فهرس المقالات OPC

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - Iranian EFL learners’ knowledge of overt pronoun constraint in English
  Samaneh Afrazi Kalvir Ramin Rahmany
  The present study aims to investigated Iranian L2 speaker`s knowledge of the overt pronounconstraint (OPC) in English. It also aims to examine L2 learners understanding of UniversalGrammar (Chomsky 1981, 1986, 2000, 2001) and if it is common to all languages. Specifical أکثر

  The present study aims to investigated Iranian L2 speaker`s knowledge of the overt pronounconstraint (OPC) in English. It also aims to examine L2 learners understanding of UniversalGrammar (Chomsky 1981, 1986, 2000, 2001) and if it is common to all languages. Specifically,this study takes a new look at the L2 acquisition of knowledge of the overt pronoun constraint(Montalbetti 1984) by Persian learners of English. The current work examines whether Iranianlearners of English can obtain native-like knowledge of OPC in their sentences. Forty femalelearners of English (intermediate and advanced) completed three tests, a Pet test and an EnglishOPC test with a Persian OPC test at the Kish English Language Institute in Tehran, Iran. Thesecomprised a multiple choice test for English language proficiency (PET test) to determine thelevel of each participant, and a multiple choice OPC test including English and Persian questionsto measure the possible effect of null or overt pronoun structures in sentence construction,evaluating the participants` knowledge of OPC usage. Results from the experiment show that L2speakers can successfully achieve knowledge of the OPC regardless of pronoun position in theirtarget language in both levels. However, the advanced level candidates performed much betteron the OPC construction in the English test than those in the intermediate. There was asignificant dependency between the English language proficiency level and the understanding ofOPC structures. We believe that language proficiency affects the use of OPC in learners ofPersian, suggesting that OPC may not hold true in different situations. The findings of thecurrent study may have suggestions for L2 learners and teachers. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر تراکم بوته و کاربرد مقادیر نانو کلات آهن بر شاخص‌های فیزیولوژیک رشد ذرت آجیلی در اراک
  بابک پیکرستان
  این آزمایش در تابستان سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه پیام نور واقع در اراک، استان مرکزی با استفاده از طرح کرت‌های خرد شده، در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. مقادیر صفر، 5/0، 1 و 2 در هزار نانو کلات آهن به عنوان عامل اصلی و تراکم أکثر

  این آزمایش در تابستان سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه پیام نور واقع در اراک، استان مرکزی با استفاده از طرح کرت‌های خرد شده، در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. مقادیر صفر، 5/0، 1 و 2 در هزار نانو کلات آهن به عنوان عامل اصلی و تراکم‌های 6، 4/7، 8/8 و 2/10 بوته در مترمربع به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد با افزایش کود نانو کلات آهن از صفر به 5/0 در هزار، افزایش قابل ملاحظه ای در میزان شاخص سطح برگ به وجود آمد. با افزایش نانو کلات آهن از صفر به نیم در هزار نانو کلات آهن و یک در هزار نانو کلات آهن در هکتار، آهنگ رشد گیاه و دوام شاخص سطح برگ افزایش یافت. افزایش کود نانو کلات آهن از 1 به 2 در هزار، باعث کاهش آهنگ رشد گیاه گردید. در میان شاخص‌های فیزیولوژیک جذب و تحلیل خالص کمتر رابطه عکس با مصرف نانو کلات نشان داد. افزایش میزان شاخص سطح برگ در مزرعه باعث افزایش میزان جذب نور و درنتیجه افزایش ظرفیت فتوسنتزی گیاه گردید که درنهایت منجر به افزایش عملکرد شد. بخش عمده‌ای از افزایش آهنگ رشد گیاه در اثر افزایش تراکم مربوط به افزایش شاخص سطح برگ بود. با توجه به اهمیت شاخص سطح برگ، آهنگ رشد گیاه و دوام شاخص برگ در افزایش عملکرد دانه می‌توان نتیجه گرفت که بخش عمده‌ای از افزایش عملکرد دانه درنتیجه افزایش تراکم، مربوط به بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک ذکرشده است. تفاصيل المقالة