فهرس المقالات Fitzgerald

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - عبدالرحمن شکری و رباعیات خیام
  جمیل جعفری شرافت کریمی
  عمر خیام شاعر و دانشمند برجسته ایرانی قرن پنجم دارای مجموعه اشعاری است موسوم به رباعیات، که مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و به زبان های متعددی ترجمه شده است. اولین ترجمه آن در سال 1859 توسط فیتزجرالد شاعر انگلیسی ارائه شد که سبب آشنایی دنیای غرب با خیام و افکار او گشت. أکثر

  عمر خیام شاعر و دانشمند برجسته ایرانی قرن پنجم دارای مجموعه اشعاری است موسوم به رباعیات، که مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و به زبان های متعددی ترجمه شده است. اولین ترجمه آن در سال 1859 توسط فیتزجرالد شاعر انگلیسی ارائه شد که سبب آشنایی دنیای غرب با خیام و افکار او گشت. این ترجمه تا حدی ترجمه مفهومی به شمار می آید و حتی برای برخی از رباعیات آن معادل فارسی در اصل رباعیات خیام یافت نمی شود. دنیای عرب نیز از قافله عقب نمانده و ادبای متعددی به ترجمه رباعیات دست یازیدند. برخی از آنان مستقیما از نسخه فارسی استفاده نموده و آن را برگرداندند، اما غالب آنان به سبب عدم تسلط به زبان فارسی، به ناچار از نسخه انگلیسی بهره گرفتند. عبدالرحمن شکری شاعر معاصر مصری از جمله این افراد است که با استفاده از نسخه ترجمه شده به انگلیسی، سه رباعی را ترجمه نموده است. ترجمه او از این سه رباعی دارای کم و کاست هایی چه در محتوا و چه در قالب است. برای مثال قالب دوبیتی رباعی در ترجمه او به چهاربیتی تغییر کرده و در ترجمه نیز شیوه ترجمه مفهومی و آزاد را برگزیده و تلاش نموده است تا مضمون آن را منتقل نماید. در این پژوهش، با مقایسه ترجمه عبدالرحمن شکری با ترجمه فیتزجرالد و مطابقت آن دو با اصل فارسی، تلاش بر آن است که کاستی های ترجمه عبدالرحمن شکری مورد ارزیابی قرار گیرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - لطف پارادوکسیک ترجمه: فیتز -عمر و دخل و تصرف ایدئولوژیک در ادبیات فارسی
  شیلان شفیعی هلن اولیائی نیا
  Translation is considered as one of the most effective means in making every nation’s literature known to the world; although, regrettably, some formal and semantic aspects of the source texts dissolve by the ideological manipulation applied by the translator, ev أکثر

  Translation is considered as one of the most effective means in making every nation’s literature known to the world; although, regrettably, some formal and semantic aspects of the source texts dissolve by the ideological manipulation applied by the translator, even to such an extent that it can culminate in the distortion of the writer’s philosophy and ideology. The translator's manipulation results in obliteration of the true image of the writer presented to other nations. Hence, a manipulated image of the writer, based on the translator’s own ideology or the dominant ideology of his time is introduced into the readership. The present study, first, seeks to investigate the Edward Fitzgerald’s rewriting of Khayyam’s Rubaiyat from a theoretical viewpoint on his ideological manipulations; and then using concrete instances in the translation of Khayyam’s Rubaiyat, illustrates the translator’s exploitations from such well-known Persian poets as Hafiz, Sa’di, Jami and Attar. تفاصيل المقالة