• فهرس المقالات Sirinol

      • حرية الوصول المقاله

        1 - اثر چند حشره کش گیاهی و شیمیایی بر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood ,1856) در شرایط آزمایشگاهی و گلدانی
        امیر موذنی محمد رضا باقری بهنام امیری بشلی محمد رضا شهسواری
        اثر سه حشره کش گیاهی (سیرینول، پالیزین، تنداکسیر) و یک حشره کش شیمیایی (ایمیداکلوپرید) روی میزان مرگ و میر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood) بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. اثر غلظت های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 در هزار حشره کش های مذکور روی سنین مختلف پور أکثر
        اثر سه حشره کش گیاهی (سیرینول، پالیزین، تنداکسیر) و یک حشره کش شیمیایی (ایمیداکلوپرید) روی میزان مرگ و میر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood) بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. اثر غلظت های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 در هزار حشره کش های مذکور روی سنین مختلف پورگی و حشرات بالغ سفید بالک گلخانه T. vaporariorum به روش غوطه ورکردن برگ برای پوره ها و با استفاده از لوله های شیش ه ای برای بالغین در آزمایشگاه بررسی شد. همچنین اثر حشره کش ‎ های مذکور در شرایط گلخانه ای روی گوجه فرنگی نیز بررسی گردید. بین حشره کش ها، غلظت ها و اثرات متقابل حشره کش و غلظت در همه مراحل پورگی و بالغ سفید بالک در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. با افزایش غلظت میزان مرگ و میر افزایش و با افزایش سن پورگی میزان مرگ و میر کاهش یافت. در روش غوطه ورسازی ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار و تنداکسیر 3 درهزار بیشترین میزان مرگ و میر را روی پوره های سنین اول تا سوم نشان دادند و از این نظر با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشتند. برای پوره های سن چهارم غلظت 3 در هزار ایمیداکلوپرید بیشترین کارایی را داشت و به تنهایی در یک گروه قرار گرفت. در آزمایش گلدانی نیز بیشترین مرگ و میر پوره های سنین اول تا چهارم ناشی از کاربرد ایمیداکلوپرید 3 درهزار بود، هرچند در سن دوم پورگی، تنداکسیر 3 در هزار اثری مشابه با ایمیداکلوپرید داشت. بیشترین اثر بر حشرات بالغ سفیدبالک گلخانه به ترتیب با 03/98، 07/96، 07/96، 07/96 و 11/94 درصد مرگ و میر بدون اختلاف معنی دار با یکدیگر مربوط به ایمیداکلوپرید (3 درهزار)، تنداکسیر( 3درهزار)، پالیزین (3 درهزار)، ایمیداکلوپرید (8/1درهزار) و سیرینول (3 درهزار) بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - اثرسمیت چند حشره کش گیاهی و شیمیایی روی سن Macrolophus caliginosus شکارگر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum
        امیر موذنی محمد رضا باقری بهنام امیری بشلی محمد رضا شهسواری
        یکی از روش های رایج برای کنترل سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum در گلخانه های گوجه فرنگی استفاده از سموم حشره کش گیاهی و شیمیایی است. برای ارزیابی اثر این سموم روی حشرات ماده بالغ سن شکارگر Macrolophus caliginosus آزمایشی با استفاده از حشره کش های گ أکثر
        یکی از روش های رایج برای کنترل سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum در گلخانه های گوجه فرنگی استفاده از سموم حشره کش گیاهی و شیمیایی است. برای ارزیابی اثر این سموم روی حشرات ماده بالغ سن شکارگر Macrolophus caliginosus آزمایشی با استفاده از حشره کش های گیاهی شامل سیرینول، پالیزین و تنداکسیر و حشره کش شیمیایی ایمیداکلوپرید و شاهد (آب پاشی) در غلظت های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 درهزار به سه روش لوله های شیش ه ای در آزمایشگاه، آزمایش گلدانی و آزمایش گلخانه ای روی گیاه گوجه فرنگی اجرا شد. بین حشره کش ها، غلظت ها و اثرات متقابل آن ها در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. با افزایش غلظت، میزان مرگ و میر افزایش یافت. در آزمایشگاه، مقایسه میانگین درصد کشندگی حشره کش ها روی سن M.caliginosus نشان داد که 48 ساعت پس از آزمایش، ایمیداکلوپرید 3 درهزار با 100 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 درهزار با 8/23 درصد مرگ و میر کمترین اثر را داشته است. در روش گلدانی ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار با 23/97 و 34/94 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 و 9/0 درهزار به ترتیب با 17/20 و 14/21 درصد مرگ و میر کمترین اثر را بر سن شکارگر داشتند. در آزمایش گلخانه ای ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار با 46/94 و 66/92 درصد مرگ و میر بیشترین اثر و پالیزین 5/0 و 9/0 درهزار به ترتیب با 5/17 و 18 درصد مرگ و میر کمترین تلفات را به سن شکارگر وارد کردند. در هر سه تحقیق آزمایشگاهی، گلدانی و گلخانه ای بین غلظت های مختلف ایمیداکلوپرید با سایر حشره کش ها اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد وجود داشت. با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می شود از حشره کش های گیاهی مذکور در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات به جای حشره کش های شیمیایی استفاده شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - The Toxicity Investigation of the Botanical Insecticides on the Common Pistachio Psyllid, Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer (Hemiptera: Psyllidae)
        Z. Sheibani M. R. Hassani
        The common pistachio psyllid, Agonoscena pistaciae, is the key pest of pistachio trees in Iran. Both nymphs and adults suck sap from leaves and reduce plant vigor and yield, increase the number of blank, half growth kernel and unsplit nuts and also cause defoliation and أکثر
        The common pistachio psyllid, Agonoscena pistaciae, is the key pest of pistachio trees in Iran. Both nymphs and adults suck sap from leaves and reduce plant vigor and yield, increase the number of blank, half growth kernel and unsplit nuts and also cause defoliation and buds drop. Detrimental effects of chemical synthetic insecticides and the resistance of common psyllid pistachio to them and the effect of three botanical insecticides, Sirinol (garlic extract), Tondexir (pepper extract) and Palizin (eucalyptus extract), were investigated as a randomized complete block design experiments in field conditions. The sampling was done 2, 7, 14, 21 and 28 days after treatment. The results showed that the highest mortality in Palizin treatment occurred after 2 and 7 days. The sampling of 14, 21 and 28 days post-treatment were showed the highest and lowest mortality in Sirinol and Tondexir treatments, respectively. Generally, there were no significant differences between Sirinol and Palizin 28 days post-treatment, but these compounds showed significant differences with Tondexir. As a result, these botanical insecticides are suitable in integrated pest management of common pistachio psyllid. تفاصيل المقالة