فهرس المقالات Plyometric exercise

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک فعالیت پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان
  بهمن حسنوند داریوش نظری
  مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک جلسه پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان انجام گرفت. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 32 کشتی‌گیر جوان مبتدی شهر خرم آباد با دامنه سنی 15 تا 18 به صورت أکثر

  مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تاثیر مصرف مکمل دی ریبوز بر LDH، CK و MDA متعاقب یک جلسه پلایومتریک در کشتی‌گیران مبتدی جوان انجام گرفت. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 32 کشتی‌گیر جوان مبتدی شهر خرم آباد با دامنه سنی 15 تا 18 به صورت در دسترس انتخاب شدند و در 2 گروه 16 نفری مصرف مکمل دی‌ریبوز همراه با تمرین پلایومتریک و مصرف دارونما همراه با تمرین پلایومتریک تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون خونگیری مرحله اول انجام گرفت. در گروه مکمل دی‌ریبوز تمرین پلایومتریک، شرکت کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم مکمل دی‌ریبوز مصرف نمودند، بعد از یک ساعت از مصرف مکمل دی‌ریبوز، آزمودنی‌ها پس از 10 دقیقه گرم کردن به انجام تمرینات پلایومتریک مربوطه پرداختند. 24 ساعت و 48 ساعت پس از انجام تمرین پلایومتریک به ترتیب خونگیری مرحله دوم و سوم انجام شد. در گروه دارونما- تمرین پلایومتریک، شرکت‌کنندگان یک ساعت قبل از انجام فعالیت به مقدار 15 گرم دارونما (سوربیتول و β-سیکلودکسترین) مصرف نمودند. داده‌های به‌دست آمده توسط آزمون تحلیل ورایانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مصرف مکمل دی‌ریبوز در کاهش شاخص‌های پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) (05/0>) و فشار اکسایشی (CK، LDH) متعاقب یک جلسه فعالیت پلایومتریک تاثیرگذار می‌باشد (05/0>). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر توصیه می‌شود کشتی‌گیران جوان با استفاده از مکمل سازی دی‌ریبوز از بروز فشار اکسایشی و پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از انجام فعالیت‌های ورزشی نسبتا شدید و پیامدهای بعدی آن جلوگیری کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - مقایسه اثر تمرینات پلایومتریک و بی تمرینی آن بر عملکرد عضلات والیبالیست های نخبه ی مرد
  محسن مفتاح طاهره باقرپور نعمت الله نعمتی
  امروزه اکثر کسانی که در سطح قهرمانی به حرفه مربی گری مشغولند، به دنبال روش های نوین در طراحی تمرین ورزشکاران خود هستند که یکی از این نوع تمرینات، تمرینات پلایومتریک (انفجاری) است. پلایومتریک حرکاتی هستند که در آنها چرخه کشش- کوتاه شدن به کار می رود و حرکت کشش عضله (برون أکثر

  امروزه اکثر کسانی که در سطح قهرمانی به حرفه مربی گری مشغولند، به دنبال روش های نوین در طراحی تمرین ورزشکاران خود هستند که یکی از این نوع تمرینات، تمرینات پلایومتریک (انفجاری) است. پلایومتریک حرکاتی هستند که در آنها چرخه کشش- کوتاه شدن به کار می رود و حرکت کشش عضله (برون گرا) بلافاصله به وسیله حرکت کوتاه شدن سریع (درون گرا) دنبال می شود. از این رو به جهت تشخیص اثرگذاری این نوع تمرینات بر عملکرد عضلات از تست های آمادگی جسمانی استاندارد استفاده می گردد. جامعه آماری این تحقیق 400 والیبالیست از باشگاه های مختلف در شهرستان سمنان بودند که20 نفر بر اساس آیتم های قد، وزن، سن و آزمون های استعدادیابی در والیبال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 10 نفره شامل یک گروه کنترل و گروه آزمایش قرار گرفتند به طوری که به گروه کنترل هیچ تمرینی داده نشد و گروه آزمایش هفته ای 3 جلسه تمرینات استاندارد پلایومتریک اجرا نمودند که در آن عملکرد عضلات (چابکی، استقامت در توان، قدرت عضلات بازشونده پا و توان انفجاری) توسط دستگاه های دیجیتال قبل آزمون، هقته 4، 8 و 12 (4 هفته بی تمرینی) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تمرینات پلایومتریک و بی تمرینی بر استقامت در توان و قدرت عضلات بازشونده پا و توان انفجاری اختلاف معناداری داشت و تاثیرگذار بود و همچنین تمرینات پلایومتریک و بی تمرینی آن بر چابکی ورزشکاران اختلاف معنی داری نداشت. با توجه به نتایج حاصل گروه ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون می توان گفت که تمرینات پلایومتریک و بی تمرینی به ترتیب بیشترین تغییرات در توان انفجاری با میانگین 9/10 درصد افزایش، استقامت در توان با میانگین 4 درصد افزایش و در عضلات بازشونده پا با میانگین 8/3 درصد افزایش مشاهده گردید، اما در چابکی این نوع تمرینات، تاثیرگذار نبود. تفاصيل المقالة