب 517/1 و 068/0 روی تریپس و 369/1 و 067/0 روی شته محاسبه گردید و اختلاف معنی داری بین دو شکار مشاهده نشد. نتایج حاصله حاکی از کارایی و قدرت بالای شکارگری سنک O. albidipennis روی تریپس پیاز و شته سبز سیب می باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - Thrips Pests on Ornamental Plants in Mahallat, Markazi Province, Iran
  Majid Mirab-balou Seyed Saeid Modarres Najafabadi Khoshnood Nourollahi
  Thrips specimens were collected in the year 2014 on different ornamental plants from Mahallat (Markazi Province), Iran. In this study, 11 species in six genera and three different families of Thysanoptera were collected and identified. The scientific names of thrips spe أکثر

  Thrips specimens were collected in the year 2014 on different ornamental plants from Mahallat (Markazi Province), Iran. In this study, 11 species in six genera and three different families of Thysanoptera were collected and identified. The scientific names of thrips species are as follow: Melanthrips knechteli, M. pallidior, Frankliniella intonsa, F. occidentalis, Microcephalothrips abdominalis, Tenothrips discolor, T. latoides, Thrips meridionalis, T. nigropilosus, T. tabaci, and Haplothrips reuteri.Among them, seven species are newly recorded for the fauna of Markazi Province. A high number of two harmful thrips, Thrips tabaci and Frankliniella occidentalis were found in all of flowers and ornamental plants. An identification key for phytophagous thrips is also given. تفاصيل المقالة